Πριν από 9 χρόνια και συγκεκριμένα στις 27/05/2005, ήρθαν στον κόσμο 4 κουταβομωράκια, στην περιοχή Ανάληψη της Ρόδου, ακριβώς απέναντι απο το σπίτι του μπαμπά μου που έμενε τότε εκεί με μετάθεση.
Από τη μαμά Έμμα (Βέλγικο Ποιμενικό), κάπως έτσι (η Έμμα ήταν ακόμα πιο ψηλή):
και μπαμπά Γερμανικό Ποιμενικό (αγνώστων λοιπών στοιχείων
).
*Η Έμμα είχε γεννηθεί σε εκτροφείο στην Ελβετία (αν θυμάμαι καλά) ενώ ο μπαμπάς ήταν Γ.Π. της αστυνομίας.
Ένα απόγευμα καθώς ο γείτονας περπατούσε δίπλα στη λίμνη στο πάρκο "Ροδίνι" και υπο την επήρεια ουσιών
, έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε μέσα.
Η Έμμα που είχε ξεφύγει από τον ιδιοκτήτη της, βούτηξε μέσα στη λίμνη και τον έσωσε. Έτσι την υιοθέτησε (για να μην πω έκλεψε!
-διότι γνώριζε τον ιδιοκτήτη). Δεν ξέρω πραγματικά για τι το έκανε αυτό, μιας και δεν την πρόσεχε καθόλου, παρά την είχε μέσα στη βρώμα και συνέχεια δεμένη και πότε εγώ, πότε ο μπαμπάς μου τη λύναμε και την πηγαίναμε βόλτα ή την καθαρίζαμε.
Κάποια στιγμή λοιπόν, τη ζευγάρωσε
με τον Γ.Π. που είπα παραπάνω.
(Μάλιστα, αργότερα μάθαμε από τον γείτονα ότι είχε ξανακάνει γέννα με λύκο κανονικό -κατά πόσο αληθεύει ή είναι εφικτό, δεν γνωρίζω-)
Η Έμμα όπως και τα μωρά της όπως καταλαβαίνεται δεν είχαν καμία ιατρική περίθαλψη και τα κουτάβια έμεναν στον δρόμο με κίνδυνο να τα πατήσουν αμάξια, να τους ρίξουν φόλα κλπ.
Με τη βοήθεια του μπαμπά, δώσαμε για υιοθεσία τα δύο κοριτσάκια και ο μπαμπάς κράτησε το αρσενικό.
Ένα αρκουδομωράκι που ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα εξελιχθεί σε εναν γιγαντιαίο Γ.Π.
Ο Έκτωρας σήμερα είναι 9 χρονών (παρά ένα μήνα κ κάτι-έχουμε ίδια ημέρα γενέθλια...τυχαίο

Θα έλεγα πως μοιάζει με αυτό που έχουν ονομάσει οι Αμερικάνοι King Shepherd, μιας και μακρύτριχος και γιγαντας.
Ζυγίζει 50 κιλά και χαίρει άκρας υγείας.
Έχει περάσει εκπαίδευση βασικής υπακοής και άρνηση τροφής.
Ενώ δεν έχει εκπαιδευτεί για φύλαξη, πιστεύω δεν θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερο φύλακα απο αυτόν μιας και ειδοποιεί για τα πάντα. Ακόμα κι αν ένα μωρό κλαίει στο απέναντι σπίτι, θα ειδοποιήσει. Και εννοείτε ότι ζεί μέσα στο σπίτι. Όποτε θέλει όμως, ανοίγει τη μπαλκονόπορτα και βγαίνει στο μπαλκόνι...και ύστερα, χτυπάει με το πόδι να του ανοίξουμε για να μπει...
Σαν κουτάβι θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι καθόμασταν οκλαδόν στους καναπέδες γιατι μας δάγκωνε συνεχώς τα πόδια!
Παρ όλα αυτά, δεν έχει κάνει ποτέ ζημιά, ούτε κατα λάθος!
Αυτό που με συγκινεί σε αυτόν είναι ότι καταλαβαίνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Ακομα και όταν του λες "φέρε το δελφινάκι σου" καταλαβαίνει και φέρνει ακριβώς το παιχνίδι που το ζητάς.
Όταν είμαι στεναχωρημένη βάζει το πόδι του στην καρδιά μου και "μου μιλάει" με τον τρόπο του. Έχουμε ένα θεματάκι με τα αρσενικά και ειδικά με τα αρσενικά λαμπραντόρ. Του γυρίζει το μάτι...και δεν τον κρατάς εύκολα. Μαζί μου στη βόλτα, ειναι παναγία και ακούει τα πάντα! του πατέρα μου νομίζω του έχει πάρει τον αέρα...
Θα σας βάλω κάποιες φωτογραφίες που είχα τραβήξει τότε.
Ζητώ συγνώμη για την ποιότητα των κουταβοφωτογραφιών μιας και τότε δεν είχα ψηφιακή και αναγκάστηκα μετά απο χρόνια, να βγάλω φωτογραφία την φωτογραφία
προκειμένου να τις έχω και ηλεκτρονικά!
Από τη μαμά Έμμα (Βέλγικο Ποιμενικό), κάπως έτσι (η Έμμα ήταν ακόμα πιο ψηλή):

*Η Έμμα είχε γεννηθεί σε εκτροφείο στην Ελβετία (αν θυμάμαι καλά) ενώ ο μπαμπάς ήταν Γ.Π. της αστυνομίας.
Ένα απόγευμα καθώς ο γείτονας περπατούσε δίπλα στη λίμνη στο πάρκο "Ροδίνι" και υπο την επήρεια ουσιών
Η Έμμα που είχε ξεφύγει από τον ιδιοκτήτη της, βούτηξε μέσα στη λίμνη και τον έσωσε. Έτσι την υιοθέτησε (για να μην πω έκλεψε!
Κάποια στιγμή λοιπόν, τη ζευγάρωσε
(Μάλιστα, αργότερα μάθαμε από τον γείτονα ότι είχε ξανακάνει γέννα με λύκο κανονικό -κατά πόσο αληθεύει ή είναι εφικτό, δεν γνωρίζω-)
Η Έμμα όπως και τα μωρά της όπως καταλαβαίνεται δεν είχαν καμία ιατρική περίθαλψη και τα κουτάβια έμεναν στον δρόμο με κίνδυνο να τα πατήσουν αμάξια, να τους ρίξουν φόλα κλπ.
Με τη βοήθεια του μπαμπά, δώσαμε για υιοθεσία τα δύο κοριτσάκια και ο μπαμπάς κράτησε το αρσενικό.
Ένα αρκουδομωράκι που ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα εξελιχθεί σε εναν γιγαντιαίο Γ.Π.
Ο Έκτωρας σήμερα είναι 9 χρονών (παρά ένα μήνα κ κάτι-έχουμε ίδια ημέρα γενέθλια...τυχαίο
Θα έλεγα πως μοιάζει με αυτό που έχουν ονομάσει οι Αμερικάνοι King Shepherd, μιας και μακρύτριχος και γιγαντας.
Ζυγίζει 50 κιλά και χαίρει άκρας υγείας.
Έχει περάσει εκπαίδευση βασικής υπακοής και άρνηση τροφής.
Ενώ δεν έχει εκπαιδευτεί για φύλαξη, πιστεύω δεν θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερο φύλακα απο αυτόν μιας και ειδοποιεί για τα πάντα. Ακόμα κι αν ένα μωρό κλαίει στο απέναντι σπίτι, θα ειδοποιήσει. Και εννοείτε ότι ζεί μέσα στο σπίτι. Όποτε θέλει όμως, ανοίγει τη μπαλκονόπορτα και βγαίνει στο μπαλκόνι...και ύστερα, χτυπάει με το πόδι να του ανοίξουμε για να μπει...
Σαν κουτάβι θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι καθόμασταν οκλαδόν στους καναπέδες γιατι μας δάγκωνε συνεχώς τα πόδια!
Αυτό που με συγκινεί σε αυτόν είναι ότι καταλαβαίνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Ακομα και όταν του λες "φέρε το δελφινάκι σου" καταλαβαίνει και φέρνει ακριβώς το παιχνίδι που το ζητάς.
Όταν είμαι στεναχωρημένη βάζει το πόδι του στην καρδιά μου και "μου μιλάει" με τον τρόπο του. Έχουμε ένα θεματάκι με τα αρσενικά και ειδικά με τα αρσενικά λαμπραντόρ. Του γυρίζει το μάτι...και δεν τον κρατάς εύκολα. Μαζί μου στη βόλτα, ειναι παναγία και ακούει τα πάντα! του πατέρα μου νομίζω του έχει πάρει τον αέρα...
Θα σας βάλω κάποιες φωτογραφίες που είχα τραβήξει τότε.
Ζητώ συγνώμη για την ποιότητα των κουταβοφωτογραφιών μιας και τότε δεν είχα ψηφιακή και αναγκάστηκα μετά απο χρόνια, να βγάλω φωτογραφία την φωτογραφία


