Μιας και είμαστε σαφώς καλύτερα κι έχουμε και όρεξη για παιχνιδάκι και βόλτες, είπα να την ξεθεώσω σήμερα.
Την περπάτησα από Ταύρο μέχρι Γκάζι -καφέ- και πίσω. Είναι ο δεύτερος καφές που βγαίνουμε έξω, αν και σε σημείο με πολλά περισσότερα ερεθίσματα και πολύ περισσότερο [ηλίθιο] κόσμο.
Και είχαμε το πρώτο περιστατικό, επιτρέψτε μου να το ερμηνεύσω ως φύλαξη. Κάθομαι με πλάτη στον πεζόδρομο και αυτή ξαπλωμένη προς το δρόμο και δεμένη με τον οδηγό της στην καρέκλα μου σε σημείο που ίσα μπορούσε να ξαπλώνει.
Σε κάποια φάση χωρίς να καταλάβω τι γίνεται πετάγεται γαυγίζοντας, με δόντια έξω και απ' όλα, σε μια κοπέλα. Την αρπάζω σε χρόνο dt και την ηρεμώ. Φρικάρω προς στιγμή και αναρωτιέμαι γιατί έγινε αυτό. Ο φίλος που είδε το σκηνικό μου λέει "Δε φταίει το σκυλί, αυτή άπλωσε το χέρι της να το χαϊδέψει". Άρα, σκέφτομαι πως με το δίκιο του το σκυλί αγρίεψε καθώς εγώ δεν είχα την παραμικρή ιδέα ότι κάποιος βρισκόταν πίσω μου. Της είπα κι ένα μπράβο ΝΑ και άραξε πάλι.
Μία φορά ακόμα αγρίεψε σε κάτι πιτσιρίκια 10-12χρονα που πήγαν να της κάνουν μαγκιές και τους παρακάλεσα να την αφήσουν ήσυχη γιατί θολώνει (χαχαχαχα).
Μετά έσκασε και ο μπαστουνόβλαχος της υπόθεσης και μου λέει, ενώ εγώ μιλάω στο τηλέφωνο, "Λαμπραντόρ ε; Ωραίο". Του λέω "Μην την πλησιάζεις". Απαντάει "Δαγκώνει ε; Κι εγώ τρία έχω και το ένα με δάγκωσε μια φορά". Ε τι να του πεις μετά;
Να πεις ότι έχω και κανένα γλυκούλι μικρούλι σκατούλι, άντε άπλωσε τα κουλά σου. Το ντούκι 40 κιλών δε νιώθεις ότι μπορεί να σου κάνει κακό;
Αυτό τελικά ποτέ δε θα το καταλάβω. Ρε κοπελιά, όταν βγαίνεις με τον άντρα σου στο δρόμο έρχομαι εγώ με ντου να στον χαϊδέψω; Όχι. Ε τότε εσύ γιατί το κάνεις στο σκύλο μου; Α στα διάλα πια..Τα είπα και ξεθύμανα.
Κατά τα άλλα, είμαστε μια χαρά. Έχουμε προσαρμοστεί στο θέμα σπίτι/βόλτα, δεν έχει λερώσει καθόλου ούτε όταν την έχω αφήσει μόνη της για ώρες. Τη Δευτέρα τελειώνει και την αντιβίωση, αίματα και πύον σχεδόν καθόλου.
Α! Και το θεϊκό, όταν σκάει το μπιγκλάκι από δίπλα, μαζεύει οοοοοοοοοοολα της τα παιχνίδια ανάμεσα στα πόδια της και δεν αφήνει τη μικρή να πάρει τίποτα γρυλίζοντας κάθε φορά που πλησιάζει. Είναι κακό αυτό;
