Πνιχτης!

[kopritis]

Κι εγώ παρακολουθώ!
Η κύρια διαφορά είναι αν η "ποινή" σχετίζεται μ'εμάς ή όχι.... Αλλο ζήτημα αυτό. ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΠΑΝΤΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Εγώ δέχομαι οτι αν γίνεται είναι καλύτερα να μη σχετίζεται η ποινή με μας, αλλά μόνο η επιβράβευση. Παρόλα αυτά είναι περιπτώσεις που δε γίνεται! Η τελος πάντων είναι πολύ ευκολότερο να γίνει η διόρθωση απο μάς, ακόμα κι αν ο σκύλος δεν "ανακαλύψει" τι κάνει λάθος απο μόνος του....

Λία, εσύ δεν έχεις πει ποτέ και για κανένα λόγο σε σκύλο "Μη";;

Επίσης, δεν έχουμε όλοι εδώ σκυλιά με γερά νεύρα και αισθαντικότητα.... (ας το γενικέυσουμε λίγο, να μη μιλάμε μόνο για είδικές περιπτώσεις σκυλιών οπως αυτοί που προορίζονται για τυφλούς...)

 

[liajoe]

Επίσης - για εμένα - το ρεύμα απλά, δεν είναι αστεία υπόθεση.
Γιατί λοιπόν να μπώ σε συτή την διαδικάσία? Επειδή είναι πιο εύκολή?

Προτιμώ να δουλεύω, να φτιάχνω, να δημιουργώ. Έτσι μας δίνετε και
η δυνατότητα να μάθαίνουμε συνέχεια κάτι καινούργιο για τα σκυλιά μας
Αλλιώς που είναι the joy in work?

 

[liajoe]

Κι εγώ παρακολουθώ!
Η κύρια διαφορά είναι αν η "ποινή" σχετίζεται μ'εμάς ή όχι.... Αλλο ζήτημα αυτό. ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΠΑΝΤΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Εγώ δέχομαι οτι αν γίνεται είναι καλύτερα να μη σχετίζεται η ποινή με μας, αλλά μόνο η επιβράβευση. Παρόλα αυτά είναι περιπτώσεις που δε γίνεται! Η τελος πάντων είναι πολύ ευκολότερο να γίνει η διόρθωση απο μάς, ακόμα κι αν ο σκύλος δεν "ανακαλύψει" τι κάνει λάθος απο μόνος του....

Λία, εσύ δεν έχεις πει ποτέ και για κανένα λόγο σε σκύλο "Μη";;

Kαλέ, η μητέρα μου μου έχε πεί ότι ήμουν το "κακό" κοριτσάκι όσο
αφορούσε τα ζώα μας, ειδικά τα γατάκια και τα κουτάβια

Και βέβαια έχω πεί γιατι είναι συνήθεια που δύσκολα κόβεται.
Αλλά προσπαθω αμέσως να δώσω μια εντολή αντί για να φωνάξω,
"Μη" ή καλύτερα, το όνομα του σκύλου.

π.χ. Αν ο σκύλος δει γάτα, και δώ οτι σκέφτεται την "επίθεση"
θα πώ, Τάσκαν, Έλα ή Πάμε ή Δίπλα. 'Ετσι του δίνεις πάντα την ευκαιρία
να κάνει το σωστό και έτσι χτίζεται και μια ωραία σχέση
Πάντα θα τις κοιτάει αλλά θα αποφασίσει να ακούσει εσένα γιατί
περνάτε καλά μαζί

Επίσης, δεν έχουμε όλοι εδώ σκυλιά με γερά νεύρα και αισθαντικότητα.... (ας το γενικέυσουμε λίγο, να μη μιλάμε μόνο για είδικές περιπτώσεις σκυλιών οπως αυτοί που προορίζονται για τυφλούς...)

Ναι, το χρησιμοποιώ για όλα τα σκυλιά μας.
O Denis γνώρισε 2 δικά μας ο ένας πλήρως έλειψη κοινωνικοποίησης,
μέχρι που τον πήραμε στους 9 μήνες. 1 ολόκληρο χρόνο, δούλεψα για
γιατί ήθελα να γίνει το καλύτερο που μπορεί. Αυτό θέλει κόπο και χρόνο.

Ειδικά για αυτά τα σκυλιά, είναι καλύτερα το περιβάλλον να επέμβει,
γιατί για να χτίσεις την αυτοπεποίθηση τους σε αυτά και σε εσένα,
εσύ πρεπει να είσαι το "καλό, το δίκαιο, το σωστό". Και δεν εννοώ,
χαλί να σε πατήσουν έτσι?

 

[kopritis]

Ειδικά για αυτά τα σκυλιά, είναι καλύτερα το περιβάλλον να επέμβει,
γιατί για να χτίσεις την αυτοπεποίθηση τους σε αυτά και σε εσένα,
εσύ πρεπει να είσαι το "καλό, το δίκαιο, το σωστό". Και δεν εννοώ,
χαλί να σε πατήσουν έτσι?

Πάντως έχοντας πλέον την εμπειρία ενος φοβικού σκυλιού πολύ δεμένου μαζί μου που μου έχει πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη, έχω να πω οτι θα δίσταζα να τον τρομάζω με ποινές τύπου ποντικοπαγίδας (εκει που δεν το περιμένει, από το περιβάλλον) ακόμα κι αν είχα τη δυνατότητα, γιατι θα ήταν ο σκύλος σε αναμένα καρβουνα.... αντιθέτως διορθώσεις που έρχονται απο μένα (χωρίς το "τρομαγμα"), νομίζω οτι του είναι λιγότερο δυσάρεστες και δεν παίζουν με τα νευρα του. Τις περισσότερες φορές, τον διορθώνω χωρίς να τον φοβίζω, δείχνοντάς του απλώς οτι αυτό που κάνει δε μ'αρέσει. Δεν είναι δύσκολος και πεισματάρης, οπότε αυτό αρκεί για να διορθώσει μόνος του.

 

[liajoe]

Μάλλον παίζουμε με τις λέξεις ...

Ο σκύλος ΕΧΕΙ αρνητικές συνέπειες ... είτε εμείς επιλέξουμενα μην περνάνε από εμάς είτε τον βαράμε με όλη μας τη δύναμη, ο σκύλος μαθαίνει ΜΟΝΟ με την επιβράβευση και την τιμωρία ... δεν συζητώ από πού θα την πάρει και πώς θα την πάρει ... ασκούμε βία στον σκύλο ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ όπως ασκεί και το περιβάλλον του και δέχεται τις ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ όλων των πράξεών του ... ΚΑΚΕΣ συνέπειες ... και ΜΑΘΑΙΝΕΙ να ΜΗΝ κάνει κάτι.

Eγώ ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω.
Πιστεύετε ότι τιμωρία, αρνητικές συνέπειες κ.τ.λ απο το περιβάλλον
ανήκουν στην ίδια κατηγορία με τις αρνητικές συνέπειες απο τον ίδιο
τον άνθρωπο?

Εάν ήταν έτσι και εμείς θα εκπαιδεύαμε τέτοιους σκύλους με τον τρόπο
που περιγράφεις. Δεν το κάνουμε. Γιατί?
Υπάρχει λόγος και εύχομαι να το έγραψα κάπως σωστά.

Τώρα απο εκεί και πέρα, εννοείτε ότι ο καθένας χρησιμοποιεί τον τρόπο
με τον οποίο νιώθει πιο άνετα.

Και ο σκύλος οδηγός δουλεύει υπό την επίδραση εργαλείου. Της λαβής. Δεν έχει καμία διαφορά από την αίσθηση του ηλεκτρικού κολλάρου ή του στηθόλουρου σε σκύλους έλξης κλπ κλπ ...

Η λαβή - το σαμάρι, είναι εκεί για μπορεί ο τυφλός να νιώθει τις κινήσεις
του σκύλου του και να ακολουθεί ανάλογα.

 

[liajoe]

Πάντως έχοντας πλέον την εμπειρία ενος φοβικού σκυλιού πολύ δεμένου μαζί μου που μου έχει πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη, έχω να πω οτι θα δίσταζα να τον τρομάζω με ποινές τύπου ποντικοπαγίδας (εκει που δεν το περιμένει, από το περιβάλλον) ακόμα κι αν είχα τη δυνατότητα, γιατι θα ήταν ο σκύλος σε αναμένα καρβουνα.... αντιθέτως διορθώσεις που έρχονται απο μένα (χωρίς το "τρομαγμα"), νομίζω οτι του είναι λιγότερο δυσάρεστες και δεν παίζουν με τα νευρα του. Τις περισσότερες φορές, τον διορθώνω χωρίς να τον φοβίζω, δείχνοντάς του απλώς οτι αυτό που κάνει δε μ'αρέσει. Δεν είναι δύσκολος και πεισματάρης, οπότε αυτό αρκεί για να διορθώσει μόνος του.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι, η ποντικοπαγίδα ήταν ένα παράδειγμα.
Μπορείς να δοκιμάσεις αλουμινόχαρτο ή κάτι παρόμοιο. Ανάλογα
με τον χαρακτήρα και το ταμπεραμέντο του σκύλου.

Τώρα αν μπορείς και έχεις αποτελέσματα με την άμεση διόρθωση
απο εσένα, τότε οκ. Ο καθένας χρησιμοποιεί την μέθοδο με την
οποία νιώθει άνετα.

 

[liajoe]

Πιστεύεις ότι ο σκύλος μαθαίνει με διαφορετικό τρόπο ?

Επίσης

Αν πέσεις ΕΣΥ στην σκάλα είναι συνέπεια του περιβάλλοντος ??????????? (τί γράφω Θεέ μου )

Το να σκοντάψω είναι δική μου βλακεία και το να πέσω συνέπεια
της βαρύτητας - περιβάλλον

Denis the menace, απαιτώ να δοκιμάσεις το επάγγελμα!
Πιστεύω ότι θα είσουν πολύ καλός είμαι σίγουρη!

 

[liajoe]

Το σαμάρι είναι εργαλείο που τροποποιεί την συμπεριφοράτου σκύλου ή όχι ?

Ναι. Απόλυτα.
Αλλά πράξη σωστό / λάθος δεν προέρχεται απο τον άνθρωπο.
Προέρχεται απο τις αποφάσεις του σκύλου. Αυτό θέλω να πώ

 

[liajoe]

Λόγω επιμονής φαντάζομαι (να το πώ κόσμια )

Λόγο της όρεξης σου και τις περιέργιας σου να "ψάξεις - αναλύσεις"
το θέμα. Οι καλύτεροι εκπαιδευτές στον τομέα αυτό, ξεκινάνε έτσι, μου
λένε όλοι.
π.χ Leader Guide Dogs της Αμερικής, πρώην εκπαιδευτής σκύλων του στρατού.

Ε, ναι και η επιμονή παίζει ρόλο

 

[kopritis]

Υπάρχουν πολλοί τρόποι, η ποντικοπαγίδα ήταν ένα παράδειγμα.
Μπορείς να δοκιμάσεις αλουμινόχαρτο ή κάτι παρόμοιο. Ανάλογα
με τον χαρακτήρα και το ταμπεραμέντο του σκύλου.

Τώρα αν μπορείς και έχεις αποτελέσματα με την άμεση διόρθωση
απο εσένα, τότε οκ. Ο καθένας χρησιμοποιεί την μέθοδο με την
οποία νιώθει άνετα.

Δε με κατάλαβες.... απλως λέω οτι η διόρθωση απο το περιβάλλον ΙΣΩΣ δεν είναι πάντα κατάλληλη για σκύλους χωρίς γερά νευρα.... (δεν έχει σημασία αν είναι ποντικοπαγίδα ή αλουμινόχαρτο ή οτιδήποτε ξαφνιάζει/τρομάζει ένα τέτοιο σκύλο).
Κάποια αποτελεσματα έχει κανείς πάντα οταν κάνει κάτι συστηματικά, αλλά συζητάμε αν υπάρχει καλύτερος τρόπος απ'αυτον που ο καθένας ακολουθεί. Εγώ προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου κακό προς μέτριο "εκπαιδευτή" λόγω έλλειψης υπομονής, επιμονής και εμπειρίας. Απλά μου έτυχε ενας εξαιρετικά συνεργάσιμος σκύλος.

Από την άλλη, δεν είμαι επαγγελματίας, και η εμπειρία μου περιορίζεται στο συγκεκριμένο σκύλο μονο (ο προηγούμενος δεν εκπαιδεύτηκε συνηδητα λογω αγνοιας τοτε!) οπότε είμαι απόλυτα ανοιχτή σε όλες τις απόψεις, ειδικά απο ανθρώπους που ασχολούνται με σκυλιά ολη μέρα και έχουν γνώσεις κι εμπειρία.

Πάντως για να συνοψίσουμε, δε "διαφωνείς" με τη διόρθωση/ποινή/αρνητική συνέπεια per se αλλά με τη διόρθωση από τον εκπαιδευτή. Αρα στην περίπτωση του πνιχτη που ξεκίνησε το όλο θέμα, θεωρείς οτι το πρόβλημα είναι οτι συνδέεται αμεσα με τον εκπαιδευτή? Αν δηλαδή ήταν ηλεκτρικό κολλάρο θα συμφωνούσες? Η απλώς το επίπεδο φυσικής βίας στο σκύλο είναι παραπάνω απο τα αποδεκτά για σένα όρια (με δεδομένο οτι δε γίνεται κατάχρηση και ο εκπαιδευτής ξέρει να τον χρησιμοποιεί).

 

[liajoe]

Γειά σου Kopritis ,

Συγνώμη για την αργοπορημένη απάντηση αλλά έτρεχα -
τρέχω αυτο το μήνα.

Δεν διαφωνώ με την διόρθωση - κάποια στιγμή ο σκύλος
αφού έχει καταλάβει τι του ζητάμε και ξέρει να το κάνει,
θα προσπαθήσει - έχοντας την επιλογή να μην το κάνει.
Τότε μόνο η διόρθωση είναι οκ.

Ναι, πιστεύω περισσότερο στην διόρθωση απο το περιβάλλον
γιατί βοηθάει την σχέση μου με το σκύλο. Η διόρθωση που θα
γίνει απο εμένα θα είναι μόνο - η επιμονή να εκτελέσει την εντολή.

Ο πνίχτης, το ηλεκτρικό κολάρο κ.τ.λ φοριούνται απο το σκύλο,
ο σκύλος γνωρίζει οτι η διόρθωσει προέρχεται απο αυτά. Αυτο φαίνεται
όταν κάποιος δουλεύει με το σκύλο του χωρίς τα εργαλεία, χωρίς κανένα
εργαλείο σε καταστάσεις που δεν είναι drilled ...

Επίσης, χαίρομαι που (προς το παρόν) ζω σε μια χώρα όπου το ηλεκτρικό
κολάρο απαγορεύεται και οι πνίχτες δεν συμπαθιούνται ιδιαίτερα.
Γιατί έτσι ο άνθρωπος βλέπει ότι μπορεί να υπάρξει αμοιβαία σχέση
εργασίας και χωρίς αυτά. Αυτό μόνο

 

[mirsini]

Καλησπέρα.Εγω έχω ένα Αγ.Βερνάρδου,είναι 14 μηνών.Πάντα τον βγάζω βόλτα με πνίχτη,δεν μπορώ δυστυχώς να κάνω αλλιώς γιατί με τραβάει.
Σκεφτόμουνα επίσης και αυτό που διάβασα πριν με την σκάλα.Εγω μένω σε διαμέρισμα στον 2ο όροφο με φαντάζεστε εμένα να κατρακυλώ και τον Μπάρι μου μπροστά να τρέχει.Είμαι σίγουρη πως η πτώση μου θα σταματούσε μπροστά στην εξώπορτα και ο Μπάρι απο πάνω μου να με κοιτάει.
Δεν θέλω να τον βγάζω έξω με πνίχτη,αλλά δεν γίνεται.
Ο πνίχτης σιγουρα είναι ενα χρήσιμο εργαλείο τώρα δεν νομίζω πως μπορεί να χαλάσει την σχέση μας με το σκύλο.

 

[Noela]

Απορία έχω Μυρσίνη. Όταν τον βγάζεις βόλτα με πνίχτη, δε τραβάει;

 

[dober]

ο πνιχτης εχει διορθωτικη εννοια .ο σκυλος αν συνεχισει να τραβαει κλεινεις τον πνιχτη και αισθανεται αβολα ......αυτο σιγα σιγα λειτουργει ωστε ο σκυλος ακουγοντας τον ηχο, να καταλαβενει οτι υπερβαινει τα ορια .

 

[mirsini]

Στην αρχή τραβούσε.Όταν το έκανε έκλεινα τον πνίχτη και του έκοβα την φόρα.Σιγά σιγά άρχισε να μην με τραβάει τόσο πολύ και όταν το έκανε αρκούσε ενα πολύ μικρό κλείσιμο του πνίχτη, ενα μικρό τίναγμα της αλυσίδας για να σταματήσει να τραβάει ο σκύλος.Στην αρχή μετά απο κάθε βόλτα πονούσαν οι ώμοι και τα χέρια μου,ενω μια φορά κόντεψα να βρεθώ μέσα στην θάλασσα μαζί με τον σκύλο.Τώρα είναι καλύτερα τα πράγματα.