Να ρωτήσω κι εγώ...
Έχω ένα 6μηνίτικο αρσενικό σκυλάκι, γύρω στα 8 κιλά...ήταν αδεσποτάκι και τον είχα υιοθετήσει κι αυτόν και την αδερφή του με σκοπό να τα δώσω κι όχι να τα κρατήσω...
(έδωσα την θηλυκιά αλλά τον αρσενικό σκέφτομαι να τον κρατήσω...δεν θα τον δώσω εκτος κι αν πρόκειται για κάποια πολύ καλή περίπτωση)
Ο σκύλος είναι γενικά πολύ ήρεμος, χαδιάρης και παιχνιδιάρης με άλλα σκυλιά...είναι 6 μηνών μόνο αλλά δεν είναι διεκδικητικός, καθόλου επιθετικός, πολύ κοινωνικός με άλλα σκυλιά, κοινωνικός με τους ανθρώπους (χωρίς να είναι από κείνους που θα τρέξει στην αγκαλια κάποιου που θα του μιλήσει γλυκά όπως άλλα σκυλιά), δεν γαβγίζει όταν μένει μόνος, δεν εξιτάρεται εύκολα (πχ επιστροφή ιδιοκτήτη) ούτε οι εκδηλώσεις του είναι θορυβωδεις (να έχει γαβγίσει στο διαμέρισμα 2-3 φορές μέσα σε 3 μήνες)...δεν μαρκάρει μέσα στο διαμέρισμα, δεν κάνει ζημιές - αρκεί να έχει τα πέτσινα παιχνιδάκια του να μασουλάει - ούτε παραφυλάει στη πόρτα ή στο μπαλκόνι αντιδρώντας σε θορύβους...
Στην μικρή αγέλη αυτού και της αδερφής του η αδερφή του ήταν ο αρχηγός και τον πειθαρχούσε έντονα, οπότε έχει αυτό το χαρακτηριστικό του Βήτα ιεραρχίας σκύλου ας πουμε,
Συμπεριφορικά δεν έχει κανένα πρόβλημα ή αλλο χαρακτηριστικό που θα ήθελα να διορθώσω ή να ήλπιζα να διορθωθεί με τη στείρωσή του (μέχρι στιγμής)...
Το μόνο αρνητικό του είναι ότι είναι ταυτόχρονα λίγο φοβικός ακόμη στη βόλτα αλλά και πεισματάρης...
....πχ αν του μύρισε κάτι απέναντι και δεν τον πας, γιατί θες να πας ευθεία, αυτός θα το κρατήσει και όταν πχ δει μετά μπροστά του ένα δέντρο στα δεξιά που θέλει να το μυρίσει ή να κατουρήσει, αντί να τρέξει μπροστά και να σπρώξει προς τα δεξιά, θα πατήσει φρένο, θα τραβήξει προς τα πίσω, θα σε κοιτάξει φοβισμένα και σαν βρεγμένος γάτος θα πιάσει την άκρη του πεζοδρομίου στα δεξιά για να πάει σιγά-σιγά εκεί που θέλει...αν τον τραβήξεις εκεί, παει...μουλαρώνει και μετά κάνει χίλια δυο ανυφόποφορα αρνούμενος να περπατήσει...
Νομίζω πως του προέκυψε απ' όταν έβγαζα βόλτα με ένα λουρι και διακλαδωτήρα αυτόν και την αδερφή του...εκείνη με αυτοπεποίθηση και πολύ πιο δυνατή, έτρεχε μπροστά, αυτός πατούσε φρένο και κωλοκαθόταν, εκείνη τον τραβούσε και τον έσερνε, κι αν παρενέβαινα εγώ διορθωτικά τότε τα δυο τους έκαναν κόμμα και μουτρωναν μαζί...
Τέλος πάντων, ας μην μακρυγορώ...δεν έχω κανένα πρόβλημα που θα ήλπιζα να διορθωθεί με τη στείρωση, αλλά αυτό που με προβληματίζει είναι ότι ο σκύλος έχει δείξει ότι ωριμάζει γρήγορα...
- άρχισε να κατουράει σηκώνοντας το ποδαράκι γύρω στους 3 1/2 μήνες,
- τυλίγει την ουρίτσα του ψηλά (σαν χερούλι κατσούνας) από τους 4 μήνες
- και κυρίως ζευγάρωσε κανονικά σε μια βόλτα όταν ήταν 5 1/2 μηνών...αφήσαμε τα σκυλάκια να παίζουν εκεί στο πάρκο, τον δικό μου και μια θηλυκιά ενάμιση ετών, αυτά έτρεχαν γύρω-γύρω, έπαιζαν με κλαδιά κτλ, κυνηγιόντουσαν γύρω από το παγκάκι κτλ και ξαφνικά ακούμε το θηλυκό να κλαίει...κοιτάμε και είχαν κολλήσει...μετά από κανά 7-10λεπτο ξεκόλλησαν και τρέξαμε κατευθείαν στον κτηνίατρο που πρότεινε για τη θηλυκιά ενέσεις ώστε να αποβάλει...ο άλλος ιδιοκτήτης δεν είχε ενημερώσει ότι η θηλυκιά είχε περίοδο...
Ωριμάζει σεξουαλικά γρήγορα, λοιπόν, είναι και καταφερτζής και σκέφτομαι να τον στειρώσω...ειδικά αν είναι να τον κατεβάσω στο χωριό το καλοκαίρι όπου κυκλοφορούν αδέσποτα που γυρεύουν φαΐ...
Σε περίπτωση, επίσης, που τελικά τον δώσω μπορεί να προτιμούσα να τον δώσω στειρωμένο ώστε να μην προκύψει κάποιο πρόβλημα στους νέους ιδιοκτήτες (από "στέρηση" ή γεννητούρια με καμιά θηλυκιά της γειτονιάς κτλ)...
Διαβάζω όμως και πράγματα που με κάνουν να το ξανασκέφτομαι...
Το ερώτημά μου είναι λοιπόν, βάσει όσων διαβάσατε παραπάνω
- Να τον στειρώσω ή όχι;
- Εαν ναι, σε τί ηλικία;
