D
Deleted member 14614
Guest
Όχι και ευθέως! Πλαγίως σας λέω!Τι είναι αυτά που υπονοείτε, κύριε Ρικ? Με λέτε ευθέως γρουσούζα?!
Μα αφού λέμε είχαμε τύχη βουνό, ο μόνος που μάτωσε ήμουν εγώ! :cuniaoo:
Ο Μάρλεϋ κι εμείς
- Thread starter Δάφνη
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αχ! Είχαμε και άλλες θετικές εξελίξεις με το παλιοσκυλάκι μου και μάλιστα σε δύο διαφορετικά θέματα!
Τις τελευταίες δυο βδομάδες φιλοξενούμε για τις γιορτές τον παππού μου στο σπίτι, οπότε καταλαβαίνετε... Μεταφέρθηκε το κρέιτ στο δωμάτιό μου και υπήρχε μια γενικότερη σύγχυση σχετικά με την κυκλοφορία του σκύλου και του παππού στο σπίτι. Long story short, που λένε και στο χωριό μου, λίγο λίγο τους φέρναμε σε επαφή και σήμερα το μεσημέρι έδωσε στον παππού μου φιλιά στο μάγουλο, το τέρας!! Μην πέσετε να με φάτε, καλέ, δεν θα αφήνω το θηρίο να κυκλοφορεί στο σπίτι ανεπίβλεπτο ταυτόχρονα με τον παππού και έχουμε χιλιοεξηγήσει στο παππού τα θέματα με τα χέρια κλπ, αλλά όσο να πει κανείς ήταν πολύ θετικό! :mrgreen:
Το δεύτερο, και ίσως ακόμα θετικότερο ήταν το εξής: Έβγαλε σήμερα ο μπαμπάς μου μεγάλη βόλτα το μωρό μόνος του και γύρισε περιχαρής να μου ανακοινώσει τα νέα. Τους ακολουθούσε σε απόσταση ένα χαρωπό αδέσποτο και ο μικρός δεν αγρίευε, αλλά ήθελε να πλησιάσει, το ίδιο και το άλλο. Γύρισε και ο μπαμπάς μου να δει τι θα γίνει (φωνές και κακό εγώ όταν το είπε) και ο μικρός έκανε χαρούλες!! Τα άφησε τελικά να πλησιαστούν και τρελαθήκαν, λέει, στην αγάπη και τις χαρούλες και χαϊδευτήκαν και καθόλου δεν αγριεύτηκαν! :mrgreen: :mrgreen:
Θα πεθάνω λέμε!! :mrgreen:
Το συμπέρασμά μας, οικογενειακώς, είναι πως ο σκύλος καλά το πάει το θέμα, η μαμά είναι αυτή που έχει τα σοβαρά ψυχολογικά...
Είχαμε και άλλες θετικές εξελίξεις με το παλιοσκυλάκι μου και μάλιστα σε δύο διαφορετικά θέματα! Τις τελευταίες δυο βδομάδες φιλοξενούμε για τις γιορτές τον παππού μου στο σπίτι, οπότε καταλαβαίνετε... Μεταφέρθηκε το κρέιτ στο δωμάτιό μου και υπήρχε μια γενικότερη σύγχυση σχετικά με την κυκλοφορία του σκύλου και του παππού στο σπίτι. Long story short, που λένε και στο χωριό μου, λίγο λίγο τους φέρναμε σε επαφή και σήμερα το μεσημέρι έδωσε στον παππού μου φιλιά στο μάγουλο, το τέρας!! Μην πέσετε να με φάτε, καλέ, δεν θα αφήνω το θηρίο να κυκλοφορεί στο σπίτι ανεπίβλεπτο ταυτόχρονα με τον παππού και έχουμε χιλιοεξηγήσει στο παππού τα θέματα με τα χέρια κλπ, αλλά όσο να πει κανείς ήταν πολύ θετικό! :mrgreen:
Το δεύτερο, και ίσως ακόμα θετικότερο ήταν το εξής: Έβγαλε σήμερα ο μπαμπάς μου μεγάλη βόλτα το μωρό μόνος του και γύρισε περιχαρής να μου ανακοινώσει τα νέα. Τους ακολουθούσε σε απόσταση ένα χαρωπό αδέσποτο και ο μικρός δεν αγρίευε, αλλά ήθελε να πλησιάσει, το ίδιο και το άλλο. Γύρισε και ο μπαμπάς μου να δει τι θα γίνει (φωνές και κακό εγώ όταν το είπε) και ο μικρός έκανε χαρούλες!! Τα άφησε τελικά να πλησιαστούν και τρελαθήκαν, λέει, στην αγάπη και τις χαρούλες και χαϊδευτήκαν και καθόλου δεν αγριεύτηκαν! :mrgreen: :mrgreen:
Θα πεθάνω λέμε!! :mrgreen:
Το συμπέρασμά μας, οικογενειακώς, είναι πως ο σκύλος καλά το πάει το θέμα, η μαμά είναι αυτή που έχει τα σοβαρά ψυχολογικά...
Χαχαχαχ έλα θα χαλαρώσεις κι εσύ μαζί του σιγά σιγά. Μπράβο Μαρλευ φάτσα!Το συμπέρασμά μας, οικογενειακώς, είναι πως ο σκύλος καλά το πάει το θέμα, η μαμά είναι αυτή που έχει τα σοβαρά ψυχολογικά...
εχμμμ...ασε θα απέχω εγώ για λιγο ακόμα χαχαχαχ
όταν τον δώ να ψήνει κουλουράκια με ποδίτσα το ξανασυζητάμε
όταν τον δώ να ψήνει κουλουράκια με ποδίτσα το ξανασυζητάμε
με δίποδιτσα αντι για ποδίτσα, δεν σου κάνει????εχμμμ...ασε θα απέχω εγώ για λιγο ακόμα χαχαχαχ
όταν τον δώ να ψήνει κουλουράκια με ποδίτσα το ξανασυζητάμε
Μπράβο Δαφνη, αντε να παρεις και εσύ ανασα και να βγεις βόλτα με την καρδιά στη θεση της!!!
Αυτο το σκεφτηκα κι εγω, οτι ισως ηταν ετσι επειδη βγηκε βολτα με τον μπαμπα της.
Αν ηταν η Δαφνη ισως ειχε τοσο αγχος που θα τους ακολουθουσε το αδεσποτο που θα το ειχε μεταδωσει και στον Μαρλευ οποτε εκεινος θα νομιζε οτι ηταν κατι κακο και θα αγριευε.
Ενω με τον μπαμπα της επειδη ηταν ανετος εκεινος το μετεδωσε και στον σκυλο.
Πολυ ευχαριστα νεα οπως και να εχει.
Απλα Δαφνη πρεπει εκτος απο τον Μαρλευ να μαθεις κι εσυ να εισαι χαλαρη οταν ειστε βολτα (το ξερω οτι ειναι δυσκολο βεβαια).
Αν ο σκυλος νιωθει το αφεντικο του ηρεμο, χαλαρο και σιγουρο τοτε δεν εχει παρα να απολαυσει την βολτα του, οταν ομως νιωθει το αφεντικο του αγχωμενο και καθολου σιγουρο τοτε ειναι και το σκυλι στην τσιτα γιατι πρεπει να παρει την κατασταση στα "χερια" του.
Αυτό ακριβώς έχω πει κι εγώ, είναι θεαματικά μεγάλες οι διαφορές όταν βγαίνει με μένα σε σχέση με τον μπαμπά μου ή την αδερφή μου. Έχω αντιληφθεί, κιόλας, ότι σχεδόν πάντα η βαβούρα ξεκινάει όταν πω "ωχ" (ή κάτι σχετικό τέλος πάντων).
Τουλάχιστον, για μένα είναι πολύ θετικό ότι ο σκύλος είναι πιο οκ από όσο νόμιζα, κι ας έχω εγώ το πρόβλημα. Πιο εύκολα φτιάχνω εμένα, νομίζω, παρά τον σκύλο.
Θέλω να πιστεύω ότι μετά από πολλές πολλές απροβλημάτιστες βόλτες θα μπορέσω επιτέλους να την απολαύσω κι εγώ (γιατί δυστυχώς ακόμα είναι το καθημερινό ζόρι και άγχος :| )
Κυβέλη, τόσον καιρό ακόμα και δεν έχεις δει βελτίωση?
Τουλάχιστον, για μένα είναι πολύ θετικό ότι ο σκύλος είναι πιο οκ από όσο νόμιζα, κι ας έχω εγώ το πρόβλημα. Πιο εύκολα φτιάχνω εμένα, νομίζω, παρά τον σκύλο.
Θέλω να πιστεύω ότι μετά από πολλές πολλές απροβλημάτιστες βόλτες θα μπορέσω επιτέλους να την απολαύσω κι εγώ (γιατί δυστυχώς ακόμα είναι το καθημερινό ζόρι και άγχος :| )
Κυβέλη, τόσον καιρό ακόμα και δεν έχεις δει βελτίωση?
δεν ξερω αν πιανει αλλά σε ενα σεμινάριο μου ειχαν προτείνει τσιχλες μεντας για να μην περνάω το αγχος μου στο σκυλι, γιατι εκκρινονται ορμόνες που με την εκπνοη τις μυρίζει το σκυλι.
Νομίζεις. Εγώ δε με έχω φτιάξει. Το παλεύουμε, με βοηθάει κι ο Άρης, με επιβραβεύει σε κάθε καλή μου αντίδραση :x:
Αν σου πω ότι περνάμε φάσεις θα με πιστέψεις;
Οι πιο απολαυστικές βόλτες είναι τον Αύγουστο που οι δρόμοι είναι ήσυχοι και είναι ήρεμος, αλλά γενικά ουσιαςτική βελτίωση δεν έχω δει..
Βρε κορίτσια, μου δίνετε θάρρος :cuniaoo:
Όπως και να'χει, προτιμώ να είναι ο σκύλος καλός σκύλος.
Αναπολώ κι εγώ τις βόλτες που κάναμε πριν φοβηθώ, ήταν η απολαυστικότερη στιγμή της ημέρας *agapoylas* Ουφ. Εγώ θα συνεχίσω να χαίρομαι, πάντως, θα την βρω την άκρη, αφού το μωρό μου όσο πάει και γίνεται όλο και λιγότερο παλιόσκυλο :mrgreen:
Όπως και να'χει, προτιμώ να είναι ο σκύλος καλός σκύλος.
Αναπολώ κι εγώ τις βόλτες που κάναμε πριν φοβηθώ, ήταν η απολαυστικότερη στιγμή της ημέρας *agapoylas* Ουφ. Εγώ θα συνεχίσω να χαίρομαι, πάντως, θα την βρω την άκρη, αφού το μωρό μου όσο πάει και γίνεται όλο και λιγότερο παλιόσκυλο :mrgreen:
Βρε Κυβέλη, για πες -και συγνώμη αν το έχεις ξαναπεί και δεν το έχω προσέξει- συμβαίνουν σκηνικά σε σένα που δεν συμβαίνουν όταν τον βγάζει άλλος υπό τις ίδιες συνθήκες? Θα έρχεται, για παράδειγμα, κάποιος άντρας προς το μέρος σας και με σένα θα κάνει τα δικά του ενώ με άλλον χειριστή στην ίδια περίπτωση θα είναι αδιάφορος?
Συνέχεια. Περνάνε από κήπο με γ.π. Που μισιούνται και ούτε καν του γαυγίζει, με εμένα χαλάει ο κόσμος. Το ίδιο με ανθρώπους. Δεν κάνει ποτέ να ορμήσει με τον άντρα μου. Μόνο με εμένα..
Είσαι προστατευόμενο μέλος κι εσύ :-\"
Και πώς να μην είμαστε, έτσι που αγχωνόμαστε, λες και κατά βάθος δε θέλουμε μια θεόσταλτη προστασία.
Παρεμπιπτόντως, σας έχω πει ποτέ ότι από τότε που έγινε εκείνο το σκηνικό με τα αδέσποτα που εν τέλει τη δεύτερη φορά το διέλυσα ησύχως ότι άλλαξε η συμπεριφορά του στη βόλτα αρκετά? Λες και του απέδειξα ότι η μανούλα μπορεί να μας προστατέψει! (Πού να ξερε ότι δεν..
)
