Καλησπέρα σας,
επισκέπτομαι εδώ και αρκετό καιρό το forum παρόλα αυτά πρώτη φορά μπήκα στη διαδικασία να γίνω μέλος ώστε να συμμετέχω στη συζήτηση σας.
Έχω μια αγέλη 4 σκύλων που αποτελείται από ένα θυληκό rottweiler, ένα θυληκό γερμανικό ποιμενικό, ένα αρσενικό drahthaar και ένα αρσενικό drahthaar-rottweiler (ο απόγονος του ζευγαριού
).
Αρχηγός της αγέλης αυτής είμαι εγώ, ακολουθεί σε σειρά ιεραρχίας το drahthaar, ο γιός του, το rottweiler και τέλος το ποιμενικό.
Όλα αυτά τα χρόνια που λειτουργούμε οι 5 μας ως μέλη μιας αγέλης δεν χρειάστηκε ποτέ να πάρω εκπαιδευτή ούτε ποτέ είχα προβλήματα επιθετικότητας ή απειθαρχίας παρότι όλα τα σκυλιά μου έχουν πολύ έντονο εκ χαρακτήρως το στοιχείο του δυναμισμού αλλά και της φύλαξης.
Με ακολουθούν χωρίς λουρί σε μεγάλες βόλτες με έντονα ερεθίσματα, μιας και όλα έχουν dna κυνηγού, χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα, είναι πλήρως κοινωνικοποιημένα με ανθρώπους ζώα, μικρά παιδιά και πάντα είτε εντός σπιτιού είτε εκτός όταν συμβεί κάτι μη γνώριμο ή προβλεπόμενο με κοιτούν ζητώντας μου κατεύθυνση πριν αντιδράσουν.
Ακόμα και όταν ο μικρός διεκδίκησε έντονα τη θέση του μέσα στην αγέλη ως alfa male της γέννας του και όντας σωματικά πιο δυνατός από τους γονείς του εγώ και ο μπαμπάς του, του κάναμε ξεκάθαρα τα όρια του.
Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ μεθόδους όπως σβέρκωμα, ξύλο, φωνές, πνίχτες , περιοριςμό κτλ.
Θεωρώ ότι ο σεβασμός και η τοποθέτηση των ορίων εμπνέεται σε ένα ζώο από την ψυχραιμία σου, την αποφασιστικότητα σου και από την πλήρως ξεκάθαρη τοποθέτηση σου εξωλεκτικά και λεκτικά απέναντι στο σκύλο για το τι επιτρέπεις και τι δεν επιτρέπεις ως αρχηγός της αγέλης. Από τον τρόπο που κατανοείς τη γλώσσα του ζώου και από την εμπιστοσύνη που του εμπνέεις. Σε σέβεται όταν σε εμπιστεύεται και αφήνεται στην καθοδήγηση σου.Όταν σε φοβάται δεν σε σέβεται. Ειδικά όταν μιλάμε για μεγαλόσωμα ζώα θα γίνει το κακό εύκολα και είναι αποκλειστική σου ευθύνη.
Επίσης θεωρώ ότι, όπως προαναφέρθηκε, είναι πολύ σημαντικό να διαβάζεις σωστά το σκύλο σου αλλά και να ερμηνεύεις μετέπειτα τη συμπεριφορά του. Νομίζω ότι η θεματοθέτρια έχει 3 βασικά θέματα από τα οποία προκύπτουν και τα προβλήματα της:
1) δεν διαβάζει σωστά το σκύλο της
2) δεν έχει ξεκαθαρίσει μέσα της με σιγουριά ποιά είναι τα όρια της και τι ακριβώς θέλει από το σκύλο
3) μην διαβάζοντας το σκύλο και μην ξέροντας πως να τον καθοδηγήσει δεν του εμπνέει εμπιστοσύνη αλλά φόβο για αυτό και φεύγει μακρυά της όταν αντιλαμβάνεται ότι για κάποιο λόγο την έχει δυσαρεστήσει.
Χωρίς να είμαι ειδήμον, από την προσωπική μου εμπειρία πιστεύω πως αναγνωρίζει λανθασμένα την παιχνιδιάρικη διάθεση του κουταβιού ως επιθετική- κυριαρχική και αντί να την οριοθετεί, δηλ. να του δείξει με ποιό τρόπο επιτρέπεται να παίζουμε και με ποιόν όχι όπως θα έκανε ένα μέλος υψηλότερης βαθμίδας στην αγέλη, προσπαθεί να του επιβληθεί με τόσο λάθος τρόπο που εν καιρώ θα δημιουργήσει ένα σκύλο μπερδεμένο, χωρίς κατεύθυνση, φοβικό που θα εκφράζεται με επιθετικότητα είτε μικρής είτε μεγάλης κλίμακας.
Δεν καταλαβαίνω πραγματικά για ποιό λόγο εφόσον υπάρχει αδυναμία απο μέρους της να διαχειριστεί το σκύλο , δεν καταφεύγει τώρα σε έναν εκπαιδευτή για να λύσει άμεσα τα μικρά θέματα της και στην τελική να εξερευνήσει ένα καινούργιο τρόπο επικοινωνίας με ένα ζώο, που όπως φαίνεται δεν της προκύπτει πηγαία αλλά μπορεί να της ανοίξει δρόμους με επίκτητο τρόπο αλλά θεωρεί ότι ο "άχρηστος" εκπαιδευτής τώρα, θα γίνει "χρήσιμος" όταν θα έχει ένα σκύλο στρεσαρισμένο και άρα δυστυχή.
Θεματοθέτρια λυπάμαι αν γίνομαι σκληρή δεν είναι αυτός ο σκοπός μου, απλά με στεναχωρεί να βλέπω ότι ενώ υπάρχουν οι προυποθέσεις κάποια σκυλιά λόγο ιδιοκτητών δεν μεγαλώνουν ισσοροπημένα και ευτυχισμένα.
Τα σκυλιά τα έχουμε γιατί τα αγαπάμε και είμαστε οικογένεια, γιατί μαθαίνουμε από αυτά και γινόμαςτε καλύτεροι άνθρωποι, γιατί μας ανοίγουν ένα δρόμο μαγικό αρκεί να θέλουμε να μάθουμε πως θα τον διαβούμε..
Εύχομαι να πάνε όλα καλά εν τέλη και συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο.
Καλό βράδυ σε όλους!
