Καταρχήν δεν είναι αλήθεια ότι οι τηλε-εκπαιδευτές (υπαρχουν πολλοί τέτοιοι) είναι άχρηστοι. Οι του Dogtown θεωρούνται ιδιαίτερα καλοι και κανείς δεν είπε ότι η δουλειά τους γίνεται γρήγορα και εύκολα. Αν ήταν απλοί θεατρίνοι ΠΟΤΕ δε θα τους άφηνε δικαστήριο να αναλάβουν τόσο προβληματικά σκυλιά. Έγινε μάλιστα εξαίρεση για τα σκυλιά του Vick διότι τα λυπήθηκε ο κόσμος και πίεσε τις αρχές κι εδώ αν ο κόσμος πιέσει τις αρχές γίνεται αυτό που θέλει ο κόσμος εφόσον οι αρχές συμφωνήσουν ότι δεν είναι τελείως ανέφικτο μετά απλο δίκη και παρουσίαση ειδικών. Αλλιώς ο νόμος όριζε ότι έπρεπε να γίνει ευθανασία σε όλα τα pitbulls.
Ούτε καν ο Μιλάν ισχυρίζεται ότι το διόρθωμα γίνεται εύκολα και γρήγορα και όντως δε δηλώνει εκπαιδευτής. Άλλωστε ο κάθε σκύλος παίρνει καιρό να διορθωθεί εξ ου και το follow-up που δίνει μετά από βδομάδες. Επιπλέον οι ίδιοι οι κανονικοί εκπαιδευτές, αυτοί που πληρώνονται και κάνουν μαθήματα, συμβουλεύουν τους πελάτες τους να παρακολουθούν το Μιλάν. Όταν πρωτοπήρα το Μουφ το είχα ήδη γράψει εκπαίδευαη και από πριν με είχαν συμβουλέχει να δω όλο το Μιλάν (όχι, δεν μου τον πούλησαν!
). Ο τρόπος που τον βλέπουν δεν είναι ως αντικαταστάτη τους αλλά ως καλή πηγή ιδεών για διορθώματα. Εδώ έχω δει εκπαιδευτές σε σεμινάρια που πάω με το Μουφ και που μας κάνουν μάθημα για κανά 20λεπτο για συγκεκριμένες μικροδιορθώσεις. Συνήθως διορθώνουμε μερικές λεπτομέρειες και δεν έχουμε μετά προβλήματα (π.χ. έτσι έμαθε τελικά το Μουφ το "μείνε" διότι ξέρει και να μετράει το μικρό μουρλό και σηκωνότανε πριν του πω εγώ αφού μέτραγε συγκεκριμένο αριθμό δευτερολέπτων).
Στην Αμερική η εκπαίδευση είναι συνεχής. Στον όμιλο που πάμε με το Μουφ γίνονται συνέχεια μαθήματα και πολύς κόσμος κάνει πολλά από αυτά ξανά και ξανά διότι τελειοποιούν λεπτομέρειες, τη βρίσκουν με την κοινωνικοποίηση και περνάνε και την ώρα τους. Γι' αυτό και είναι ανοιχτός ο όμιλος στα μέλη και σε άσχετες ώρες για εξάσκηση, επαφή με τους εκπαιδευτές εκτός μαθημάτων, κλπ. Ίσως είναι και η κουλτούρα του Αμερικάνου που ως ερασιτέχνης θέλει να έχει ενεργή ανάμειξη σε τέτοιου είδους διαδικασίες, διαβάζει βιβλία, βλέπει τηλεόραση και βίντεο, κλπ.
Μέχρι σήμερα πάντως δεν έχω συναντήσει στην Αμερική εκπαιδευτή που να κριτικάρει έντονα το Μιλάν και έχω συναντήσει αρκετούς, μερικοί από τους οποίους είναι και διάσημοι, π.χ. η Reyes, στην οποίαν ο AKC έχει αναθέσει τη σύνταξη του επίσημου τεστ για την καταλληλότητα προς υιοθεσία των σκυλιών από καταφύγια. Και όχι, δε βγήκε επίσημα να το πει μετά από πληρωμή. Της έχω μιλήσει σχετικά, εκτεταμένα μάλιστα, κατά τη διάρκεια σεμιναρίων.
