" Μερικά πρακτικά μέτρα πρόληψης και θεραπείας είναι τα παρακάτω:
1. Ξεκινήστε την εκπαίδευση σιγά-σιγά. Καταλαβαίνουμε τη λαχτάρα σας να βγείτε πάλι στο βουνό μετά από μήνες απραξίας, αλλά θεωρούμε ότι η υγεία του ζώου σας είναι σημαντική. Μικρές έξοδοι λοιπόν στην αρχή και σε ήπια εδάφη, σε ώρες που ο ήλιος δεν καίει πολύ. Κατόπιν, προοδευτικά μπορείτε να αυξάνετε τον χρόνο εκπαίδευσης και τον βαθμό δυσκολίας του εδάφους.
2. Ταΐστε σωστά το σκύλο σας και κυρίως δώστε τα απαραίτητα συμπληρώματα βιταμινών, ιχνοστοιχείων και απαραίτητων λιπαρών οξέων, αν κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο. Δεν είναι σωστό να περιμένετε την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου για να ταΐσετε αυτό που το ζώο σας χρειάζεται αλλά και δικαιούται.
3. Περιποιηθείτε τα πέλματα. Στις μακρύτριχες φυλές είναι σημαντικό να κουρέψετε τις τρίχες ανάμεσα στα δάχτυλα και στα πελματικά φύματα. Μετά την επιστροφή σας από την εξόρμηση, να ελέγχετε τα πέλματα, για τυχόν τραυματισμούς, ξένα σώματα, αλλοιώσεις, κ.λ.π.
4. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να χρησιμοποιήσετε ειδικά προϊόντα, τα οποία ταυτόχρονα το ενυδατώνουν και το ανακουφίζουν. Οι παλαιοί κυνηγοί χρησιμοποιούν βαζελίνη και πίσσα. Τα αποτελέσματα είναι βέβαια σχετικά ικανοποιητικά, αλλά αν υπάρχει τραυματισμός ή διάβρωση, οι ουσίες αυτές δεν προσφέρουν τίποτα. Αντίθετα, καθυστερούν την επούλωση της πληγής, λόγω ερεθισμού του τραύματος. Αν το πέλμα είναι ακέ-ραιο, τότε η πίσσα και η βαζελίνη το στεγανοποιούν, όμως το θρέφουν και δεν το ανακουφίζουν.
Για την πολλαπλή προστασία του πέλματος οι ειδικές αλοιφές και τα ειδικά σπρέϋ είναι ό,τι πιο αποτελεσματικό μπορείτε να χρησιμοποιήσετε. "
