αληθευει με το παραπανω το πρωτο σκελος, εχω μια ταση υπερβολης στο ποσο τον φροντιζω, διοτι με το αλλο σκυλακι που ειχαμε, δεν εκανα αρκετα για να το βοηθησω, και το εχω μετανοιωσει, παρ'ολο που κοντα μας εζησε για 8 γεματα χρονια.@TheBestBoi
Δε σου απάντησα χθες, για να περάσει λίγο η πρώτη σύγχυση και να είσαι πιο ήρεμος
Ας ξεκινήσουμε με τα γενικά, κανείς απολύτως δεν ισχυρίζεται ότι δε φροντίζεις το σκύλο σου! Είναι σίγουρο ότι τον αγαπάς, του παρέχεις ό,τι καλύτερο μπορείς και τον φροντίζεις με μεγάλη προσοχή - με μια τάση προς την υπερβολή ενίοτε
Τα αντιπαρασιτικά φάρμακα που χρησιμοποιούμε δυστυχώς δε φαίνεται να δρουν αποτρεπτικά ή τα παράσιτα έχουν αναπτύξει ανοσία - τα παράσιτα τσιμπάνε πρώτα και μετά πεθαίνουν, συμπεριλαμβανομένης και της μισητής σκνίπας. Το πόσο γρήγορα θα πεθάνει ένα μολυσμένο παράσιτο, για κάποιες ασθένειες, εμποδίζει να μολυνθεί ο σκύλος.
Η λεϊσμάνια στην Ελλάδα έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας, αφενός διότι υπάρχουν χιλιάδες μολυσμένα ζώα που δεν παίρνουν αποτελεσματική θεραπεία, αφετέρου η διάρκεια της ζέστης μέσα στο έτος ευνοεί τον πολλαπλασιασμό της σκνίπας.
Η τεράστια εισαγωγή έγινε για να τονίσω ότι όταν νοσήσει ένας σκύλος, δε σημαίνει ότι ο διοκτήτης δεν τον αγαπούσε ή δεν τον φρόντιζε αρκετά. Πολύ απλά τα (χημικά) μέσα που χρησιμοποιούμε δεν είναι όσο αποτελεσματικά πιστεύουμε, τα φυτικά μέσα ακόμα λιγότερο σύμφωνα με την πολύ περιορισμένη βιβλιογραφία που έχω βρει.
Πάμε και στα ειδικά: αν καταλαβαίνω σωστά επανέλαβες τις εξετάσεις πρόσφατα και βρήκατε ερλίχεια και λεϊσμάνια;
Η ερλίχεια είναι από τις πλέον "ανώδυνες" σοβαρές ασθένειες, με αντιβίωση θα το ξεπεράσει σχετικά ανώδυνα.
Για τη λεϊσμάνια (τουλάχιστον) κάνε άλλη μια φορά τις εξετάσεις. Μη σε πιάνει απελπισία, η θεραπεία και η εξέλιξη της ασθένειας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη γενικότερη κλινική εικόνα του σκύλου.
Για αρχή επιβεβαίωσε τα αποτελέσματα και το ξανασυζητάμε αν θέλεις.
αυτο σκεφτομαι απο χθες, και σπαω το κεφαλι μου για το τι πρεπει να κανω και εγω και ο καθενας για να προστατεψουμε τα σκυλια μας. βαζεις χημικα, κανεις κοκτειλ με κολαρο, χαπι, αμπουλα, σιτρονελλα.... και παλι βγαινεις με λεισμανια και ερλιχεια και σκουληκι καρδιας ξερω γω. αρα, τι κανουμε? τα σταματαμε ολα? γυριζουμε σε κατι φυτικο? σκονη διατωμων? δεν ξερω. σκεφτομαι να προσπαθησω παλι με το σερεστο, ελπιζοντας πως δεν θα του κανει ερεθισμο. τουλαχιστον ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ πως εχει την δυνατοτητα απωθητικοτητας γευματος.....
οι εξετασεις καλαζαρ και ερλιχειας ειχαν γινει πρωτη φορα ιανουαριο του 2020 μολις τον παρελαβα απτην κρητη. καλαζαρ βγηκε 1/100 και ερλιχεια αρνητικη. ο κτηνιατρος τοτε εδωσε αγωγη ενα μηνα ζυλαπουρ, το οποιο το σταματησαμε αφου ειχαμε περιστατικο αιματος απο το πουλακι του, το οποιο ο κτηνιατρος συσχετησε με το χαπι. μετα στον ιδιο, εκανα εξεταση PCR, εχωντας διαβασει οτι ειναι πιο συγχρωνη και αξιοπιστη, η οποια βγηκε αρνητικη. εξετασεις απο τοτε δεν εγιναν, ειχα σκοπο να της κανω ιανουαριο η φεβρουαριο του 21 ομως, οπως και εγινε.
για την ερλιχεια διαβασα οτι περναει σχετικα γρηγορα με αντιβιωση, αναλογα βεβαια σε ποιο απο τα 3 σταδια ειναι. του μικρου ειναι στο πρωτο παλι καλα. απλα επαθα σοκ γιατι δεν ειχα βρει/δει ποτε τσιμπουρι. και δεν θελω σε καμια περιπτωση ενα αποστειρωμενο σκυλι του καναπε. θελω να πηγαινουμε στα παρκα μας, στα βουνα μας, στα χωματα μας, στους θαμνους μας. θελω να ζουμε μαζι. οχι να ειμαστε σε ενα σπιτι. αλλα πως θα το εχω αυτο αν ακομα και με οτι καλυτερο του προσφερω απο προστασια, υπαρχει και παλι περιτωση να κολλησει...?
η κλινικη του εικονα ειναι αριστη, αν εξαιρεσουμε τις διαρροιες του, και το οτι χανει τριχωμα και εχει χασει λιγα γραμμαρια. εχει διαθεση, ορεξη για παιχνιδι, φαγητο, κλπ. το συκωτι ειναι τελειο. θα ξεκινησω θεραπεια με ζυλαπουρ και μιλτεφοραν, και θα γινουν παλι εξετασεις μεσα σε μια βδομαδα, και μετα ανα 15 μερες. και στην πορεια, αναλογος το πως θα τα παει, ανα μηνα, και στο τελικο σταδιο 2 φορες τον χρονο.