Γερνάμε δυστηχώς ...


katerina k.

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2009
6.204
13
Κηφισιά
Ο Τσούφι είναι 11 χρονών...θα μου πείτε ότι 11 δεν είναι μεγάλος.
Ε, τα Golden συνήθως ζούνε 14-15 χρόνια max..
Τέλος πάντων..ο λατρεμένος μου...τους τελευταίους 3-4 μήνες...έχει αλλάξει τρομερά στη συμπεριφορά του και σε θέματα υγείας.

1. Δεν ακούει καλά...πιά. Και μου σπαράζει τη καρδιά κάθε φορά που χαζεύει στη καγκελόπορτα....και παω δίπλα του να του μιλήσω...και με κοιτάει με ένα "έκπληκτο" βλέμα..."πως βρέθηκες εσύ δίπλα μου ξαφνικά?"
2. Έχει δυσκολία να σηκωθεί όταν είναι ξαπλωμένος. Αυτό έχει χειροτερέψει τώρα με την υγρασία το Χειμώνα
3. Κοιμάται πιό πολύ...και παρα πολύ βαριά.
4. Έχει γίνει πολύ παράξενος...γαυγίζει χωρίς λόγο...γκρινιάζει αρκετά.
5. Πλέον δεν μπορεί να κρατηθέι όλο το βράδυ και με ξυπνάει κατά τη διάρκεια της νύχτας.
3. Κοιμάται στο καναπέ..ενώ πριν ποτε δεν ανέβαινε.

Στεναχωριέμαι αφόρητα...γιατί δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να σταματήσω το χρόνο..
Και η ερώτηση μου είναι, αν υπάρχουν κάποιες βιταμίνες η κάποια φυσικά προιόντα που ίσως να τον βοηθήσουν.
Μίλησα με τη κτηνίατρό του...που έιναι και φίλη μου, (μάλιστα έχει την αδελφή του..η οποία παρουσιάζει τα ίδια)..αλλά με ενδιαφέρει περισσότερο η εμπειρία άλλων που έχουν περάσει τα "γεράματα'...!!!:confused::confused::confused::confused::confused:
 




st3li0s

Well-Known Member
26 Αυγούστου 2009
8.560
2.744
Θεσ/νίκη
Ο κυκλος της ζωης ειναι αυτος αγαπητη Κατερινα!

Απο τον ανθρωπο ακομα αν παρεις παραδειγμα!

Εσυ μπορεις να του σταθεις με το να του κανεις την ζωη πιο ευκολη!Να το βοηθας και προπαντως να ΜΗΝ στεναχωριεσαι γι αυτον!Δεν ειναι να στεναχωριεσαι,ουτε να λυπασαι ΤΙΠΟΤΑ!Συνεχισε να τον στηριζεις οπως εκανες καιρο τωρα!Αυτος αυτο θελει!

Οταν ημουν μικρος ειχαμε ενα κοκερ δεν το θυμαμαι γιατι η μητερα μου το ειχε χρονια πριν παντρευτει και γεννηθω εγω!Απεβιωσε οταν εγω ημουν 4-5(?) χρονων και το μονο που θυμαμαι ειναι οτι δεν μπορουσε να σταθει ορθιο και ανοιγε τα ποδια του φαρδια πλατια και επεφτε!Ειχε αρθριτικα ελεγε η μανα μου και κοιμοταν και αυτος πολυ!

Αυτα απο ψυχολογικη πλευρας δικης σου και του σκυλου!Στηριξη και αγαπη τιποτα αλλο!
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.925
20.332
Βρε Κατερίνα το 'χεις βάλεις σκοπό συχνά-πυκνά να μας ψυχοπλακώνεις; Καλά σου λένε, μην ξύνεις πληγές. Λυπήσου μας :( Νομίζεις δεν τα σκέφτονται κι άλλοι όλα αυτά; Κάνε ότι καλύτερο μπορείς για όσο καιρό μπορείς. Μπορείς να τα βάλεις με την φύση; :-| Δεν σε μαλώνω, ε; Μην το δεις έτσι. Απλώς φαντάζομαι όλοι μας έναν τέτοιο πόνο τον έχουμε...
 




TARA

Well-Known Member
30 Ιανουαρίου 2009
6.179
3.020
ΑΤΤΙΚΗ
Ρε παιδιά...απλώς ρωτάω...μου έχουν πει να του δίνω Ωμέγα 3..ισχύει????
Λάδι σολωμού κλπ...
για το τρίχωμα ναι, για τα γεράματα δεν ξέρω....

δεν είχα την τύχη να γεράσει ο σκύλος μου:)
 


kat201161

Well-Known Member
5 Μαϊου 2009
436
7
ΑΓ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ,ΑΘΗΝΑ
1. Δεν ακούει καλά...πιά. Και μου σπαράζει τη καρδιά κάθε φορά που χαζεύει στη καγκελόπορτα....και παω δίπλα του να του μιλήσω...και με κοιτάει με ένα "έκπληκτο" βλέμα..."πως βρέθηκες εσύ δίπλα μου ξαφνικά?"
...έτσι, για να χαμογελάσεις λίγο...και συγχώρεσέ μου την "αστεία" παρένθεση!
Συναντιέμαι στη βόλτα με ένα γείτονα που έχει ένα ημίαιμο τζακ ράσελ. Κατά τα λεγόμενά του , πάνω από 17 ετών, υπέργηρος. Δεν βλέπει, δεν ακούει, ίσα που περπατάει ο σκυλάκος αλλά τη βόλτα του δεν τη χάνει.
Μου λέει λοιπόν ο γείτονας πως ο σκύλος
στα νειάτα του, μισούσε τους ντιλιβεράδες. Δεν τολμούσαν να χτυπήσουν το κουδούνι κι έτρεχαν αλλόφρονες να μαζέψουν το σκύλο να μην τους φάει. Τώρα που γέρασε φυσικά τον αφήνουν.
Πριν μερικές μέρες είχαν παραγγείλει πίτσα, ο νεαρός ήρθε, τους παρέδωσε, μέχρι να τον πληρώσουν ,να τους δώσει ρέστα πέρασαν κάνα δυο λεπτά. Ο σκύλος παρών κι ατάραχος. Ξαφνικά ο ντιλιβεράς σκύβει και τον χαιδεύει. Τότε "ξυπνάει" ο σκύλος κι ορμάει γαυγίζοντας! Κουτρουβαλιάστηκε στις σκάλες το παιδί κι ακόμα τρέχει. Και, οι τελευταίες του κουβέντες...μα τι του έκανα, τόση ώρα ήμουν μπροστά του!:D
Για γέλια και για κλάμματα είναι. Και θέλει υπομονή και κατανόηση...
 


katerina k.

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2009
6.204
13
Κηφισιά
...έτσι, για να χαμογελάσεις λίγο...και συγχώρεσέ μου την "αστεία" παρένθεση!
Συναντιέμαι στη βόλτα με ένα γείτονα που έχει ένα ημίαιμο τζακ ράσελ. Κατά τα λεγόμενά του , πάνω από 17 ετών, υπέργηρος. Δεν βλέπει, δεν ακούει, ίσα που περπατάει ο σκυλάκος αλλά τη βόλτα του δεν τη χάνει.
Μου λέει λοιπόν ο γείτονας πως ο σκύλος
στα νειάτα του, μισούσε τους ντιλιβεράδες. Δεν τολμούσαν να χτυπήσουν το κουδούνι κι έτρεχαν αλλόφρονες να μαζέψουν το σκύλο να μην τους φάει. Τώρα που γέρασε φυσικά τον αφήνουν.
Πριν μερικές μέρες είχαν παραγγείλει πίτσα, ο νεαρός ήρθε, τους παρέδωσε, μέχρι να τον πληρώσουν ,να τους δώσει ρέστα πέρασαν κάνα δυο λεπτά. Ο σκύλος παρών κι ατάραχος. Ξαφνικά ο ντιλιβεράς σκύβει και τον χαιδεύει. Τότε "ξυπνάει" ο σκύλος κι ορμάει γαυγίζοντας! Κουτρουβαλιάστηκε στις σκάλες το παιδί κι ακόμα τρέχει. Και, οι τελευταίες του κουβέντες...μα τι του έκανα, τόση ώρα ήμουν μπροστά του!:D
Για γέλια και για κλάμματα είναι. Και θέλει υπομονή και κατανόηση...
Κάπως έτσι είμαστε και εμείς...μονο που δεν δαγκώνουμε!!!!!! Αλλά ξαφνικά...βλέπουμε εχθρούς...από το πουθενά!!!!!
 








TARA

Well-Known Member
30 Ιανουαρίου 2009
6.179
3.020
ΑΤΤΙΚΗ
φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεσαι το πνεύμα μου.:)

εγώ καταλαβαίνω την αγωνία σου και το πως νιώθεις όταν βλέπεις τον σκυλάκο σου να γερνάει και να ''πέφτει'' λίγο-λίγο.

Σκέψου απλά ότι υπήρξαν σκυλούνια που δεν πρόλαβαν να γεράσουν.

Ας είναι καλά ο Τσουφάκος σου και εσύ και ας χαρείτε όσο περισσότερο μπορείτε την κάθε φάση της ζωής σας (βοηθώντας τον αν χρειαστεί βέβαια.)
 




kkranis

Well-Known Member
23 Ιανουαρίου 2009
2.583
11
Αγ. Παρασκευή
για το τρίχωμα ναι, για τα γεράματα δεν ξέρω....
Το λάδι σολωμού (Ω3 λιπαρά) δεν είναι για το τρίχωμα. Προσφέρει υγεία στην καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα. Οπότε ναι, κατά μια άποψη βοηθάει για τα γεράματα.

Το τρίχωμα (που σαφώς το φτιάχνει) είναι όπως σωστά είπες ένα επιπλέον καλό που κάνει στο σκύλο το λάδι σολωμού, αλλά το κυριότερο είναι η υγεία της καρδιάς.
 






katerina k.

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2009
6.204
13
Κηφισιά
φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεσαι το πνεύμα μου.:)

εγώ καταλαβαίνω την αγωνία σου και το πως νιώθεις όταν βλέπεις τον σκυλάκο σου να γερνάει και να ''πέφτει'' λίγο-λίγο.

Σκέψου απλά ότι υπήρξαν σκυλούνια που δεν πρόλαβαν να γεράσουν.

Ας είναι καλά ο Τσουφάκος σου και εσύ και ας χαρείτε όσο περισσότερο μπορείτε την κάθε φάση της ζωής σας (βοηθώντας τον αν χρειαστεί βέβαια.)
Το κατάλαβα...απλώς στην αρχή έτσι γρήγορα που το διάβασα...σκέφτηκα ότι τα σκυλιά σου είναι μικρά ακόμα...(χαζομάρα μου)...
Έχω χάσει σκύλο 3 χρονών από αυτοκίνητο...και κόντεψε να μου στρίψει..γιατί δεν ήμουνα καν εκεί όταν έγινε...ακόμα τον σκέφτομαι και ας έχουν περάσει 11 χρόνια..
 








Στατιστικά Forum

Θέματα
33.321
Μηνύματα
899.872
Μέλη
20.085
Νεότερο μέλος
DimitrisK.