Τα πιτμπουλ ξερουν ακριβως που και ποιος βρισκετε γυρω τους κατα την διαρκεια του καυγα.Εχουν την διαυγεια της σκεψης εκεινη την ωρα που πολλες αλλες φυλες θα τα χασουν.Δεν υπαρχει περιπτωση να δαγκωσουν κατα λαθος!
Εξαρτάται από τον συγκεκριμένο σκύλο. Η παραπάνω αντίληψη είναι ανακριβές κι επικίνδυνη, ίδιως αν πρόκειται για νεαρό σκύλο που ούτε ο ιδιοκτήτης μπορεί να ξέρει καλά ακόμα.
@Spyrou,
Κι εχώ! (έχω βάλει το δάκτυλο μου αντί για σφήνα). Παρανοικό τελείως, αλλά αν ξέρεις καλά τον σκύλο σου (και φυσικά είναι ώριμος) γίνεται και αυτό. Αυτή κι αν είναι "επικίνδυνη αντίληψη", όμως ναι σε σπάνιες περιπτώσεις γίνεται.
Πράγματι το σήκωμα τον πίσω ποδιών μπορεί να προκαλέσει θλάση (και στους ώμους και στα μπούτια).
Εγώ όμως το κάνω σαν άσκηση στρέτσινγκ στους σκύλους μου κάθε 3-5 μέρες έτσι κι αλλιώς (κάνει ΠΟΛΥ καλό!) οπότε δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να πάθουν κάτι.
Αυτή η άσκηση ξεκινάει στο έδαφος (με τον σκύλο στο πλάι, χάδια και τέντωματα) για περίπου 15 μέρες, εκτός αν ο σκύλος είναι κουτάβι (οπου το κάνεις κατ' ευθείαν και είναι πολύ πιο εύκολο να το μάθει).
Και στους περισσότερους σκύλους όμως δεν είναι επικίνδυνο (αν το κάνεις μόνο την ώρα του καβγά). Κι όσο πιο γυμνασμένοι είναι τόσο το λιγότερο επικίνδυνο είναι. Βαριά και αγύμναστα σκυλιά ίσως να έχουν ένα θέμα (αλλά έχουν ένα "θέμα" έτσι κι αλλιώς κι ανά πάσα στιγμή μπορούν να πάθουν θλάση). Δεν νομίζω άλλωστε πως θα σκεφτόμουν ποτέ την θλάση αν ο σκύλος μου κράταγε άλλο σκυλάκι στο στόμα του, κι ούτε το θεωρώ σωστό αυτό.