Πάντως τι αντιδράσεις περιμένεις απο το σκύλο? Αφου δεν δείχνει να έχει κανένα πρόβλημα.... Επίσης η θεραπεία με vibramycin κρατάει τουλάχιστον 3 βδομάδες απ'οσο ξέρω και συνήθως ένα μηνα..... τι νόημα έχει να την κάνετε μισή?
Διάγνωση Ερλιχίωσης
- Thread starter sofia
- Ημερομηνία δημιουργίας
Η νόσος με το όνομα "ερλιχίωση", μπορεί να προκληθεί από διάφορους μικροοργανισμούς του γένους "Ehrlichia". Η κλασική περίπτωση ερλιχίωσης είναι αυτή που προκαλείται από το είδος "Ehrlichia Canis", που μεταδίδεται με το καφέ τσιμπούρι "Rhipicephalus sanguineus". Άλλα είδη είναι η "Ehrlichia Ewingi", "Ehrlichia Phagocytophila", "Ehrlichia Chaffeensis" (που προσβάλει τον άνθρωπο), η "Ehrlichia Risticii" (που προσβάλει τα άλογα, αλλά πειραματικά έχει αποδειχθεί ότι προσβάλει και τους σκύλους) και η "Ehrlichia Platys" (που προσβάλει τα αιμοπετάλια και προκαλεί ελάχιστες ή και καθόλου αιμορραγικές τάσεις στο σκύλο). Η "Ehrlichia Chaffeensis" προσβάλει τον άνθρωπο και μεταδίδεται με μολυσμένα τσιμπούρια. Όμως δεν υπάρχουν ενδείξεις άμεσης μετάδοσης από το σκύλο στον άνθρωπο.
Έντονοι αναιμία-ωχροί βλεννογόνοι (αρχείο Κ. Γ. Κονταδάκη)
Αιτιολογία και παθογένεση
Η μετάδοση της "Ehrlichia Canis", που είναι και η πιο συχνή αιτία της ερλιχίωσης γίνεται με τα καφέ τσιμπούρια του είδους "Rhipicephalus Sanguineus". Τα τσιμπούρια αυτά αποτελούν και την κύρια "δεξαμενή" και τον κύριο φορέα της "Ehrlichia Canis", η οποία μπορεί να παραμείνει μέσα τους για πάνω από 150 μέρες μετά την απόσπασή τους
από το σώμα του σκύλου. Το τσιμπούρι αυτό μπολύνει το σκύλο με το σάλιο του, ακολουθούν 1-3 εβδομάδες περίοδος επώασης και 3 στάδια της ασθένειας:
Οξύ. Το μικρόβιο διαδίδεται από την περιοχή του δαγκώματος στο σπλήνα, συκώτι και λεμφογάγγλια (όπου και προκαλεί οργανομεγαλία). Μετά συνεχίζει (υποκλινικά) με ήπια θρομβοκυτταροπενία (χαμηλά αιμοπετάλια), προσβάλει κυρίως ενδοθηλικά κύτταρα, στη συνέχεια προκαλεί αγγειίτιδες (φλεγμονές των αγγείων), μείωση της διάρκειας ζωής των αιμοπεταλίων (έτσι προκαλείται θρομβοκυτταροπενία), μεταβλητή λευκοπενία, ήπια αναιμία.
Η σοβαρότητα της κατάστασης βέβαια εξαρτάται από τον οργανισμό.
Υποκλινικό. Με παρουσία του μικροβίου, παρουσία αντισωμάτων και συνέχιση της θρομβοκυτταροπενίας.
Χρόνιο. Ο μυελός των οστών είναι πια εξασθενημένος (μειωμένη παραγωγή αιμοπεταλίων, ερυθρών αιμοσφαιρίων=αναιμία)!!!
Μετά από μία οξεία νόσο οι σκύλοι παραμένουν φορείς της "Ehrlichia Canis" για τουλάχιστον 29 μήνες κι έτσι μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα αν χρησιμοποιηθούν ως δότες αίματος σε άλλους σκύλους.
Επομένως θα πρέπει πάντα να ελέγχουμε τους δότες!!!
Συμπτώματα
Συνήθως μια οξεία μορφή εξελίσσεται σε χρόνια νόσο. Σε μία οξεία ερλιχίωση έχουμε πυρετό, γενικευμένη λεμφαδενοάθεια (διογκωμένοι λεμφαδένες, κάτι που θα διαπιστώσει ο κτηνίατρός μας), κατάπτωση, βήχα ή δύσπνοια, πυώδες ρινικό και οφθαλμικό έκκριμα. Επίσης, μπορούμε να διαπιστώσουμε μείωση αντοχής, οίδημα (πρήξιμο-συγκέντρωση υγρού) στα άκρα ή στο όσχεο των αρσενικών ζώων. Συχνά βέβαια, βλέπουμε τσιμπούρια πάνω στο ζώο ή ο ιδιοκτήτης το αναφέρει. Πολύ συχνά όμως δεν έχουμε δει καθόλου τσιμπούρια στο σκύλο μας κι όμως ο σκύλος νοσεί! Η εξήγηση είναι περιττή...
Οι περισσότερες οξείες περιπτώσεις συμβαίνουν τους θερμούς μήνες, όταν δηλαδή η δραστηριότητα των τσιμπουριών είναι μέγιστη.
Οι αιμορραγικές τάσεις (αίμα από τη μύτη για παράδειγμα), προκαλούνται αφ' ενός από τη μείωση των επιπέδων των θρομβοκυττάρων και αφ' ετέρου από τη φλεγμονή των αγγείων που προκαλεί το μικρίβιο.
Κατά την οξεία φάση της νόσου ο θάνατος είναι σπάνιος. Συνήθως έχουμε ανάρρωση σε 1-2 εβδομάδες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, ή μπορεί να επακολουθήσει χρόνια νόσος. Σ' αυτή τη φάση έχουμε όπως είπαμε υποπλασία του μυελού των οστών.
Ανάλογα με το ποια όργανα προσβάλλονται και σε ποιο βαθμό, τα συμπτώματα ποικίλουν. Έτσι μπορεί να διαπιστωθεί σπληνομεγαλία, σπειραματονεφρίτιδα, νεφρική ανεπάρκεια και μηνιγγίτιδα, αταξία, κατάπτωση και άλλες νευρολογικές δυσλειτουργίες (λόγω της διήθησης μονοπύρηνων κυττάρων στις μήνιγγες και αιμορραγιών). Επίσης έχουμε απώλεια βάρους και αιμμοραγίες, κυρίως από τη μύτη όπως είπαμε πιο πάνω.
Ανοσία
Ζώα που αναρρώνουν από μία οξεία κατάσταση είναι συνήθως άνοσα σε μία επιμόλυνση. Μάλιστα έχει αναφερθεί ότι η απομάκρυνση της "Ehrlichia Canis" από ένα σκύλο-φορέα, τον καθιστά ευάλωτο
σε μία νέα μόλυνση.
Διάγνωση
Βασίζεται: στα κλινικά συμπτώματα, στο ιστορικό (χρησιμοποιούνται ή όχι αντιπαρτασιτικά, ποιά χρησιμοποιούνται και αν χρησιμοποιούνται σωστά, άν έχουν παρατηρηθεί τσιμπούρια πάνω στο ζώο, αν το ζώο
ζει σε κήπο ή σε διαμέρισμα), την κλινική εξέταση και ειδικές αιματολογικές εξετάσεις.
Πρόγνωση και Θεραπεία
Η πρόγνωση είναι πολύ καλή στις περιπτώσεις οξείας ερλιχίωσης με την κατάλληλη θεραπεία. Σε χρόνιες καταστάσεις μπορούμε να δούμε ανταπόκριση στη θεραπεία ακόμη και μετά από ένα μήνα, ενώ η
πρόγνωση είναι πολύ δυσμενής αν ο μυελός των οστών είναι σε πολύ κακή κατάσταση (υποπλασία). Η μετάβαση από την οξεία μορφή σε χρόνια, μπορεί να αποτραπεί εύκολα με την άμεση και αποτελεσματική
θεραπεία, αλλά πολλοί σκύλοι παραμένουν οροθετικοί και μπορεί να εμφανιστεί υποτροπή (ακόμα και χρόνια μετά). Αναφέρεται ότι οι Γερμανικοί Ποιμενικοί και τα Ντόμπερμαν, είναι πιο ευαίσθητες φυλές στη νόσο. Για τη θεραπεία χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά ευρέους φάσματος, (τετρακυκλίνη, δοξυκυκλίνη), διπροπιονική ιμιδοκάρβη (κτηνιατρικό φάρμακο για αιμοπαρασιτώσεις), γλυκοκορτικοειδή (για την αντιμετώπιση των οιδημάτων του νευρικού συστήματος και της θρομβοκυτταροπενίας). Ακόμη μπορούν να χορηγηθούν και ανδρογονικά στεροειδή για να υποκινηθεί ο μεελός των οστών. Επιπλέον, δίνεται υποστηρικτική αγωγή με βιταμίνες, ορούς και άλλα σκευάσματα, ανάλογα με το προσβληθέν όργανο. Σε οξείες περιπτώσεις, έχουμε γρήγορα βελτίωση της κλινικής εικόνας μέσα σε 24-48 ώρες. Σε χρόνιες, έχουμε σταδιακή βελτίωση, αν και οι ανωμαλίες στις αιματολογικές εξετάσεις παραμένουν για λίγους μήνες.
Μετά από 6 μήνες ελέγχουμε πάλι αιματολογικά το ζώο.
Πρόληψη
Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Δεν αμελούμε ποτε την αντιπαρασιτική τακτική που μας συστήνει ο κτηνίατρός μας, ώστε να αποκλέισουμε αν είναι δυνατόν την παρουσία τσιμπουριών στο σκύλο μας. Προληπτικά, μπορούν να χορηγηθούν διάφορα σκευάσματα στα εκτροφεία που βρίσκονται σε περιοχές στις οποίες η ερλιχίωση είναι ενδημική.
πηγη:http://www.bobtailclub.gr/p_000094.htm ((αρθρο του Κ.Κονταδάκη)
Έντονοι αναιμία-ωχροί βλεννογόνοι (αρχείο Κ. Γ. Κονταδάκη)
Αιτιολογία και παθογένεση
Η μετάδοση της "Ehrlichia Canis", που είναι και η πιο συχνή αιτία της ερλιχίωσης γίνεται με τα καφέ τσιμπούρια του είδους "Rhipicephalus Sanguineus". Τα τσιμπούρια αυτά αποτελούν και την κύρια "δεξαμενή" και τον κύριο φορέα της "Ehrlichia Canis", η οποία μπορεί να παραμείνει μέσα τους για πάνω από 150 μέρες μετά την απόσπασή τους
από το σώμα του σκύλου. Το τσιμπούρι αυτό μπολύνει το σκύλο με το σάλιο του, ακολουθούν 1-3 εβδομάδες περίοδος επώασης και 3 στάδια της ασθένειας:
Οξύ. Το μικρόβιο διαδίδεται από την περιοχή του δαγκώματος στο σπλήνα, συκώτι και λεμφογάγγλια (όπου και προκαλεί οργανομεγαλία). Μετά συνεχίζει (υποκλινικά) με ήπια θρομβοκυτταροπενία (χαμηλά αιμοπετάλια), προσβάλει κυρίως ενδοθηλικά κύτταρα, στη συνέχεια προκαλεί αγγειίτιδες (φλεγμονές των αγγείων), μείωση της διάρκειας ζωής των αιμοπεταλίων (έτσι προκαλείται θρομβοκυτταροπενία), μεταβλητή λευκοπενία, ήπια αναιμία.
Η σοβαρότητα της κατάστασης βέβαια εξαρτάται από τον οργανισμό.
Υποκλινικό. Με παρουσία του μικροβίου, παρουσία αντισωμάτων και συνέχιση της θρομβοκυτταροπενίας.
Χρόνιο. Ο μυελός των οστών είναι πια εξασθενημένος (μειωμένη παραγωγή αιμοπεταλίων, ερυθρών αιμοσφαιρίων=αναιμία)!!!
Μετά από μία οξεία νόσο οι σκύλοι παραμένουν φορείς της "Ehrlichia Canis" για τουλάχιστον 29 μήνες κι έτσι μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα αν χρησιμοποιηθούν ως δότες αίματος σε άλλους σκύλους.
Επομένως θα πρέπει πάντα να ελέγχουμε τους δότες!!!
Συμπτώματα
Συνήθως μια οξεία μορφή εξελίσσεται σε χρόνια νόσο. Σε μία οξεία ερλιχίωση έχουμε πυρετό, γενικευμένη λεμφαδενοάθεια (διογκωμένοι λεμφαδένες, κάτι που θα διαπιστώσει ο κτηνίατρός μας), κατάπτωση, βήχα ή δύσπνοια, πυώδες ρινικό και οφθαλμικό έκκριμα. Επίσης, μπορούμε να διαπιστώσουμε μείωση αντοχής, οίδημα (πρήξιμο-συγκέντρωση υγρού) στα άκρα ή στο όσχεο των αρσενικών ζώων. Συχνά βέβαια, βλέπουμε τσιμπούρια πάνω στο ζώο ή ο ιδιοκτήτης το αναφέρει. Πολύ συχνά όμως δεν έχουμε δει καθόλου τσιμπούρια στο σκύλο μας κι όμως ο σκύλος νοσεί! Η εξήγηση είναι περιττή...
Οι περισσότερες οξείες περιπτώσεις συμβαίνουν τους θερμούς μήνες, όταν δηλαδή η δραστηριότητα των τσιμπουριών είναι μέγιστη.
Οι αιμορραγικές τάσεις (αίμα από τη μύτη για παράδειγμα), προκαλούνται αφ' ενός από τη μείωση των επιπέδων των θρομβοκυττάρων και αφ' ετέρου από τη φλεγμονή των αγγείων που προκαλεί το μικρίβιο.
Κατά την οξεία φάση της νόσου ο θάνατος είναι σπάνιος. Συνήθως έχουμε ανάρρωση σε 1-2 εβδομάδες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, ή μπορεί να επακολουθήσει χρόνια νόσος. Σ' αυτή τη φάση έχουμε όπως είπαμε υποπλασία του μυελού των οστών.
Ανάλογα με το ποια όργανα προσβάλλονται και σε ποιο βαθμό, τα συμπτώματα ποικίλουν. Έτσι μπορεί να διαπιστωθεί σπληνομεγαλία, σπειραματονεφρίτιδα, νεφρική ανεπάρκεια και μηνιγγίτιδα, αταξία, κατάπτωση και άλλες νευρολογικές δυσλειτουργίες (λόγω της διήθησης μονοπύρηνων κυττάρων στις μήνιγγες και αιμορραγιών). Επίσης έχουμε απώλεια βάρους και αιμμοραγίες, κυρίως από τη μύτη όπως είπαμε πιο πάνω.
Ανοσία
Ζώα που αναρρώνουν από μία οξεία κατάσταση είναι συνήθως άνοσα σε μία επιμόλυνση. Μάλιστα έχει αναφερθεί ότι η απομάκρυνση της "Ehrlichia Canis" από ένα σκύλο-φορέα, τον καθιστά ευάλωτο
σε μία νέα μόλυνση.
Διάγνωση
Βασίζεται: στα κλινικά συμπτώματα, στο ιστορικό (χρησιμοποιούνται ή όχι αντιπαρτασιτικά, ποιά χρησιμοποιούνται και αν χρησιμοποιούνται σωστά, άν έχουν παρατηρηθεί τσιμπούρια πάνω στο ζώο, αν το ζώο
ζει σε κήπο ή σε διαμέρισμα), την κλινική εξέταση και ειδικές αιματολογικές εξετάσεις.
Πρόγνωση και Θεραπεία
Η πρόγνωση είναι πολύ καλή στις περιπτώσεις οξείας ερλιχίωσης με την κατάλληλη θεραπεία. Σε χρόνιες καταστάσεις μπορούμε να δούμε ανταπόκριση στη θεραπεία ακόμη και μετά από ένα μήνα, ενώ η
πρόγνωση είναι πολύ δυσμενής αν ο μυελός των οστών είναι σε πολύ κακή κατάσταση (υποπλασία). Η μετάβαση από την οξεία μορφή σε χρόνια, μπορεί να αποτραπεί εύκολα με την άμεση και αποτελεσματική
θεραπεία, αλλά πολλοί σκύλοι παραμένουν οροθετικοί και μπορεί να εμφανιστεί υποτροπή (ακόμα και χρόνια μετά). Αναφέρεται ότι οι Γερμανικοί Ποιμενικοί και τα Ντόμπερμαν, είναι πιο ευαίσθητες φυλές στη νόσο. Για τη θεραπεία χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά ευρέους φάσματος, (τετρακυκλίνη, δοξυκυκλίνη), διπροπιονική ιμιδοκάρβη (κτηνιατρικό φάρμακο για αιμοπαρασιτώσεις), γλυκοκορτικοειδή (για την αντιμετώπιση των οιδημάτων του νευρικού συστήματος και της θρομβοκυτταροπενίας). Ακόμη μπορούν να χορηγηθούν και ανδρογονικά στεροειδή για να υποκινηθεί ο μεελός των οστών. Επιπλέον, δίνεται υποστηρικτική αγωγή με βιταμίνες, ορούς και άλλα σκευάσματα, ανάλογα με το προσβληθέν όργανο. Σε οξείες περιπτώσεις, έχουμε γρήγορα βελτίωση της κλινικής εικόνας μέσα σε 24-48 ώρες. Σε χρόνιες, έχουμε σταδιακή βελτίωση, αν και οι ανωμαλίες στις αιματολογικές εξετάσεις παραμένουν για λίγους μήνες.
Μετά από 6 μήνες ελέγχουμε πάλι αιματολογικά το ζώο.
Πρόληψη
Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Δεν αμελούμε ποτε την αντιπαρασιτική τακτική που μας συστήνει ο κτηνίατρός μας, ώστε να αποκλέισουμε αν είναι δυνατόν την παρουσία τσιμπουριών στο σκύλο μας. Προληπτικά, μπορούν να χορηγηθούν διάφορα σκευάσματα στα εκτροφεία που βρίσκονται σε περιοχές στις οποίες η ερλιχίωση είναι ενδημική.
πηγη:http://www.bobtailclub.gr/p_000094.htm ((αρθρο του Κ.Κονταδάκη)
Last edited by a moderator:
ο γιατρός προφανώς θέλει να είναι καλυμμένος, εμάς στην αρχή μας είπε οτι θα πάρει αντιβίωση για 4 εβδομάδες, την πρώτη εβδομάδα απο 3 αντιβιώσεις την ημέρα και μετά απο 1 αντιβίωση την ημέρα. Το απόγευμα που θα έχω φύγει απο το γραφείο, γιατί τώρα υποτίθεται οτι δουλεύω κιόλας, θα περάσω απο εκεί με ηρεμία να μιλήσω μαζί του.
Εννοείς 3 χάπια την ημέρα ή 3 διαφορετικές αντιβιώσεις; Οταν σου τα πει με ηρεμία, πληροφόρησέ μας για να συνεχίσουμε την συζήτηση και να σε τρελλάνουμε περισσότερο...
3 χάπια vibramycin την ημέρα! Δεν χρειάζεται να με τρελλάνετε εσείς, είμαι τρελλή εκ γενετής! Ειδικά με τις αρρώστιες των άλλων γιατί για μένα δεν με ενδιαφέρει!Μην μου πει κανείς οτι μπορεί να έχει κάτι κάποιος δικος μου!Την πάτησε, ξεκινάει το παρτυ! Θα ζήσω γιατρέ μου?
Όταν το έπαθε η δικιά μου, δεν είχε κανένα απολύτως σύμπτωμα. Τυχαία το μάθαμε από εξέταση αίματος. Αμαρτία δεν θέλω να πάρω, αλλά μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να μου είπε η κτηνίατρος ότι η μικρή μου έχει ερλιχία, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχε τίποτα, μόνο και μόνο για να πάρει τα λεφτά. καθώς ήταν λίγες μέρες πριν φύγει διακοπές . Ο λόγος που πίστευα κάτι τέτοιο, είναι το ότι ο τωρινός μας κτηνίατρος μου είχε πει όταν την πρωτοπήγα σ'αυτόν μετά την οδυνηρή εμπειρία από την πρώτη κτηνίατρο, ότι και εξετάσεις να της κάνουμε πάλι, δεν θα έχουν πέσει οι τιμές και οι πραγματικές θα φανούν μετά από μήνες. Παρ'όλα αυτά, του ζήτησα να κάνει και γενικές και βιοχημικές και όλες οι τιμές ήταν φυσιολογικότατες Εν τω μεταξύ όταν είχα πάει σ'αυτή για το πρώτο εμβόλιο, είχε πάρει άλλα πόσα άτομα και τους έλεγε ακριβώς ότι είπε και σε μένα 'ερλιχίωση ... μπλα μπλα μπλα ... πρέπει να ξεκινήσουμε άμεσα θεραπεία ... μπλα μπλα μπλα'. Και η τιμή του εμβολίου, φυσικά διπλάσια απ'ό,τι σε άλλους κτηνιάτρους
. Ο λόγος που πίστευα κάτι τέτοιο, είναι το ότι ο τωρινός μας κτηνίατρος μου είχε πει όταν την πρωτοπήγα σ'αυτόν μετά την οδυνηρή εμπειρία από την πρώτη κτηνίατρο, ότι και εξετάσεις να της κάνουμε πάλι, δεν θα έχουν πέσει οι τιμές και οι πραγματικές θα φανούν μετά από μήνες. Παρ'όλα αυτά, του ζήτησα να κάνει και γενικές και βιοχημικές και όλες οι τιμές ήταν φυσιολογικότατες Εν τω μεταξύ όταν είχα πάει σ'αυτή για το πρώτο εμβόλιο, είχε πάρει άλλα πόσα άτομα και τους έλεγε ακριβώς ότι είπε και σε μένα 'ερλιχίωση ... μπλα μπλα μπλα ... πρέπει να ξεκινήσουμε άμεσα θεραπεία ... μπλα μπλα μπλα'. Και η τιμή του εμβολίου, φυσικά διπλάσια απ'ό,τι σε άλλους κτηνιάτρους
Ετσι από περιέργεια... αν θέλεις πες την τιμή. Από όσα διαβάζω, αισθάνομαι πολύ τυχερή τόσο για τα σκυλιά μου όσο και για τον γιατρό μας. Δεν εννοώ αρχικώς για τα λεφτά που παίρνει. Αλλά τελικά και γι' αυτό... Να σκεφτείτε ότι 8 χρόνια τώρα, και ένα 10μηνο με το νέο μέλος, δεν μου έχει πάρει ποτέ αμοιβή επίσκεψης. Ούτε για τις προληπτικές εξετάσεις 2 φορές τον χρόνο Χ 2 πλέον... Θεωρεί ότι συμμετέχει στο καλό που έκανα εγώ να τα μαζέψω από τους δρόμους.Και η τιμή του εμβολίου, φυσικά διπλάσια απ'ό,τι σε άλλους κτηνιάτρους
50 ευρώ μου πήρε. Αλλά δε μου πήρε ποτέ επίσκεψη η αλήθεια είναι, γιατί πολύ απλά δεν εξέτασε το σκύλο μου ποτέ!!!!!!!!!!!! Μόνο την πρώτη φορά που πήγαμε ακροάστηκε την καρδιά της. Επίσκεψη παίρνει 40 ευρώ και το σκυλί το εξετάζει μόνο αν της το ζητήσεις (αυτό δεν το ήξερα, το έμαθα από τη γειτόνισσα που μου τη σύστησε, μετά που την αλλάξαμε και της έλεγα τα παράπονά μου). aja1:
aja1:
Αφού λέω ότι εμένα δε μου χρέωσε ποτέ επίσκεψη, γιατί δεν έχει εξετάσει και το σκυλί μου ποτέ! Η γειτόνισσα μου είπε πόσο χρεώνει την επίσκεψη και ότι εξετάζει μόνο κατόπιν απαιτήσεως του ιδιοκτήτη
καλημέρα, την Παρασκευή πήγαμε στον κτηνίατρο, η θεραπεία θα γίνει κανονικά για έναν μήνα με vibramycin. Με πήρε τηλ. την Πέμπτη ο γιατρός και μου είπε να περάσω απο εκεί αν και το ειχα στο πρόγραμμα να πάω. Ο Φιντελούκος είναι μια χαρά (άσχετο, το Σάββατο αν και καθυστερημένα με όλα αυτά, στολίσαμε το δέντρο, τί χαρά έκανε που μπήκε στο σαλόνι γιατί δεν τον αφήνουμε να μπαίνει δεν περιγράφεται για 10 λεπτά έτρεχε σπινταριστός σε όλο το σπίτι χωρίς να μπορεί κανείς να τον πιάσει!!!Τί γέλια κάναμε!!! Σας ευχαριστώ και πάλι όλους για όλες τις συμβουλές που μου δώσατε και το κυριότερο σας ευχαριστώ που είσασταν <<κοντα>> μου. Καλά Χριστούγεννα να έχουμε όλοι!!!!
Τον περασμένο Οκτώβριο βγήκε θετική η εξέταση για ερλίχια στο μικρό. Και οι δύο δείκτες μικροί, στο 1/200.
Μόλις χθες πήρα στα χέρια μου μια γενική εξέταση αίματος που του έκανα το περασμένο Σάββατο. Όλοι οι δείκτες ήταν καλοί (sgot, sgpt, κρεατίνη, ουρία, φωσφατάση), όπως και όλες οι τιμές της γενικής αίματος
Το θέμα μου είναι ότι μέσα στις γενικές αίματος είχε και προληπτικές-προγνωστικές εξετάσεις για ερλίχια και λεϊσμανία. Και οι δύο βγήκαν αρνητικές.
Ξέρω ότι η ερλίχια μπορεί να κάνει και χρόνια για να "σβηστεί".
Είναι δυνατόν να εξαφανίστηκε πλήρως ο δείκτης μέσα σε 2-3 μήνες;
Μήπως οι δείκτες ήταν στο όριο του λάθους στην πρώτη εξέταση και τσάμπα πήγε η "θεραπεία" με vibramycin και imizol;
Μόλις χθες πήρα στα χέρια μου μια γενική εξέταση αίματος που του έκανα το περασμένο Σάββατο. Όλοι οι δείκτες ήταν καλοί (sgot, sgpt, κρεατίνη, ουρία, φωσφατάση), όπως και όλες οι τιμές της γενικής αίματος
Το θέμα μου είναι ότι μέσα στις γενικές αίματος είχε και προληπτικές-προγνωστικές εξετάσεις για ερλίχια και λεϊσμανία. Και οι δύο βγήκαν αρνητικές.
Ξέρω ότι η ερλίχια μπορεί να κάνει και χρόνια για να "σβηστεί".
Είναι δυνατόν να εξαφανίστηκε πλήρως ο δείκτης μέσα σε 2-3 μήνες;
Μήπως οι δείκτες ήταν στο όριο του λάθους στην πρώτη εξέταση και τσάμπα πήγε η "θεραπεία" με vibramycin και imizol;
Την πρώτη φορά που διαγνώσαμε ερλίχια, επειδή έγινε μέσω των προληπτικών εξετάσεων που κάνουμε και δεν υπήρχαν καν συμπτώματα, ο δείκτης ήταν πολύ χαμηλός, νομίζω 1/300, κάναμε θεραπεία και στο τρίμηνο η επανεξέταση έδειξε αμέσως αρνητική. Νομίζω μπορεί να συμβεί αν το πετύχεις τόσο στην αρχή του.
Μετά το πέρας της θεραπείας ο κτηνίατρος είχε πει ότι θα χρειαστούν 2 επανεξετάσεις για να είμαστε σίγουροι για το αν έχει εξαλειφθεί τελείως. Μία στο εξάμηνο και μία στο χρόνο επάνω.
Για αυτό το λόγο τείνω να πιστεύω ότι η πρώτη εξέταση ήταν ψευδής και τσάμπα πήγε η θεραπεία.
Για αυτό το λόγο τείνω να πιστεύω ότι η πρώτη εξέταση ήταν ψευδής και τσάμπα πήγε η θεραπεία.
Εμείς επανεξέταση για ερλίχια κάνουμε στο τρίμηνο. Και έτσι κι αλλιώς κάθε εξάμηνο προληπτικές (γενικές-ερλίχια-καλαζάρ). Αυτό που ξέρω εγώ, είναι ότι όταν έχει ασθενήσει και κάνει θεραπεία, ακόμη κι αν θεραπευτεί πλήρως, μπορεί οι εξετάσεις του να δείχνουν αρνητικές για αρκετό καιρό. Τώρα να δείξουν αμέσως αρνητικές και ίσως ξανά θετικές;;; Τι να σου πω; Αυτό μου έχει τύχει πρόσφατα, όπου με μειωμένους δείκτες (δηλαδή η κίνηση ήταν: από 1/3200, σε 1/800 αμέσως με την πρώτη επανεξέταση και μετά 1/1600 !!!) μου είπε πως κόλλησε εκ νέου και δεν ήταν αναζωπύρωση της αρχικής μόλυνσης.
