Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις ευχές σας!
Την μικρή την έφερα στο σπίτι εχθές το απόγευμα. Δεν ήταν ιδιαίτερα ζωηρή, ήταν ζαβλακωμένη, αλλά και ανήσυχη. Και ήθελε να κοιμηθεί, αλλά και σηκωνόταν κάθε δύο λεπτά και άλλαζε θέση. Κατά τις 9.30 κοιμήθηκε βαθειά μέχρι τις 12.00. Μετά άντε πάλι όρθια....
Όλη τη νύχτα δεν κοιμηθήκαμε και πολύ γιατί είχα την έννοια της μην πηδήξει στο κρεβάτι. Δεν ήθελα να την δέσω γιατί φοβόμουν μην με πάρει ο ύπνος και μπλεχτεί με το λουρί, κι' έτσι την έπαιρνα αγκαλίτσα να κοιμηθούμε μαζί. Σε λίγο ήθελε να κατέβει, οπότε την έπαιρνα αγκαλιά και την κατέβαζα (για να μην πηδήξει) και μετά από λίγο άντε πάλι τα ίδια.
Κατά τις 4 ηρέμησε και πάνω που είπα ότι θα κοιμηθούμε, είχε πλέον συνέλθει εντελώς, ήταν και ξεκούραστη και ήθελε παιχνίδια !!! άρχισε να με γλύφει και να μου τραβάει το χέρι να παίξουμε. Καλό σημάδι δεν λέω, αλλά δεν κοιμηθήκαμε....
Σήμερα το πρωϊ ο γιατρός μου είπε να της δώσω φαγητό, αλλά μαλακή τροφή για να μην ζοριστεί πρώτη μέρα με τα κακά της. Έφαγε ένα μπωλάκι βραστό κοτόπουλο και πολύ το ευχαριστήθηκε....
Ήπιε και μπόλικο νεράκι γιατί εχθές το βράδυ επιτρεπόταν ελάχιστο, και τώρα κοιμάται και δείχνει να είναι μια χαρά!
Κατερίνα δεν είναι κολάπσους της τραχείας αυτό. Ρώτησα τον γιατρό και μου το απέκλεισε. Απλά είναι πιο στενός ο λάρυγγας της.
Για να είμαι ειλικρινής το μυαλό μου πήγε στην προηγούμενη ιδιοκτήτρια και στις βλακείες που έκανε. Όταν την πήρε δύο μηνών της φόρεσε ένα σκάλιμπορ, το έσφιξε καλά-καλά και μέχρι που πήγε το σκυλί έξι μηνών και την πέταξε στον δρόμο, δεν της το είχε βγάλει.
Όταν την βρήκε η κοπέλλα που μου την έδωσε, το σκυλί μισοστραγγαλιζόταν από το σφιχτό σκάλιμπορ, χρειάστηκε ψαλίδι για να βγει και είχε αφήσει και σημάδι στον λαιμό.
Πολύ φοβάμαι ότι μεγαλώνοντας η Ζουζού τα οστά του λαιμού της δεν αναπτύχθηκαν σωστά από το πολύ σφίξιμο. Ο γιατρός μου είπε ότι είναι μικρή η πιθανότητα να φταίει αυτό, αλλά χωρίς να αποκλείεται κιόλας.
Δεν έχει προβλήματα με τον λάρυγγα, αρκεί να μην παχύνει. Ένα μικρό ροχαλητό το έχει όταν κοιμάται βαθειά και ο γιατρός μου είπε πως όταν χαλαρώνει από τον ύπνο, ο λάρυγγας της κλείνει λίγο ακόμα και γι' αυτό ροχαλίζει.
Όλα καλά πάνε, δόξα τω Θεώ, και πιστεύω πως το κατσικάκι μου μέχρι την Δευτέρα το πρωϊ θα είναι περδίκι. Ο γιατρός μας έχει κάνει και εξαιρετική δουλειά με την τομή.
Να σας πω μόνο ότι ο Σπούκυ, από την ώρα που την έφερα στο σπίτι, δεν ξεκολλάει από δίπλα της. Αρχικά την μύρισε στην κοιλιά, μετά άρχισε να της δίνει φιλάκια στη μύτη, και εν συνεχεία όπου κάθεται η Ζουζού, κάθεται κι' εκείνος δίπλα της ήρεμα και την κοιτάει και την προσέχει.