Ι
Μπορεί να βλέπουν ασπρόμαυρα αλλά σίγουρα ακούν πολύχρωμα
Sent from my GT-I9100 using Tapatalk 2
Μπορεί να βλέπουν ασπρόμαυρα αλλά σίγουρα ακούν πολύχρωμα
Sent from my GT-I9100 using Tapatalk 2
Δυστυχώς, δεν βρήκα (εδώ, στο γραφείο) το πολύ όμορφο πορτραίτο που υποσχέθηκα...
Ομως, μερικές φωτογραφίες, για να δεις πως ήταν, Γιώργο...
Οταν τίποτα δε σκίαζε το λαμπρό μέλλον...
Λίγο πριν από τις εξετάσεις που ανάδειξαν το πρόβλημα...
Ελάχιστες μέρες, πριν το τέλος...
Υ.Γ. Οπως παρατηρεί κάποιος... ο Zidane είναι ο συνδετήριος κρίκος, μεταξύ της Νίνας και των σκυλιών που ζουν μαζί μας σήμερα...
Ομως, μερικές φωτογραφίες, για να δεις πως ήταν, Γιώργο...
Οταν τίποτα δε σκίαζε το λαμπρό μέλλον...
Λίγο πριν από τις εξετάσεις που ανάδειξαν το πρόβλημα...
Ελάχιστες μέρες, πριν το τέλος...
Υ.Γ. Οπως παρατηρεί κάποιος... ο Zidane είναι ο συνδετήριος κρίκος, μεταξύ της Νίνας και των σκυλιών που ζουν μαζί μας σήμερα...
Last edited:
Στην Νίνα οφείλεις το υπέροχο ταξίδι σου με τον σκύλο κι εμείς της οφείλουμε τα υπέροχα κείμενα σου που μόνο κέρδος μπορεί να έχει κάποιος διαβάζοντας τα. Το λιγότερο που προσφέρουν είναι μαθήματα ήθους και αγάπης για τον σκύλο στις σωστές διαστάσεις του κάτι που έχει ανάγκη η χώρα που ζούμε. (θα μου πεις μόνο αυτό έχει ανάγκη, όχι, αλλά δεν το θεωρώ λίγο..).
Ευχαριστώ, Μυρτώ!
Εντάξει, "ποιητική αδεία", υπερβάλλεις λιγάκι...
Αλλά, έχεις δίκιο: Η χώρα που ζούμε έχει ανάγκη για αντιμετώπιση του κάθε θέματος στις σωστές διαστάσεις... αυτό της λείπει...
Υ.Γ. Οσο για τη Νίνα... αν δεν είχε συναντήσει το δρόμο μου, είναι πολύ πιθανόν να μην είχα γνωρίσει κανέναν από εσάς... που το θεωρώ κέρδος μου!
Εντάξει, "ποιητική αδεία", υπερβάλλεις λιγάκι...
Αλλά, έχεις δίκιο: Η χώρα που ζούμε έχει ανάγκη για αντιμετώπιση του κάθε θέματος στις σωστές διαστάσεις... αυτό της λείπει...
Υ.Γ. Οσο για τη Νίνα... αν δεν είχε συναντήσει το δρόμο μου, είναι πολύ πιθανόν να μην είχα γνωρίσει κανέναν από εσάς... που το θεωρώ κέρδος μου!
Ηταν σιγουρα ενας υπεροχος σκυλος που αγαπηθηκε πολυ! Φαινεται απο το πως μιλας καθε φορα γι αυτην!
Σαν μεγαλη εβδομαδα νιωθω πως ειναι η τελευταια βδομαδα. Καταθλιπτικη. Μου φαινεται θα κλεισω το κομπιουτερ και θα το ξανανοιξω το Δεκεμβριο.
Σαν μεγαλη εβδομαδα νιωθω πως ειναι η τελευταια βδομαδα. Καταθλιπτικη. Μου φαινεται θα κλεισω το κομπιουτερ και θα το ξανανοιξω το Δεκεμβριο.
ASFE ευχαριστω κι εγω που ξεθαψες το θεμα! Δεν το ειχα διαβασει και τετοιες ιστοριες δεν πρεπει να χανονται κατω απο καινουρια θεματα...
Ευχαριστω κι εσας κυριε Γιαννη για το υπεροχο κειμενο μεσα απο το οποιο διηγειστε μια υπεροχη ιστορια ζωης!
Η Νινα ζει μεσα απο εσας και τα λεγομενα σας και ειναι σαν να τη γνωριζα...
Τελος, δεν μπορω παρα να συμφωνησω με την Κυβελη...
Ευχαριστω κι εσας κυριε Γιαννη για το υπεροχο κειμενο μεσα απο το οποιο διηγειστε μια υπεροχη ιστορια ζωης!
Η Νινα ζει μεσα απο εσας και τα λεγομενα σας και ειναι σαν να τη γνωριζα...
Τελος, δεν μπορω παρα να συμφωνησω με την Κυβελη...
Αν η Νίνα δεν ήταν αυτή που ήταν μπορεί η σχέση σου με τα σκυλιά να ήταν πολύ διαφορετική σήμερα. Της οφείλεις πολλά.
Πάντως καλά λέει ο συνφορουμίτης πιο πάνω, πολύ θλίψη αυτή την εβδομάδα ρε παιδιά. Οι σκύλες μου τα έχουν τα χρονάκια τους, ειδικά η Λάρα, και όταν διαβάζω για σκυλιά που έφυγαν μου έρχεται κάπως.....
Πάντως καλά λέει ο συνφορουμίτης πιο πάνω, πολύ θλίψη αυτή την εβδομάδα ρε παιδιά. Οι σκύλες μου τα έχουν τα χρονάκια τους, ειδικά η Λάρα, και όταν διαβάζω για σκυλιά που έφυγαν μου έρχεται κάπως.....
Last edited:
@johnk νομιζα οτι δεν υπηρχε εδω η ιστορια της Νινας. Τι μου κανες μεσημεριατικα μωρε...
(Κι η Κανελα ετσι, απο τα νεφρα της κι αυτη, την προτελευταια μερα την εβγαλα βολτα και με τραβουσε να φυγει απ την κλινικη και την τελευταια εκατσε κατω, τη σηκωσα και μου ζητησε να γυρισει πισω στο κλουβι της νοσηλειας... Μαζι με τη Νινα ειπαμε ειναι, ετσι; Σε καλα χερια; Ξερεις ειναι κ η πρωτη ανοιξη εδω και πολλα χρονια που δεν χαιρομαστε τις πρωτες λιακαδες μαζι...)
(Κι η Κανελα ετσι, απο τα νεφρα της κι αυτη, την προτελευταια μερα την εβγαλα βολτα και με τραβουσε να φυγει απ την κλινικη και την τελευταια εκατσε κατω, τη σηκωσα και μου ζητησε να γυρισει πισω στο κλουβι της νοσηλειας... Μαζι με τη Νινα ειπαμε ειναι, ετσι; Σε καλα χερια; Ξερεις ειναι κ η πρωτη ανοιξη εδω και πολλα χρονια που δεν χαιρομαστε τις πρωτες λιακαδες μαζι...)
Να και το πορτραίτο της (στις τελευταίες μέρες της ζωής της)...
Που είχα υποσχεθεί, αλλά ξέχασα να ανεβάσω στο θέμα της...
Το έχω πάνω στη βιβλιοθήκη του γραφείου μου, για να μου λέει καλημέρα, κάθε πρωί που την αντικρύζω...
Που είχα υποσχεθεί, αλλά ξέχασα να ανεβάσω στο θέμα της...
Το έχω πάνω στη βιβλιοθήκη του γραφείου μου, για να μου λέει καλημέρα, κάθε πρωί που την αντικρύζω...
όταν σκέφτομαι την Λαιλα, την Μπόνι που έχουν φύγει νωρίτερα από εμένα , άλλα και τον Άρη μου κάποια στιγμή στο μέλλον βάζω και βλέπω αυτήν την εικόνα και χαμογελάω...
