Καπου πολυ παλια ειχα ανοιξει κι αλλο ενα θεμα παρουσιασης ολων των σκυλων μας, αλλα δεν πειραζει, της αξιζει ενα ολο δικο της!
Παω για σεντονι, που δεν με πειραζει αν δεν θελετε να διαβασετε, αλλα θελω καπου να ειναι γραμμενα ολα αυτα και εδω νιωθω σπιτι μου..
Η Ζαίρα μου λοιπον...
Πριν 10 περιπου χρονια, ηταν χρονιαρα, με βρηκε και αποφασισε να με υιοθετησει. Μα το ειχε παρει αποφαση, και οταν μπηκα στο λεωφορειο για να φυγω αρχισε να τρεχει απο πισω του...
Ειχα παει για δουλεια εκεινη την ημερα, την πετυχα οταν κατεβηκα απο το λεωφορειο , την χαιδεψα και με ακολουθησε μεχρι το γραφειο, της εδωσα να πιει γαλα - ηταν το μονο που ειχαμε στο ψυγειο και με περιμενε μεχρι να σχολασω...
Οταν την ειδα να τρεχει πισω απο το λεωφορειο κατεβηκα στην επομενη σταση, δεν ειχα ουτε λουρια ουτε τιποτα μαζι μου και το κοψαμε με το ποδι απο πλατεια Αγιας Σοφιας στο Ψυχικο μεχρι Ανω Κυψελη. Το "διπλα" της θα το ζηλευε και ο πιο εκπαιδευμενος σκυλος..
Θα την μαζευα να της βρω ενα καλο σπιτι.. την πηγα στον κτηνιατρο για τσεκ εμβολια κτλ, ηταν λιγο αδυνατουλα και της ανοιξε μια κονσερβα να την κερασει μεχρι να γυρισω απο το atm , μολις ανοιξα να βγω, παρατησε την κονσερβα να ερθει μαζι μου.. και τοτε αποφασισα οτι ειχε βρει το σπιτι της, εμενα!
Μα πως να την αφηνα..
Ετσι ξεκινησε η μεγαλυτερη και καλυτερη φιλια της ζωης μου!
Το Ζαιρακι, δεν ειναι σκυλι ομορφο (αν και στα ματια μου
) δεν κλεβει δλδ τις εντυπωσεις, απο τα σκυλια μου παντα την προσεχουν τελευταια, μπορει και να μη της δωσουν σημασια, μου το λενε και καταμουτρα δλδ, "δεν μαρεσει", "τι αυτια ειναι αυτα" και αλλες τετοιες βλακεις.. Αν με ενοιαζε το φαινεσθαι θα ειχα χασει την καλυτερη σκυλα που συναντησα ποτε. Και οσοι την γνωρισαν απο κοντα και την εζησαν εστω και λιγο θα συμφωνησουν μαζι μου και με το παραπανω.
Γιατι συναντησα πολλα σκυλια μετα απο αυτην, αδεσποτα, ημιαιμα , καθαροαιμα, εκπαιδευμενα ή οχι. Η Ζαιρα με εκανε να μπω στον κοσμο του σκυλου και να τον λατρεψω!
Απο την μερα που της ανοιξα την πορτα μου, δεν με αφησε ποτε απο τα ματια της και απο το βημα της. Για αυτην ειδικα δε χρειαστηκε να ζητησω βοηθεια εκπαιδευτη ποτε γιατι ηταν προθυμη να μαθει τα παντα. Παντα προθυμη και καλοπροαιρετη να κανει αυτο που της ζητησω. Μαθαινε παρα πολυ ευκολα και στους τροπους της κυρια! εγω ημουν η αγαρμπη και η ασχετη, στην ουσια αυτη με μαθαινε. Μεγαλη δασκαλα! Ανεχτηκε και συγχωρεσε τα λαθη μου, ο,τι την εμαθα λαθος οταν επεστρεφα να το διορθωσω το δεχτηκε ολο απο την αρχη και το ξαναμαθε σωστα. Με προσεχει σαν τα ματια της. Το βλεμμα της ψαχνει το δικο μου, συνεννοουμαστε με τα ματια πια.
Κερδισε την ελευθερια της με το σπαθι της και παραπανω! Το Ζαιρακι δεν χρειαζεται λουρι και 10 χρονια δεν με εχει απογοητευσει, ειτε ειμαστε σε σκυλοπαρκο , ειτε στο καφε, ειτε για ψωνια... Μπορω να περπαταω μαζι της και να νιωθω την ανασα της στο γονατο μου, οσο πιο πυκνος ο κοσμος τοσο πιο κοντα μου μη τη χασω. Μπορει να με περιμενει εξω απο μαγαζι για ωρες με το βλεμμα καρφωμενο στην πορτα. Οταν κολυμπαω στην θαλασσα με προσεχει σα τα ματια της, αν δε κολυμπαει διπλα μου, που το γουσταρει σε τρελα, με παρακολουθει απο την παραλια σε καθε μου ανασα..αν κανω οτι πνιγομαι (κανω και τετοιες μαλακιες) γινεται δελφινι να ερθει διπλα μου γαυγιζοντας μεχρι να με φτασει, μολις αρχισω να γελαω και καταλαβει οτι κανω πλακα μου τα χωνει ασχημα!! Μα καθε φορα ομως τρεχει!
Πανεξυπνη, το σκυλι στροφαρει που λενε, εχει αντιληψη.
Μια φορα θυμαμαι- δε θα το ξεχασω ποτε! ειχαμε υιοθετησει και τον Σαγκα, ξεχασα την τσαντα μου στο παρκο που τα ειχα παει βολτα, οταν το καταλαβα αρχισα να τρεχω πισω με πολυ αγχος οτι την ειχαν ηδη παρει.. ο Σάγκα ηταν χαρουμενος οτι ξαναπαμε βολτα, η Ζαιρα δεν ξερω τι απο την ανησυχια μου καταλαβε μα στο δρομο ετρεχε διπλα μου και γυρναγε και με κοιταζε κοντανασαινοντας. Φτανοντας στο παρκο ετρεξε διπλα στην τσαντα μου και με κοιταζε κουνοντας τοσο δυνατα την ουρα σα να μου λεει εδω ειναι ακομα!
Θαρραλεα της το αναγνωριζω και αυτο, θα εδινε και τη ζωη της για μενα. Φορες που ενιωσα κινδυνο βγηκε ατρομητη μποστα να με προσεξει. Πολυ καλο prey , καλα drive (τα μαθαμε και αυτα αλλα ηταν αργα...) , ευκινητη και γρηγορη στα νιατα της σαίτα, δεν την επιανε κανεις! Κατσικι στα σκαρφαλωματα, ανεβαινει οπου της πεις. Α ρε Ζαιρα! να ηξερα οσα ξερω σημερα τοτε που σε μαζεψα, θα ειχαμε διαπρεψει σε πολλα ρε γαμωτο!!!
Αλεπου στην πονηρια! Ακουγεται στην κουζινα καποιος να μασουλαει απο πιατακι του γατου και φωναζω "ΠΟΙΟΣ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΦΑΙ??" και εμφανιζονται οι 2 μπουφοι (ας το παρω σαν ειλικρινεια καλυτερα
) με σκυμενα τα κεφαλια και η Ζαιρα την εχει κανει απο την αλλη , τυπου εγω δεν ξερω τπτ! μα μωρη
! σε εχω δει απο το τζαμι παναθεμα σε οτι εσυ ετρωγες και οι αλλοι περιμεναν στη σειρα!
Μα ειναι μεγαλη καρδια!! και νομιζω ολα τα κανει για εκεινο το ευχαριστω. Οτι της ζητησα το εκανε, οσο την πιεσα το δεχτηκε, οτι λαθος κανω το συγχωρει, οτι ζωο της εφερα το προσεξε, του εμαθε ο,τι ηξερε. Η αγελη μου ειναι καλη και υπακουη γιατι αυτη τους εμαθε και με εμαθε να ειμαστε.. Οσο την αγαπαω μου το επιστρεφει επι δυο.. Πιστή και αφοσιωμενη. Η πιο καλη μου φιλη, παντα διπλα μου, παντου μαζι , παντα τρυφερη, ευγενικη και υπεροχη!!
Μεγαλωσε το κοριτσι μου και οσο και να της λεω οτι αυτη ειναι παντα το κοριτσι μου δε παραδιδει τα σκιπτρα..
Η Μενια μας, θηλυκο μποξερ 5 ετων πια, δε ζητησε αρχηγία, την σεβεται, αλλα ερχονται οι φορες στα παιχνιδια που ειναι πιο γρηγορη και πιο δυνατη.. η Ζαιρα στραβωνει που δε προλαβαινει να φερει αυτη το μπαλακι. Δυο φορες τσακωθηκαν οι 2 τους και η δευτερη ηταν την Κυριακη που μας περασε...
Η Ζαιρα μου χρειαστηκε χειρουργειο για ραμματα, μου το ειπε ο γιατρος, ειναι μεγαλη, δεν ειναι το τραυμα που φοβαμαι αλλα η ναρκωση... .. κατα την διαρκεια της ναρκωσης σταματησε να αναπνεει 2 φορες. Σε αυτη την μια ωρα συνειδητοποιησα τι ειναι η Ζαιρα για μενα και παρακαλουσα σε ο,τι υπαρχει να μη μου φυγει.
Ευτυχως ολα πηγαν καλα και ειναι παλι διπλα μου, στα 11.5 της να την καλομαθω ξανα..
και ολα για αυτο γραφω ολα αυτα.. γιατι της αξιζει και με το παραπανω ενα θεμα , να την γνωρισετε και σεις
(και λιγα εγραψα..)
Γνωρισα, μαζεψα και αγαπησα πολλα σκυλια, μα σαν αυτη δεν ειναι κανενα!
Στον απολογισμο στα 11.5 χρονια μαζι της φανηκα λιγη για οτι ειναι και οσα ακομα μου δινει ... <3



Παω για σεντονι, που δεν με πειραζει αν δεν θελετε να διαβασετε, αλλα θελω καπου να ειναι γραμμενα ολα αυτα και εδω νιωθω σπιτι μου..
Η Ζαίρα μου λοιπον...
Πριν 10 περιπου χρονια, ηταν χρονιαρα, με βρηκε και αποφασισε να με υιοθετησει. Μα το ειχε παρει αποφαση, και οταν μπηκα στο λεωφορειο για να φυγω αρχισε να τρεχει απο πισω του...
Ειχα παει για δουλεια εκεινη την ημερα, την πετυχα οταν κατεβηκα απο το λεωφορειο , την χαιδεψα και με ακολουθησε μεχρι το γραφειο, της εδωσα να πιει γαλα - ηταν το μονο που ειχαμε στο ψυγειο και με περιμενε μεχρι να σχολασω...
Οταν την ειδα να τρεχει πισω απο το λεωφορειο κατεβηκα στην επομενη σταση, δεν ειχα ουτε λουρια ουτε τιποτα μαζι μου και το κοψαμε με το ποδι απο πλατεια Αγιας Σοφιας στο Ψυχικο μεχρι Ανω Κυψελη. Το "διπλα" της θα το ζηλευε και ο πιο εκπαιδευμενος σκυλος..
Θα την μαζευα να της βρω ενα καλο σπιτι.. την πηγα στον κτηνιατρο για τσεκ εμβολια κτλ, ηταν λιγο αδυνατουλα και της ανοιξε μια κονσερβα να την κερασει μεχρι να γυρισω απο το atm , μολις ανοιξα να βγω, παρατησε την κονσερβα να ερθει μαζι μου.. και τοτε αποφασισα οτι ειχε βρει το σπιτι της, εμενα!
Μα πως να την αφηνα..
Ετσι ξεκινησε η μεγαλυτερη και καλυτερη φιλια της ζωης μου!
Το Ζαιρακι, δεν ειναι σκυλι ομορφο (αν και στα ματια μου
Γιατι συναντησα πολλα σκυλια μετα απο αυτην, αδεσποτα, ημιαιμα , καθαροαιμα, εκπαιδευμενα ή οχι. Η Ζαιρα με εκανε να μπω στον κοσμο του σκυλου και να τον λατρεψω!
Απο την μερα που της ανοιξα την πορτα μου, δεν με αφησε ποτε απο τα ματια της και απο το βημα της. Για αυτην ειδικα δε χρειαστηκε να ζητησω βοηθεια εκπαιδευτη ποτε γιατι ηταν προθυμη να μαθει τα παντα. Παντα προθυμη και καλοπροαιρετη να κανει αυτο που της ζητησω. Μαθαινε παρα πολυ ευκολα και στους τροπους της κυρια! εγω ημουν η αγαρμπη και η ασχετη, στην ουσια αυτη με μαθαινε. Μεγαλη δασκαλα! Ανεχτηκε και συγχωρεσε τα λαθη μου, ο,τι την εμαθα λαθος οταν επεστρεφα να το διορθωσω το δεχτηκε ολο απο την αρχη και το ξαναμαθε σωστα. Με προσεχει σαν τα ματια της. Το βλεμμα της ψαχνει το δικο μου, συνεννοουμαστε με τα ματια πια.
Κερδισε την ελευθερια της με το σπαθι της και παραπανω! Το Ζαιρακι δεν χρειαζεται λουρι και 10 χρονια δεν με εχει απογοητευσει, ειτε ειμαστε σε σκυλοπαρκο , ειτε στο καφε, ειτε για ψωνια... Μπορω να περπαταω μαζι της και να νιωθω την ανασα της στο γονατο μου, οσο πιο πυκνος ο κοσμος τοσο πιο κοντα μου μη τη χασω. Μπορει να με περιμενει εξω απο μαγαζι για ωρες με το βλεμμα καρφωμενο στην πορτα. Οταν κολυμπαω στην θαλασσα με προσεχει σα τα ματια της, αν δε κολυμπαει διπλα μου, που το γουσταρει σε τρελα, με παρακολουθει απο την παραλια σε καθε μου ανασα..αν κανω οτι πνιγομαι (κανω και τετοιες μαλακιες) γινεται δελφινι να ερθει διπλα μου γαυγιζοντας μεχρι να με φτασει, μολις αρχισω να γελαω και καταλαβει οτι κανω πλακα μου τα χωνει ασχημα!! Μα καθε φορα ομως τρεχει!
Πανεξυπνη, το σκυλι στροφαρει που λενε, εχει αντιληψη.
Μια φορα θυμαμαι- δε θα το ξεχασω ποτε! ειχαμε υιοθετησει και τον Σαγκα, ξεχασα την τσαντα μου στο παρκο που τα ειχα παει βολτα, οταν το καταλαβα αρχισα να τρεχω πισω με πολυ αγχος οτι την ειχαν ηδη παρει.. ο Σάγκα ηταν χαρουμενος οτι ξαναπαμε βολτα, η Ζαιρα δεν ξερω τι απο την ανησυχια μου καταλαβε μα στο δρομο ετρεχε διπλα μου και γυρναγε και με κοιταζε κοντανασαινοντας. Φτανοντας στο παρκο ετρεξε διπλα στην τσαντα μου και με κοιταζε κουνοντας τοσο δυνατα την ουρα σα να μου λεει εδω ειναι ακομα!
Θαρραλεα της το αναγνωριζω και αυτο, θα εδινε και τη ζωη της για μενα. Φορες που ενιωσα κινδυνο βγηκε ατρομητη μποστα να με προσεξει. Πολυ καλο prey , καλα drive (τα μαθαμε και αυτα αλλα ηταν αργα...) , ευκινητη και γρηγορη στα νιατα της σαίτα, δεν την επιανε κανεις! Κατσικι στα σκαρφαλωματα, ανεβαινει οπου της πεις. Α ρε Ζαιρα! να ηξερα οσα ξερω σημερα τοτε που σε μαζεψα, θα ειχαμε διαπρεψει σε πολλα ρε γαμωτο!!!
Αλεπου στην πονηρια! Ακουγεται στην κουζινα καποιος να μασουλαει απο πιατακι του γατου και φωναζω "ΠΟΙΟΣ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΦΑΙ??" και εμφανιζονται οι 2 μπουφοι (ας το παρω σαν ειλικρινεια καλυτερα
Μα ειναι μεγαλη καρδια!! και νομιζω ολα τα κανει για εκεινο το ευχαριστω. Οτι της ζητησα το εκανε, οσο την πιεσα το δεχτηκε, οτι λαθος κανω το συγχωρει, οτι ζωο της εφερα το προσεξε, του εμαθε ο,τι ηξερε. Η αγελη μου ειναι καλη και υπακουη γιατι αυτη τους εμαθε και με εμαθε να ειμαστε.. Οσο την αγαπαω μου το επιστρεφει επι δυο.. Πιστή και αφοσιωμενη. Η πιο καλη μου φιλη, παντα διπλα μου, παντου μαζι , παντα τρυφερη, ευγενικη και υπεροχη!!
Μεγαλωσε το κοριτσι μου και οσο και να της λεω οτι αυτη ειναι παντα το κοριτσι μου δε παραδιδει τα σκιπτρα..
Η Μενια μας, θηλυκο μποξερ 5 ετων πια, δε ζητησε αρχηγία, την σεβεται, αλλα ερχονται οι φορες στα παιχνιδια που ειναι πιο γρηγορη και πιο δυνατη.. η Ζαιρα στραβωνει που δε προλαβαινει να φερει αυτη το μπαλακι. Δυο φορες τσακωθηκαν οι 2 τους και η δευτερη ηταν την Κυριακη που μας περασε...
Η Ζαιρα μου χρειαστηκε χειρουργειο για ραμματα, μου το ειπε ο γιατρος, ειναι μεγαλη, δεν ειναι το τραυμα που φοβαμαι αλλα η ναρκωση... .. κατα την διαρκεια της ναρκωσης σταματησε να αναπνεει 2 φορες. Σε αυτη την μια ωρα συνειδητοποιησα τι ειναι η Ζαιρα για μενα και παρακαλουσα σε ο,τι υπαρχει να μη μου φυγει.
Ευτυχως ολα πηγαν καλα και ειναι παλι διπλα μου, στα 11.5 της να την καλομαθω ξανα..
και ολα για αυτο γραφω ολα αυτα.. γιατι της αξιζει και με το παραπανω ενα θεμα , να την γνωρισετε και σεις
(και λιγα εγραψα..)
Γνωρισα, μαζεψα και αγαπησα πολλα σκυλια, μα σαν αυτη δεν ειναι κανενα!
Στον απολογισμο στα 11.5 χρονια μαζι της φανηκα λιγη για οτι ειναι και οσα ακομα μου δινει ... <3




Last edited: