Έχω ήδη κάνει φοιτήτρια με σκύλο και συγκεριμένα στην Πάτρα.
Και θα σου πω τι ακριβώς συνέβη, χωρίς καμία ντροπή.
Ο σκύλος έμενε σε διαμέρισμα μαζί μου το οποίο άλλαξα 3 φορές λόγω του σκύλου και για τα οποία κόπιασα να βρώ και να πείσω τον ιδιοκτήτη όσο δεν πάει άλλο.
Επίσης οδηγούσα - είχα δικό μου αυτοκίνητο και είχα και τον τότε σύντροφο μου Πατρινό ο οποίος κρατούσε τον σκύλο κάθε φορά που έφευγα να πάω στους γονείς μου τουτέστιν μία φορά κάθε μήνα Π-Σ-Κ, χριστούγεννα 2 εβδομάδες, Πάσχα 2 εβδομάδες και βάλε μέσα καταλήψεις και λοιπές γιορτές που γίνονται 3ήμερα μιας και όλοι οι φίλοι σου πάνε στους γονείς τους και οι δικοί σου γκρινιάζουν να σε δουν.
Εγώ είχα μάθημα καθημερινά για 5-6 ώρες και εργαστήρια υποχρεωτικά 2 φορές την εβδομάδα που μπορεί να έλειπα και 8-10 ώρες συνεχόμενα από το σπίτι. Το λεωφορείο που πάει Πανεπιστήμιο (δεν ξέρω αν είσαι ΤΕΙ η ΑΕΙ αλλά πάνω κάτω ίδια ώρα κάνουν και τα 2 ) κάνει περίπου μισή ώρα διαδρομή οπότε θές και μία ώρα διαδρομή.
Κανένας φίλος μου δεν είχε σκύλο και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι σημαίνει ότι πρέπει να γυρίσω σπίτι να βγάλω τον σκύλο βόλτα, αυτό σημαίνει στην ηλικιά των 19-23 να έχεις να διαλεξείς μεταξύ του να γυρίσεις σπίτι για χάρη του σκύλου και να πάς για καφέ, για ποτό, σινεμά, να πας σε σπίτι φίλου για "άραγμα", βόλτα οπουδήποτε, ενώ οι φίλοι θα σε παρακαλάνε και θα σε διαβεβαιώνουν ότι ο σκύλος δεν θα πάθει τίποτα για τις επόμενες 1-2 ώρες που τελικά γίνονται 5 μην σου πω ότι υπήρχε μέρα που ο σκύλος είχε μείνει ατάιστος διότι εγώ δεν είχα λεφτά να πάρω ταξί να πάω σπίτι να ταίσω τον σκύλο και να γυρίσω στους φίλους μου που διασκέδαζαν σε φοιτιτικό πάρτυ διότι δεν είχα πάρει το αυτοκίνητο και η ώρα είχε πάει 11 οπότε είχα χάσει το λεωφορείο.
Τα λεφτά είναι ένας ακόμα παράγοντας παρόλο που μεγάλο οικονομικό πρόβλημα δεν είχα, ένας σκύλος θέλει πολλά λεφτά. Κτηνίατρος, εμβόλια, τροφή, παιχνίδια, φάρμακα, λουριά, περιλαίμια, πιάτα για φαγητό και όλα τα υπόλοιπα πράγματα που θέλει περιλαμβάνοντας ότι μπορεί να σου φάει τα αθλητικά σου, τις γόβες σου, τα καλσόν σου, τα σουτιέν σου, τις τσάντες σου, να σκίσει τον καναπέ, την πολυθρόνα, να φάει το γραφείο στην άκρη με αποτέλεσμα να γέρνει, ακόμα να σου φάει και το πορτοφόλι με λεφτά μέσα.. :maria:
Τα παραπάνω εννοείται δεν μπορείς όλα να τα μοιραστείς με τους γονείς σου διότι κάποια στιγμή θα τα πάρουν στο κρανίο και θα σου πουν βγάλτα πέρα μόνη σου είτε θα σου πάρουν τον σκύλο.
Ο σκύλος για να μην λερώνει θα πρέπει να βγαίνει 2 φορές βόλτα την ημέρα οπότε αν έχεις μάθημα στις 9 ή στις 10 θα πρέπει να ξυπνάς απο τις 7 για να πας βόλτα τον φίλο σου. Αλλιώς θα λερώνει μέσα στο σπίτι. Αν λερώνει να περιμένεις ότι κάποια στιγμή θα σου την πούν, ο γείτονας είτε ο οποιοσδήποτε άλλος και μπορεί να αναγκαστείς να αλλάξεις σπίτι. Ακόμα και αν τα κάνει σε πάνα στο μπαλκόνι.
Θα είσαι στην δύσκολη θέση πολλές μέρες μέχρι το κουτάβι να ωριμάσει να γυρνάς σπίτι και να στο έχει κάνει μπουρδέλο. Πολλές φορές μάλιστα θα είσαι στην θέση να γυρνάς σπίτι με φίλες σου μετά την σχολή για να μαγειρέψετε όλες μαζί ή να διαβάσετε όλες μαζί ή απλά να κάτσετε και το σπίτι να βρωμάει κατουρλιό ή σκατίλα διότι ο μικρός σου φίλος τα αμόλυσε μπορεί ακόμα και πάνω στον μοναδικό καναπέ σου.
Το σκυλί επίσης επειδή τα σπίτια της Πάτρας που έχουν πρόσβαση σε Πάρκα για να μπορείς να γνωρίζεις τον σκύλο σου με άλλα σκυλιά είναι μακριά από το κέντρο, είτε δεν ο σκύλος θα βλέπει άλλα σκυλιά μια φορά στο τόσο, είτε θα βρείς σπίτι μακριά από το κέντρο οπότε μπορεί να πρέπει να αλλάζεις 2 λεωφορεία για να πηγαίνεις στην σχολή.
Εννοείται επίσης ότι κάποιος μαλ@κ@ς συμφοιτητής σου μπορεί να σε δεί να μαζεύεις τα κακά του σκύλου σου μετά απο βόλτα και να σε κοροιδεύει και θα πρέπει να το αντιμετωπίσεις.
Επίσης ξεχνάς σχεδόν τα sleepovers δηλαδή μέρες που μπορεί να κάνεις να πατήσεις και 2-3 μέρες σπίτι διότι μένεις σε σπίτι φίλης μαζί με άλλες φίλες σου όπου συζητάτε για γκομενικά, πίνετε καφέ, αράζετε στο μπαλκόνι, βάφετε νύχια, φτιάχνετε μόνες σας τα μαλλιά σας κλπ κλπ κλπ διότι εσύ πρέπει κάθε μέρα να γυρνάς σπίτι διότι έχεις μια ψυχούλα που έχει μόνη παρέα εσένα.
Τέλος δεν θα ξεχάσω εγώ σε περίοδο εξεταστικής να τραβιέμαι από σπίτι σε σπίτι για να διαβάσω με παρέα (συνηθίζεται) διότι κανείς δεν ήθελε να έρθει σπίτι διότι είχα σκύλο ο οποίος δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει θέλω απόλυτη ησυχία για τις επόμενες 7 ώρες διότι αύριο δίνω μαθηματικά.Μαζί με όλα αυτά να γυρνάω σπίτι να τον φροντίσω ενώ οι φίλοι μου προχωρούσαν στο διάβασμα οπότε έμενα πίσω.
Αν ξέχασα κάτι επανέρχομαι.
