Το thread αυτό,το δημιουργώ όχι τόσο για να παρουσιάσω τον σκύλο μου,αλλα για να βοηθήσω τους επόμενους σκυλογονείς που ενδιαφέρονται για την αποκτηση ενος Japanese akita...
Προειδοποίηση : Ακολουθεί σεντόνι...
Η πρώτη μου επαφή με την ράτσα έγινε διά μέσω της τηλεορασης,παρακολουθώντας την τελικα βαρετή ταινια Hachi: A Dog' s Tale. Tην έβλεπα σαν μία πανέμορφη ράτσα,που μοιάζει με αρκουδάκι και φανταζόμουν να με πηγαίνει στο σχολείο και να έρχεται να με παίρνει απο εκεί,μόνο του,χωρις συνοδεία..Βλέπετε,δεν ειχα ιδέα. Η επιθυμία ωστόσο παρέμεινε σενάριο επιστημονικης φαντασιας,καθως λογω συνειδητοποιημενων γονεων,ηξεραν οτι δεν ειμαι σε θεση να αναλάβω μια τοσο μεγαλη ευθυνη..
Τα χρονια περασαν,εβλεπα ολο και περισσοτερες φωτογραφιες στο ιντερνετ,διαβαζα ολο και περισσοτερα αρθρα...Η επιθυμια αρχιζε να γινεται καταρτιση και γνωση...Η τουλαχιστον ετσι πιστευα...Εφτασα στα 17 μου χρονια,,ετοιμος να δωσω για πρωτη φορα πανελλαδικες εξετασεις για να εισαχθω στην κτηνιατρικη...Εφοσον εδωσα και ειχα ενα ολοκληρο καλοκαιρι να ασχοληθω μονο με την ράτσα,άρχισα να ψάχνομαι στο φβ,για σωστό τρόπο απόκτησης σκύλου,γιατι ηξερα οτι αν το κανω,θα το κανω καλα....
Πως διάλεξα εκτροφέα :
O πρωτος εκτροφεας με τον οποιο ηρθα σε επαφη,ηταν ο Νικος Βαζακας. Τελικα,για πρωτη φορα είδα πως ειναι ενα πραγματικο Ακιτα. Αρχοντικα σκυλια,με μια τεραστια δοση υπεροψιας στην ματια τους. Οταν μιλησα πρώτη φορα μαζι του,ειχε κουταβια διαθεσιμα,αλλα εγω δεν ημουν ακομα σε θεση να αποκτησω..Ωστοσο μιλησα αρκετα μαζι του,μου μετεφερε στοιχειωδεις γνωσεις,που επισκεπτόμενος αρθρα στο ιντερνετ δεν τις εμαθα ποτε...Συμπερασμα: 2 ωρες συνομιλιας με εναν καλο εκτροφεα της φυλης για την οποια ενδιαφερομαστε,δεν ισουται ουτε με 4 χρονια ψαξιμο στο ιντερνετ...
Εφοσον δεν ημουν σε θεση να αποκτησω κουταβακι,εμεινα ξανα στην επιθυμια και στο ονειρο,για το ποτε θα το καταφερω..Παράλληλα,αρχισα να προσθετω στο facebook εκτροφείς της φυλης,σε ευρωπαικη και παγκοσμια κλιμακα,ωστε να αρχιζω να ξεχωρισω το akita απο το makita. Μιλησα με πολλους εκτροφεις του εξωτερικου,εκ των οποιων κανενας δεν με αφησε ευχαριστημενος,ωσπου επεσε την αντιληψη μου το εκτροφειο Tenjoukai Kensha. Αφου συναντηθηκα μαζι τους στην έκθεση στο φεστιβαλ σκυλου τον οκτωμβρη,κατανοωντας τελικα πως προκειται για 2 εξαιρετικους ανθρωπους,που ταιριαζουν απολυτα με τα γουστα μου,αποφασισα να παρω κουταβι απο εκεινους. Μου αρεσαν πολυ οι σκυλες τους και μου αρεσε πολυ ο αρσενικος με τον οποίο θα ζευγάρωναν...Συμπερασμα : Προτου προβειτε στην αγορα σκυλου,καντε μια βολτα σε μια εκθεση η στο εκτροφειο της αγαπημενης σας φυλης,για να σιγουρευτειτε οτι οντως ταιριαζετε μαζι της..
Πώς διάλεξα κουτάβι :
Όταν κανεις σχεδια λενε,ο θεος γελαει. Απο την αρχη συζητάγαμε πως θα μου ταίριαζε καλυτερα ενα θυληκο κουταβι,με ηρεμο ταπεραμεντο,ωστε να με βοηθούσε να συνεργαστω μαζι του. Τελικα η γέννα,ειχε ενα μοναχα κουταβι,θυληκο,στο χρωμα που ηθελα ακριβως,με το ταπεραμεντο που συζηταγαμε. Απο μορφολογικης πλευρας δεν μπορει να πει κανεις πολλα,παρα μονο οτι φαινεται αρκετα υποσχομενο..! Στα μεσα απριλη,γεννηθηκε το κουταβι μου,το οποίο απο την μερα που αρχισε να περπαταει και να χαζευει τον κοσμο,απεδειξε πως ηταν ενα κουταβι με μεγαλη περιεργεια,καθολου ληθαργικο και πολυ εξυπνο. Οτι ονειρευομουν τοσα χρονια δηλαδη,παρα το γεγονος πως ηδη εχει γινει διπλασιο...
Oι γονεις με εξαιρετικες εξετασεις δυσπλασιας και ματιων,με εξαιρετικους τιτλους και με διασημους προγοονους στην ιστορια του Japanese Akita,με εκαναν να ειμαι ακομα πιο σιγουρος για την επιλογη μου. Θα μου πειτε,απο αγκαθι βγαινει ροδι,μα απο ροδι βγαινει και αγκαθι. Θα συμφωνησω απολυτα,δεν ειπα ποτε πως ενα εξαιρετικο pedigree θα σου δωσει και εναν εξαιρετικο μορφολογικα σκυλο. Ωστοσο,θα διαδραματισει ενεργό ρολο ενω ειμαι πιο σιγουρος για το γενετικο υλικο που κουβαλαει...
Την εχω πεντε ολοκληρες μερες και ειλικρινα ειναι σαν να μην εχω σκυλο σπιτι. Δεν εχει λερωσει πουθενα εκτος απο την πανα της,δεν εχει γαυγισει καθολου,εχει γκρινιαξει ελαχιστα,οπου βαζοντας της λιγη μουσικη οταν φευγω απο το δωματιο χαλαρωνει και κοιμαται. Το μυαλο της το εχει μονο στο φαγητο,στον υπνο και στο μασουλημα...Δωστε της δαχτυλα και τιποτα αλλο!!!!!
Εχω επιλεξει να μην την παω σε εκπαιδευτη,κατ εμε δεν υπαρχει λογος. Ειναι μια ρατσα,οπου αν το κουταβι προερχεται απο ισσοροπημενους γονεις και παρει τις καταλληλες βασεις απο τον εκτροφεα,μεγαλωνοντας με τον καταλληλο σεβασμο,διχως να γινονται χαρες και χτιζοντας την καταλληλη σχεση,μπορει να δημιουργηθει η τελεια συμβιωση.
Απο κατω θα γινει κουβεντα,με πιθανες αποριες/διευκρινισεις...!!!
Προειδοποίηση : Ακολουθεί σεντόνι...
Η πρώτη μου επαφή με την ράτσα έγινε διά μέσω της τηλεορασης,παρακολουθώντας την τελικα βαρετή ταινια Hachi: A Dog' s Tale. Tην έβλεπα σαν μία πανέμορφη ράτσα,που μοιάζει με αρκουδάκι και φανταζόμουν να με πηγαίνει στο σχολείο και να έρχεται να με παίρνει απο εκεί,μόνο του,χωρις συνοδεία..Βλέπετε,δεν ειχα ιδέα. Η επιθυμία ωστόσο παρέμεινε σενάριο επιστημονικης φαντασιας,καθως λογω συνειδητοποιημενων γονεων,ηξεραν οτι δεν ειμαι σε θεση να αναλάβω μια τοσο μεγαλη ευθυνη..
Τα χρονια περασαν,εβλεπα ολο και περισσοτερες φωτογραφιες στο ιντερνετ,διαβαζα ολο και περισσοτερα αρθρα...Η επιθυμια αρχιζε να γινεται καταρτιση και γνωση...Η τουλαχιστον ετσι πιστευα...Εφτασα στα 17 μου χρονια,,ετοιμος να δωσω για πρωτη φορα πανελλαδικες εξετασεις για να εισαχθω στην κτηνιατρικη...Εφοσον εδωσα και ειχα ενα ολοκληρο καλοκαιρι να ασχοληθω μονο με την ράτσα,άρχισα να ψάχνομαι στο φβ,για σωστό τρόπο απόκτησης σκύλου,γιατι ηξερα οτι αν το κανω,θα το κανω καλα....
Πως διάλεξα εκτροφέα :
O πρωτος εκτροφεας με τον οποιο ηρθα σε επαφη,ηταν ο Νικος Βαζακας. Τελικα,για πρωτη φορα είδα πως ειναι ενα πραγματικο Ακιτα. Αρχοντικα σκυλια,με μια τεραστια δοση υπεροψιας στην ματια τους. Οταν μιλησα πρώτη φορα μαζι του,ειχε κουταβια διαθεσιμα,αλλα εγω δεν ημουν ακομα σε θεση να αποκτησω..Ωστοσο μιλησα αρκετα μαζι του,μου μετεφερε στοιχειωδεις γνωσεις,που επισκεπτόμενος αρθρα στο ιντερνετ δεν τις εμαθα ποτε...Συμπερασμα: 2 ωρες συνομιλιας με εναν καλο εκτροφεα της φυλης για την οποια ενδιαφερομαστε,δεν ισουται ουτε με 4 χρονια ψαξιμο στο ιντερνετ...
Εφοσον δεν ημουν σε θεση να αποκτησω κουταβακι,εμεινα ξανα στην επιθυμια και στο ονειρο,για το ποτε θα το καταφερω..Παράλληλα,αρχισα να προσθετω στο facebook εκτροφείς της φυλης,σε ευρωπαικη και παγκοσμια κλιμακα,ωστε να αρχιζω να ξεχωρισω το akita απο το makita. Μιλησα με πολλους εκτροφεις του εξωτερικου,εκ των οποιων κανενας δεν με αφησε ευχαριστημενος,ωσπου επεσε την αντιληψη μου το εκτροφειο Tenjoukai Kensha. Αφου συναντηθηκα μαζι τους στην έκθεση στο φεστιβαλ σκυλου τον οκτωμβρη,κατανοωντας τελικα πως προκειται για 2 εξαιρετικους ανθρωπους,που ταιριαζουν απολυτα με τα γουστα μου,αποφασισα να παρω κουταβι απο εκεινους. Μου αρεσαν πολυ οι σκυλες τους και μου αρεσε πολυ ο αρσενικος με τον οποίο θα ζευγάρωναν...Συμπερασμα : Προτου προβειτε στην αγορα σκυλου,καντε μια βολτα σε μια εκθεση η στο εκτροφειο της αγαπημενης σας φυλης,για να σιγουρευτειτε οτι οντως ταιριαζετε μαζι της..
Πώς διάλεξα κουτάβι :
Όταν κανεις σχεδια λενε,ο θεος γελαει. Απο την αρχη συζητάγαμε πως θα μου ταίριαζε καλυτερα ενα θυληκο κουταβι,με ηρεμο ταπεραμεντο,ωστε να με βοηθούσε να συνεργαστω μαζι του. Τελικα η γέννα,ειχε ενα μοναχα κουταβι,θυληκο,στο χρωμα που ηθελα ακριβως,με το ταπεραμεντο που συζηταγαμε. Απο μορφολογικης πλευρας δεν μπορει να πει κανεις πολλα,παρα μονο οτι φαινεται αρκετα υποσχομενο..! Στα μεσα απριλη,γεννηθηκε το κουταβι μου,το οποίο απο την μερα που αρχισε να περπαταει και να χαζευει τον κοσμο,απεδειξε πως ηταν ενα κουταβι με μεγαλη περιεργεια,καθολου ληθαργικο και πολυ εξυπνο. Οτι ονειρευομουν τοσα χρονια δηλαδη,παρα το γεγονος πως ηδη εχει γινει διπλασιο...
Oι γονεις με εξαιρετικες εξετασεις δυσπλασιας και ματιων,με εξαιρετικους τιτλους και με διασημους προγοονους στην ιστορια του Japanese Akita,με εκαναν να ειμαι ακομα πιο σιγουρος για την επιλογη μου. Θα μου πειτε,απο αγκαθι βγαινει ροδι,μα απο ροδι βγαινει και αγκαθι. Θα συμφωνησω απολυτα,δεν ειπα ποτε πως ενα εξαιρετικο pedigree θα σου δωσει και εναν εξαιρετικο μορφολογικα σκυλο. Ωστοσο,θα διαδραματισει ενεργό ρολο ενω ειμαι πιο σιγουρος για το γενετικο υλικο που κουβαλαει...
Την εχω πεντε ολοκληρες μερες και ειλικρινα ειναι σαν να μην εχω σκυλο σπιτι. Δεν εχει λερωσει πουθενα εκτος απο την πανα της,δεν εχει γαυγισει καθολου,εχει γκρινιαξει ελαχιστα,οπου βαζοντας της λιγη μουσικη οταν φευγω απο το δωματιο χαλαρωνει και κοιμαται. Το μυαλο της το εχει μονο στο φαγητο,στον υπνο και στο μασουλημα...Δωστε της δαχτυλα και τιποτα αλλο!!!!!
Εχω επιλεξει να μην την παω σε εκπαιδευτη,κατ εμε δεν υπαρχει λογος. Ειναι μια ρατσα,οπου αν το κουταβι προερχεται απο ισσοροπημενους γονεις και παρει τις καταλληλες βασεις απο τον εκτροφεα,μεγαλωνοντας με τον καταλληλο σεβασμο,διχως να γινονται χαρες και χτιζοντας την καταλληλη σχεση,μπορει να δημιουργηθει η τελεια συμβιωση.
Απο κατω θα γινει κουβεντα,με πιθανες αποριες/διευκρινισεις...!!!
