αυτή τη στιγμή που σας γράφω τρέμω...
το σκηνικό έγινε πριν 3 ώρες και ακόμα δεν έχω συνέλθει...
είμαι σε κεντρικό δρόμο στο νέο ψυχικό.
σταματάει αυτοκίνητο με τύπο γύρω στα 60 και ένα ντόπερμαν.
σταματάω με τον μπόμπιρα για να περάσει...
κάτι αρχίζει να μου λέει και δεν καταλαβαίνω...
μέχρι να πάρω χάμπρε συνειδητοποιώ ότι μου λέει να κατεβάσει το σκύλο του να φάει τον δικό μου...
κοκαλώνω και μου κόβεται η μίλια..
στην αρχή νομίζω πως μου κάνει πλακα και του λέω ελπίζω να είναι δεμένος
(το παράθυρο του αυτοκινητου ορθάνοιχτο)
συνειδητοποιώ ότι δεν είναι...
παγώνει το αίμα μου...
έχει γίνει ουρα από αυτοκίνητα από πίσω του και κορνάρουν...
το γυρίζει στο ότι έχω κάτσει στην μέση και δεν μπορεί να παρκάρει...
ευτυχώς στα 10 μετρα ήταν και ένα παιδί που είδε το σκηνικό και έχει κάτσει και παρακολουθεί.
παίρνει ο εγκέφαλος μου μπρός και αρχίζω να του λέω να σηκωθεί να φύγει και τον βρίζω...
επιτέλους με τα πολλά ξεκουμπίζεται...
πριν λίγο μίλησα με τον πατέρα μου για να δω αν τον έχει πετύχει στην γειτονιά...
μου είπε πως όχι απλά τον έχει πετύχει αλλα έχουν ήδη γίνει 2 σκηνικά με αυτόν και τα σκυλιά μας...
και πως είχαν πιαστεί στα χερια με τον πατέρα μου...
έχουμε στοιχεια από πινακίδες και από δευτερα θα έχω σίγουρα τουλάχιστον το όνομα του!
από εκει και πέρα ακούω δικες σας συμβουλές για το πως να κινηθω και θα σας ενημερώσω!!!
το σκηνικό έγινε πριν 3 ώρες και ακόμα δεν έχω συνέλθει...
είμαι σε κεντρικό δρόμο στο νέο ψυχικό.
σταματάει αυτοκίνητο με τύπο γύρω στα 60 και ένα ντόπερμαν.
σταματάω με τον μπόμπιρα για να περάσει...
κάτι αρχίζει να μου λέει και δεν καταλαβαίνω...
μέχρι να πάρω χάμπρε συνειδητοποιώ ότι μου λέει να κατεβάσει το σκύλο του να φάει τον δικό μου...
κοκαλώνω και μου κόβεται η μίλια..
στην αρχή νομίζω πως μου κάνει πλακα και του λέω ελπίζω να είναι δεμένος
(το παράθυρο του αυτοκινητου ορθάνοιχτο)
συνειδητοποιώ ότι δεν είναι...
παγώνει το αίμα μου...
έχει γίνει ουρα από αυτοκίνητα από πίσω του και κορνάρουν...
το γυρίζει στο ότι έχω κάτσει στην μέση και δεν μπορεί να παρκάρει...
ευτυχώς στα 10 μετρα ήταν και ένα παιδί που είδε το σκηνικό και έχει κάτσει και παρακολουθεί.
παίρνει ο εγκέφαλος μου μπρός και αρχίζω να του λέω να σηκωθεί να φύγει και τον βρίζω...
επιτέλους με τα πολλά ξεκουμπίζεται...
πριν λίγο μίλησα με τον πατέρα μου για να δω αν τον έχει πετύχει στην γειτονιά...
μου είπε πως όχι απλά τον έχει πετύχει αλλα έχουν ήδη γίνει 2 σκηνικά με αυτόν και τα σκυλιά μας...
και πως είχαν πιαστεί στα χερια με τον πατέρα μου...
έχουμε στοιχεια από πινακίδες και από δευτερα θα έχω σίγουρα τουλάχιστον το όνομα του!
από εκει και πέρα ακούω δικες σας συμβουλές για το πως να κινηθω και θα σας ενημερώσω!!!