Ο λόγος για το Πάντα-Πάντα που με έχει πρήξει. Καταρχήν για κατούρημα βγαίνει μόνον τρεις φορές τη μέρα, άντε και στη βόλτα και το βράδυ θέλει και συνοδία ο κύριος στον κήπο αλλιώς τα κρατάει μέχρι το πρωί! Αν δεν πάμε βόλτα διότι π.χ. κάνει κατακλυσμό, δεν πάει σχεδόν καθόλου. Εκείνο όμως που έχει αρχίσει να με ανησυχεί είναι ότι το βράδυ με φτύνει κανονικά και πάει και κοιμάται στο κάτω πάτωμα δίπλα στο κουτί με την τέφρα του Μουφ! Και τα μεσημέρια το κάνει αυτό συχνά και διακόπτει την ξάπλα εκεί σε στάση επιφυλακής με γαύγισμα στους περαστικούς, το οποίο με ενοχλεί πολύ. Μ' αρέσει που δερνόντουσαν καμιά φορά όταν ζούσε το Μουφ. Καλός είναι ο κακομοίρης αλλά χλιαρός. Έχω την εντύπωση ότι από bonding με μένα γιοκ. Ναι, του δίνω σημασία, ναι τον χαϊδεύω, ναι, θεωρεί ότι το σπίτι και ο δρόμος είναι τσιφλίκι του και γαυγίζει, αλλά γενικώς με φτύνει και με βλέπει μόνον ως τον παροχέα φαγητού.
Δεν μου φτάνει αυτό, αλλά απέκτησα και αράχνη σχεδόν κατοικίδιο αλλά αυτό είναι για άλλο επεισόδιο.
Δεν μου φτάνει αυτό, αλλά απέκτησα και αράχνη σχεδόν κατοικίδιο αλλά αυτό είναι για άλλο επεισόδιο.
