Τελικά για να διατηρείς σκύλο πρέπει:
a. Να έχεις πτυχείο κτηνιατρικής
b. Να μην εμπιστεύεσαι τις διαγνώσεις και να τις διασταυρώνεις ακόμη και αν "έχεις πάει στον καλύτερο"
Εισαγωγικά να πω, ότι αφού ήδη είχαμε κάνει επέμβαση για άτονο έλκος κερατοειδούς στα 4 από τα 4 μάτια των 2 σκύλων, η Πέππερ ξαναεμφάνισε πρόβλημα πριν από 1 μήνα, ίδια συμπτώματα με τις προηγούμενες φορές. Και επειδή ο διάολος σπάει το ποδάρι του και ο γιατρός που πηγαίναμε έως τότε έλειπε στο εξωτερικό, οπότε σε αναζήτηση άλλου οφθαλμίατρου και πήγα στην Παπαϊωάννου.
Καταρχήν να διορθώσω κάποια πράγματα που είχα γράψει (κατά τα λεγόμενα του τότε ντοκ) για το ακαδημαικόν/κτηνιατρικό του πράγματος.
Nα διευκρινίσω καταρχήν ότι "Άτονο έλκος κερατοειδούς" σημαίνει ότι δεν οφείλεται σε τραυματισμό ή μικρόβιο. Απλά έτσι γούσταρε ο οργανισμός και το πέταξε.
Άτονο έλκος κερατοειδούς είναι αυτό που δε επουλώνεται εντός 3 εβδομάδων που είναι το προβλεπόμενο διάστημα. Δεν έχει να κάνει με την αιτία. Επίσης δεν υφίσταται το "'έτσι γούσταρε ο οργανισμός". Υπάρχει αιτία και μάλιστα λογικότατη, βλέπε παρακάτω.
Ακολουθούμε αγωγή με κολύριο Tobrex (αντιβιοτικό δηλαδή) και μισή ώρα μετά HyloGel (λιπαντικό) 3 φορές τη μέρα. Εάν επρόκειτο για τραυματισμό (κάτι που ελπίζαμε), τότε με την αγωγή αυτή έπρεπε να φτιάξει σε 4-5 μέρες οπότε δεν θα χρειαζόταν επέμβαση. Τζίφος πάλι - το μάτι δεν έφτιαξε. Το ξαναβλέπει ο ντοκ μετά από 5 μέρες και διαγνώσκει πια "άτονο έλκος" άρα προγραμματίζουμε επέμβαση για μετά από 2 εβδομάδες.
Όπως έγραψα πιο πάνω, 3 εβδομάδες δίνεις για να το βαφτίσεις άτονο. Όλες τις προηγούμενες φορές περιμέναμε 4-5 μέρες για να μπούμε χειρουργείο. Ο νοών νοείτω.
Η επέμβαση
Γίνεται με 2 τρόπους (ολική νάρκωση πάντα):
Ως δια μαγείας αυτή τη φορά εγχειριστήκαμε χωρίς ολική νάρκωση, με μέθη και τοπικό αναισθητικό, με ένα πρωτόκολλο που εφαρμόζει η Παπαϊωάννου για βραχυκέφαλα. Και μάλιστα σε μια επέμβαση πιο σύνθετη από ότι κάναμε παλιά. Ξανά ο νοών νοείτω. Σημειωτέον η γιατρός έχει πλήθος ασθενών με το πρόβλημα αυτό, σε παγκ και γαλλικά.
Ποιες φυλές
Επιρρεπείς είναι οι γουρλομάτικες διότι έχουν πιο πολλη εκτεθειμένη επιφάνεια.Το παράδοξο σε μένα είναι ότι χτυπήσαμε κόκκινο στη στατιστική: Δύο στα δύο σκυλιά. Τα οποία σημειωτέον δεν έχουν απολύτως καμία συγγένεια μεταξύ τους, ψάχνοντας όλο το pedigree προς τα πίσω. Shit happens.
Ισχύει για τις εξώφθαλμες φυλές, για τις φυλές με ζάρες, ωστόσο τάση στο πρόβλημα έχουν και άλλες όπως μολοσοειδείς με κρεμασμένα τα κάτω βλέφαρα, εξηγώ παρακάτω γιατί. Καταρχήν να τονίσω ότι στον προηγούμενο γιατρό, σε επαναλαμβανόμενη ερώτησή μου ποια είναι η αιτία του προβλήματος η απάντηση ήταν πάντα "δεν υπάρχει, έτσι το βγάζει ο οργανισμός". Ξανά μανά ο νοών νοείτω.
Στο δια ταύτα με την περίπτωση της Πέππερ:
Kερατοειδής φθαρμένος σε σημεία για άλλη μια φορά. Κι όμως, υπάρχει αιτία και μηχανισμός που το προκαλεί, δεν έρχεται από το θεό:
1. Ξηροφθαλμία: Ιδανικό περιβάλλον για να φθείρεται ο κερατοειδής εύκολα.
Που οφείλεται η ξηροφθαλμία;
Αφενός στην μεγάλη επιφάνεια έκθεσης του ματιού. Αφετέρου στις ζάρες κάτω από τα μάτια. Οι ζάρες διώχνουν το δάκρυ έξω από το μάτι και δεν το αφήνουν να κάνει τη δουλειά του. Αυτό συμβαίνει και σε μολοσοειδή με κρεμασμένο το κάτω βλεφαρο. Ο αδένας αρχίζει να υπερπαράγει δάκρυ, αφού βλέπει ότι δάκρυ δεν υπάρχει στο μάτι. Σε κάποια ηλικία συνήθως γύρω στα 7-8, ο αδένας, αφού έχει υπερεργαστεί, αρχίζει και τα φτύνει και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα.
Τι μπορείς να κάνεις? Προσπαθείς να μειώσεις την ξηροφθαλμία με κάποια ειδικά λιπαντικά κολύρια μπας και προλάβεις καταστάσεις. Εμείς δεν το κάναμε "γιατί έτσι το βγάζει ο οργανισμός οπότε δεν είχε νόημα να κάνουμε κάτι".
2. Εντρόπιο: το ξέρουμε από τα σαρπέι αλλά το φοράνε και τα ακίτα και άλλες φυλές σε μικρότερο βαθμό που δεν φημίζονται κατ' ανάγκη για αυτό.
Το βλέφαρο τείνει προς τα μέσα και οι τρίχες συναντάνε τον κερατοειδή με το ανοιγόκλειμα του ματιού. Βρίσκοντας το έδαφος εκεί ξερό, αρχίζουν και τον γδέρνουν.
Τι κάναμε στην Πέππερ:
α. Καταρχήν φρεζαρίστηκε πάλι ο κερατοειδής και ράφτηκε το 3ο βλέφαρο για 3 εβδομάδες για να επουλώσει.
β. Υπήρχαν 3 τρίχες εσωτερικά του βλέφαρου. Μη ορατές με γυμνό μάτι. Αφαιρέθηκαν τα κομμάτια του ιστού που έφεραν τις τρίχες. Αν η αφαιρούμενη επιφάνεια είναι μεγάλη, μπαίνει μόσχευμα από άλλο σημείο πχ μάγουλο, αλλά σε εμάς δεν χρειάστηκε.
γ. Έγινε πλαστική στη ζάρα κάτω από το μάτι, ώστε να μειωθεί η "διαρροή", στην προσπάθεια να συγκρατεί καλύτερα το δάκρυ.
Τρία πράγματα που έγιναν με μέθη και τοπική νάρκωση, έναντι μόνο του α που κάναμε όλες τις άλλες φρές με ολική νάρκωση.
Η γιατρός: Έχω να πω τα καλύτερα και για την άμεσή ανταπόκρισή της και στο ότι σου εξηγεί υπεραναλυτικά τα πάντα, σε αντίθεση με κάποιους arrogant μεγαλοπιασμένους. Μέχρι και σε χαρτί μου ζωγράφιζε για το συμβαίνει. Επίσης, της πάνε εκεί περιστατικά από άλλους γνωστούς οφθαλμίατρους, 2 μόνο τα συνάντησα εκεί όσο ήμουν, το ένα καμμένη υπόθεση από λάθος αντιμετώπιση. Φοβάμαι ότι δεν έχουμε ξεμπερδέψει με τα μάτια, αλλά τουλάχιστον σε αυτή νιώθω ασφάλεια για ειλικρινή διάγνωση και όχι για πρωτόκολλα που οδηγούν απλά σε επαναλαμβανόμενες επεμβάσεις χωρίς να αντιμετωπίζεται η ρίζα του κακού.