Και πολύ καλά έκανες.Σε τι ηλικία "χάλασε" κι αν θέλεις μου αναλύεις λίγο το πως?Σε τι ηλικία τον πήγες σε εκπαιδευτή?
Οι αλλάγες άρχισαν περίπου όταν χρόνιζε. Άρχισε να βγάζει μια ...χμμ... δυσαρέσκεια προς τα άλλα αρσενικά.. Το ότι δεν υπάκουε εκτός λουριου δεν μου φαινόταν τραγικό "Έλα μωρέ, κουταβι είναι ακόμα" "Άστον να χαρει και να παίξει/μυρίσει/εξερευνήσει" κι άλλα τέτοια ελαφρυντικά... Άλλωστε δεν ηθελα στρατιώτη, είπαμε!
Εκπαιδευση είχαμε κάνει πιό νωρίς, από τους πρώτους, ήδη, μήνες που τον πήραμε. Κατόπιν ψαξίματος (χαρά στην τύφλα μου) επέλεξα θετική εκπαιδευση. Όχι ότι δεν είναι καλή η θετικη εκπαιδευση, αλλά δεν είναι για μένα και για την μέχρι τώρα-πόσο μάλλον τότε- εμπειρία με σκύλους (τουλάχιστον ίσως να μην ειναι
ακόμα για εμένα).
Η επιθετικότητα προς τα άλλα αρσενικά με έβαλε στο τριπάκι "Ωπα, μεγάλε, πρέπει να κάνεις αυτό που λέω εγώ". Έλα μου όμως που για να κάνει αυτό που λέω εγώ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ πρέπει να κάνει αυτό που του λέω εγω και όλες τις υπόλοιπες φορες.
Με ¨ξυπνησε" ένας συμφορουμίτης που μου εδωσε κάποιες πολύ σημαντικες συμβουλες από κοντα και μου εδειξε και κάποια πραγματα, αφού μας γνώρισε πρώτα. Βέβαια, όσο και να σε "ξυπνησει" κάποιος, όσο και να σου δείξει, αν κάποια πραγματα τα πάρεις εξ'αρχης στραβά... Θυμάμαι σαν και τωρα τα λόγια του "Όταν του λες ΚΑΤΣΕ είναι ΚΑΤΣΕ, να μην του αφηνεις την επιλογη να μην εκτελεσει". (Θυμάσαι γειτονα?)
Νόμιζα ότι άλλαξα νοοτροπία κι ότι εγινα πιό αυστηρή. Κι ότι ο σκύλος μου είναι απλά "ανεξάρτητος και τσοπανοφέρνει, μωρε, σε χαρακτήρα" γι'αυτό και η ξεροκεφαλιά του... Αλλά πρόσφατα άλλος συμφορουμίτης με εριξε από το ροζ συννεφάκι μου. "Αφου βρε kritikopoula από τις 10 φορές που θα του δώσεις εντολη, θα σε αγνοήσει τις 7 και θα τον διορθωσεις μια-δυο". Μα τι λές! Εγω τον διορθωνω κάθε φορά! (Χα, νομίζω!!! Η θετικη μου εχει αφησει μαλλον γερα το «οτι δε σ'αρεσει αγνόησέ το») --Καταραμένη απόσταση.. Ενας καλός κι αντικειμενικος παρατηρητης των πραξεων μου προς το Ρας μένει στο τρίωρο απόστασης...
Άλλος συμφορουμίτης μου έχει εξηγήσει άλλα πραγματα, που αγνοώ στη σχέση μου με το σκύλο (Α! Ρε μπαρφογήπεδο)
Γενικότερα το φόρουμ και οι συμφορουμιτες με εχουν βοηθήσει αρκετά. Αλλά να πω την αλήθεια μου, θα ηθελα να μένω Αθήνα μόνο και μόνο για τις επιλογες εκπαιδευτών που υπάρχουν, που είναι σαφως περισσότερες απ'ότι στην επαρχία... Γιατί δε γίνεται να επιβαρύνω μονίμως τους άλλους "σκυλάδες" στο να με εκπαιδευσουν...