Κόστος ευθανασίας




nikos_x

Well-Known Member
31 Μαρτίου 2008
2.117
11
...
H διαδικασια της ευθανασιας προυποθετει την ναρκωση του ζωου .Ετσι ειναι η σωστη διαδικασια απο καθε κτηνιατρο.

Εμεις τον Ρεξ τοτε,στο βουνο τον θαψαμε...Καπου ησυχα οπως λετε....Την ημερα μαλιστα που με πηρε τηλεφωνο ο γιατρος να μου πει οτι θα πρεπει να τον κοιμισουμε ,τον προλαβε ο σκυλακος μας κ μας αφησε.

Κουραγιο:(
 


Nikolojohn

Well-Known Member
5 Σεπτεμβρίου 2011
153
3
Χαϊδάρι
Όχι και τόσο σχετικό με το θέμα, αλλά όχι και τελειώς άσχετο. Δεν βρήκα κάτι αντίστοιχο στο forum όμως, εκτός αν δεν έψαξα καλά.

Γιατί πρέπει να γίνεται ευθανασία στα ζωά?

Και πιο συγκεκριμένα, γιατί πρέπει να γίνει σε αυτή την περίπτωση madoolini? Τι σας είπε ο γιατρός και πήρατε αυτή τη δύσκολη απόφαση.
Ρωτάω, γιατί πάντα ήμουν αντίθετος σε αυτή τη διαδικασία, αλλά ίσως να μην κατανοώ κάποιες παραμέτρους, που ενδεχομένως θα μου άλλαζαν αυτή την άποψη.
 


jimboGS

Well-Known Member
10 Οκτωβρίου 2011
1.629
581
New Peramos City a.k.a Megalo Peuko
Στα ζωα πολλες φορες λογο προβληματος υγειας η ποιοτητα ζωης τους πεφτει δραματικα. σε σημειο που να μην μπορουν να ζησουν αρμονικα με την υπολοιπη αγελη. Αυτο πιστευω ,οτι εκτος απο παθολογικα που μπορει να επιδρασει με καποιους επιπλεον τραυματισμους, επιδρα και ψυχολογικα.
Οποτε καταληγεις να εχεις η ενα σκυλο/γατα που υποφερει καθε μερα και απο πονο και απο τα ψυχολογικα του η ευθανασια. Σε ολα τα παραπανω εννοειτε πως εχεις εξαληψει καθε πιθανοτητα ιατρικης αντιμετώπισης.
 


mad00lini

Well-Known Member
29 Σεπτεμβρίου 2011
2.618
29
Αρχικά δεν είναι δικός μου ο σκύλος, αλλά και δικός μου να ήταν το ίδιο θα έκανα. Τις τελευταίες 4 μέρες πίνει μόνο ελάχιστο νερό, έχει αδυνατίσει δραματικά, έχει πρόβλημα στο συκώτι [ίσως και καρκίνο] και τα ούρα του είναι κατακίτρινα σαν μουστάρδα και να μην ξεχνάμε ότι είναι 15 χρονών.
Να φανταστείς δεν έχει κουράγιο για τίποτα. Ένα σκυλί που επέτρεπε να το χαϊδεύουν αποκλειστικά και μόνο τα μέλη της οικογένειας, ξεσκίζοντας κυριολεκτικά οποιονδήποτε άλλο, χθες το είχα στην αγκαλιά μου γιατί μετά βίας περπατούσε..
Αυτό για μένα σημαίνει βάσανο. Κι έχοντας 2 μεγάλες γυναίκες δίπλα του που δε μπορούν να συγκρατήσουν τη στενοχώρια τους, κάνει τα πράγματα χειρότερα ακόμα και στην ψυχολογία του.
Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι έχει φτάσει η δύσκολη ώρα..
 


vrmode

Well-Known Member
27 Νοεμβρίου 2006
8.124
10.078
Athens
Σύμφωνα με τον δικό μου κτηνίατρο, σε ευθανασία πάμε όταν ο σκύλος "παραιτείται" - όχι πριν. Δεν τρώει και δεν πίνει πια... Και εφόσον φυσικά είναι κάτι ανίατο.
 


johnk

Well-Known Member
15 Ιανουαρίου 2010
10.176
5.601
ΑΘΗΝΑ
Το κοστος ειναι ανυπολογιστο...
Οπως ακριβώς το λέει ο Νάσος...
Το έχουμε περάσει κι εμείς... και, δεν μπορείτε να φανταστείτε για πόσο καιρό πεταγόμουν το βράδυ καταϊδρωμένος... γεμάτος ενοχές, που δεν έπρεπε να έχω... μιάς και είναι πλέον σίγουρο ότι πήραμε την καλύτερη απόφαση για τη Νίνα μας... την κατάλληλη στιγμή....

Δεν είναι για τα λεφτά φίλε nasouk. Είναι γιατί φοβάμαι την εκμετάλλευση από τρίτους...
Ναι, το φαβάσαι πάντα αυτό... και, αν ακολουθήσεις αυτή τη λύση, "δεν θέλεις να ξέρεις" που ακριβώς "κοιμάται" το σκυλάκι σου...

Το καλύτερο. Οτιδήποτε άλλο δεν έχει νόημα.
Να σου πω, Βάσω, κάτι που (τότε, αλλά και μέχρι σήμερα) είχε νόημα για μένα... που γαλήνεψε την ψυχή μου...

Η Νίνα μου... μου έγινε η εξαιρετική τιμή (ανεπανάληπτη, για μένα), να ξεκουράζει το ταλαιπωρημένο κορμάκι της, ανάμεσα στα σκυλάκια του Καταφυγίου Αδέσποτων Ζώων, στο Μαρκόπουλο...
Αυτή την τιμή που μου έγινε (και, αν το καλοσκεφτείς, μου την έκανε - και αυτή - δώρο η Νίνα) δεν θα την ξεχάσω ποτέ!

Γιατί πρέπει να γίνεται ευθανασία στα ζωά?
Γιατί, φτάνει κάποια στιγμή... που το ζώο δεν αντέχει άλλο... που σε "εκλιπαρεί"... και που εσύ, πλέον, ξέρεις ότι ήδη άργησες!!!
 


mariakala

Well-Known Member
26 Απριλίου 2011
2.021
1.314
το ζούμε κι εμείς ώρα με την ώρα μέρα με την μέρα...
και όλο κάτι γίνεται και όλο κάτι κάνει και λέμε δεν θέλει να φύγει ακόμα...
και μετά πάλι κάτι γίνεται και τον ξαναπαίρνει η κάτω βόλτα.

μικρό το κόστος σε λεφτά μεγάλο σε πόνο...
 


GRDANE

Well-Known Member
7 Σεπτεμβρίου 2007
6.815
5.047
patra
grdane.blogspot.com
....................................................
Γιατί πρέπει να γίνεται ευθανασία στα ζωά?
...................................................................................
γιατι βλεπεις "τον γιγαντα" να ειναι κουλουριασμενος
ισως κι απο πονο.... ( αυτο παντα σε τρωει...)
να λερωνεται πανω του .... και να ντρεπεται να σε κοιταξει...
και τοτε οντως αναρωτιεσαι... αν εχεις ηδη αργησει.......

δεν παυει να ειναι μια δυσκολη αποφαση παντα...
δυτρυχως ομως πρεπει να παρθει ορισμενες φορες....
 


mad00lini

Well-Known Member
29 Σεπτεμβρίου 2011
2.618
29
Αύριο το βράδυ θα γίνει η διαδικασία..

Τελικά, θα τον εμπιστευτούν σε άλλον για ταφή καθώς τους είναι πολύ ψυχοφθόρο να το κάνουν οι ίδιοι.

Ας πιστεύουμε ότι θα πάει εκεί που αξίζει.
 


Nikolojohn

Well-Known Member
5 Σεπτεμβρίου 2011
153
3
Χαϊδάρι
Γιατί, φτάνει κάποια στιγμή... που το ζώο δεν αντέχει άλλο... που σε "εκλιπαρεί"... και που εσύ, πλέον, ξέρεις ότι ήδη άργησες!!!
γιατι βλεπεις "τον γιγαντα" να ειναι κουλουριασμενος
ισως κι απο πονο.... ( αυτο παντα σε τρωει...)
να λερωνεται πανω του .... και να ντρεπεται να σε κοιταξει...
και τοτε οντως αναρωτιεσαι... αν εχεις ηδη αργησει.......

δεν παυει να ειναι μια δυσκολη αποφαση παντα...
δυτρυχως ομως πρεπει να παρθει ορισμενες φορες....
Πολύ δύσκολη απόφαση και πραγματικά δεν ξέρω αν θα την έπαιρνα ποτέ. Βέβαια αν δεν βιώσεις την κατάσταση δεν μπορείς να είσαι απόλυτος. Νιώθω σαν να παίρνω όμως τη μοίρα του στα χέρια μου, σαν να αποφασίζω για μια διαδικασία, για την οποία δεν επιτρέπεται να πάρω την ευθύνη, γιατί παρακάμπτω την ίδια τη φύση. Δεν ξέρω αν στην αγέλη θα το σκότωναν, νομίζω πως όχι, αλλά δεν μπορώ στη δικιά μου αγέλη να προκαθορίσω τίποτα, δυστυχώς... ή και ευτυχώς.

Μακάρι να μη μου τύχει ποτέ...
 


johnk

Well-Known Member
15 Ιανουαρίου 2010
10.176
5.601
ΑΘΗΝΑ
1. ...Νιώθω σαν να παίρνω όμως τη μοίρα του στα χέρια μου, σαν να αποφασίζω για μια διαδικασία, για την οποία δεν επιτρέπεται να πάρω την ευθύνη, γιατί παρακάμπτω την ίδια τη φύση.

2. ...Δεν ξέρω αν στην αγέλη θα το σκότωναν, νομίζω πως όχι, αλλά δεν μπορώ στη δικιά μου αγέλη να προκαθορίσω τίποτα, δυστυχώς... ή και ευτυχώς.

3. ...Μακάρι να μη μου τύχει ποτέ...
1. Ετσι ένιωθα κι εγώ, αρκετές μέρες πριν πάρω οριστικά τη σχετική απόφαση... βλέπε: "Νίνα - Lost but not forgotten"... και, ειδικά, το βράδυ που (δεν) κοιμήθηκα, πριν έρθει εκείνο το πρωί και φτάσει ο γιατρός στο σπίτι...

Μερικές στιγμές, όμως, πριν γίνει η ευθανασία... κατανόησα βαθειά το γιατί δεν παρακάμπτω τη φύση... ή, καλύτερα, γιατί την παρακάμπτω, όντως, για να δώσω λύτρωση σ' ένα ζώο που ήταν σαν παιδί μου... σ' ένα ζώο που ήταν σαν "δασκάλα" μου...

2. Στην αγέλη (είτε στη μητέρα φύση, είτε στα αδέσποτα της γειτονιάς), θα υπήρχαν δύο περιπτώσεις...

Το γέρικο (και "σοφό"!) ζώο θα έφευγε από την αγέλη... για να μην την επιβαρύνει άλλο... και να πάει να πεθάνει μόνο του...

Το πιο νεαρό ζώο που είχε τρυματιστεί, ή που ήταν πολύ άρρωστο (πέρα από το όριο, που η αγέλη πίστευε ότι θα μπορούσε να το υπερασπιστεί, να το σώσει, να μετακινηθεί μαζί του)... δυστυχώς...

3. Δεν ξέρω αν είναι "δυστυχώς", ή "ευτυχώς" (μιάς και παίρνουμε μαθήματα)... αλλά, όποιος αγαπάει τα ζώα... μπορεί να είναι υποχρεωμένος να το ζήσει αυτό μερικές φορές στη ζωή του...
 
Last edited: