Πήγα να πάθω εγκεφαλικό χθες το απόγευμα, όταν πάνω στο παιχνίδι και το κυνηγητό με τον άλλον, σε κάποια απότομη κίνηση φαίνεται τραβήχτηκε κάποιο νεύρο - μυς στο πίσω του πόδι.
Δεν κούτσαινε, αλλά γενικά δεν ήταν ο Σάνι που ξέραμε. Δεν μπορούσε να ανέβει σε καναπέδες και κρεβάτια, δεν μπορούσε να τινάξει τα πίσω του πόδια, ή να σηκωθεί όρθιος στα πίσω του πόδια, όπως κάνει συνήθως. Ξαφνικά έπεσε από πλευράς ενέργειας και τρέλας. Περπάταγε κανονικά αν και όχι με την ταχύτητα που μας έχει συνηθίσει.
Στην αφή δεν αντιδρούσε, δεν πονούσε πουθενά, αλλά η ψυχραιμότερη
διαπίστωσε πως ο ένας μυς στο ένα του πόδι ήταν πέτρα (συγκριτικά με τον άλλον).
Τον αφήσαμε να ξεκουραστεί το βράδυ και το πρωί ήταν ακόμη έτσι. Περάσαν όλα από το μυαλό μου
παρόλο που τα έχω ζήσει ξανά και ξανά και ξανά... Ο,τι χειρότερο υπάρχει το σκέφτηκα.
Του δώσαμε μετακαμ και από το μεσημέρι και μετά άρχισε να ξεθαρρεύει πάλι. Το απόγευμα ήταν πλέον πολύ καλύτερα και σιγά σιγά αρχίζει να γίνεται πάλι ο Σάνι που ξέραμε!
Ουφφφφ....Μπήκε η καρδιά ξανά στην θέση της...
Βρωμόσκυλα με φελιζόλ θα σας ντύσω με τέτοια κατσικιάσματα
Και μια φώτο από την έκθεση που κάποιος καλός άνθρωπος μας έβγαλε (που τον ευχαριστώ πολύ).
