Είδα το Bombon - El Perro του Carlos Sorin χθες το βράδυ.
http://www.imdb.com/title/tt0420548/
Το είδα γιατί το πρότειναν εδώ στο forum, αλλά και αλλού, ως συγκινητικό, ωραίο φιλμ και περίμενα πολλά! Απογοητεύτηκα μπορώ να πω...
Πρωταγωνιστής ένας
γλυκύτατος άνθρωπος κι ένα πανέμορφο dogo argentino, το οποίο του αλλάζει τη ζωή. Πώς όμως? (κάποια spoilers...)
Όχι πάντως μέσα απ' τη μεταξύ τους σχέση, η οποία δεν χτίζεται και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της ταινίας τουλάχιστον όχι προφανώς.
Το σκυλί είναι ένα απόκτημα, μια επένδυση για τον αφελή, καλό ανθρωπάκο. Κάποιοι του λένε ότι μπορεί να επωφεληθεί απ' αυτό και αυτό προσπαθεί να κάνει... με τη βοήθεια ενός λίγο γλοιώδους τύπου καλά χωμένου στη σκυλομπίζνα.
Όπου μπίζνα=εκθέσεις, βραβεία, επιβάσεις κ.ο.κ.
Παίρνει ο σκύλος μια έκθεση κι ο δικός μας αρχίζει να δηλώνει σούπερ ντούπερ εκτροφέας και exhibitor, όπως τον έμαθε ο άλλος να λέει, δυστυχώς όμως ο φανταστικός επιβήτορας (τον οποίο ζητάνε κάτι σκυλέμποροι και byb) δεν π@@άει...
Τέλος πάντων ο γλυκός ανθρωπάκος αντιλαμβάνεται σε κάποια φάση ότι έχει δεθεί με το σκύλο (δεν κατάλαβα γιατί...), όμως απ' την ταινία κάτι λείπει ή μάλλον λείπουν πολλά.
Το πρόβλημά μου μάλλον, είναι ότι αν και η ταινία είναι ρεαλιστική και ο σκύλος υπέροχος, ο άσχετος που θα τη δει θα καταλήξει μάλλον στο συμπέρασμα "τς τς τς πρωταθλητές, χαρτιά, εκθέσεις όλα για την κονόμα, τα σκυλιά είναι σύντροφοι" στην καλύτερη, και στη χειρότερη, αφήστε το...
