Σωστά λέει η Κατερίνα. Θες καλόβολο σκυλί, εύκολο και ανθεκτικό. Πραγματικά η εμφάνιση των σκύλων είναι ένας από τους παράγοντες που οδηγούν αρκετό κόσμο σε λάθος επιλογές. Και πάλι λόγος να πάρεις ενήλικο. Κι εγώ άσχετη από σκύλους ήμουνα και είχα καημό τους Αυστραλέζους Ποιμενικούς. Μόλις εγκαταστάθηκα πια μόνιμα στην Αμερική και εφόσον είναι ντόπιος σκύλος, πήγα στο καταφύγιο, συζήτησα, είχα προηγουμένως διαβάσει, μιλήσει με πολλούς, κλπ. και πήρα Αυστραλέζο (το Μουφ) που ήταν μέσης ενέργειας και τον είχα παρατηρήσει σε σημείο που μου δώσανε ολόκληρο κατεβατό για το τι χαρακτήρα είχε και τα χούγια του. Και πάλι μου πήρε λίγο χρόνο να προσαρμοστώ, αλλά η υιοθεσία ήταν μεγάλη επιτυχία. Ούτε καταστρεπτικό μου βγήκε, όπως μερικοί Αυστραλέζοι που βαριούνται, είναι σχολαστικά καθαρό, μόνο λίγο φαγούδικο μου βγήκε, αλλά αυτό δεν είναι πια και τρομερό πρόβλημα. Άσε που έχει χιούμορ και είναι έξυπνο. Σε κάθε περίπτωση όμως το έψαξα το πράγμα και πήγα να δω αν ταιριάζουν τα χνώτα μας.
Αν πάρεις κουτάβι Chow Chow, εκτός του ότι θα έχει ενδεχομένως δύσκολο χαρακτήρα, δεν ξέρεις τι θα σου βγει ακριβώς, αν θα το πάει η γάτα, αν αυτό θα πάει τη γάτα. Ενώ η λύση του ενήλικου και της υποστήριξης από το συγκεκριμένο εκτροφέα, αν πάρεις τελικά κοκόνι, θα είναι πολύ σημαντικά για σένα. Θα έλεγα να επικοινωνήσεις με το Μακαρίτη, κάντου ερωτήσεις, πήγανε να δεις κι αυτόν και τα κοκόνια του και να ξέρεις ότι ούτε θα σε πιέσει να πάρεις ένα από αυτόν (άλλωστε κανείς σωστός εκτροφέας δεν πιέζει τους ενδιαφερόμενους διότι κάτι τέτοιο ενδέχεται να αποβεί τελικά εις βάρος των σκύλων), άσε που είναι έμπειρος και θα σε βοηθήσει και με άλλες φυλές αφού τις ξέρει καλά ως κριτής.