Είμαι της άποψης ότι καθένας έχει διαφορετικά σταθμά του τι είναι ανησυχητικό και τι όχι κι ετούτο είναι απόλυτα κατανοητό. Όμως απ' την άλλη το να παίζουμε ''μάντεψε τί, σκέψου καλά'' (κατά παράφραση ενός παλιού επιτραπέζιου παιχνιδιού) χωρίς καν ο ενδιαφερόμενος να βάλει μια ευλογημένη φωτογραφία δεν έχει και κανένα νόημα σα θέμα, τουλάχιστον όχι σε 'μενα. Το να κάνουμε εικασίες με μόνο αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των ποστ για να τρελάνουμε περισσότερο κάποιον βγάζοντας αυθαίρετα συμπεράσματα δεν έχει κανένα νόημα. Είτε που σε τέτοια περίπτωση πρέπει να ανεβαίνει και μια φωτογραφία, είτε που πάμε πρώτα στο γιατρό ή τον παίρνουμε ένα τηλέφωνο (ακόμη κι από τηλεφώνου αυτός ξέρει τις σωστές ερωτήσεις να μάς κάνει κι ανάλογα να μας απαντήσει τι και πως) και αυτά που θα μάς πει τότε πλέον τα γράφουμε αν θέλουμε να τα μοιραστούμε ή αν έχουμε απορίες που δε μάς έλυσε, ή αναρωτιόμαστε για κάποιο σκεύασμα.
Γύρισα απ' τη δουλειά, είμαι κομμάτια, σκοτωθήκαμε και με το διευθυντή μου δεν έχω τι να πω σε ποιόν, κοιτάω το σκύλο μου και θαρρώ πως η ουρά του μοιάζει αναμαλλιασμένη, μιας και είμαι μόνος μου, δεν έχω να μιλήσω με κάποιον δεν το γράφω στο φόρουμ να έχουμε να λέμε. Ακραίο μεν αυτό που γράφω, αλλά σκεφτείτε λίγο. Πόσα απ' τα θέματα που ανοίγονται δεν έχουν λόγο ύπαρξης αφού αρμόδιος είναι ο κτηνίατρο ν' αποφανθεί για την αιτία.