Λοιπον παιδια, πηγε απιστευτα! 35 παιδια και να μην πεφτει καρφιτσα! Εικονες, βιντεο, ηχοι, αλληλεπιδραση με τον σκυλο!
Το σχεδιαζα για 3 ωρες, φτασαμε στις 4 ωρες κ οταν χτυπησε κουδουνι να σχολασουμε, δεν θελανε να φυγουν! Ουτε εγω!
Σεβαστηκαν τον σκυλο στο μεγιστο που μπορουσαν μεσα στον αυθορμητισμο τους και ο ιδιος ηταν χαλαρος. Αυτος ο βλαμμενος, ζωηρος, με εκανε νιωθω ασφαλης! Ειχα παρει οσα μετρα ασφαλειας μπορουσα αν κατι δεν πηγαινε καλα και δεν χρειαστηκε να χρησιμοποιησω κανενα. Σαν να ηξερε, σαν να καταλαβαινε ποσο σημαντικο ειναι να συμπεριφερθει κοσμια... Εντυπωσιαστηκα απο τον ιδιο μου τον σκυλο...
Ειναι κοινωνικοποιημενος με παιδια κ καταστασεις, αλλα σε ταξη σχολειου, δεν εχει ξαναμπει.
Τα παιδια ενθουσιαστηκαν! Ολα να τον ακουμπησουν, να τον χαιδεψουν. Ακομα κ τα πιο φοβισμενα παιδια, που καθισαν πισω πισω στην αιθουσα, παρασυρθηκαν απο τον ενθουσιασμο των αλλων κ τον χαιδεψαν, εφαγε ζαμπονακι απο τα χερια τους.
Δυστυχως, δεν προλαβαμε να κανουμε επιδειξη εκπαιδευσης. Τους το χρωσταω για την Τριτη. Πιστευω ομως, ακομα κ αν δεν καναμε, η επαφη τους κ μονο με εναν μεγαλοσωμο σκυλο ηρεμο κ ανεκτικο (δεν περιμενα τοσο! ) που ειχε χαδιαρικο βλεμμα κ κουνουσε καλοσυνατα την ουρα, τους εδωσε πολλα! Ανακαλυψαν οτι τα μεγαλοσωμα σκυλια δεν τρωνε ανθρωπους!
Τα βιντεο κ οι εικονες εκαναν καλη δουλεια. Πεταχτηκε η κουβεντα στα υψη! Εκλαψαν, συγκινηθηκαν, προβληματιστηκαν... Η μερα τελειωσε γελωντας με αστεια βιντεο ζωων, κ ο Ζονκε ξαπλωμενος λυτος στα ποδια τους!
Δεν ξερω για ποιον να πρωτοχαρω! Τον σκυλο( το δυσκολοτερο κουταβι που εχω αντιμετωπισει) ή τα παιδια; Ζω σε συννεφο ευτυχιας!