Αρη, πιστεύω ότι ο σκύλος "το έχει". Την προειδοποίηση αυτού του είδους την έχω εισπράξει κι εγώ πριν 4 χρόνια, από ένα ημίαιμο (πολύ καλόβολο - αλλά πολύ δυνατό) σκυλί που είχαμε μαζέψει από το δρόμο και προσπαθούσαμε να του βρούμε νέα οικογένεια. Παρότι δεν ήταν Ε.Π., με "προειδοποίησε" για τα καλά και είχα τα σημάδια στο χέρι μου (στην παλάμη) επί 15 μέρες. Μέχρι τώρα, που έχω μελετήσει πολύ περισσότερο, δεν έχει φύγει από το μυαλό μου ότι δεν ήθελε να με πληγώσει πραγματικά, αλλά να μου βάλει το όριό του. Αλλιώς θα είχα πάει στο νοσοκομείο.
Αυτό ακριβώς είναι και το επικίνδυνο. Οτι (με αφορμή κάποια άλλη κατάσταση - και αν διαπιστώσει ότι τον φοβούνται) στο μέλλον μπορεί να ξαναδαγκώσει.
Παναγιώτη, συμφωνώ με το ότι μπορεί να είχε και άλλο Ε.Π. προηγούμενα και αυτό να μην τον καθιστά έμπειρο. Παρόλα αυτά, νομίζω ότι, για παράδειγμα εσύ (που έχεις Ε.Π. ΚΑΙ επαγγελματική συνδρομή), άσχετα με το γεγονός ότι θα ξαναχρειαζόσουν κάποια ακόμα επαγγελματική βοήθεια, θα είχες ήδη κατανοήσει τη φιλοσοφία χειρισμού και συμπεριφορών ενός τέτοιου σκύλου.
Μην ξεχνάς, επίσης (και ας με διορθώσουν οι πιό έμπειροι), ότι ένα τέτοιο σκυλί που εκπαιδεύεται και μεγαλώνει μέσα σε διαμέρισμα, με πολυπληθή οικογένεια και όλα τα συνεπαγόμενα "πρέπει", είναι πιό "ευγενικό" και "διακριτικό" από το σκυλί του θείου, που ίσως μεγαλώνει σε λιγότερο "απαιτητικό" ανθρώπινο περιβάλλον, με όλα τα θετικά και αρνητικά που βλέπει ο καθένας μας (ανάλογα με την οπτική και τις επιθυμίες μας).
