Έχετε δεχθεί επίθεση (*) από σκύλο?
- Thread starter Vasbar
- Ημερομηνία δημιουργίας
Εκτός από τον δικό μας?
Ναι....όταν ήμουν 11-12 κάπου εκεί...με το ποδήλατο, ένα αδέσποτο που ήταν στον δρόμο και είχε αγχωθεί με τα αμάξια, γαύγιζε και με άρπαξε από το πόδι...
Όχι δυνατά πάντως, και φόραγα και τζιν..οπότε...δύο τρυπούλες από κυνόδοντες στην γάμπα....
Ναι....όταν ήμουν 11-12 κάπου εκεί...με το ποδήλατο, ένα αδέσποτο που ήταν στον δρόμο και είχε αγχωθεί με τα αμάξια, γαύγιζε και με άρπαξε από το πόδι...
Όχι δυνατά πάντως, και φόραγα και τζιν..οπότε...δύο τρυπούλες από κυνόδοντες στην γάμπα....
Ναι...όταν ήμουν 15-16 από το σκύλο του εξαδέλφου μου, που το ήξερα από κουτάβι.
Μόλις το είχαν φέρει στο εξοχικό από την Αθήνα, πήγα να τον χαϊδέψω και γύρισε και με άρπαξε στο δεξί χέρι, μεταξύ παράμεσου και μικρού.
Δύο ράμματα (γιατί τα ...δοντάκια έφτασαν βαθιά-σχεδόν στον τένοντα και κινδύνευαν να μείνουν ανοιχτά τα δάχτυλά μου...) και δύο τρυπούλες στην παλάμη...
Το σημάδι ακόμα το έχω...
Μόλις το είχαν φέρει στο εξοχικό από την Αθήνα, πήγα να τον χαϊδέψω και γύρισε και με άρπαξε στο δεξί χέρι, μεταξύ παράμεσου και μικρού.
Δύο ράμματα (γιατί τα ...δοντάκια έφτασαν βαθιά-σχεδόν στον τένοντα και κινδύνευαν να μείνουν ανοιχτά τα δάχτυλά μου...) και δύο τρυπούλες στην παλάμη...
Το σημάδι ακόμα το έχω...
Χμμμ με πας λίγα χρόνια πίσω...
Κάποια στιγμή είχαν βάλει φόλες στο δασάκι των Δικαστηρίων στην Ευελπιδων και όσα σκυλιά (από τα αδεσποτα που ήταν μέσα) την είχαν γλιτώσει βγηκαν στην Ευελπιδων με επιθετική διάθεση προφανως από το σοκ. Ετυχε αργά το βράδυ να περνάω από εκεί με τη μηχανή και δυστυχως ενώ προσπάθησα να ανοιξω το γκάζι να φύγω, ένα από αυτά μπήκε μπροστά στη μηχανή αναγκάζοντάς με να φρενάρω και το δεύτερο με δάγκωσε στη γάμπα. Η μηχανή μαζί με μένα έπεσε και μετά έπρεπε να περιμένω να φύγουν για να βάλω πάλι μπροστά.
Σημειωτέον, 2 μαντραχαλοι που περναγαν με μηχανή από εκεί προτίμησαν να τη κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια παρά να πλησιάσουν τα σκυλια κι ας είχα πέσει κάτω. Απολογισμός 2 τρύπες στη γάμπα και το τρέξιμο μετά για εμβόλιο κλπ... Απο τότε μου έχει μείνει ένα ψυχολογικό κι αν περάσω απο αγέλη ειδικά σε στενό δρόμο σβήνω τη μηχανή και περιμένω να φύγουν. Μετά από όλο αυτο που τους είχε συμβεί σίγουρα πάντως δεν έφταιγαν τα σκυλιά.
Κάποια στιγμή είχαν βάλει φόλες στο δασάκι των Δικαστηρίων στην Ευελπιδων και όσα σκυλιά (από τα αδεσποτα που ήταν μέσα) την είχαν γλιτώσει βγηκαν στην Ευελπιδων με επιθετική διάθεση προφανως από το σοκ. Ετυχε αργά το βράδυ να περνάω από εκεί με τη μηχανή και δυστυχως ενώ προσπάθησα να ανοιξω το γκάζι να φύγω, ένα από αυτά μπήκε μπροστά στη μηχανή αναγκάζοντάς με να φρενάρω και το δεύτερο με δάγκωσε στη γάμπα. Η μηχανή μαζί με μένα έπεσε και μετά έπρεπε να περιμένω να φύγουν για να βάλω πάλι μπροστά.
Σημειωτέον, 2 μαντραχαλοι που περναγαν με μηχανή από εκεί προτίμησαν να τη κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια παρά να πλησιάσουν τα σκυλια κι ας είχα πέσει κάτω. Απολογισμός 2 τρύπες στη γάμπα και το τρέξιμο μετά για εμβόλιο κλπ... Απο τότε μου έχει μείνει ένα ψυχολογικό κι αν περάσω απο αγέλη ειδικά σε στενό δρόμο σβήνω τη μηχανή και περιμένω να φύγουν. Μετά από όλο αυτο που τους είχε συμβεί σίγουρα πάντως δεν έφταιγαν τα σκυλιά.
Ψήφισα ναι από αδέσποτο, αλλά στην ουσία δεν ήταν αδέσποτο, ΓΠ ήταν τον οποίον θεώρησε σωστό ο ιδιοκτήτης του να τον αφήνει να κυκλοφορεί ελεύθερο (μήπως να βάλεις και μια επιλογή, ράτσας αλλά όχι σε λουρί ή κάτι ανάλογο.) Σε ηλικία 13-14, και ενώ περπατούσα στον δρόμο, είδα το "τέρας" (έτσι μου φάνηκε τότε λόγω του όγκου του κυρίως) να έρχεται τρέχοντας και γαβγίζοντας καταπάνω μου, εγώ να έχω κοκκαλώσει από τον φόβο μου, παρόλο που είχε ο πατέρας μου κυνηγόσκυλα και δεν τα φοβόμουν, αυτός μου φάνηκε κάπως, και ο ιδιοκτήτης του να κάθεται και να κοιτάει, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ευτυχώς δεν με δάγκωσε, γιατί πάνω στον πανικό μου θυμήθηκα τι μου είχε πει ο πατέρας μου, ποτέ δεν κοιτάμε σκυλί που δεν ξέρουμε ειδικά όταν έρχεται καταπάνω μας, στα μάτια, και δεν τρέχουμε! Τι να πω, ίσως ήταν και η τυχερή μου μέρα, γιατί αν με δάγκωνε ή πηδούσε πάνω μου! Μετά το συμβάν, και παρόλο που ήμουν μικρός, έριξα τέτοιο βρίσιμο στον ιδιοκτήτη του, μέχρι και στην αστυνομία πήγα, γελούσαν οι αστυνομικοί μαζί μου, αλλά το σκυλί δεν ξανακυκλοφόρησε χωρίς λουρί. Προφανώς του έγινε παρατήρηση ή δεν ξέρω.
.) Σε ηλικία 13-14, και ενώ περπατούσα στον δρόμο, είδα το "τέρας" (έτσι μου φάνηκε τότε λόγω του όγκου του κυρίως) να έρχεται τρέχοντας και γαβγίζοντας καταπάνω μου, εγώ να έχω κοκκαλώσει από τον φόβο μου, παρόλο που είχε ο πατέρας μου κυνηγόσκυλα και δεν τα φοβόμουν, αυτός μου φάνηκε κάπως, και ο ιδιοκτήτης του να κάθεται και να κοιτάει, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ευτυχώς δεν με δάγκωσε, γιατί πάνω στον πανικό μου θυμήθηκα τι μου είχε πει ο πατέρας μου, ποτέ δεν κοιτάμε σκυλί που δεν ξέρουμε ειδικά όταν έρχεται καταπάνω μας, στα μάτια, και δεν τρέχουμε! Τι να πω, ίσως ήταν και η τυχερή μου μέρα, γιατί αν με δάγκωνε ή πηδούσε πάνω μου! Μετά το συμβάν, και παρόλο που ήμουν μικρός, έριξα τέτοιο βρίσιμο στον ιδιοκτήτη του, μέχρι και στην αστυνομία πήγα, γελούσαν οι αστυνομικοί μαζί μου, αλλά το σκυλί δεν ξανακυκλοφόρησε χωρίς λουρί. Προφανώς του έγινε παρατήρηση ή δεν ξέρω.
Σαν επιλογη λειπει το να εχουμε δεχτει επιθεση απο αλλο δεσποζομενο. Εγω εχω δεχτει επιθεση απο δεσποζομενο που εφαγα καλες δαγκωνιες και ενα κυνηγι απο αγελη αδεσποτων που ευτυχως δεν επεσαν δαγκωνιες εκει. Δεν θα ξαναπω τις ιστροιες γιατι τις εχω περιγραψει σε αλλα θρεντς.
Δύο φορές, και τις δύο ποδηλατώντας. Μία στο πάρκο της Ευελπίδων από αδέσποτο και μία κοντά στο Πλανητέρο από 2 τσοπανόσκυλα.
Το πρώτο πρόλαβε και μου άρπαξε το παντελόνι, με τα τσοπανόσκυλα καταφέραμε και γράψαμε χρόνους Tour de France (σε χώμα)!
Το πρώτο πρόλαβε και μου άρπαξε το παντελόνι, με τα τσοπανόσκυλα καταφέραμε και γράψαμε χρόνους Tour de France (σε χώμα)!
Ομολογώ οτι τρόμαξα!!!
Λέω "τι γινέται ρε παιδιά, δεν έχει δημοσκόπηση αυτή την εβδομάδα"?
Φίλε Vasbar, σε παρακαλώ να μην ξαναφτάσουμε στην Τετάρτη. Δευτέρα, άντε Τρίτη πρωί το αργότερο, να έχει αναρτηθεί η δημοσκόπηση της εβδομάδας.
(Επιλογή νούμερο 5 για μένα, σε ηλικία 10 χρόνων περίπου)
Λέω "τι γινέται ρε παιδιά, δεν έχει δημοσκόπηση αυτή την εβδομάδα"?
Φίλε Vasbar, σε παρακαλώ να μην ξαναφτάσουμε στην Τετάρτη. Δευτέρα, άντε Τρίτη πρωί το αργότερο, να έχει αναρτηθεί η δημοσκόπηση της εβδομάδας.
(Επιλογή νούμερο 5 για μένα, σε ηλικία 10 χρόνων περίπου)
Last edited by a moderator:
Σημαίνει "Με έφαγε, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη. Δεν του άρεσα και αντί να με καταπιεί με έφτυσε"
Sorry Vas, αλλά η αλήθεια είναι ότι μάλλον θέλει διευκρίνιση η συγκεκριμένη επιλογή
Όπως επίσης θα μπορούσε να προστεθεί και η επίθεση από δεσποζόμενο.
Blackpit άλλο το καθαρόαιμο ή ημίαιμο και άλλο το αδέσποτο ή δεσποζόμενο. Ότι είναι καθαρόαιμο δεν σημαίνει ότι είναι και δεσποζόμενο και ότι είναι ημίαιμο δεν σημαίνει ότι είναι και αδέσποτο.
Μάλλον ναι...
Παράδειγμα...-> Έγινε το "μαρς" από τον σκύλο, αλλά τελικά έκανε πίσω ή δεν με πλησίασε ή δεν έγινε τίποτα παραπάνω, γενικά έγινε η αρχή, είχε την όρεξη ο σκύλος αλλά δεν το προχώρησε...
Δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει επεξεργασία της δημοσκόπησης... Άρα μπορεί να γίνει ψήφισμα με την επιλογή "Ναι από σκύλο φίλου"
Allegro... Κάνω ότι μπορώ για να μην απογοητεύσω...
Παράδειγμα...-> Έγινε το "μαρς" από τον σκύλο, αλλά τελικά έκανε πίσω ή δεν με πλησίασε ή δεν έγινε τίποτα παραπάνω, γενικά έγινε η αρχή, είχε την όρεξη ο σκύλος αλλά δεν το προχώρησε...
Δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει επεξεργασία της δημοσκόπησης... Άρα μπορεί να γίνει ψήφισμα με την επιλογή "Ναι από σκύλο φίλου"
Allegro... Κάνω ότι μπορώ για να μην απογοητεύσω...
@Xotikouli, ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις! Άρα εγώ δέχτηκα επίθεση από καθαρόαιμο δεσποζόμενο! And i am still alive...and kicking! Thanks God! )
)
Σε έκθεση στο μαραθώνα μια κουτάβα ροτβάιλερ μου χώθηκε άγρια και μετά επέμενε κιόλας να θέλει να με φάει, από φόβο, το έχω ξαναγράψει. Νομίζω ήταν κάπου 8-10 μηνών? Τέλος πάντων την κρατούσε η ιδιοκτήτριά της και πάει ο δικός μου, που του άρεσε, λέει "να τη χαϊδέψω? Λέει η ιδιοκτήτρια "ναι είναι μικρή ακόμα και μπορείτε" κάτι τέτοιο. Αλλά τη χαϊδεύει λάθος. Παρ' όλα αυτά η σκυλίτσα ήταν χαλαρότατη. Του λέω "όχι έτσι" και τη χαϊδεύω σωστά (ήθελα να κάνω και την έξυπνη). "Έτσι όπως σου δείχνει η κοπέλα" του λέει και η ιδιοκτήτρια! Αλλά έτσι όπως ήμουν στο ύψος της πήγε να μου φάει τη μούρη!!! Αγρίεψε ξαφνικά και χώθηκε απ' το πουθενά. Ευτυχώς έπεσα πίσω άμεσα και επίσης άμεσα την τράβηξε η γυναίκα ενώ η σκύλα λύσσαγε.
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι έτρεμα ολόκληρη!!!
Στενοχωρήθηκα κιόλας πάρα πολύ "γιατί σ' εμένα, που συνήθως με συμπαθούν τα σκυλιά, που την πλησίασα τόσο σωστά κ.λπ κ.λπ". Το πήρα πολύ προσωπικά κι εκείνη τη στιγμή μ' έπιασε, για να είμαι ειλικρινής, μια κακία ειδικά για τα ροτβάιλερ.
Αλλά μου πέρασε αμέσως...
Μετά από καμιά ώρα με πλησίασε ο εκτροφέας της και μου ζήτησε συγγνώμη, μου είπε ότι ήλπιζε να μη με τρόμαξε/στενοχώρησε το περιστατικό και μου ζήτησε να πάω να βοηθήσω με την κοινωνικοποίηση της σκύλας. Πίστευε ότι έφταιγε ότι φορούσα γυαλιά ηλίου, καπέλο, είχα φωτογραφική μηχανή στο λαιμό και γενικά τρομακτική για το κουτάβι εμφάνιση. Πήγα και μου έδωσε μεζέδες να τη φωνάζω και να της δίνω. Όντως τη φώναζα ήρεμα, της έδινα και μεζέδες, αλλά το σκυλί έτρωγε τους μεζέδες μεν, ήθελε να φάει κι εμένα μετά δε γιατί με είχε πάρει με πολύ κακό μάτι και αφήσαμε την προσπάθεια μετά από λίγο. Αν και πρότεινα να βγάλω γυαλιά, καπέλα κ.λπ, ο εκτροφέας της έκρινε ότι το κουτάβι έπρεπε να μάθει με όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως εμφάνισης...
Δεν ψήφισα πάντως
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι έτρεμα ολόκληρη!!!
Στενοχωρήθηκα κιόλας πάρα πολύ "γιατί σ' εμένα, που συνήθως με συμπαθούν τα σκυλιά, που την πλησίασα τόσο σωστά κ.λπ κ.λπ". Το πήρα πολύ προσωπικά κι εκείνη τη στιγμή μ' έπιασε, για να είμαι ειλικρινής, μια κακία ειδικά για τα ροτβάιλερ.
Αλλά μου πέρασε αμέσως...
Μετά από καμιά ώρα με πλησίασε ο εκτροφέας της και μου ζήτησε συγγνώμη, μου είπε ότι ήλπιζε να μη με τρόμαξε/στενοχώρησε το περιστατικό και μου ζήτησε να πάω να βοηθήσω με την κοινωνικοποίηση της σκύλας. Πίστευε ότι έφταιγε ότι φορούσα γυαλιά ηλίου, καπέλο, είχα φωτογραφική μηχανή στο λαιμό και γενικά τρομακτική για το κουτάβι εμφάνιση. Πήγα και μου έδωσε μεζέδες να τη φωνάζω και να της δίνω. Όντως τη φώναζα ήρεμα, της έδινα και μεζέδες, αλλά το σκυλί έτρωγε τους μεζέδες μεν, ήθελε να φάει κι εμένα μετά δε γιατί με είχε πάρει με πολύ κακό μάτι και αφήσαμε την προσπάθεια μετά από λίγο. Αν και πρότεινα να βγάλω γυαλιά, καπέλα κ.λπ, ο εκτροφέας της έκρινε ότι το κουτάβι έπρεπε να μάθει με όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως εμφάνισης...
Δεν ψήφισα πάντως
Last edited:
Μια φορα ενα κυνηγιαρικο στον καρπο πανω στο λουρακι του ρολογιου ευτυχως.Ειχα αφησει το χερι μου πανω στην πλατη του και την εφαγα αλλα χωρις σημαδια.
Και μια φορα πηγαινα γυμνασιο τοτε και ειδα μια αγελη αδεσποτα να την πεφτουν σε ενα κοριτσακι δημοτικου.Ετρεξα πανω τους ουρλιαζοντας και κουνοντας χερια ποδια και ενω ημουν ετοιμος να με φανε , εξαφανιστηκαν ολα με τον ''τρελλο''.
Και μια φορα πηγαινα γυμνασιο τοτε και ειδα μια αγελη αδεσποτα να την πεφτουν σε ενα κοριτσακι δημοτικου.Ετρεξα πανω τους ουρλιαζοντας και κουνοντας χερια ποδια και ενω ημουν ετοιμος να με φανε , εξαφανιστηκαν ολα με τον ''τρελλο''.
Πήγαινα σαν ηλίθιος στο δρόμο γύρω στα 15 ακούγοντας στρατοβάριους στο γουόκμαν κοντά στο παλιό παυσίλυπον κι αν και τότε δεν υπήρχαν πολλά αδέσποτα μέσα στα Χανιά κάπου βρέθηκαν τέσσερα πέντε και μάλλον φοβήθηκαν που πήγαινα σαν παρλιακό και ξαφνικά με θυμάμαι να τρέχω με ένα πανύψηλο μαυροκόκκινο σκύλαρο με στιλπνό τρίχωμα με τη μουσούδα του σχεδόν στον πωπώ μου ν' αφρίζει. Οι φίλοι του μάλλον με πήραν για καθυστερημένο και δεν ασχολήθηκαν μαζί μου αλλά ο γίγαντας μάλλον τα πήρε. Αυτά ...
Είδατε που το "Μάλλον ναι" απέκτησε χρησιμότητα?
Αυτό ψήφισα εγώ!
Ενα βράδυ, τρώγαμε με τη γυναίκα μου στον κήπο ενός εστιατορίου στο Χαλάνδρι... Κάποια στιγμή, μπαίνει μέσα (σχεδόν τρικλίζοντας) ένας μεγαλόσωμος ημίαιμος σκύλος (Labrador με κάτι μεγαλύτερο - ίσως Presa?) και σωριάζεται στο γκαζόν, δίπλα στο τραπέζι μας... Ευτυχώς οι ιδιοκτήτες είναι φιλόζωοι και έφεραν αμέσως νεράκι και λίγο φαγητό. Ο σκύλος ήπιε νερό, αλλά ήταν τόσο εξαντλημένος που δεν ήταν σε θέση να φάει...
Πανέμορφος σκύλος και φαινόταν καλόβολος... Περίπου 1 έτους και κάτι. Εμάς μας έτρωγε ο κ... μας και τον πήραμε σπίτι, για να δούμε τι θα γίνει, μήπως έχει χαθεί και τον αναζητούν (που τέτοια τύχη) κλπ. Για την ιστορία, όντως αποδείχτηκε καλόβολος, ισορροπημένος και με άριστους τρόπους. Κτηνίατροι, εξετάσεις, εμβόλια, αγγελίες και, τελικά, μετά από 20-25 μέρες, βρέθηκε μιά καλή οικογένεια και υιοθετήθηκε...
Μάλιστα, επειδή το βράδυ που τον βρήκαμε είχε γίνει ο τελικός του mundial (2006), τον είχαμε ονομάσει Zidane και η οικογένεια κράτησε το όνομα αυτό...
Ερχομαι στην ουσία: Ο Zidane είχε ένα κουσούρι... Ήταν "κλέφτης"!!! Επαιρνε πράγματα που χωρούσαν στο στόμα του και τα εξαφάνιζε... Από τασάκια, αναπτήρες, βάσεις για κεράκια, ότι μπορείτε να φανταστείτε... Ολες τις φορές, πλην μιάς, με ένα δυνατό "έ" δικό μου, άφηνε το αντικείμενο... Την τελευταία φορά (μιά μέρα πριν τον παραλάβει η νέα του οικογένεια) είχε πάρει στο στόμα του τον αναπτήρα μου... Εγώ φωνάζω "έ", αλλά τίποτα... Απαθής... Εκεί του πιάνω τα μάγουλα και του τα σφίγγω στα δόντια (δεν ήξερα... δε ρώταγα?) για να πονέσει και να ανοίξει το στόμα... Γρυλίζει (πάλι, δεν ήξερα... δε ρώταγα)... Επιμένω... Μου τραβάει, λοιπόν, μιά δαγκωνιά (έβαλε την μισή παλάμη μου μέσα) και με αφήνει... μαζί με τον αναπτήρα... Η γνωστή μας "διόρθωση". Αν ήθελε, θα μπορούσε να μου έχει τσακίσει τα κόκαλα!
Κυριολεκτικά, όταν συνειδητοποίησα (μιάς και οι πληγές στο δέρμα μου και ο ελφαρύς πόνος έμειναν εκεί για 15 μέρες) ότι ο σκύλος με εκτιμούσε τόσο, ώστε απλά με "διόρθωσε", μετάνιωσα που τον έδωσα για υιοθεσία...
Αυτό ήταν το "Μάλλον ναι".
Υ.Γ. Για μιά φορά ακόμα, "μάλλον" σας κούρασα!!!
Αυτό ψήφισα εγώ!
Ενα βράδυ, τρώγαμε με τη γυναίκα μου στον κήπο ενός εστιατορίου στο Χαλάνδρι... Κάποια στιγμή, μπαίνει μέσα (σχεδόν τρικλίζοντας) ένας μεγαλόσωμος ημίαιμος σκύλος (Labrador με κάτι μεγαλύτερο - ίσως Presa?) και σωριάζεται στο γκαζόν, δίπλα στο τραπέζι μας... Ευτυχώς οι ιδιοκτήτες είναι φιλόζωοι και έφεραν αμέσως νεράκι και λίγο φαγητό. Ο σκύλος ήπιε νερό, αλλά ήταν τόσο εξαντλημένος που δεν ήταν σε θέση να φάει...
Πανέμορφος σκύλος και φαινόταν καλόβολος... Περίπου 1 έτους και κάτι. Εμάς μας έτρωγε ο κ... μας και τον πήραμε σπίτι, για να δούμε τι θα γίνει, μήπως έχει χαθεί και τον αναζητούν (που τέτοια τύχη) κλπ. Για την ιστορία, όντως αποδείχτηκε καλόβολος, ισορροπημένος και με άριστους τρόπους. Κτηνίατροι, εξετάσεις, εμβόλια, αγγελίες και, τελικά, μετά από 20-25 μέρες, βρέθηκε μιά καλή οικογένεια και υιοθετήθηκε...
Μάλιστα, επειδή το βράδυ που τον βρήκαμε είχε γίνει ο τελικός του mundial (2006), τον είχαμε ονομάσει Zidane και η οικογένεια κράτησε το όνομα αυτό...
Ερχομαι στην ουσία: Ο Zidane είχε ένα κουσούρι... Ήταν "κλέφτης"!!! Επαιρνε πράγματα που χωρούσαν στο στόμα του και τα εξαφάνιζε... Από τασάκια, αναπτήρες, βάσεις για κεράκια, ότι μπορείτε να φανταστείτε... Ολες τις φορές, πλην μιάς, με ένα δυνατό "έ" δικό μου, άφηνε το αντικείμενο... Την τελευταία φορά (μιά μέρα πριν τον παραλάβει η νέα του οικογένεια) είχε πάρει στο στόμα του τον αναπτήρα μου... Εγώ φωνάζω "έ", αλλά τίποτα... Απαθής... Εκεί του πιάνω τα μάγουλα και του τα σφίγγω στα δόντια (δεν ήξερα... δε ρώταγα?) για να πονέσει και να ανοίξει το στόμα... Γρυλίζει (πάλι, δεν ήξερα... δε ρώταγα)... Επιμένω... Μου τραβάει, λοιπόν, μιά δαγκωνιά (έβαλε την μισή παλάμη μου μέσα) και με αφήνει... μαζί με τον αναπτήρα... Η γνωστή μας "διόρθωση". Αν ήθελε, θα μπορούσε να μου έχει τσακίσει τα κόκαλα!
Κυριολεκτικά, όταν συνειδητοποίησα (μιάς και οι πληγές στο δέρμα μου και ο ελφαρύς πόνος έμειναν εκεί για 15 μέρες) ότι ο σκύλος με εκτιμούσε τόσο, ώστε απλά με "διόρθωσε", μετάνιωσα που τον έδωσα για υιοθεσία...
Αυτό ήταν το "Μάλλον ναι".
Υ.Γ. Για μιά φορά ακόμα, "μάλλον" σας κούρασα!!!
Σίγουρα είχε λαμπραντορ , μεγαλοί κλέφτες!
Απολαυστική ιστορία
Eγώ ανήκω στην κατηγορία όχι ποτέ, καθαρά από τύχη. Η καλυτερή μου φίλη όταν τελειώσαμε το σχολείο είχε ένα μεγάλο κουσούρι. Την αδερφή της. Πρωταθλήτρια στο μπάσκετ αλλά με μυαλό κουκούτσι...Η αδερφή αυτή λοιπόν με την ιδιοφυία τον φίλο της είχαν υιοθετήσει ένα γ.π (όχι καθαρόαιμο γιατί είχε ύψος μολοσσού)..Αυτός ο σκύλαρος λοιπόν εκπαιδευτηκε τόσο στραβά που έγινε πολύ άγριος και πολύ επιθετικός..μια φορά κόντεψε να σκοτώσει ένα παιδάκι.
Οποτε πήγαινα στο σπίτι της φίλης μου και εγώ αλλά και οποιοσδήποτε κλειδωνόμασταν σε ένα δωμάτιο με τον Γουλφ στο υπόλοιπο σπίτι . Μια μέρα λοιπόν ήμαστον στο δωματιό της και πίναμε καφεδάκι όταν χτύπησε το τλφ και έτρεξε να απαντήσει ξεχνώντας την πόρτα ανοιχτή...Δεν πρόλαβα να σηκωθώ να την κλείσω και βλέπω τον Γουλφ να μπαίνει στο δωμάτιο..Με έκοψε κρύος ιδρώτας και άρχισα να ψελίζω το όνομα της φίλης μου αλλά δεν με ακουγε. Αποφάσισα λοιπόν να κοιτάζω αλλού και να τον αγνοήσω , εκείνος πλησίασε το μέρος που καθόμουν, με μύρισε και...έφυγε!!!! Ακόμα έχουν να διηγούνται πως μια φίλη τους γλύτωσε από του χάρου τα δόντια σπίτι τους...Δυστυχώς χάθηκα με την φίλη μου και δεν ξέρω τι απέγινε ο Γουλφ και αν η αδερφή της εκτίει ισόβια γιατί καταβρόχθισε κανένα παιδάκι..
Απολαυστική ιστορία
Eγώ ανήκω στην κατηγορία όχι ποτέ, καθαρά από τύχη. Η καλυτερή μου φίλη όταν τελειώσαμε το σχολείο είχε ένα μεγάλο κουσούρι. Την αδερφή της. Πρωταθλήτρια στο μπάσκετ αλλά με μυαλό κουκούτσι...Η αδερφή αυτή λοιπόν με την ιδιοφυία τον φίλο της είχαν υιοθετήσει ένα γ.π (όχι καθαρόαιμο γιατί είχε ύψος μολοσσού)..Αυτός ο σκύλαρος λοιπόν εκπαιδευτηκε τόσο στραβά που έγινε πολύ άγριος και πολύ επιθετικός..μια φορά κόντεψε να σκοτώσει ένα παιδάκι.
Οποτε πήγαινα στο σπίτι της φίλης μου και εγώ αλλά και οποιοσδήποτε κλειδωνόμασταν σε ένα δωμάτιο με τον Γουλφ στο υπόλοιπο σπίτι . Μια μέρα λοιπόν ήμαστον στο δωματιό της και πίναμε καφεδάκι όταν χτύπησε το τλφ και έτρεξε να απαντήσει ξεχνώντας την πόρτα ανοιχτή...Δεν πρόλαβα να σηκωθώ να την κλείσω και βλέπω τον Γουλφ να μπαίνει στο δωμάτιο..Με έκοψε κρύος ιδρώτας και άρχισα να ψελίζω το όνομα της φίλης μου αλλά δεν με ακουγε. Αποφάσισα λοιπόν να κοιτάζω αλλού και να τον αγνοήσω , εκείνος πλησίασε το μέρος που καθόμουν, με μύρισε και...έφυγε!!!! Ακόμα έχουν να διηγούνται πως μια φίλη τους γλύτωσε από του χάρου τα δόντια σπίτι τους...Δυστυχώς χάθηκα με την φίλη μου και δεν ξέρω τι απέγινε ο Γουλφ και αν η αδερφή της εκτίει ισόβια γιατί καταβρόχθισε κανένα παιδάκι..
Last edited:
