Πνιχτης!

[kopritis]

Να είμαστε σίγουρη οτι καταλαβαίνει τι πρέπει να κάνει και γιατί πρέπει
να το κάνει

Ξαναρωτάω γιατί δε μου απάντησες παραπάνω... το "τι" πρεπει να κανει, πες οτι το δείχνουμε στο σκύλο...., το "γιατί" όμως? Πως το εξηγείς? Συνήθως αυτό που καταλαβαίνει ο σκύλος είναι "δεν ανεβαίνω στον καναπέ, γιατί αυτή τα παίρνει και μου φωνάζει". Απαιτείται κάποιου τύπου διόρθωση.

Δεν καταλαβαίνει γιατί, απλώς καταλαβαίνει οτι οι συνέπειες είναι δυσάρεστες.

 

[liajoe]

Οι εγκέφαλοί τους είναι άρτια εξοπλισμένοι σε αυτά τα θέματα ... οι δικοί μας έχουν αρχίσει να "λασκάρουν" λίγο ...

Ο εγκέφαλος του σκυλού αποθηκεύει τις πληροφορίες με δύο τρόπους,

• μπορούν είτε να ρυθμιστούν
• είτε να αποθηκεύσουν τι μαθαίνουν.

Και οι δύο απαντήσεις στηρίζονται επάνω στα συστήματα
πληροφορία-αποθήκευσης του μεμονωμένου σκυλού
και, εν μέρει, καθορίζονται από τη γενετική.

Εάν ένα σκυλί is praised για τη συμπεριφορά του, κάνει μια θετική ένωση
και τα βάζει εκείνη την ένωση στη μακροπρόθεσμη τράπεζα μνήμης
του. Παρόμοιος με τους ανθρώπους, «ο έπαινος και η ανταμοιβή
φαίνονται να βοηθούν τα σκυλιά να κινήσουν τις πληροφορίες γρήγορα
από βραχυπρόθεσμη σε μακροπρόθεσμη μνήμη.»

Η εκπαίδευση σκυλών, ειδικά των σκυλών θεραπείας,
στηρίζεται στη δυνατότητα του σκυλού να μαθει (εκτός ένστικτο)
γρήγορα και να διατηρησεί αυτό που έχει μάθει.

Denis, όλα τα παραπάνω που λές είναι σωστά αλλά βασίζονται
σε συμπεριφορές που δουλεύουν με το ένστικτο του σκύλου

 

[liajoe]

Ξαναρωτάω γιατί δε μου απάντησες παραπάνω... το "τι" πρεπει να κανει, πες οτι το δείχνουμε στο σκύλο...., το "γιατί" όμως? Πως το εξηγείς? Συνήθως αυτό που καταλαβαίνει ο σκύλος είναι "δεν ανεβαίνω στον καναπέ, γιατί αυτή τα παίρνει και μου φωνάζει". Απαιτείται κάποιου τύπου διόρθωση.

Δεν καταλαβαίνει γιατί, απλώς καταλαβαίνει οτι οι συνέπειες είναι δυσάρεστες.

Συγνώμη δεν μπορώ να γράψω πολύ γρήγορα και προσπαθώ να
μην κάνω πολλά λάθη και γελάτε

Έχεις ένα πού ωραίο παράδειγμα με τον καναπέ.
Για να μπορούμε να καταλάβουμε πως ο σκύλος λειτουργεί
πρέπει να δούμε πρώτα πως λειτουργεί η "μνήμη του σκύλου"

"Πώς" αντιλαμβάνεται ο σκύλος το περιβάλον?
"Πώς" μαθαίνει?

Η μνήμη του σκυλου λειτουργεί περισσότερο όπως μια εικόνα ή
μια στιγμιαία μνήμη (όπως μια φωτογραφική λάμψη) που συνδέεται
με μια ιδιαίτερη μυρωδιά ή με ένα ευχάριστο ή δυσάρεστο συναίσθημα.

Παρόμοιοι με το υπόλοιπο των διανοητικών δραστηριοτήτων του,
αυτο γίνετε με τη διαδικασία της ένωσης - συσχέτισης... association.

συνέχεια...

 

[mildecoy]

"Πρεπει να κατεβουμε στο επιπεδο τους (σκυλων) για να μπορεσουν με τη σειρα τους να καταλαβουν τι ζηταμε απο αυτους"
Συμφωνω με τη συνεπεια της πραξεως απο τη στιγμη που τη γνωριζουμε μεσα απο τη δοκιμη-εκτελεση της πραξης. Απο οτι καταλαβαινω με τα λεγομενα της Liajoe, ο τροπος που αντιμετωπιζει-λυνει προβληματα εχει να κανει καθαρα με το επαγγελμα-εξειδικευση της και τον τυπο σκυλων που χειριζεται. Δεν λειτουργουν ομως ολα ετσι. Καθε υποκατηγορια εργασιας θελει και τον αναλογο χειρισμο γιατι εχει να κανει με την υπετροφοδοτηση της κυριαρχης τασης(drive).

 

[liajoe]

"Πρεπει να κατεβουμε στο επιπεδο τους (σκυλων) για να μπορεσουν με τη σειρα τους να ανεβουν στο δικο μας"

πολύ ωραίο!

 

[kopritis]

Με την ησυχία σου.... δε βιαζόμαστε!

Η μνήμη πάντως δε βλέπω τι ρόλο παίζει... ο συσχετισμός καναπες=μαλακος, ζεστος αρα τον γουστάρω γίνεται πολύ γρήγορα, οπως γίνεται και ο συσχετισμός καναπές= αυτή τσαντιζεται!= καλο είναι και το σκυλοκρεβάτι, ας παω εκει καλύτερα!

Στις δυο τρεις φορές έχει καταλάβει ο σκύλος τι δεν πρεπει να κανει. Το γιατί ομως, όχι (και πως θα μπορούσε άλλωστε... αντε να του εξηγήσεις οτι μαδάει, κι οτι βαριέμαι να καθαρίζω τον καναπε! )

 

[kopritis]

Πάντως παιδιά, η συζήτηση ξεκίνησε απο τον πνίχτη και ως συνήθως ξέφυγε λίγο.... , αλλά πάντως δε μιλάμε για εργασία... μιλάμε για πολύ απλές, καθημερινές συμπεριφορές, οπως το περπάτημα το λουρί, ο καναπες κτλ.

Βρισκετε οτι γι'αυτα τα απλά πράματα έχει διαφορά ο τροπος εκπαιδευσης ανάλογα με το σκύλο, εκτος φυσικά από την "ενταση" της διόρθωσης που εξαρτάται απο το ταμπεραμέντο του σκύλου?

 

[liajoe]

συνέχεια,

Λοιπόν, τα σκυλιά είναι «κολλημένα στο χρόνο του τώρα, της στιγμής».

Από αυτό σημαίνει ότι, χωρίς τις περίπλοκες δυνατότητες που χρειάζονται
για να αντιληφθούν το χρόνο -- όπως αληθινά να διαμορφώσει τις μνήμες -- τα ζώα ζουν μόνο στο παρόν.

Αυτό γιατί δεν μπορούν διανοητικά να κάνουν «χρονικό ταξίδι» παρελθόν και μέλλον.
Οι άνθρωποι μπορούν συνειδητά και εκούσια να σκεφτούν τις συγκεκριμένες μνήμες
και να προσδοκήσουν τα γεγονότα. Τα ζώα δεν μπορούν.

Για πολλούς, αυτό φαίνεται όπως μια εσφαλμένη θεωρία.
Γιατί φαντάζομαι θα ρωτήσετε, όπως και εγώ, καλά,
σε τελευταία ανάλυση, δεν μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τα ζώα?
Και αυτή η κατάρτιση δεν εξαρτάται από τις μνήμες των ζώων?

Και όμως, όχι απαραιτήτως -- τουλάχιστον όχι με τον τρόπο
που σκεφτόμαστε συνήθως τις μνήμες, εμείς οι άνθρωποι.
Η μάθηση του σκύλου γίνετε με τον ίδιο τρόπο που τα μικρά παιδιά
μαθαίνουν (μόνα τους) να κάνουν τα πράγματα.

Σύμφωνα με τις μελέτες για τα παιδιά, από την ηλικία τεσσάρων,
τα παιτσικάκια έχουν μάθει -- σύρσιμο, περπάτημα -- αλλά χωρίς
τη διανοητική δυνατότητα να σκεφτούν πού ή πώς τους έμαθαν.

Με άλλα λόγια, δεν έχουν τη δύναμη της επεισοδιακής μνήμης,
ή τη δυνατότητα να θυμηθούν τα ιδιαίτερα γεγονότα στο παρελθόν.
Ένα σκυλί μπορεί να ξέρει πώς να αποκριθεί στην εντολή «κάτσε»
χωρίς την κατοχή μιας μνήμης του συγκεκριμένου γεγονότος
στο οποίο έμαθε εκείνη την εντολή.

Δηλαδή, δεν θα σκεφτεί, "Εγώ παιδιά έμαθε το "κάτσε" έξω απο την ταβέρνα
του Βασίλη, την περασμένη εβδομάδα, να, θα ήταν αποογευματάκι...ωραίο
και το σουβλάκι".

 

[mildecoy]

ολα αυτα που ανεφερες λεγεται "συνειρμος σκεψεως".

 

[marcia]

Και σε εμάς γίνεται αυτό πχ. έχουμε μάθει αυτό να το λέμε ποτήρι, αλλά δεν θυμόμαστε πως και πότε το μάθαμε. Ωστόσο το γνωρίζουμε. Αλλά αυτό πως συνδέεται με την εξήγηση δηλαδη το γιατί; Η δεν έχεις φτάσει ακόμα εκεί, πάντως ωραία τα λες, είναι επιμορφωτική συζήτηση.

 

[liajoe]

Με την ησυχία σου.... δε βιαζόμαστε!

Η μνήμη πάντως δε βλέπω τι ρόλο παίζει... ο συσχετισμός καναπες=μαλακος, ζεστος αρα τον γουστάρω γίνεται πολύ γρήγορα, οπως γίνεται και ο συσχετισμός καναπές= αυτή τσαντιζεται!= καλο είναι και το σκυλοκρεβάτι, ας παω εκει καλύτερα!

Στις δυο τρεις φορές έχει καταλάβει ο σκύλος τι δεν πρεπει να κανει. Το γιατί ομως, όχι (και πως θα μπορούσε άλλωστε... αντε να του εξηγήσεις οτι μαδάει, κι οτι βαριέμαι να καθαρίζω τον καναπε! )

οκ, όταν εσύ μαλώνεις τον σκύλο σου επειδή βρίσκετε στον καναπέ,
ο σκύλος σου δεν καταλαβαίνει οτι είναι λάθος να βρίσκετε στον καναπε.

Ο σκύλος το μόνο που καταλαβαίνει εκείνη την στιγμή είναι ότι το
αφέντικο περνάει μια μικρή κρίση. Δεν καταλαβαίνει το γιατί
Για όλα τα σκυλιά, ο καναπές, το κρεβάτι είναι τέλεια μεγάλα κρεβάτια!
Και αφόύ βλέπει τον άνθρωπο να τα χρησιμοποιεί (και ξέρουμε ότι
ο σκύλος μιμείτε καταστάσεις) το θεωρεί φυσικό

Γιατί δεν καταλαβαίνει το γιατί?
Γιατί ο κακός της υπόθεσης γίνεσαι εσύ. Γιατί το αφεντικό μπαίνει μέσα,
ωρίεται αλλά πως θα τον κάνεις να καταλάβει, οτι ο καναπές είναι λάθος?

Για να καταλάβει οτι ο καναπές είναι λάθος, πρέπει ο καναπές να γίνει
ο "κακός" της υπόθεσης. Σκαρφίσου ιδέες, π.χ. αλουμινόχαρτο (τα σκυλιά
το αντιπαθούν, συνήθως), βάλε ποντικοπαγίδες (μικρές, όχι για ελέφαντα ) και απο πάνω μια λεπτή κουβέρτα.

Την στιγμή που ο σκύλος σου θα ανέβει, ο καναπές θα επιτεθεί!

Καναπές = κακό
Αφεντικό = καλό

Έτσι γλυτώνεις τις φωνές και είσαι σίγουρος οτι δεν ανέβει και όταν
δεν είσαι στο σπίτι

 

[liajoe]

ολα αυτα που ανεφερες λεγεται "συνειρμος σκεψεως".

Α! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ

 

[liajoe]

"Πρεπει να κατεβουμε στο επιπεδο τους (σκυλων) για να μπορεσουν με τη σειρα τους να καταλαβουν τι ζηταμε απο αυτους"
Συμφωνω με τη συνεπεια της πραξεως απο τη στιγμη που τη γνωριζουμε μεσα απο τη δοκιμη-εκτελεση της πραξης. Απο οτι καταλαβαινω με τα λεγομενα της Liajoe, ο τροπος που αντιμετωπιζει-λυνει προβληματα εχει να κανει καθαρα με το επαγγελμα-εξειδικευση της και τον τυπο σκυλων που χειριζεται. Δεν λειτουργουν ομως ολα ετσι. Καθε υποκατηγορια εργασιας θελει και τον αναλογο χειρισμο γιατι εχει να κανει με την υπετροφοδοτηση της κυριαρχης τασης(drive).

Ακριβώς

Τα σκυλιά της Αστυνομίας και του Στρατού βασίζονται στο μεγαλύτερο
βαθμό στο ένστικτο. Οι χειριστές χρησιμοποιούν και επεξεργάζονται το
ένστικτο ενός σκύλου.

π.χ Ένας σκύλος οδηγός μπορέι να μην περάσει το πρόγραμμα γιατί
έχει πολύ αναπτηγμένο το ένστικτο της όσφρισης, θα δωθεί στους
παραπάνω τομείς.

Εμείς προσπαθούμε να over-ride το ένστικτο ενός σκύλου.

 

[liajoe]

Και σε εμάς γίνεται αυτό πχ. έχουμε μάθει αυτό να το λέμε ποτήρι, αλλά δεν θυμόμαστε πως και πότε το μάθαμε. Ωστόσο το γνωρίζουμε. Αλλά αυτό πως συνδέεται με την εξήγηση δηλαδη το γιατί; Η δεν έχεις φτάσει ακόμα εκεί, πάντως ωραία τα λες, είναι επιμορφωτική συζήτηση.

Σε ευχαριστώ
Βασικά έδωσα την προηγούμενη εβδομάδα ένα σεμινάριο στο θέμα αυτο
και τώρα κάνω την μετάφραση για αυτό αργείι το θέμα λίγο.

Να συνοψώσω λίγουλάκι.
Ο σκύλος για να εκτελέσει μια οποιαδήποτε ντολή και να είναι συνεπείς
καλό θα είναι να έχει καταλάβει τι είναι και γιατί το κάνει.

Η Ψυχολογία στην Εκπαίδευση του Σκύλου
Γιατί να καταλάβει γιατί το κάνει? Επειδή,

Τα Σκυλιά Κάνουν Πάντα αυτό που τους Συμφέρει
Αυτό είναι ίσως μία από τις βασικότερες αντιλήψεις – ιδέες πάνω στην εκπαίδευση σκύλων.
Ο σκύλος θα συνεχίσει μια συμπεριφορά μέχρι να του γίνει, μη – ευχάριστη. (εδώ έρχεται και το θέμα του καναπέ που λέγαμε πρίν).

Είναι απλό, εάν αυτό το κάτι που ζητάμε απο το σκύλο να κάνει είναι
μια ευχάριστη εμπειρία - θα συνεχίσει να το κάνει συστηματικά και
έτσι θα ευχαριστεί εμάς

Εάν του ζητάμε να κάνει κάτι επείδη "εγώ, έτσι θέλω" τότε θα εκτελέσει,
σίγουρα όμως όχι συστηματικά - κάθε φορά που θα βρίσκει την ευκαιρία
θα την "κάνει" (εδώ το λάθος για εμάς και συνέπειες που λένε) και
σίγουρα δεν υπάρχει πνεύμα συνεργασίας

Όταν θέλω να ξέρω ότι έχω 100% ανταπόκριση απο το σκύλο μου,
χωρίς καμία χρήση εργαλείων κάτω απο οπιαδήποτε συνθήκες,
πρέπει να υπάρχει συνεργασία,σεβασμός, το πιο σημαντικό για εμένα
ειληκρίνια.

 

[kopritis]

Λια,

Τι διαφορά εχει το "εεεεε" το δικό μου από τον ήχο της ποντικοπαγιδας πάνω στον καναπέ? (εξακολουθώ να χρησιμοποιώ τον καναπέ ως παράδειγμα....). Διόρθωση είναι και τα δύο.

Δεν καταλαβαίνει γιατί "επιτίθεται" ο καναπές... απλώς κάνει το συνειρμό.... έτσι και με το δικό μου το "εεεε".

Επίσης, ενα απο τα πράγματα που έμαθα με το κλίκερ (παρά που δεν το χρησιμοποιώ πλεον) είναι και να "λέω" στο σκύλο ποτε κάνει λάθος (οχι διορθωση, απλά "ενημέρωση", ωστε να ξαναπροσπαθήσει.... δεν ξέρω πως να γράψω τον ήχο αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ). Συνηθως αυτό αρκει με το δικό μου, μιας και δεν έχει σκοπό να με εκνευρίσει, οπως εξάλλου ούτε κι εγώ να τον φοβησω.... Σε κάποιες περιπτώσει ομως αυτό δεν αρκει και χρειάζεται και η διόρθωση, η ένταση της οποίας πρεπει να είναι ανάλογη με την περίσταση και με το ταμπεραμεντο του σκύλου...

Δε γίνεται πάντα να μη συνδέεται η διόρθωση με μας οπως προτείνεις για το παράδειγμα του καναπε.

 

[liajoe]

Λια,

Τι διαφορά εχει το "εεεεε" το δικό μου από τον ήχο της ποντικοπαγιδας πάνω στον καναπέ? (εξακολουθώ να χρησιμοποιώ τον καναπέ ως παράδειγμα....). Διόρθωση είναι και τα δύο.

Δεν καταλαβαίνει γιατί "επιτίθεται" ο καναπές... απλώς κάνει το συνειρμό.... έτσι και με το δικό μου το "εεεε".

Επίσης, ενα απο τα πράγματα που έμαθα με το κλίκερ (παρά που δεν το χρησιμοποιώ πλεον) είναι και να "λέω" στο σκύλο ποτε κάνει λάθος (οχι διορθωση, απλά "ενημέρωση", ωστε να ξαναπροσπαθήσει.... δεν ξέρω πως να γράψω τον ήχο αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ). Συνηθως αυτό αρκει με το δικό μου, μιας και δεν έχει σκοπό να με εκνευρίσει, οπως εξάλλου ούτε κι εγώ να τον φοβησω.... Σε κάποιες περιπτώσει ομως αυτό δεν αρκει και χρειάζεται και η διόρθωση, η ένταση της οποίας πρεπει να είναι ανάλογη με την περίσταση και με το ταμπεραμεντο του σκύλου...

Δε γίνεται πάντα να μη συνδέεται η διόρθωση με μας οπως προτείνεις για το παράδειγμα του καναπε.

Η διαφορά είναι τεράστια και όμως πολύ απλή επειδή,

Τα Σκυλιά Μαθαίνουν Καλύτερα ότι Ανακαλύπτουν
Η εμπειρία μας δείχνει ότι, οτιδήποτε ο σκύλος μαθαίνει από μόνος του,
το μαθαίνει γρηγορότερα και συγκρατεί την πληροφορία για
μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ότι αν του το προσπαθούσαμε να
του το δείξουμε εμείς. Όποτε είναι δυνατό, προσπαθούμε να
παρακινήσουμε τον σκύλο να δημιουργήσει μια πράξη μόνος του,
την οποία εγώ μπορώ να επιβραβεύσω. Ο μυς της μνήμης
(muscle memory) θα είναι μεγαλύτερος.

1. Το "εεεεε" προέρχεται απο το δικό σου το στόμα, από εσένα.
2. Η ποντικοπαγίδα (ο ήχος ή το τσίμπιμα) προέρχεται απο τον
καναπέ.

Εσύ εκείνη την στιγμή θα κάνεις κάτι άλλο, δεν του δώσεις καμία
σημασία. Ακόμα και όταν κατέβει δεν θα πείς και δεν θα κάνεις τίποτα.
Ότι εγινε, έγινε μεταξύ εκείνον και τον καναπέ. Εσύ δεν ευθήνεσαι

Kάποιοες σχολές χρησιμοποιούνε to clicker στα αρχικά
στάδια της εκπαίδευσης αλλά για εμένα μέχρι τώρα, η μιμήσεις σώματος
και ελάχιστη φωνητική φέρουν καλύτερα αποτελέσματα.

Ένα άλλο παράδειγμα,

- Σκύλος κλέβει απο το τραπεζάκι του σαλονιού.
(Είναι απο τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει ένα κουταβάκι στο σπίτι)

- Θέλουμε ο σκύλος να ανακαλύψει μόνος του ότι το "φαί στο πιάτο"
είναι ο "κακός", εμείς πάντα οι καλοί
- Στήνουμε παγίδα (πάντα χωρίς την παρουσία του σκύλου)
- Η παγίδα θα γίνει μη-ευχάριστη εμπειρία για το σκύλο με αποτέλεσμα
να διακόψει την πράξη.

Αυτά

 

[liajoe]

Οχι δεν είναι όλα. Ενα κουτάβι δεν έχει ένστικτο να μην πάει κοντά την ώρα που τρώνε τα μεγάλα. Είναι επίκτητη συμπεριφορά και περνάει από την βραχυπρόθεσμη στην μακροπρόθεσμη μνήμη αν θές ... ή αν αυτό έχεις διαβάσει ... Αλλά τέλοσπάντων.

Περιέγραψε λοιπόν μία κίνηση που ΔΕΝ πρέπει να κάνει ένας σκύλος οδηγός και πώς του το μαθαίνεις. Πχ. ένας σκύλος οδηγός δεν κατεβαίνει ποτέ το πεζοδρόμιο όταν περνάνε αυτοκίνητα με μεγάλη ταχύτητα ... κλπ

Αυτό είναι πολύ ενδιάφερον
Βλέπεις αρχικά, ξεκινάμε δείχνοντας στον σκύλο τι ζητάμε.
Δηλαδή περπατόντας στο πεζοδρόμιο σε ευθεία γραμμή μέχρι να τελειώσει.

Μέχρι τώρα όμως ο σκύλος έχει μάθει,

• να συνεργάζεται (τι) μέχρι το τέλος του πεζοδρομίου και
• δεν γνωρίζει (γιατι) δεν πρέπει να κατεβαίνει απο το πεζοδρόμιο ή να μην σταματάει στο τέλος

Η μή ευχάριστη εμπειρία όμως δεν πρέπει να προέλθει απο εμας, θα προέλθει απο την πράξη του ίδιου του σκύλου (1).
Εμείς ίσα, ίσα, θα κάνουμε το αντίθετο, θα παρακινήσουμε το σκύλο να κάνει το "λάθος" (2).

Δηλαδή,

• όταν ο σκύλος φύγει απο το πεζοδρόμιο, θα σκοντάψω και θα πέσω, αυτο που λέμε "ατύχημα" (1)
• όταν είμαστε στο τέλος του πεζοδρομίου και περνάει το ποδήλατο θα δώσουμε την εντολή να συνεχίσει - ο σκύλος που θα συνεχίσει θα προκαλέσει το ατύχημα (2)

Το μυαλό του σκύλου δουλεύει γρήγορα και απλά 1+1=2..
- περπατάω πεζοδρόμιο + δεν κατεβαίνω = καλό
- περπατάω πεζοδρόμιο + κατεβαίνω = κακό

Αυτα στα αρχικά στάδια γιατι αργότερα ο σκύλος πρέπει να μάθει ότι μπορεί
και χρειάζετε να κατέβει απο το πεζοδρόμιο (ειδικά αν δεν υπάρχει κανένα )
με ή χωρίς την εντολή του αφεντικού κάτω απο ορισμένες συνθήκες.

Αλλα αυτά δεν μπορώ να τα εξηγήσω γραπτώς

Denis, ενδιαφέρεσαι να γίνεις εκπαιδευτής σκύλων οδηγών τυφλών?

 

[Alexia]

Εχουμε μπλέξει ΠΑΡΑ πολύ και δεν νομίζω να παρακολουθεί κανένας αλλά τέλοσπάντων

Παρούσα!

 

[Loukia]

Κι εγώ!
Και περιμένω με αγωνία απάντηση για το συσχετισμό με το Η.Κ. γιατί κι εγώ την ίδια σκέψη έκανα.:-k

 

[liajoe]

Εχουμε μπλέξει ΠΑΡΑ πολύ και δεν νομίζω να παρακολουθεί κανένας αλλά τέλοσπάντων

Eλπίζω να μην προκύψουν προβλήματα...μήπως μπορούνε να μας μεταφέρουν...?

Η ΠΟΙΝΗ του λοιπόν είναι να γίνει ατύχημα ... ατύχημα στο οποίο ο σκύλος θα τρομάξει, θα σαστίσει και θα νιώσει άβολα

ΙΣΟΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ ...

no, no. Το περιβάλλον ασκεί και έχουμε stress.
Όπως είπες την πολύ ωραία ιστορία με την γαζέλα (την χρησιμποποιούμε
και εμείς για να δείξουμε στον κόσμο τι εστί σκύλος)
το περιβάλλον και οι εμπειρίες είναι οι πρωτεύων παράγοντες.

Γιατί εκπαιδευτής δεν άσκησε, δεν έκανε τίποτα στο σκύλο
Η απόφαση είναι όλη δική του. Βλέπεις Denis, οι σκύλοι οδηγοί, είναι
πιστεύω απο τα λίγα σκυλιά εργασίας που πέρνουνε με δική τους πρωτοβουλία αποφάσεις!
και οι συνέπειες είναι δικές τους

Επίσης αν θεωρείς ό,τι καλύτερο το στήσιμο "παγίδων" ή ... ποντικοπαγίδων ακόμα για να μάθει ο σκύλος μόνος του χωρίς το φιλτράρισμα της συνέπειας μέσω του ανθρώπου είσαι ΑΚΡΙΒΩΣ μέσα σε μία πολύ διαδεδομένη λογική ...

... του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΚΟΛΛΑΡΟΥ ...

Ναι, έτσι είναι, με τη διαφορά το ότι πιστεύουμε ότι ο σκύλος γνωρίζει
οτι φοράει κολάρο. Και τι γίνετε όταν ο σκύλος δεν είναι κάτω απο
καμία επίδραση εργαλείου? (είτε λουρί, είτε πνίχτης, κ.τ.λ.)
Εγώ θέλω να ξέρω οτι ο σκύλος γνωρίζει τι κάνει και γιατί το κάνει
100% είτε είναι μαζί μας στο λουρί, είτε είναι στο σιδηροδρομικο σταθμό Ζυρίχης,
ελεύθερος με πολλούς αντιπερασπισμούς.

Και αν μου εξηγήσεις ΓΙΑΤΙ είναι καλύτερη μία ποντικοπαγίδα από ένα ηλεκτρικό κολλάρο καθώς και ΠΩΣ δεν κάνεις τα 9 στα 10 σκυλιά ΑΝΑΣΦΑΛΗ με το περιβάλλον τους με αυτήν την τακτική του "στησίματος παγίδων" ... θα είμαστε περίπου στο ίδιο μήκος κύματος ...

Πολύ ευχαρίστως το πρώτο σκέλος το απάντησα πρίν.

• Διαλέγουμε τα σκυλιά με γερά νεύρα και αισθαντικότητα!
• 1-2 παγίδες υπέρ αρκούν. Δέν είναι χαζά ζώα, έτσι?
• Οπότε, παρακαλώ, μην βάλετε στο μυαλό σας ότι καθόμαστε απο το πρωί μέχρι το βράδυ και στήνουμε παγίδες
• Μεγαλώνουν απο μικρά (8 εβδ) μέσα σε οικογενειακό περιβάλλον και τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουν είναι, πολύ θόρυβο, πολύ βαβούρα, ύψος, σκυλιά, γατιά, άλογα, κ.τλ.

Που σημαίνει, όταν έρχονται στην σχολή 14 - 18 μηνών, όπως ο Sancho
που έχω τώρα, έρχονται γεμάτα ενέργεια και θέληση για δουλειά.

Έχω ένα παράδειγμα, την Πέμπτη, περπάτησα blind με το Sancho.
Ο δεύτερος εκπαιδευτής σποτάρει (έτσι λέμε...).
Στα δεύτερα σετ σκαλιά ο Sancho δεν σταματάει. Οπότε εγώ όπως
και κάθε φυσιολογικός τυφλός, στο τρίτο σκαλί έπεσα και έφαγα τα
μούτρα μου.

Τον φέρνω πάλι κάτω, στο πρώτο σκαλί, βάζω το χέρι μου στην
ομοπλάτη του για λίγα λεπτά (θέλω να του περάσω, ενέργεια,
χαλάρωσε φίλε μου!:maria:
Οκ, shit happens την επόμενη, θα είσαι πιο προσεκτικός, το ξέρω.

Γιατί το έκανα? Παρ' όλο που δεν βλέπω, νιώθω.
Και όπως ο δεύτερος εκπαιδευτής επισήμανε, ο Sancho κατάλαβε το λάθος,
μόλις έγινε και μπήκε σε διαδικασία αποβολής stress.
Αλλά, όλοι έχουμε stress όταν μαθαίνουμε κάτι - το χρειαζόμαστε άλλωστε - (μέχρι ένα βαθμό) για σωστή δουλειά.

Ψυχολογική Βία, θα ήταν εάν, γύριζα και του φώναζα!
Θύμωνα και έλεγα - "καλά! Πρόσεχε και λίγο! ή το αγαπημένο μας ΜΗ!
Δεν φταίει ο Sancho, φταίω εγώ! Που δεν του έδειξα / δεν του περασα το μύνημα (προφανώς) σωστά, ότι σε ολα τα σετ σκάλες πρέπει να σταματάει.

Ευτηχώς είμαστε στον 2ο μήνα, έχουμε μέλλον

Θα με ενδιέφερε ναι, αν δεν είχα 10 rott πάνω από το κεφάλι μου σου έχω ξαναπεί ότι θα το δοκίμαζα

Έλα τώρα, κάποια λύση θα βρούμε