Από μικρό παιδί είχα μάθει πως η ελευθερία μου σταματάει εκεί που αρχίζει του διπλανού μου. Ταυτόχρονα η μητέρα μου με συμβούλευε ποτέ να μην κάνω στους άλλους αυτά που δεν θέλω να κάνουν σε μένα.
Με όλα αυτά λοιπόν χαραγμένα μέσα μου, θεωρούσα και θεωρώ αδιανόητο να αφήσω έναν οποιουδήποτε μεγέθους σκύλο μου να σουλατσάρει ανενόχλητος και να ενοχλήσει ανθρώπους που ενδεχομένως δεν θέλουν συναναστροφές με τα αγαπημένα μας τετράποδα.
Επιπρόσθετα ποτέ δεν ήμουν και δεν είμαι σίγουρος για την ασφάλειά τους. Δεν γνωρίζω πως θα αντιδράσουν σε περίπτωση που συναντήσουν το οτιδήποτε τους κάνει κλικ και δεν είμαι εκεί να τους προσέξω.
Όσο καλά και να τους ξέρω, η ίδια η ζωή με έχει μάθει πως κάθε στιγμή είναι διαφορετική και πως υπάρχουν χιλιάδες παράμετροι που μπορεί να κάνουν ένα ζώο να αντιδράσει απρόβλεπτα.
Με όλα αυτά λοιπόν χαραγμένα μέσα μου, θεωρούσα και θεωρώ αδιανόητο να αφήσω έναν οποιουδήποτε μεγέθους σκύλο μου να σουλατσάρει ανενόχλητος και να ενοχλήσει ανθρώπους που ενδεχομένως δεν θέλουν συναναστροφές με τα αγαπημένα μας τετράποδα.
Επιπρόσθετα ποτέ δεν ήμουν και δεν είμαι σίγουρος για την ασφάλειά τους. Δεν γνωρίζω πως θα αντιδράσουν σε περίπτωση που συναντήσουν το οτιδήποτε τους κάνει κλικ και δεν είμαι εκεί να τους προσέξω.
Όσο καλά και να τους ξέρω, η ίδια η ζωή με έχει μάθει πως κάθε στιγμή είναι διαφορετική και πως υπάρχουν χιλιάδες παράμετροι που μπορεί να κάνουν ένα ζώο να αντιδράσει απρόβλεπτα.
Ας μην είναι (και) αυτό το θέμα ένα "κατηγορώ" για αυτούς που δεν κάνουν το "σωστό" ή/και νόμιμο. Μη μείνουμε στο "εμείς και αυτοί", κλπ.
Ας δώσουμε προτάσεις και ιδέες για εκτόνωση, εκγύμναση, άσκηση, παιχνίδι τόσο εντός όσο και εκτός σπιτιού. Εκτός σπιτιού με λουρί ή ιμάντα μακρύτερο.
Λίγο να ξεδιαλύνουμε, δηλαδή, τι είναι και τι πρέπει να είναι η βόλτα (και πως) και τι είναι και πως πρέπει να είναι όλα αυτά που θα κρατούν ένα σκύλο υγιή, σωματικά και "πνευματικά". Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο ασφάλειας για όλους και σεβασμού.
Δεν είναι (τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό) συνυφασμένη η ιδέα του "ευτυχισμένου" σκύλου και του "ελεύθερου" με σκύλους χωρίς οδηγό που περιδιαβαίνουν αγρούς και παραλίες και ζουν "την χίπικη ζωή"... Δηλαδή, το "παρέχω στο σκύλο μου ελευθερία" (με αυτή την έννοια) φτάνει στα αυτιά μου ως "δε μου καίγεται καρφί" για τον σκύλο μου, τους άλλους σκύλους και τους συνανθρώπους μου (μη το εκλάβετε ως "σπόντα" ή προσβολή οι εδώ συνομιλητές μου). Οπότε πάμε να δούμε πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με τα σκυλιά... μαζί.
Ας δώσουμε προτάσεις και ιδέες για εκτόνωση, εκγύμναση, άσκηση, παιχνίδι τόσο εντός όσο και εκτός σπιτιού. Εκτός σπιτιού με λουρί ή ιμάντα μακρύτερο.
Λίγο να ξεδιαλύνουμε, δηλαδή, τι είναι και τι πρέπει να είναι η βόλτα (και πως) και τι είναι και πως πρέπει να είναι όλα αυτά που θα κρατούν ένα σκύλο υγιή, σωματικά και "πνευματικά". Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο ασφάλειας για όλους και σεβασμού.
Δεν είναι (τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό) συνυφασμένη η ιδέα του "ευτυχισμένου" σκύλου και του "ελεύθερου" με σκύλους χωρίς οδηγό που περιδιαβαίνουν αγρούς και παραλίες και ζουν "την χίπικη ζωή"... Δηλαδή, το "παρέχω στο σκύλο μου ελευθερία" (με αυτή την έννοια) φτάνει στα αυτιά μου ως "δε μου καίγεται καρφί" για τον σκύλο μου, τους άλλους σκύλους και τους συνανθρώπους μου (μη το εκλάβετε ως "σπόντα" ή προσβολή οι εδώ συνομιλητές μου). Οπότε πάμε να δούμε πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με τα σκυλιά... μαζί.
Αν μιλάμε για πόλη δε χρειάζεται πολύ φιλοσοφία το θέμα: Με λουρί, εκτός και αν ο σκύλος μας έχει άριστη συμπεριφορά (ανεξαρτήτως προκλήσεων) και πάλι σε κοντινή από εμάς απόσταση.
Οι περισσότεροι Αθηναίοι βέβαια απλά τα αμολάνε και σου λένε ότι κακοποιείς το σκύλο σου αν δεν τον αφήνεις χωρίς λουρί. Έχω πέσει σε γείτονα που κοιτούσε απειλητικά κάθε φορά που με έβλεπε και είχε ξεσηκώσει τις γριές της γειτονιάς εναντίον μου.Ο ευφυής αυτός άνθρωπος έβλεπε το σκύλο μου να γρυλίζει στο άλλο σκυλί και με κατηγορούσε ότι δεν το αφήνω να παίξει.
Στην Ελλάδα ο κάθε πολίτης έχει αυτονομηθεί. Επινοεί τους δικούς του νόμους, σύμφωνα με τη βολή και το γούστο του, και δυστυχώς δεν αρκείται στο να τους ακολουθεί, εγκαθιδρύοντας ένα είδος αναρχίας, αλλά θέλει με πάθος να τους επιβάλλει και στους υπόλοιπους.
Λειτουργούμε μέσα στην κοινωνία με βαθιά φασιστικό τρόπο και έχουμε το θράσος αυτό να το λέμε ελευθερία και να κάνουμε σχόλια του τύπου "εμείς δεν είμαστε Γερμανοί να υπακούμε σαν πρόβατα".
Έχω την πεποίθηση ότι ο Γερμανός ιδιοκτήτης σκύλου απολαμβάνει μεγαλύτερες ελευθερίες από τον Έλληνα, ακολουθώντας κάποιους κανόνες που διευκολύνουν τη ζωή όλων, αντί να στηρίζεται στην χωριάτικη κουτοπονηριά ή τη μαγκιά για να τα βγάλει πέρα στην καθημερινότητα του.
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες περί λουριού. Παρότι κι εγώ μέχρι και πέρυσι πήγαινα σε "σκυλοπάρκα" με "χαρούμενα-λυτά" σκυλιά (χωρίς καφέ ανά χείρας και πάντα σε εγρήγορση) μέχρι που παραλίγο να έχουμε κανα δυο κρούσματα. Μετά συνέχισα να πηγαίνω στα σκυλοπάρκα για περπάτημα και μόνο, με τις δικές μου στο λουρί αλλά επειδή συναντούσαμε ιδιοκτήτες με χύμα ανεξέλεγκτα σκυλιά, τα κόψαμε κι αυτά.
Πλέον θα τα αφήσω χωρίς λουρί (πάντα σε απόσταση μιας πηδιάς που λένε) μονο σε ερημικό σημείο, ήτοι βασιλικά κτήματα πολύ πρωί ή σε καμιά έρημη παραλία. Αν και με το πρόσφατο συμβάν που συζητιέται εδώ έχω κλ... μέντες και με τα βασιλικά.
Το αν ο σκύλος είναι ευτυχισμένος με ή χωρίς λουρί? Σίγουρα είναι με λουρί αν ασχολείσαι μαζί του.
Αλλά μερικά πράγματα δεν μπορεί να τα κάνει στο λουρί. Όταν π.χ. τον ξαμολάς στο λιβάδι και αρχίζει να τρέχει λες και δεν υπάρχει αύριο ή κυλιέται ανάσκελα στα χόρτα... Ή πάλι όταν (με καλή και αξιόπιστη πάντα) παρέα σκύλου ξαμολιούνται και τρέχουν σαν αλλοπαρμένα στα λιβάδια.
Πλέον θα τα αφήσω χωρίς λουρί (πάντα σε απόσταση μιας πηδιάς που λένε) μονο σε ερημικό σημείο, ήτοι βασιλικά κτήματα πολύ πρωί ή σε καμιά έρημη παραλία. Αν και με το πρόσφατο συμβάν που συζητιέται εδώ έχω κλ... μέντες και με τα βασιλικά.
Το αν ο σκύλος είναι ευτυχισμένος με ή χωρίς λουρί? Σίγουρα είναι με λουρί αν ασχολείσαι μαζί του.
Αλλά μερικά πράγματα δεν μπορεί να τα κάνει στο λουρί. Όταν π.χ. τον ξαμολάς στο λιβάδι και αρχίζει να τρέχει λες και δεν υπάρχει αύριο ή κυλιέται ανάσκελα στα χόρτα... Ή πάλι όταν (με καλή και αξιόπιστη πάντα) παρέα σκύλου ξαμολιούνται και τρέχουν σαν αλλοπαρμένα στα λιβάδια.
Η νομοθεσια καλως η κακως οριζει τον σκυλο στο λουρι σε δημοσιους χωρους.
Η κοινη λογικη (που ειναι η λογικη των πολλων κ οχι του καθενος μας) λεει πως ο σκυλος μας απαγορευεται να ενοχλει καποιον.
Ενοχληση παλι κατα την κοινη λογικη, μπορει να ειναι πχ να τρεξει προς το μερος του (οπου αν μιλαμε για καναν υπερηλικα που θα δει το 50κιλο σκουροχρωμο σκυλο να ερχεται βγαζοντας σαλια, θα παθει συγκοπη) να πλησιασει το σκυλο του που δεν δεχεται πολλα πολλα η απλα να παει κοντα του κ να του γαυγιζει ασυνοδευτος......
Με συνδιασμο των παραπανω επιβαλλεται ο σκυλος να ειναι δεμενος οπουδηποτε υπαρχει η πιθανοτητα να ενοχλησει καποιον αλλον ανθρωπο.
Εαν ομως καποιος κατα περισταση κ εν γνωση του παρανομισει κ αφησει το σκυλι του ελευθερο σε καποιο μερος που οι πιθανοτητες ειναι μηδενικες προσωπικα δεν θα τον καταδικασω.
Αυτο ομως σημαινει οτι αν του κατσει η στραβη που ειναι δυνατον να συμβει λογο του ανεξελκτου του περιβαλλοντως, ειναι υπολογος.....
Αυτα ειναι η προσωπικη μου αποψη περι λυτου η δεμενου.
Στα της βολτας κ εκτονωσης....
Ανηκω σε αυτους που εχουνε την πολυτελεια λογο χωρου να εχουν σκυλια εκτονωμενα με καλυμμενες τις αναγκες κατουροχεσιματος.
Αυτο σημαινει οτι για να βγουν "βολτα" αυτο πρεπει να ειναι μια διαδικασια που εχει να τους προσφαιρει κατι, οτι κι αν ειναι αυτο.
Μπορει να ειναι μια ευκαιρια να εξερευνισουνε καλυτερα τον κοσμο, τον πολιτισμο, τις βιτρινες κ τα "φωτα της πολης" η μπορει να ειναι να δοκιμασουμε τις εντολες τα ορια κ τις ανοχες τους σε ποιο δυσκολες συνθηκες απο αποψη ερεθισματων.....
Το να τους βαλω ενα λουρι κ να περπατησουμε απλα καταναγκαστικα μεχρι το..... παρκακι, ειναι μια διαδικασια που ευτυχως βαριουνται περισσοτερο απο μενα!!!
Το να τα αφησω να παιξουνε με.... αλλα παιδακια, ουτε συζητηση, επισης ουτε συζητηση να μην ειμαι "εκει" με το 1000% της προσοχης μου στραμμενο αποκλειστικα στο σκυλο........
Η αλλη μου πλευρα, η..... "ακινδυνη" εν πληρη γνωση νομων κ συνεπειων αφηνει ελευθερο στο περιβαλλον τον τυφλο σκυλακο, που παντα ακολουθει κατα ποδας, τρισευτυχισμενος, κυριως το ποδηλατο.......
Η κοινη λογικη (που ειναι η λογικη των πολλων κ οχι του καθενος μας) λεει πως ο σκυλος μας απαγορευεται να ενοχλει καποιον.
Ενοχληση παλι κατα την κοινη λογικη, μπορει να ειναι πχ να τρεξει προς το μερος του (οπου αν μιλαμε για καναν υπερηλικα που θα δει το 50κιλο σκουροχρωμο σκυλο να ερχεται βγαζοντας σαλια, θα παθει συγκοπη) να πλησιασει το σκυλο του που δεν δεχεται πολλα πολλα η απλα να παει κοντα του κ να του γαυγιζει ασυνοδευτος......
Με συνδιασμο των παραπανω επιβαλλεται ο σκυλος να ειναι δεμενος οπουδηποτε υπαρχει η πιθανοτητα να ενοχλησει καποιον αλλον ανθρωπο.
Εαν ομως καποιος κατα περισταση κ εν γνωση του παρανομισει κ αφησει το σκυλι του ελευθερο σε καποιο μερος που οι πιθανοτητες ειναι μηδενικες προσωπικα δεν θα τον καταδικασω.
Αυτο ομως σημαινει οτι αν του κατσει η στραβη που ειναι δυνατον να συμβει λογο του ανεξελκτου του περιβαλλοντως, ειναι υπολογος.....
Αυτα ειναι η προσωπικη μου αποψη περι λυτου η δεμενου.
Στα της βολτας κ εκτονωσης....
Ανηκω σε αυτους που εχουνε την πολυτελεια λογο χωρου να εχουν σκυλια εκτονωμενα με καλυμμενες τις αναγκες κατουροχεσιματος.
Αυτο σημαινει οτι για να βγουν "βολτα" αυτο πρεπει να ειναι μια διαδικασια που εχει να τους προσφαιρει κατι, οτι κι αν ειναι αυτο.
Μπορει να ειναι μια ευκαιρια να εξερευνισουνε καλυτερα τον κοσμο, τον πολιτισμο, τις βιτρινες κ τα "φωτα της πολης" η μπορει να ειναι να δοκιμασουμε τις εντολες τα ορια κ τις ανοχες τους σε ποιο δυσκολες συνθηκες απο αποψη ερεθισματων.....
Το να τους βαλω ενα λουρι κ να περπατησουμε απλα καταναγκαστικα μεχρι το..... παρκακι, ειναι μια διαδικασια που ευτυχως βαριουνται περισσοτερο απο μενα!!!
Το να τα αφησω να παιξουνε με.... αλλα παιδακια, ουτε συζητηση, επισης ουτε συζητηση να μην ειμαι "εκει" με το 1000% της προσοχης μου στραμμενο αποκλειστικα στο σκυλο........
Η αλλη μου πλευρα, η..... "ακινδυνη" εν πληρη γνωση νομων κ συνεπειων αφηνει ελευθερο στο περιβαλλον τον τυφλο σκυλακο, που παντα ακολουθει κατα ποδας, τρισευτυχισμενος, κυριως το ποδηλατο.......
Ο νόμος είναι νόμος.
Το σχοίνισμα ελευθερίας κάθε σκύλου, με σχοινί ή χωρίς, είναι μεταξύ του σκύλου και του κηδεμόνα.
Το σχοίνισμα ελευθερίας κάθε σκύλου, με σχοινί ή χωρίς, είναι μεταξύ του σκύλου και του κηδεμόνα.
Έχουμε την τύχη να μένουμε σε περιοχή ιδανική για σκυλιά. Ανοίγουμε την πόρτα, περνάμε το δρόμο και μπαίνουμε σε ένα δάσος μες την πόλη. Στην πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.
Η Bianca βγήκε πρώτη φορά απ το λουρί 8 μηνών. Είχαμε το 10μετρο flexi, αυτή μπροστά και εγώ ξοπίσω. Είχα γίνει ο περίγελος της περιοχής, γιατί είχα "τέτοιο" σκυλί και δεν το έλυνα. Μαζευόντουσαν όλοι οι ειδικοί σ' ένα λόφο με γρασίδι και όποιον πάρει ο χάρος. Τι ridgeback, τι γερμανικοί, τι τσέχικα, και από πιτμπουλοειδή ων ουκ έστιν αριθμός, κουτάβια και ενήλικα ότι να ναι. Και την επομένη μετρούσαμε τα θύματα, τετράποδα και δίποδα.
Σήμερα, μετά από 1.5 χρόνο, σε 2ωρη βόλτα είναι ελεύθερη να παίξει και να τρέξει μαζί μου ή με σκυλιά που τα ξέρει από κουτάβια, σε συγκεκριμένα μέρη μέσα στο δάσος, ή να περπατήσει με παρέα σκυλιών στα μονοπάτια. Ίσως είμαι ο μοναδικός που όταν δω περιπατητές η δρομείς στο μονοπάτι, την δένω ακαριαία και συνεχίζουμε. Ακόμα με σχολιάζουν γιατί την δένω αφού δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα. Ξέρω όμως ότι πολλοί την φοβούνται (γιατί άραγε) και αυτή την αίσθηση την αντιλαμβάνεται ακαριαία και από μακριά και αυτό την ερεθίζει.
Από εκτόνωση τώρα τι να πω; Έχουμε κάνει τα πάντα. Έχει πάει στα καλύτερα σχολεία. Τίποτα! Pitbullκαι πάλι pitbull. Και ιδιαίτερη προτίμηση με ιδιοκτήτες της γείτονας χώρας.
Μόλις τα δει γυαλίζουν τα ματάκια της. Παίρνει στο στόμα τα λάστιχα από το διαλυμένο σύστημα ποτίσματος και το πάει μες τη μούρη τους, ανεξαρτήτως φύλου, κι αρχίζει το πάρτυ. Καρφώνει τα πόδια στο χώμα και τα σέρνει δύο δύο. Το λάστιχο στο πρώτο τίναγμα του λαιμού της σπάει, το ξανά αρπάζει και φτάνει μούρη με μούρη να τραβιούνται. Από τα γρυλίσματα και την ένταση οι περαστικοί από μακριά σταυροκοπιούνται. Για να σας προλάβω, η Bianca δεν έχει πονέσει ποτέ άλλο σκυλί, και δεν έχει επιτρέψει ποτέ ούτε γρατσουνιά επάνω της. Το tug την εκστασιάζει αλλά όπως έχω αναφέρει και αλλού, αρκεί το χέρι μου στο στόμα της για να χαλαρώσει.
Υ.Γ. Σε αντίστοιχη βόλτα μόνη της με την γυναίκα μου, δεν διανοείται να ξεκολλήσει από το αριστερό της πόδι. Καταλαβαίνεται τι έχει να γίνει αν τη γυρίσω σπίτι με γρατσουνιά. Να βρω καράβι...
Η Bianca βγήκε πρώτη φορά απ το λουρί 8 μηνών. Είχαμε το 10μετρο flexi, αυτή μπροστά και εγώ ξοπίσω. Είχα γίνει ο περίγελος της περιοχής, γιατί είχα "τέτοιο" σκυλί και δεν το έλυνα. Μαζευόντουσαν όλοι οι ειδικοί σ' ένα λόφο με γρασίδι και όποιον πάρει ο χάρος. Τι ridgeback, τι γερμανικοί, τι τσέχικα, και από πιτμπουλοειδή ων ουκ έστιν αριθμός, κουτάβια και ενήλικα ότι να ναι. Και την επομένη μετρούσαμε τα θύματα, τετράποδα και δίποδα.
Σήμερα, μετά από 1.5 χρόνο, σε 2ωρη βόλτα είναι ελεύθερη να παίξει και να τρέξει μαζί μου ή με σκυλιά που τα ξέρει από κουτάβια, σε συγκεκριμένα μέρη μέσα στο δάσος, ή να περπατήσει με παρέα σκυλιών στα μονοπάτια. Ίσως είμαι ο μοναδικός που όταν δω περιπατητές η δρομείς στο μονοπάτι, την δένω ακαριαία και συνεχίζουμε. Ακόμα με σχολιάζουν γιατί την δένω αφού δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα. Ξέρω όμως ότι πολλοί την φοβούνται (γιατί άραγε) και αυτή την αίσθηση την αντιλαμβάνεται ακαριαία και από μακριά και αυτό την ερεθίζει.
Από εκτόνωση τώρα τι να πω; Έχουμε κάνει τα πάντα. Έχει πάει στα καλύτερα σχολεία. Τίποτα! Pitbullκαι πάλι pitbull. Και ιδιαίτερη προτίμηση με ιδιοκτήτες της γείτονας χώρας.
Μόλις τα δει γυαλίζουν τα ματάκια της. Παίρνει στο στόμα τα λάστιχα από το διαλυμένο σύστημα ποτίσματος και το πάει μες τη μούρη τους, ανεξαρτήτως φύλου, κι αρχίζει το πάρτυ. Καρφώνει τα πόδια στο χώμα και τα σέρνει δύο δύο. Το λάστιχο στο πρώτο τίναγμα του λαιμού της σπάει, το ξανά αρπάζει και φτάνει μούρη με μούρη να τραβιούνται. Από τα γρυλίσματα και την ένταση οι περαστικοί από μακριά σταυροκοπιούνται. Για να σας προλάβω, η Bianca δεν έχει πονέσει ποτέ άλλο σκυλί, και δεν έχει επιτρέψει ποτέ ούτε γρατσουνιά επάνω της. Το tug την εκστασιάζει αλλά όπως έχω αναφέρει και αλλού, αρκεί το χέρι μου στο στόμα της για να χαλαρώσει.
Υ.Γ. Σε αντίστοιχη βόλτα μόνη της με την γυναίκα μου, δεν διανοείται να ξεκολλήσει από το αριστερό της πόδι. Καταλαβαίνεται τι έχει να γίνει αν τη γυρίσω σπίτι με γρατσουνιά. Να βρω καράβι...
Στα περισσότερα που γράφτηκαν συμφωνώ,το παρακάτω σηκώνει λίγη κουβέντα
"Είναι ο λυτός (χωρίς οδηγό) σκύλος, ελεύθερος σκύλος;
Είναι ο δεμένος (με οδηγό) σκύλος, "αιχμάλωτος" και "καημένος";"
Οι παραπάνω φράσεις "εξανθρωπίζουν" το ζώο,του δίνουν δηλαδή χαρακτηριστικά που ένας σκυλος δεν έχει αλλά ο χειριστής του λανθασμένα θεωρεί πως υπάρχουν
Η έννοια της ελευθερίας δε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ένα σκύλο μιας και απαιτούνται συγκεκριμένες ανώτατες εγκεφαλικές διεργασίες για να αντιληφθεί κάποιος μια τέτοια σύνθετη έννοια,διεργασίες που είναι γνωστό πως κανενός ζώου ο εγκέφαλος δε μπορεί να κάνει πλην του ανθρώπου.Περισσότερο λοιπόν εννοούμε με την χρήση της λέξης αν ο σκύλος είναι "ευτυχισμένος","πλήρης" και αν το περιβάλλον στο οποίο ζει προσιδιάζει με το φυσικό του περιβάλλον.Ο σκύλος είναι ζώο αγελαίο & εξημερωμένο.Το φυσικό του περιβάλλον είναι κοντά στους ανθρώπους (του).Αν αυτή η συνθήκη επικρατεί σταθερά τότε ο σκύλος είναι "ευτυχισμένος" & "πλήρης",νομίζω πως αυτό είναι τόσο απλό
Ένας δεμένος σκύλος στη βόλτα είναι αυτονόητο πως είναι μια απαραίτητη (και από το νόμο) σταθερά για τη συμβίωση μας,ειδικά στον αστικό ιστό.Όπως συμβαίνει και με εμάς τους ανθρώπους και τις μεταξύ μας σχέσεις,και αυτές διέπονται από κάποιους νόμους,από κάποιου είδους συμβάσεις δηλαδή ειδικού τύπου ώστε η συμβίωσή μας να γίνεται ευκολότερη και λειτουργικότερη.Κανείς δεν αισθάνεται αιχμάλωτος ακολουθώντας αυτές τις συμβάσεις και κανείς δεν αισθάνεται καημένος που υπάρχουν κάποιες σταθερές,ώστε να μπορούμε να συνεννοηθούμε με τον απέναντι.Σε αυτό το πλαίσιο τίθεται και "η βόλτα με λουρί",στη λογική δηλαδή της ομαλής/απροβλημάτιστης (στο πλαίσιο του εφικτού) συμβίωσης ανθρώπων και ζώων στην ίδια "γειτονιά"
Και να προσθέσω και κάτι εδώ,ως μελετηρός αναγνώστης βιβλίων και συμπεριφορών "βαριών" φυλών.Δε θα μπορούσα ποτέ να θεωρήσω καημένο έναν 70κιλο σκύλο στο λουρί,ο οποίος ακολουθεί ανα περίσταση κατά γράμμα τις εντολές που του δίνονται.Καημένο όμως θα μπορούσα χαλαρά να θεωρήσω όποιον βρεθεί στο δρόμο ενός τέτοιου σκύλου χωρίς αυτός να φοράει λουρί και χωρίς ο άνθρωπος να γνωρίζει πως να φερθεί απέναντι σε ένα τέτοιο ζώο
υγ: σας διαβάζω αλλά δεν προλαβαίνω να γράψω τελευταία
"Είναι ο λυτός (χωρίς οδηγό) σκύλος, ελεύθερος σκύλος;
Είναι ο δεμένος (με οδηγό) σκύλος, "αιχμάλωτος" και "καημένος";"
Οι παραπάνω φράσεις "εξανθρωπίζουν" το ζώο,του δίνουν δηλαδή χαρακτηριστικά που ένας σκυλος δεν έχει αλλά ο χειριστής του λανθασμένα θεωρεί πως υπάρχουν
Η έννοια της ελευθερίας δε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ένα σκύλο μιας και απαιτούνται συγκεκριμένες ανώτατες εγκεφαλικές διεργασίες για να αντιληφθεί κάποιος μια τέτοια σύνθετη έννοια,διεργασίες που είναι γνωστό πως κανενός ζώου ο εγκέφαλος δε μπορεί να κάνει πλην του ανθρώπου.Περισσότερο λοιπόν εννοούμε με την χρήση της λέξης αν ο σκύλος είναι "ευτυχισμένος","πλήρης" και αν το περιβάλλον στο οποίο ζει προσιδιάζει με το φυσικό του περιβάλλον.Ο σκύλος είναι ζώο αγελαίο & εξημερωμένο.Το φυσικό του περιβάλλον είναι κοντά στους ανθρώπους (του).Αν αυτή η συνθήκη επικρατεί σταθερά τότε ο σκύλος είναι "ευτυχισμένος" & "πλήρης",νομίζω πως αυτό είναι τόσο απλό
Ένας δεμένος σκύλος στη βόλτα είναι αυτονόητο πως είναι μια απαραίτητη (και από το νόμο) σταθερά για τη συμβίωση μας,ειδικά στον αστικό ιστό.Όπως συμβαίνει και με εμάς τους ανθρώπους και τις μεταξύ μας σχέσεις,και αυτές διέπονται από κάποιους νόμους,από κάποιου είδους συμβάσεις δηλαδή ειδικού τύπου ώστε η συμβίωσή μας να γίνεται ευκολότερη και λειτουργικότερη.Κανείς δεν αισθάνεται αιχμάλωτος ακολουθώντας αυτές τις συμβάσεις και κανείς δεν αισθάνεται καημένος που υπάρχουν κάποιες σταθερές,ώστε να μπορούμε να συνεννοηθούμε με τον απέναντι.Σε αυτό το πλαίσιο τίθεται και "η βόλτα με λουρί",στη λογική δηλαδή της ομαλής/απροβλημάτιστης (στο πλαίσιο του εφικτού) συμβίωσης ανθρώπων και ζώων στην ίδια "γειτονιά"
Και να προσθέσω και κάτι εδώ,ως μελετηρός αναγνώστης βιβλίων και συμπεριφορών "βαριών" φυλών.Δε θα μπορούσα ποτέ να θεωρήσω καημένο έναν 70κιλο σκύλο στο λουρί,ο οποίος ακολουθεί ανα περίσταση κατά γράμμα τις εντολές που του δίνονται.Καημένο όμως θα μπορούσα χαλαρά να θεωρήσω όποιον βρεθεί στο δρόμο ενός τέτοιου σκύλου χωρίς αυτός να φοράει λουρί και χωρίς ο άνθρωπος να γνωρίζει πως να φερθεί απέναντι σε ένα τέτοιο ζώο
υγ: σας διαβάζω αλλά δεν προλαβαίνω να γράψω τελευταία
Αυτό ακριβώς,δεδομένου ότι οι δικές μας βόλτες γίνονται σε χωράφια έξω από τον ιστό της πόλης και ο Βίκτορ έρχεται με το που τον φωνάξω χωρίς δεύτερη σκέψη.
Επίσης ξέρω και με ξέρουν τα σκυλιά της περιοχής,γνωρίζω της περιοχές τους και δεν περνάω από αυτές και φυσικά έχω πάντα τα μάτια μου 14 για πιθανούς κινδύνους και το λουρί στο χέρι.
Με την μικρή δεν ξέρω τι θα κάνω που είναι δαίμονας....
εχμ.. φιλοσοφικη συζητηση περι ελευθεριας ..
οκ η ελευθερια του σκυλου με την ελευθερια του ανθρωπου εχουν κοινα σημεια ως προς τον ορισμο της?
δεν θαθελα επουδενι να εμπλακω σε τετοιου ειδους συζητησεις
δεν θα τελειωναμε ποτε και ακρη δεν θα βγαζαμε εδω δεν εχει βρεθει ακρη σε ευκολοτερα ζητηματα..
προσωπικα λοιπον θεωρω σημαντικο για καθε σκυλο τη σχεση που εχει απαπτυξει με τον ανθρωπο του...
και βαση αυτης θεωρω ενα σκυλο χαρουμενο ειτε ευτυχισμενο ειτε ακομη και δυστυχισμενο αν βρισκεται κοντα του ειτε μακρυα του με η χωρις λουρι...
ο νομος προσταζει με λουρι
κι αυτο το δηλωνει ξεκαθαρα παντου και παντα...
εξαιρεσεις υπαρχουν ελαχιστες κι αυτες εν ωρα εργασιας...
μακρυα απο θεους κι ανθρωπους
προσωπικα εχω κοψει τις βολτες προ πολλου
εχω φροντισει να εχω ενα τεραστιο χωρο οπου εκει γινεται εκτονωση και το παιχνιδι μαζι μου με τα σκυλια σε πληρες ελεγχομενο περιβαλλον
βολτες σπανια κι αυτο απλα προς συντηρηση της μνημης του πολιτισμου...
για εκπαιδευτικους σκοπους κλπ...
δεμενος λοιπον ο σκυλος εξω μαζι μου...
λυτος σε ιδιωτικο περιφραγμενο χωρο... πληρως ελεγχομενο...
σιγουρα εχουν τις αγαπημενες τους ασχολιες που θα προτιμουσαν αλλα στη τελικη..
τα σκυλια δεν τα ενδιαφερει που ειναι και πως, απλα θελουν να ειναι μαζι μου..
οκ η ελευθερια του σκυλου με την ελευθερια του ανθρωπου εχουν κοινα σημεια ως προς τον ορισμο της?
δεν θαθελα επουδενι να εμπλακω σε τετοιου ειδους συζητησεις
δεν θα τελειωναμε ποτε και ακρη δεν θα βγαζαμε εδω δεν εχει βρεθει ακρη σε ευκολοτερα ζητηματα..
προσωπικα λοιπον θεωρω σημαντικο για καθε σκυλο τη σχεση που εχει απαπτυξει με τον ανθρωπο του...
και βαση αυτης θεωρω ενα σκυλο χαρουμενο ειτε ευτυχισμενο ειτε ακομη και δυστυχισμενο αν βρισκεται κοντα του ειτε μακρυα του με η χωρις λουρι...
ο νομος προσταζει με λουρι
κι αυτο το δηλωνει ξεκαθαρα παντου και παντα...
εξαιρεσεις υπαρχουν ελαχιστες κι αυτες εν ωρα εργασιας...
μακρυα απο θεους κι ανθρωπους
προσωπικα εχω κοψει τις βολτες προ πολλου
εχω φροντισει να εχω ενα τεραστιο χωρο οπου εκει γινεται εκτονωση και το παιχνιδι μαζι μου με τα σκυλια σε πληρες ελεγχομενο περιβαλλον
βολτες σπανια κι αυτο απλα προς συντηρηση της μνημης του πολιτισμου...
για εκπαιδευτικους σκοπους κλπ...
δεμενος λοιπον ο σκυλος εξω μαζι μου...
λυτος σε ιδιωτικο περιφραγμενο χωρο... πληρως ελεγχομενο...
σιγουρα εχουν τις αγαπημενες τους ασχολιες που θα προτιμουσαν αλλα στη τελικη..
τα σκυλια δεν τα ενδιαφερει που ειναι και πως, απλα θελουν να ειναι μαζι μου..
Πιστεύω ότι ο λυτός αρσενικός σκύλος αργά ή γρήγορα θα χαθεί. Ειδικά ο αστείρωτος. Για τα θηλυκά έχω μιά επιφύλαξη , εξαρτάται από τη προσωπικότητα τους.
Συμφωνώ με λυμένους σκύλους σε περιφραγμένα μέρη και χωρίς πολλά άλλα σκυλιά μαζί. Τα σκυλόπαρκα πλέον, φουλ στο κάθε είδος σκύλου, με ιδιοκτήτες που τα χουν όλα γραμμένα στα @@ τους και σκυλιά έτοιμα να αρπαχτούν τα έκοψα χρόνια τώρα. Και σαν να επιβεβαιώνεται η απόφαση που πήρα προχθές που είχα τη μέση μου για να μη χάσουν τα σκυλιά μου τη βόλτα τους τα πήγα σε περιφραγμένο σκυλόπαρκο, χωριστά, και ο έλβις κόντεψε να πιαστεί μαλλί με μαλλί με ένα άλλο σκυλάκι. Τελικά το σκυλάκι το δάγκωσε ένα τρίτο που βρήκε ευκαιρία με το νταβαντούρι κι έβγαλε το άχτι του. Πήρα τον Έλβις να φύγω και οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες προσπαθούσαν να με κάνουν να μείνω τονίζοντας πόσο παράλογη ήμουν και ότι αυτό δεν ήταν τίποτα κάθε μέρα συμβαίνουν αυτά, σιγά. Λες και δεν το ήξερα.
Παλιότερα όταν ο έλβις ήταν ένα τεράστιο κουτάβι 7-8 μηνών τον άφηνα ελεύθερο στο δάσος Συγγρού. Μέχρι που έκανε χαρές σε έναν κύριο ο οποίος δεν εκτίμησε τις χαρές όπως άξιζε και κόντεψε να πάθει ανακοπή. Άσπρισε και άρχισε να με βρίζει.
Τον έβρισα κι εγώ αλλά μετά κατάλαβα ότι είχε λίγους περισσότερους λόγους να με βρίσει εκείνος . Είχε το δικαίωμα να πάει μια βολτίτσα στο δάσος χωρίς να του βγει ξυνή και χωρίς, κατά τη γνώμη του , να δει τον χάρο με τα μάτια του.
Μαα, μπορεί να πει κάποιος , ένα λαμπ κουτάβι τον τρόμαξε; Χαρούλες έκανε το γλυκό μου.
Για αυτόν που δε ξέρει το λαμπ κουτάβι των 35 κιλών τότε που πηδάει πάνω σου δεν είναι γλυκούλι. Είναι ο χάρος βγήκε παγανιά. Και αν πετύχεις και κανένα καρδιακό μπορεί να τον στείλεις.
Ο δεμένος σκύλος είναι θέμα σεβασμού στο συνάνθρωπο σου. Έτσι το εχω δει εγώ.
Συμφωνώ με λυμένους σκύλους σε περιφραγμένα μέρη και χωρίς πολλά άλλα σκυλιά μαζί. Τα σκυλόπαρκα πλέον, φουλ στο κάθε είδος σκύλου, με ιδιοκτήτες που τα χουν όλα γραμμένα στα @@ τους και σκυλιά έτοιμα να αρπαχτούν τα έκοψα χρόνια τώρα. Και σαν να επιβεβαιώνεται η απόφαση που πήρα προχθές που είχα τη μέση μου για να μη χάσουν τα σκυλιά μου τη βόλτα τους τα πήγα σε περιφραγμένο σκυλόπαρκο, χωριστά, και ο έλβις κόντεψε να πιαστεί μαλλί με μαλλί με ένα άλλο σκυλάκι. Τελικά το σκυλάκι το δάγκωσε ένα τρίτο που βρήκε ευκαιρία με το νταβαντούρι κι έβγαλε το άχτι του. Πήρα τον Έλβις να φύγω και οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες προσπαθούσαν να με κάνουν να μείνω τονίζοντας πόσο παράλογη ήμουν και ότι αυτό δεν ήταν τίποτα κάθε μέρα συμβαίνουν αυτά, σιγά. Λες και δεν το ήξερα.
Παλιότερα όταν ο έλβις ήταν ένα τεράστιο κουτάβι 7-8 μηνών τον άφηνα ελεύθερο στο δάσος Συγγρού. Μέχρι που έκανε χαρές σε έναν κύριο ο οποίος δεν εκτίμησε τις χαρές όπως άξιζε και κόντεψε να πάθει ανακοπή. Άσπρισε και άρχισε να με βρίζει.
Τον έβρισα κι εγώ αλλά μετά κατάλαβα ότι είχε λίγους περισσότερους λόγους να με βρίσει εκείνος . Είχε το δικαίωμα να πάει μια βολτίτσα στο δάσος χωρίς να του βγει ξυνή και χωρίς, κατά τη γνώμη του , να δει τον χάρο με τα μάτια του.
Μαα, μπορεί να πει κάποιος , ένα λαμπ κουτάβι τον τρόμαξε; Χαρούλες έκανε το γλυκό μου.
Για αυτόν που δε ξέρει το λαμπ κουτάβι των 35 κιλών τότε που πηδάει πάνω σου δεν είναι γλυκούλι. Είναι ο χάρος βγήκε παγανιά. Και αν πετύχεις και κανένα καρδιακό μπορεί να τον στείλεις.
Ο δεμένος σκύλος είναι θέμα σεβασμού στο συνάνθρωπο σου. Έτσι το εχω δει εγώ.
Δεν θα θελα να πω τιποτα παραπανω υπερ της λυτης βολτας. Τα ειπαν ολα αλλοι και καλυτερα απ οσο θα μπορουσα.
Η ασφαλεια του σκυλου και ο σεβασμος προς τους αλλους ειναι παντα οι δυο σημαντικοτερες προϋποθέσεις στη βολτα. Δεν διαπραγμετεύονται.
Τα υπολοιπα οπως πολυ σωστά ειπε ο @sea-mol ειναι αναμεσα στον σκυλο και στον ιδιοκτητη του.
Η ασφαλεια του σκυλου και ο σεβασμος προς τους αλλους ειναι παντα οι δυο σημαντικοτερες προϋποθέσεις στη βολτα. Δεν διαπραγμετεύονται.
Τα υπολοιπα οπως πολυ σωστά ειπε ο @sea-mol ειναι αναμεσα στον σκυλο και στον ιδιοκτητη του.
Εξαιρετικό! Βάλτο μεγάλο βρε παιδί μου!
Η βολτα δεν χρησιμεύει μόνο στην ικανοποίηση σωματικων αναγκών ή στην κοινωνικοποιηση ή στην εκτονωση, ειναι ενας συνδυασμός ολων αυτων ΣΥΝ την εκπαίδευση (πως να χειρίζεται θορυβους πολυκοσμια λουρι κλπ κλπ) μα πανω απο ολα λειτουργεί για την σχεση μας με το σκυλι μας.
Η Ηρα ζει σε ενα σπιτι οπου εχει στην διαθεση της 6 περιφραγμενα στρεμματα, για τις αναγκες της, για να παιξει, για εκγυμναση...για ολα...
Βολτα όμως θα παει καθε μερα, για να μην ξεχναει οσα εμαθε, να μαθει κατι νεο ισως πχ (να μην ταραζεται με τους πυροβολισμους φεριπειν) να "ανοιξει" το ματι της, απλα να περασουμε λιγο girl time βρε αδελφέ!
Οτι σε κάποιες περιπτώσεις ειναι λυτη δεν σημαινει και οτι ειναι ελευθερη, οφείλει να μην απομακρυνεται ωστε να εχω οπτικη επαφη ΠΑΝΤΑ κ να υπακουει στις όποιες εντολές χρειαστει να δώσω, ΕΑΝ χρειαστει, που πλεον αρκει ενα ψιτ ή ενα νευμα για να καταλαβει τι θέλω...
Βγαινουμε λοιπον απτον κηπο ΠΑΝΤΑ με λουρι εφοσον αποφασισω να παμε απτον δρομο, οπου συνηθως ετσι γινεται γιατί δεν θελω να ξεχναει πως ειναι ο πολιτισμος (κ ας περνάει ενα αμαξι ανα μισαωρο), και συνεχιζει κ ειναι δεμενη μεχρι να φτασουμε καπου οπου ΞΕΡΩ οτι δεν θα συναντήσουμε ψυχη μα κ να συναντησουμε κ παλι θα ειναι ελεγχόμενη η κατασταση (μονο τον τσοπανη με το κοπαδι θελω να αποφευγω)!
Εαν αποφασισω να παμε μεσα απτο δασος γιατι θέλω να χουμε την ησυχια μας πχ εκεινη την μερα κ αυτη ας πουμε να χαρει πιο πολυ μια ψευτικη ελευθερια, που ειναι ακριβως πισω απτο σπιτι βγαινει λυτη απευθειας.
Τα παραπανω ισχύουν επειδη γνωριζω περαν πάσης αμφιβολίας οτι η Ηρα δεν θα απομακρυνθει κ θα υπακουσει σε οποια εντολη της δωσω, εαν υπηρχε στο μυαλο μου εστω κ 0,001 υποψια ότι δεν θα ισχυαν αυτα δεν θα εβγαινε ποτε εξω λυτη!
Στην Αθηνα εννοειτε βγαινει ΠΑΝΤΑ κ ΜΟΝΟ με λουρί, 1)οχι επειδη δεν την εμπιστευομαι μα επειδη δεν εμπιστεύομαι κανεναν κ τιποτα αλλο , 2)για την αδιαπραγματευτη ασφαλεια της φυσικα, ουτε καν στην πυλωτή δεν πατάει χωρις λουρι που κ αυτη ειναι κλειστή κ 3) εξαιτιας της λαοθαλασσας που δεν θέλω ουτε να την τρομαξουμε μα ουτε κ να μας τρομαξει .
Η Ηρα ζει σε ενα σπιτι οπου εχει στην διαθεση της 6 περιφραγμενα στρεμματα, για τις αναγκες της, για να παιξει, για εκγυμναση...για ολα...
Βολτα όμως θα παει καθε μερα, για να μην ξεχναει οσα εμαθε, να μαθει κατι νεο ισως πχ (να μην ταραζεται με τους πυροβολισμους φεριπειν) να "ανοιξει" το ματι της, απλα να περασουμε λιγο girl time βρε αδελφέ!
Οτι σε κάποιες περιπτώσεις ειναι λυτη δεν σημαινει και οτι ειναι ελευθερη, οφείλει να μην απομακρυνεται ωστε να εχω οπτικη επαφη ΠΑΝΤΑ κ να υπακουει στις όποιες εντολές χρειαστει να δώσω, ΕΑΝ χρειαστει, που πλεον αρκει ενα ψιτ ή ενα νευμα για να καταλαβει τι θέλω...
Βγαινουμε λοιπον απτον κηπο ΠΑΝΤΑ με λουρι εφοσον αποφασισω να παμε απτον δρομο, οπου συνηθως ετσι γινεται γιατί δεν θελω να ξεχναει πως ειναι ο πολιτισμος (κ ας περνάει ενα αμαξι ανα μισαωρο), και συνεχιζει κ ειναι δεμενη μεχρι να φτασουμε καπου οπου ΞΕΡΩ οτι δεν θα συναντήσουμε ψυχη μα κ να συναντησουμε κ παλι θα ειναι ελεγχόμενη η κατασταση (μονο τον τσοπανη με το κοπαδι θελω να αποφευγω)!
Εαν αποφασισω να παμε μεσα απτο δασος γιατι θέλω να χουμε την ησυχια μας πχ εκεινη την μερα κ αυτη ας πουμε να χαρει πιο πολυ μια ψευτικη ελευθερια, που ειναι ακριβως πισω απτο σπιτι βγαινει λυτη απευθειας.
Τα παραπανω ισχύουν επειδη γνωριζω περαν πάσης αμφιβολίας οτι η Ηρα δεν θα απομακρυνθει κ θα υπακουσει σε οποια εντολη της δωσω, εαν υπηρχε στο μυαλο μου εστω κ 0,001 υποψια ότι δεν θα ισχυαν αυτα δεν θα εβγαινε ποτε εξω λυτη!
Στην Αθηνα εννοειτε βγαινει ΠΑΝΤΑ κ ΜΟΝΟ με λουρί, 1)οχι επειδη δεν την εμπιστευομαι μα επειδη δεν εμπιστεύομαι κανεναν κ τιποτα αλλο , 2)για την αδιαπραγματευτη ασφαλεια της φυσικα, ουτε καν στην πυλωτή δεν πατάει χωρις λουρι που κ αυτη ειναι κλειστή κ 3) εξαιτιας της λαοθαλασσας που δεν θέλω ουτε να την τρομαξουμε μα ουτε κ να μας τρομαξει .
Για μας εδω ναιΒασικό!
μας πηρε κ καποιο καιρο για να αδιαφορησουμε για τους πυροβολισμους
Ναι μωρέ (κρίμα δηλαδης), νταξ καταλαβαίνεις γιατί ακούστηκε αστείο. Λες και μένατε στο πεδίο εκπαίδευσης των "παιδιών" του δον κορλεόνε.Για μας εδω ναι
μας πηρε κ καποιο καιρο για να αδιαφορησουμε για τους πυροβολισμους
