Η Ρόη μας!!!
- Thread starter lenaki124
- Ημερομηνία δημιουργίας
Σήμερα μου αρρώστησε! 
Έκανε απο το πρωι 6 φορές εμετό, και την πήγα στον γιατρό. Μου είπε οτι έχει γαστρίτιδα. Επειδή μέχρι τώρα έτρωγε ξηρά τροφή κακής ποιότητας και εγώ της την άλλαξα ξαφνικά, την πείραξε στο στομαχάκι της.
Αλλά γενικά είναι πάρα πολυ μελαγχολική. Ισως δεν έχει προσαρμοστεί ακόμα (σήμερα κλείνει μια βδομάδα μαζί μας). Κάθεται συνέχεια ξαπλωμένη, δεν παίζει με τα παιχνίδια της, στη βόλτα δεν ενθουσιάζεται, και γενικά είναι τόσο ήρεμη, λες και έχει κάτι. Με τον Ντιεγκο παίζει καμια φορά και αυτό μόνο όταν την πλησιαζει εκείνος. Δεν μπορώ να την βλέπω έτσι!! Νιωθω ασχημα, οτι την πήρα και τώρα είναι δυστυχισμένη
Έκανε απο το πρωι 6 φορές εμετό, και την πήγα στον γιατρό. Μου είπε οτι έχει γαστρίτιδα. Επειδή μέχρι τώρα έτρωγε ξηρά τροφή κακής ποιότητας και εγώ της την άλλαξα ξαφνικά, την πείραξε στο στομαχάκι της.Αλλά γενικά είναι πάρα πολυ μελαγχολική. Ισως δεν έχει προσαρμοστεί ακόμα (σήμερα κλείνει μια βδομάδα μαζί μας). Κάθεται συνέχεια ξαπλωμένη, δεν παίζει με τα παιχνίδια της, στη βόλτα δεν ενθουσιάζεται, και γενικά είναι τόσο ήρεμη, λες και έχει κάτι. Με τον Ντιεγκο παίζει καμια φορά και αυτό μόνο όταν την πλησιαζει εκείνος. Δεν μπορώ να την βλέπω έτσι!!
Νιωθω ασχημα, οτι την πήρα και τώρα είναι δυστυχισμένη
Τι καλος ανθρωπος!λες να παραγγειλε πιτσα με μανιταρια?
Δεν νομίζω να έφαγε κάτι, όλο απο πάνω της είμαστε. Ο γιατρός είπε οτι το έπαθε απο την απότομη αλλαγή τροφής.
Αλλα μελαγχολική είναι συνέχεια απο τότε που την πήραμε. Μας κάνει χαρές και τέτοια αλλά δείχνει σαν να μην μπορει να προσαρμοστει. Δεν ξέρω τι να πω!
Βρε Λενάκι, η κακομοίρα ήταν στο δρόμο (ποιός ξέρει και αν γεννήθηκε στο δρόμο) μετά βρέθηκε σε ένα κλουβί και μετά στο σπίτι σας. Πώς να προσαρμοστεί σε μία εβδομάδα?
Ο Νόρρις, που ήταν και κουτάβι όταν τον μάζεψα 4-5 μηνών, του πήρε 2-3 μήνες για να αποφασίσει να μπει στο σπίτι! Δεν το κούναγε από την αυλή! Με το ζόρι τον έβαζα μέσα όταν έβρεχε (ήταν και χειμώνας) και καθόταν ζαρωμένος σε μια γωνιά!
Αν είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι είναι δυστυχισμένη που βρέθηκε επιτέλους σε αγέλη!
Άλλωστε μπορεί να φταίει απλά το ότι την ενοχλεί το στομάχι της, η Λάρα όταν έπαθε κολίτιδα ήταν μια βδομάδα ράκος, με το ζόρι έπινε νερό, ούτε να φάει, ούτε να παίξει ούτε τίποτα.
Μην αγχώνεσαι, δώστε της το χρόνο της, δείξτε της ότι είναι ασφαλής μαζί σας και σε 1-2 μήνες το πολύ θα είναι άλλο σκυλί
Ο Νόρρις, που ήταν και κουτάβι όταν τον μάζεψα 4-5 μηνών, του πήρε 2-3 μήνες για να αποφασίσει να μπει στο σπίτι! Δεν το κούναγε από την αυλή! Με το ζόρι τον έβαζα μέσα όταν έβρεχε (ήταν και χειμώνας) και καθόταν ζαρωμένος σε μια γωνιά!
Αν είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι είναι δυστυχισμένη που βρέθηκε επιτέλους σε αγέλη!
Άλλωστε μπορεί να φταίει απλά το ότι την ενοχλεί το στομάχι της, η Λάρα όταν έπαθε κολίτιδα ήταν μια βδομάδα ράκος, με το ζόρι έπινε νερό, ούτε να φάει, ούτε να παίξει ούτε τίποτα.
Μην αγχώνεσαι, δώστε της το χρόνο της, δείξτε της ότι είναι ασφαλής μαζί σας και σε 1-2 μήνες το πολύ θα είναι άλλο σκυλί
Για την ακρίβεια γεννήθηκε στον δρόμο, την βρήκε μια οικογένεια, την μάζεψε, μετά απο 7 μηνες περιπου την ξαναπεταξαν στο δρομο, αφου μεγαλωσε και την βαρέθηκαν! Ηταν σε άθλια κατάσταση γεμάτη τσιμπούρια και ερλιχιωση. Την μάζεψαν απο το φαζου και μετα απο λιγους μηνες ηρθε σε εμας.
Η αλήθεια είναι οτι έχει περάσει πολλά!
Ήδη είναι καλύτερα! Παίζει με τις ώρες με τον Ντιεγκο ενω στις αρχές και μόνο που την πλησίαζε καθόταν κάτω σαν φοβισμένη και δεν κουνιόταν. Και στις βόλτες ξεθαρεύει και παιζει με άλλα σκυλιά, και δεν κρύβεται δίπλα μου.
Το μόνο θέμα που έχουμε είναι με τα παιδάκια. Ενω είναι φιλική με όλους, όταν βλέπει μικρό παιδάκι, ή του αγριεύει ή κάθεται κάτω φοβισμένη.
Το μόνο θέμα που έχουμε είναι με τα παιδάκια. Ενω είναι φιλική με όλους, όταν βλέπει μικρό παιδάκι, ή του αγριεύει ή κάθεται κάτω φοβισμένη.
Αυτό με τα παιδάκια το έχουμε και εμείς και το προσπαθούμε με παιδιά που έχουν σκύλο στο σπίτι τους και ξέρουν να κάνουν σωστή προσέγγιση! Ήδη έχουμε αρχίσει και παρουσιάζουμε βελτίωση!
Υπομονή, αγάπη και όλα θα γίνουν!
Μια ερώτηση καθαρά από δική μου περιέργια! Πως ήξεραν από το φαζου το ιστορικό της μικρής??
Της το πήγε αν δεν κάνω λάθος μια κοπέλα που έμενε στην γειτονια της όσο καιρό την είχε η οικογένεια και μετά που την παράτησαν
Η Μαριάνθη μου είπε οτι είναι απο τα καλύτερα σκυλια που έχουν περάσει απο τα χέρια της. Πολύ έξυπνη, υπάκουη, ήσυχη και κοινωνική. Όλα αυτά τα έχω διαπιστώσει και μόνη μου. Αλλά της έκανε εντύπωση όταν της ανέφερα το θέμα που έχει με τα παιδάκια, δεν είχε προσέξει κάτι ανάλογο. Αντιθέτως καποιες φορες που είχε συναναστραφεί λέει με παιδιά ήταν μια χαρά.
Όμως στις βόλτες μας βλέπω ακριβώς το αντίθετο. Κάθε φορά που την πλησιάζει ένα παιδάκι χαμηλώνει το σώμα και γαβγίζει ή κάθεται κάτω και ψιλοκλαψουρίζει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι. Μια εξήγηση που δίνω είναι πως τον καιρό που ήταν στο δρόμο είχε άσχημες εμπειρίες με παιδιά γιατί ζούσε απέναντι απο ένα σχολείο απ ότι έχω μάθει.
Προς το παρον οταν καποιο παιδακι ερχεται να την χαιδεψει του λεω μην την πλησιαζει, γιατι δεν ξερω και πως θα αντιδρασει, μην δαγκωσει κανενα (αν και δεν νομιζω) κ εχω άλλες ιστοριες. Μεχρι να την μάθω καλά και να καταλάβω πως σκέφτεται είμαι λίγο διστακτική. Υπάρχουν βέβαια και κάτι αγγελούδια που οταν μας βλεπουν κάνουν απότομες κινήσεις ή βγάζουν δυνατούς ήχους για πλάκα
και αυτό δεν βοηθάει την κατάστασή μας.
