Να σας δώσω κι ένα δικό μου παράδειγμα: πριν από πάνω από ένα μήνα πήρα το σκύλο μου σε άθλιο χάλι από την πανσιόν που τον άφησα. Όλα τα δεδομένα δείχνουν εγκληματική αμέλεια (το εγκληματική το χρησιμοποιώ διότι έχουν γίνει σημαντικές παραβιάσεις σημαντικών νόμων που δε θέλω να τις πω εδώ) και αρκετά άλλα (που επίσης δεν πρόκειται να πω). Το αποτέλεσμα είναι ότι έχω χάσει και πολλά χρήματα και ταλαιπωρήθηκε ο σκύλος μου και ψυχολογικά αισθάνομαι απαίσια.
Τώρα ζω σε χώρα που μου επιτρέπει άνετα να γράψω σε ένα μεγαλο πανώ άμα θέλω ότι η τάδε πανσιόν δολοφονεί σκύλους και να σταθώ απέξω και να φωνάζω με τηλεβόα ό,τι θέλω εναντίον τους. Κανείς δεν πρόκειται να με συλλάβει και κανείς δεν πρόκειται να μπορέσει να με μηνύσει επιτυχώς εκτός αν αποδείξει ότι το κάνω από κακία που είναι πάρα πολύ δύσκολο. Επίσης έχω δικαίωμα να πω σε όλους και να βγάλω σελίδα και στο ίντερνετ τα παραπάνω.
Δεν πρόκειται να το κάνω όμως. Απλώς δε λέω πολλά, μάζεψα όλα τα στοιχεία που μπορούσα, τεκμηρίωσα τα πάντα, έστησα διάφορες παγίδες στην πανσιόν στις οποίες πήγανε και πέσανε μέσα σα βούρλα και πήγα κατευθείαν στη δικηγόρο μου με τα καθέκαστα. Ετοιμάζομαι λοιπόν να τους κοπανήσω με μια αγωγή που θα τρέχουν και δε θα σώνουν. Εάν την κερδίσω (που μάλλον θα την κερδίσω), έχω δικαίωμα να ζητήσω από το δικαστήριο (ήδη ΠΡΙΝ εκδικαστεί) να προβούν σε κατάσχεση της περιουσίας τους εντός βδομάδας από την απόφαση αν δε ρίξουν τα λεφτά αμέσως. Αν η πανσιόν αποφασίσει να μου στείλει δικηγόρο να συμβιβαστούμε εξώδικα, τότε ζητάω λεφτά (εννοείται με γραπτή συμφωνία), όμως αν τα δεχτώ υπογράφω ότι δεν πρόκειται να συζητήσω την υπόθεση με κανένα (ούτε με σας) διότι τότε θα με κυνηγήσουν. Αντίθετα αν έχω απόφαση δικαστηρίου, μπορώ και τα λεφτά να πάρω και να κοινοποιήσω την απόφαση σε όποιον μου γουστάρει με ονόματα, διευθύνσεις, τηλέφωνα, ακόμα και με βρισιές (εφόσον δεν τους βρίσω μπροστά στο δικαστήριο το οποίο τιμωρείται διότι στο δικαστή μιλάμε με το σεις και με το σας).
Τα πλεονεκτήματα: με την ηρεμία καταστρώνει κανείς καλύτερα τα σχέδιά του. Τα σχέδια που καταστρώνει είναι με βάση πραγματικά στοιχεία που λογικά του λένε ότι έχει δίκιο και επομένως μάλλον θα βρει το δίκιό του. Το οποίο τελικά ωφελεί τον ίδιο. Θα μου πείτε ότι άλλο να πεθάνει το σκυλί και άλλο να είναι απλώς πολύ άρρωστο και να αναρρώσει τελικά. Και ναι, το Μουφ (ξύλο να χτυπήσω και να κουνηθώ απ' τη θέση μου) είναι σχεδόν περδίκι. Όμως και πάλι νόμοι καταπατήθηκαν, το Μουφ ταλαιπωρήθηκε, δεν ξέρω τι θα πάθαινε αν γυρνούσα αργότερα, ψυχολογικά είμαι ελαφρώς χάλια ακόμα και έχω ξοδέψει μέχρι τώρα μερικές χιλιαδίτσες δολλάρια. Το πρώτο όμως που έκανα δεν ήταν να διαδώσω φήμες αλλά να βρω πρώτα έναν καλό litigator δικηγόρο (για πολιτικές υποθέσεις), να πάρω συμβουλή απ' αυτόν διότι δεν ήξερα κα αν υπάρχει δυνατότητα να σταθεί η υπόθεση σε αμερικανικό δικαστήριο και ο τύπος (που είναι στη Μασσαχουσέτη) με συμβούλεψε πώς να τεκμηριώσω τα πάντα (να βγάλω αμέσως φωτογραφίες κλπ.) και τι είδους αγωγή θα πρέπει να καταθέσω. Μου βρήκε και το νόμο του Ιλλινόι, μετά πήγα στην πρόεδρο του τμήματος προ-νομικής στο πανεπιστήμιο που επίσης είναι δικηγόρος και φίλη μου, μου σύστησε μια παλιά της φοιτήτρια που είναι καλή litigator εδώ πέρα, την πήρα τηλέφωνο κι από δω παν κι οι άλλοι. Εννοείται ότι συμβουλεύτηκα και δυο φίλες, κτηνίατρο και δικηγόρο αντιστοίχως και εφόσον όλοι συμφωνούσαν και μου είπαν ότι το Μουφ μπορούσε να πάθει όσα έπαθε μόνο από αμέλεια, προέβην στις κατάλληλες ενέργειες.
Από δω και πέρα υπάρχουν δυο οδοί: αν κερδίσω την υπόθεση θα τους πάρει και θα τους σηκώσει στη δυσφήμηση αφού δε θα υπάρχει καμιά πλέον περίπτωση να είναι συκοφαντική (αφού έτσι θα έχει πει το δικαστήριο) ή αν θέλουν να συμβιβαστούν θα τους ζητήσω αρκετά λεφτά για αποζημίωση, στην οποία περίπτωση δε θα βγάλω άχνα για ο,τιδήποτε (αλλά τα λεφτά θα πρέπει να είναι αρκετά).
