Λοιπόν αυτή τη σκυλίτσα την είχα γνωρίσει και επιβεβαίωσα ότι ήταν αυτή. Ήταν ΑΔΕΣΠΟΤΗ κι έμενε στο Μαρούσι. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΣΚΥΛΙ, ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ!

ΑΝ οποιοδήποτε από τα αδέσποτα σκυλιά στο οποίο πετάμε φαγητό αποφασίσει να πάει αλλού, εμείς τι δουλειά έχουμε να ψάξουμε να το βρούμε? Αναρωτιέμαι γαμώτο, δεν το λέω με ειρωνική διάθεση.
Επιβεβαιώνεται αυτό που λέει η Κατερίνα, ότι ένα αδέσποτο σκυλί έχει κι άλλες ανάγκες εκτός από τα τυπικά εμβολιασμό/στείρωση/φαγητό!
Δεν βγάζω την ουρά μου απέξω, 5 φροντίζω μαζί με άλλους, αλλά μακριά από δρόμους και μακριά από σπίτια (
πλέον).
Αυτό που ρωτάω: Έχουμε δικαίωμα να ψάχνουμε το αδέσποτο που φροντίζουμε για να το πάρουμε "πίσω στο σπίτι του"? Έχουμε δικαίωμα όταν το βρούμε να το
κυνηγήσουμε?
Λυπάμαι, ακούγονται σκληρά όλα αυτά, αλλά έχω πάθει σοκ με τη σκυλίτσα!