Cocker δεν είχα ποτέ, οπότε δεν μπορώ να καταθέσω εμπειρία σχετικά με τη φυλή. Θα σου πω όμως τι πιστεύω για την απόκτηση δεύτερου σκύλου...
Πήρα δεύτερο όταν το πρώτο μου ήταν περίπου 1,5 έτους και εκ των υστέρων θα έλεγα ότι έκανα μάλλον λάθος. Δεν το μετανιώνω βέβαια, ούτε δυσανασχετώ και λατρεύω και τα δυο μου σκυλιά, αλλά εξηγώ...
Θεωρώ ότι είναι σχετικά μικρή ηλικία για να πεις ότι έχει κατασταλάξει ο χαρακτήρας του πρώτου και ότι τον έχεις μάθει καλά και επικοινωνείτε 100%. Αν το ξαναέκανα απ'την αρχή, θα έδινα περισσότερο χρόνο στο πρώτο και σε εμένα μόνο μαζί του και μετά θα έπαιρνα δεύτερο. Επίσης, αν και στον ενθουσιασμό που μας πιάνει έτσι όπως τα βλέπουμε μέσα στη ζωντάνια δεν θέλουμε να το σκεφτόμαστε, πρέπει να σκεφτούμε και τα γεράματά τους... Τα σκυλιά μου έχουν μόλις 1,5 χρόνο διαφορά. Αυτό σημαίνει ότι θα τα "γηροκομίσω" μαζί, ταυτόχρονα.
Αντί αυτού, θα ήταν καλύτερα πιστέυω να φτάσει το πρώτο 4-5 χρονών και μετά να έρθει το δεύτερο. Αυτό σημαίνει ότι α) θα έχει ακόμα την απαραίτητη ενέργεια να "αντέξει" ένα νέο κουτάβι ενώ θα έχει και τον απαραίτητο χρόνο μαζί σου ώστε να αναπτύξετε τις απαραίτητες βάσεις στη συμβίωσή σας και β) Όταν το ένα θα είναι γέρικο, το άλλο δεν θα είναι υπερβολικά νέο ώστε να το ζαλίζει αλλά όχι και τόσο μεγάλο ώστε να τρέχεις και με τα δύο ταυτόχρονα. Επίσης όταν (μακριά από εμας, αλλά μοιραία θα συμβεί) χάσεις το μεγαλύτερο και θα θέλεις πιθανά να πάρεις πάλι δεύτερο, αυτό που θα έχει μείνει θα είναι πάλι σε ηλικία όχι πολύ μεγάλη ώστε να δεχτεί τέτοια αλλαγή.
Είναι δύσκολο, ίσως και ψυχρό/σκληρό να υπολογίζεις τέτοια πράγματα την ώρα που έχεις σκοπό να γεμίσεις το σπίτι σου με ακόμα περισσότερη ζωή αλλά ίσως και απαραίτητο...
Επίσης έχε υπόψη σου ότι θέματα συμπεριφοράς που τώρα σου φαίνονται πταίσματα, όταν έρθει και δεύτερο (με τις κουταβιές του, ξανά-μανά απ'την αρχή και με τα δικά του θεματάκια για λύσιμο) ξαφνικά δεν θα σου φαίνονται και τόσο πταίσματα...
Γι'αυτό είμαι υπέρ του να βάλεις γερές βάσεις με το ένα, να μπουν όλα σε έναν καλό ρυθμό, να το απολαύσεις μόνο του (γιατί κακά τα ψέμματα, άλλη προσοχή μπορείς να του δώσεις τώρα και άλλη όταν θα έχεις δύο), αλλά και να μάθεις πράγματα από τη συμβίωσή σου μαζί του και μετά να έρθει και το δεύτερο. Αλλιώς... είναι λίγο σαν να τρέχεις με δίδυμα!
