Παρατηρώντας προσεκτικά το βάδισμα του σκύλου μου εδώ και περίπου ένα μήνα διαπίστωσα πως όταν ήταν για αρκετή ώρα ξαπλωμένος και σηκώνονταν απότομα, κούτσαινε ανεπαίσθητα και μετά από λίγο σταματούσε και βάδιζε φυσιολογικά. Το πρόβλημα ήταν στα μπροστινά πόδια και ήμουν σχεδόν σίγουρη πως πρόκειται για οστεοχονδρωση, μιας που το βασικό σύμπτωμα της είναι η παύση της χωλότητας όταν ζεσταίνεται η άρθρωση.
Ο άντρας μου με θεώρησε υπερβολική διότι γνωρίζει πως είμαι υποχόνδρια στα θέματα υγείας του σκύλου. Εκείνος δεν είχε προσέξει τίποτα και η αλήθεια είναι πως το σκυλί δεν φαίνονταν να έχει κανένα πρόβλημα.
Παρόλα αυτά, για να μου φύγει η ιδέα πέρασα το σκύλο από κόσκινο. Οι ακτινογραφίες με δικαίωσαν.
Πρώιμη μορφή δυσπλασίας και στους 2 αγκώνες. Πολύ συνηθισμένη παλαιότερα στα Rottweiler, η οποία έχει περιοριστεί σημαντικά λόγω της επιλεκτικής εκτροφής. Η ακτινογραφία δείχνει καθαρά το πρόβλημα στον δεξί αγκώνα.
Αυτό το σημείο δεν θα έπρεπε να προεξέχει κάνοντας «ράμφος» αλλά θα έπρεπε να ακολουθεί ομαλά την υπόλοιπη άρθρωση. Το γεγονός ότι προεξέχει αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα να μην αντέξει το σημείο αυτο τις πιέσεις και να σπάσει δημιουργωντας φλεγμονή και απίστευτο πόνο στο ζώο.
Σε αυτή την περίπτωση το χειρουργείο θεωρείται επιβεβλημένο. Στην δική μας περίπτωση, ευτυχώς, όχι (ακόμα). Το πρόβλημα θα το ελέγχουμε συχνά και εφ’ όρου ζωής θα παίρνει σκευάσματα χονδροϊτίνης- γλυκοζαμίνης. Από αυριο θα τον αρχισω με Seraquin και βλέπουμε.
Ηθικό δίδαγμα. Εάν θέλετε να ταλαιπωρείστε και εσείς και ο σκύλος σας με χειρουργεία, φάρμακα, εξετάσεις και να υποβάλετε τον εαυτό σας σε διαδικασία απίστευτης ψυχικής οδύνης βλέποντας το ζώο σας να υποφέρει από πόνους, χωλότητα, καρδιά, δερματικά προβλήματα κ.α, ΠΑΡΤΕ ΣΚΥΛΟ ΑΠΟ ΒΥΒ.
Θα εκτιμούσα αφάνταστα την γνώμη των κτηνίατρων της παρέας μας και όσων έχουν να που κάτι ουσιαστικό σχετικά με τη δυσπλασία αγκώνα (χωρίς περιττά σχόλια περί περαστικών κτλ)
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Ο άντρας μου με θεώρησε υπερβολική διότι γνωρίζει πως είμαι υποχόνδρια στα θέματα υγείας του σκύλου. Εκείνος δεν είχε προσέξει τίποτα και η αλήθεια είναι πως το σκυλί δεν φαίνονταν να έχει κανένα πρόβλημα.
Παρόλα αυτά, για να μου φύγει η ιδέα πέρασα το σκύλο από κόσκινο. Οι ακτινογραφίες με δικαίωσαν.
Πρώιμη μορφή δυσπλασίας και στους 2 αγκώνες. Πολύ συνηθισμένη παλαιότερα στα Rottweiler, η οποία έχει περιοριστεί σημαντικά λόγω της επιλεκτικής εκτροφής. Η ακτινογραφία δείχνει καθαρά το πρόβλημα στον δεξί αγκώνα.
Αυτό το σημείο δεν θα έπρεπε να προεξέχει κάνοντας «ράμφος» αλλά θα έπρεπε να ακολουθεί ομαλά την υπόλοιπη άρθρωση. Το γεγονός ότι προεξέχει αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα να μην αντέξει το σημείο αυτο τις πιέσεις και να σπάσει δημιουργωντας φλεγμονή και απίστευτο πόνο στο ζώο.
Σε αυτή την περίπτωση το χειρουργείο θεωρείται επιβεβλημένο. Στην δική μας περίπτωση, ευτυχώς, όχι (ακόμα). Το πρόβλημα θα το ελέγχουμε συχνά και εφ’ όρου ζωής θα παίρνει σκευάσματα χονδροϊτίνης- γλυκοζαμίνης. Από αυριο θα τον αρχισω με Seraquin και βλέπουμε.
Ηθικό δίδαγμα. Εάν θέλετε να ταλαιπωρείστε και εσείς και ο σκύλος σας με χειρουργεία, φάρμακα, εξετάσεις και να υποβάλετε τον εαυτό σας σε διαδικασία απίστευτης ψυχικής οδύνης βλέποντας το ζώο σας να υποφέρει από πόνους, χωλότητα, καρδιά, δερματικά προβλήματα κ.α, ΠΑΡΤΕ ΣΚΥΛΟ ΑΠΟ ΒΥΒ.
Θα εκτιμούσα αφάνταστα την γνώμη των κτηνίατρων της παρέας μας και όσων έχουν να που κάτι ουσιαστικό σχετικά με τη δυσπλασία αγκώνα (χωρίς περιττά σχόλια περί περαστικών κτλ)
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
