Η εκτροφή το 1879


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.467
12.903
Aθήνα
Διαβάζοντας το βιβλίο του Hugh Dalziel με τίτλο "British dogs their varieties, history, characteristics, breeding, management and exhibition" του 1879, στάθηκα σε ένα κεφάλαιο με τίτλο :

OBJECT OF BREEDING

και έτσι ενημερωτικά είπα να το μοιραστώ μαζί σας :


The immense rise in market value of dogs of all breeds during the last twenty years, as a consequence of the competition promoted and encouraged by exhibitions and of the constant free and full discussion carried on in the press respecting the points of value of the several varieties, together with the general increase of wealth and wider interest taken in the sports in which dogs are useful and participate, has led numbers of persons to take up dog breeding, partly as a hobby, and partly with a view to the profits it is supposed and hoped may be made thereby.

When people read about puppies being sold for .10, <15, and 20 each, which in their youth it would have been difficult to find homes for at one-tenth tke money, the conclusion is so temptingly in accord with the desire that it is too often accepted without sufficient examination, and as often leads to disappointment and loss.

In this, as in so many other ways of life, I believe we have two very distinct classes, each in their way successful ; but the two classes I refer to hold ideas of success as wide asunder as the poles.
The one I call the genuine breeder : the man who takes hold of a variety and says, this dog would be improved for purposes of utility and beauty, by the breeding out or modifying certain points he exhibits strongly, and the development of others of which he is deficient ; and who with this as his primary object sets about the work on certain intelligible and accepted lines, which, however, does not necessarily preclude experiment which reason, stimulated by observation, may suggest and approve.

Sooner or later, in defiance of ill-luck, accidents, and all adverse circumstances, that man will make a name for himself as a breeder, for he will have attained an object in itself worthy, and which, by its inherent
excellence, compels recognition and praise. Such a breeder was the late Mr, Laverack, and, following a similar course with like success, I point with equal force to Mr. E. LI. Purcell Llewellyn, whose kennel of setters is among the largest and is the highest and most equal in quality I have seen.


Men who are guided by these high and worthy motives are not so few as many suppose, for they are often the least heard of, as they value much more highly the improvement of their kennels than the taking of prizes. Dogs these breeders must, as a matter of course, have to dispose of ; but they do not breed to sell ; that is rather an accident of their pursuit.

I have not a word to say against breeding for sale ; it is a perfectly legitimate business and an interesting pursuit, and intelligently followed may be made profitable ; but to improve the various breeds of dogs and
still make things pay is by no means easy, because such breeders have to compete with another and altogether less worthy, and sometimes even unscrupulous, class.

Profits on the sale of goods of almost every kind depend very much on the publicity the goods and their owners receive. Most of us have to trust to our tailor for the quality of cloth he supplies us with ; and in dogs there is not one buyer in a hundred capable of making a selection for himself rarther than pleasing his own fancy.

Taking advantage of this, there are a very large number of breeders who, possessed of prize dogs, breed them with no reference to their fitness to mate, and with no other object than to sell their produce at the
highest possible price. To select the good and put down the useless is never dreamt of. The weedy and the ricketty, if they can boast of prize winning relatives, will bring so many pounds from some foolish person or another, and so the dealing breeder does his best to degenerate whatever breed he takes in hand.

It is hopeless to reform these mercenaries ; but as I wish this book to be really serviceable, I warn the tyro, and all who desire to possess good dogs, to beware of a class that is so widespread.

ολόκληρο το βιβλίο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ : https://archive.org/stream/britishdogstheir00dalzrich#page/n3/mode/2up
 


ntoulis

Well-Known Member
19 Ιουλίου 2013
3.217
2.435
Λαχανάκια Βρυξελλών
λει οτι καποια Αρχη με εθνικο χαρακτηρα πρεπει να υιοθετει ενα στανταρ απο τον εξελεντ του ειδους..
αυτο το λει για τους Αγγλικους σκυλους και ισχυει για καθε χωρα-προελευση της φυλης ?

ρωταω γιατι εχω δει κατι φυλες ετσι στο σερφινγκ που πολλες χωρες λενε οτι ειναι <<δικο>> τους και τετοια..
επισης εψαξα για σπρινγκερ σπανιελ και δεν ειχε κατι !
(μαλλον ειναι αρκετα παλιο το βιλιο και δεν υπηρχαν)
 


ntoulis

Well-Known Member
19 Ιουλίου 2013
3.217
2.435
Λαχανάκια Βρυξελλών
ωραιο εκει με την διατροφη και το κρεας και τα βραστα πρασινα λαχανικα,και εκει με την σκυλα που πρεπει να βγαινει το γαλα για να μην κανει ''tumours'',επισης year after year η αναπαραγωγη γιατι θα εχει ''tumours'',επισης περιστασιακα ολες οι σκυλες should be allowed to breed..
 


betty coltrane

Well-Known Member
7 Ιουλίου 2011
3.972
9.757
48
Ηράκλειο, Αττική
goodcopbadcop6.blogspot.gr
Πολυ σωστή η αποψη του για τον αυθεντικό εκτροφεα, yorkaddict. Σεβαστό το χομπυ, όπως σεβαστή και η προτίμηση σε έναν τύπο σκύλου και στην βελτίωση των δυνατοτήτων του. Όμως, επειδή για κάθε εναν τέτοιο εκτροφέα υπάρχουν 100 (και λίγους λέω) από τους άλλους, αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο.
 


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.467
12.903
Aθήνα
Betty, για μένα, σαφώς και αξίζει τον κόπο, όπως άλλωστε θεωρώ πως το ίδιο ισχύει σε ό,τι πηγάζει από το πάθος σου και το μεράκι σου για κάτι.

@Ntoulis

Καταρχάς έχω την εντύπωση πως τo βιβλίο πρέπει να είναι γραμμένο μετά το 1879.
Το Kennel Club της Αγγλίας - το αρχαιότερο όλων - ιδρύθηκε το 1873.
Ακολούθησαν το 1882 ο Κυνολογικός Ομιλος της Γαλλίας και της Ιταλίας, η δε FCI ιδρύθηκε το 1911.
Υπεύθυνοι για τα πρότυπα των φυλών είναι οι όμιλοι των χωρών προέλευσης. Εξού και η ανάγκη εκείνη την περίοδο να ιδρυθούν όμιλοι στις χώρες προέλευσης των φυλών.

Από το http://www.thekennelclub.org.uk/our-resources/about-the-kennel-club/history-of-the-kennel-club/

πήρα αυτό :

The founders of the Kennel Club wanted to ensure that all Dog Shows and Field Trials were run fairly and honestly and with the welfare of the dogs in mind so they set up the Kennel Club to govern these events nationwide. In 1874, the first Kennel Club Stud Book was published. It listed the results of all Dog Shows and Field Trials since 1859 and included sets of rules for running Dog Shows and Field Trials. A Kennel Club Stud Book has been published every year since and provides a record of results for all Championship Dog Shows, Field Trials and other dog activities, such as Obedience and Agility. Another important task for the newly-formed Kennel Club to undertake was to have a register of dogs so they could be identified properly. In 1880, the first monthly register of dog names was printed in the very first issue of the Kennel Gazette. These registration records ensured that each dog could be uniquely identified and, over the years, have provided the source of pedigree information for every dog on the Kennel Club's breed registers. Nowadays, over 200,000 dogs are registered with the Kennel Club each year.
Η καταγραφή των σκύλων ήταν πάρα πολύ σημαντική, γιατί αν πάμε πιο πίσω από το 1880, δυσκολεύεσαι να βρεις στοιχεία για συγκεκριμένες φυλές. Για παράδειγμα πολλά τεριε στην Αγγλία τότε παίρναν το όνομά τους από την περιοχή στην οποία ζούσαν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα στην ίδια περιοχή να υπήρχαν 4 διαφορετικοί τύποι πχ σκύλων που να είχαν την ίδια ονομασία, ακριβώς επειδή βρίσκονταν εκεί.
 


ntoulis

Well-Known Member
19 Ιουλίου 2013
3.217
2.435
Λαχανάκια Βρυξελλών
200.000 σκυλοι το χρονο !

ωραιες παρουσιασεις των σκυλων εχει το βιβλιο.. εχθες ηταν αργα και το διαβασα γρηγορα..

φανταστικος σκυλος ο εσκιμο ! μετα ειδα οτι τον ειχαν και στα τσιρκο..

αρκετες διαφορες και σε τερριε και σε αλλες φυλες..και η εξελιξη-εκτροφη τους..
σε μερικα μου αρεσε σε αλλα καθολου..ειδικα οσα απο ψηλα σκυλια εγιναν πιο κοντα με χαμηλο σασι που λενε.. :)
 


Gaara

Well-Known Member
15 Ιανουαρίου 2014
824
649
42
Athens
ειδικα οσα απο ψηλα σκυλια εγιναν πιο κοντα με χαμηλο σασι που λενε.. :)
τα καγκούρεψαν !! σε καμιά 5ετία θα κυκλοφορούν μοντέλα χαμηλωμένα, με 16άρα πατούσα, led φωτάκια στην κοιλιά, 2 τεράστια ζάρια στο κολάρο και διπλή ουρά !!! :macarra:

πέραν της πλάκας, πολύ ενδιαφέρον το λινκ... βρήκα τι θα κάνω όλο το απόγευμα :cool:
 


ntoulis

Well-Known Member
19 Ιουλίου 2013
3.217
2.435
Λαχανάκια Βρυξελλών
τα καγκούρεψαν !! σε καμιά 5ετία θα κυκλοφορούν μοντέλα χαμηλωμένα, με 16άρα πατούσα, led φωτάκια στην κοιλιά, 2 τεράστια ζάρια στο κολάρο και διπλή ουρά !!! :macarra:

πέραν της πλάκας, πολύ ενδιαφέρον το λινκ... βρήκα τι θα κάνω όλο το απόγευμα :cool:
ε μα ! :)
γενικα σχεδον σε ολες τις φυλες τα βλεπεις πιο μαζεμενα τα σκυλια,πιο συμπαγη κορμο,καλες αναλογιες,οχι τοοοσο μυωδη,πιο σοφιστικε λουκ-εκφραση-ματια-πιο πολυ στοιχεια σκυλου της φυσης του εξω κτλ

τα σημερινα που βλεπω σε φωτο (ακομα δεν εχω παει σε εκθεση), ειναι πιο σαλονιζε..ειπαμε οικοσιτα αλλα εδω εχουν γινει σαλονοσιτα.. οικος ειναι το μεσα-εξω σε χωμα, ηλιο, νερο, οχι μονο το μεσα,και σιγουρα οχι το τσιμεντο σαν εξω..
δεν ειναι κακο να υπαρχουν και φυλες για μεσα στο σπιτι που λενε,αλλα εδω βλεπω τα περισσοτερα για εκει παει το κονσεπτ..και αυτο δεν ξερω αν εχει σχεση με καποιο <<εκτροφικο πλανο>> η βελτιωση της φυλης,η λατρεις της φυλης..
αυτο σιγουρα εχει να κανει με την κοινωνια και τον τροπο ζωης του ανθρωπου.. μεσα αυτος ? μεσα και αυτα ! (συντροφια μονο)
αρα οι <<πελατες>> θελουν πιο σαλονιζε σκυλο παρα μπορν του μπι γουαιλτ που λενε :)

σαν τους μονομαχους στη αρενα.. εκτροφη ηταν και εκει..

και εδω αν η κοινωνια ειχε απαιτησεις για σκυλο στην εξοχη,στον αγρο,το κονσεπτ θα ηταν για πιο εργασιακο σκυλο (σιγουρα οχι για ολες τις φυλες)
 


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.467
12.903
Aθήνα
Άλλαξαν Ντούλη οι εποχές.
Μα ήδη από τότε είχε ξεκινήσει το κόσεπτ της σαλονοποίησης.
Και όσο πέρναγαν τα χρόνια οι σκύλοι έπαψαν πια να είναι τα "εργαλεία" που ήταν. Λογικό δεν είναι;

Ο Rawdon B. Lee, έγραφε το 1894 για τα terriers στην εισαγωγή του βιβλίου του:

"Perhaps a word or two as to the shapes and sizes of our modern terriers may not be amiss. In size they vary greatly, for, whilst a "toy" may perhaps not scale more than 4 lb. to 5 lb. in weight, an "Airedale" is not out of place if he scales 45 lb. to 50 lb., and there are terriers of every weight between the two. Perhaps some time the weight of the terrier may be restricted to 20 lb. at most. This is, however, not likely to be the case, for few of the varieties are now required to go underground after the fox, or badger, or otter, a majority of them being used for purely fancy purposes, as companions and house-dogs, or as casual assistants in the shooting field.
As a matter of fact, those best adapted for hard work either with foxhounds or otterhounds are cross-bred, hardy dogs, specially trained for the purpose, although many of the "pedigree" animals will do similar duty to the best of their ability, but their "pedigree" and no doubt inbreeding to a certain extent, has made them constitutionally and generally weaker than their less blue-blooded cousins."



Στο ίδιο βιβλίο υπήρχε απόσπασμα από την "Cynographia Britannica" του 1800 Cynographia Britannica - Sydenham Teast Edwards

(του Sydenham Edwards) όπου μεταξύ άλλων έγραφε για τα Terrier :


"The terrier is querulous, fretful, and irascible, high spirited and alert when brought into action; if he has not unsubdued perseverance like the bulldog, he has rapidity of attack, managed with art and sustained with spirit; it is not what he will bear, but what he will inflict. His action protects himself, and his bite carries death to his opponents; he dashes into the hole of the fox, drives him from his recesses, or tears him to pieces in his stronghold; and he forces the reluctant, stubborn badger into light. As his courage is great, so is his genius extensive; he will trace with the foxhounds, hunt with the beagle, find for the greyhound, or beat with the spaniel. Of wild cats, martens, polecats, weasels, and rats, he is the vigilant and determined enemy; he drives the otter from the rocky clefts on the banks of therivers, nor declines the combat in a new element."



Ηδη δηλαδή από το 1893, είχε αρχίσει να "πέφτει" η εργασία. Αν και κατά τη γνώμη μου τα ένστικτα δεν χάνονται, αρκεί το σώμα να είναι σε θέση να ακολουθήσει και να υπάρχει και το κατάλληλο ταμπεραμέντο.

Δείτε αυτό το βίντεο

Jack Russel Terriers Ratting On A Farm - Funny Videos at Videobash
 




Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.467
12.903
Aθήνα
"γαλαζοαίματα ξαδέλφια" είναι αυτά με πεντιγκρί.
Πως γίνεται εδώ στην Ελλάδα που αν θες ΚΑΛΟ Ελληνικό Ποιμενικό θα πας σε στάνες...
Κάτι αντίστοιχο γινόταν ΑΠΟ ΤΟΤΕ.

Βέβαια το ερώτημα που τίθεται είναι αν τα δοκίμαζαν στην πράξη και βλέπαν πως δεν...
ή αν ποτέ δεν έτυχε λόγω συνθηκών να τα τεστάρουν και απλά υπέθεταν. Συνυπολογίζουμε και τις συνθήκες της εποχής, την βιομηχανοποίηση και την αστυφιλία.

Αν κρίνω πάντως εκ του αποτελέσματος και του ενστίκτου που έχουν πολλά τεριε "γαλαζοαίματα" μετά από τόσα χρόνια, τείνω να πιστεύω πως τα ένστικτα είναι βαθιά χαραγμένα μέσα τους και στις κατάλληλες συνθήκες και με το κατάλληλο ταμπεραμέντο (πολύ βασικό) βγαίνουν στην επιφάνεια.
 


ntoulis

Well-Known Member
19 Ιουλίου 2013
3.217
2.435
Λαχανάκια Βρυξελλών
φονικο ενστικτο σε δευτερολεπτο.. κλακ και κατω..
σαν το λιονταρι με το δαγκωμα στον τραχηλο και ρουφαει και το αιμα !

εχεις κανει κατι αναλογο ?

σαν πειραμα,τεστ κτλ
 


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.467
12.903
Aθήνα
Τα δικά μου είχαν βρει ποντίκι στον κήπο του σπιτιού μου και δούλεψαν ομαδικά για να το πιάσουν. Μπήκαν σε ratting mode και δεν άκουγαν κανέναν και τίποτα μέχρι να το παγιδεύσουν, οπου τελικά το κατάφεραν.
Το σκότωσαν και γάβγιζαν ενθουσιασμένα για να το πάρω.
Αλλη προσωπική εμπειρία δεν έχω, δεν ευνοούν και οι συνθήκες στην πόλη.
Εχω διαβάσει όμως για τεριε που τα αμόλαγαν σε κτήματα στην εξοχή και γύρναγαν στο σπίτι με τρωκτικά στο στόμα, σαν λάφυρα.
 






Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.467
12.903
Aθήνα
Το Kennel Club της Αγγλίας - το αρχαιότερο όλων - ιδρύθηκε το 1873.
Ακολούθησαν το 1882 ο Κυνολογικός Ομιλος της Γαλλίας και της Ιταλίας, η δε FCI ιδρύθηκε το 1911.

Η καταγραφή των σκύλων ήταν πάρα πολύ σημαντική, γιατί αν πάμε πιο πίσω από το 1880, δυσκολεύεσαι να βρεις στοιχεία για συγκεκριμένες φυλές. Για παράδειγμα πολλά τεριε στην Αγγλία τότε παίρναν το όνομά τους από την περιοχή στην οποία ζούσαν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα στην ίδια περιοχή να υπήρχαν 4 διαφορετικοί τύποι πχ σκύλων που να είχαν την ίδια ονομασία, ακριβώς επειδή βρίσκονταν εκεί.

Σε συνέχεια αυτού του ποστ, και μετά από αρκετή έρευνα σε βιβλία της εποχής και πηγές στο internet, βρήκα αυτό:

https://archive.org/stream/TheKenne...alendarAndStudBook-Vol1-1874#page/n5/mode/2up

Πρόκειται για το πρώτο STUD BOOK του Kennel Club, το οποίο γράφτηκε το 1874 και περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία για τις εκθέσεις και τους σκύλους που μετείχαν από το 1859 μέχρι το 1874.

Ενας πραγματικός θησαυρός για όσους ψάχνουν την ιστορία και ιδιαίτερα για τους γιορκο - φαν όπου εκεί μέσα βρίσκονται τα στοιχεία του Huddersfield Ben και τα πρώτα yorkshire terrier που μετείχαν ως Broken Haired Terriers ή Broken Haired Toy Terriers.

Για την ιστορία αρχές Ιουνίου του 1871 διεξήχθη στο Λονδίνο η δεύτερη έκθεση του Crystal Palace. Η Jonas (Mary) Foster (γνωστή ως η πρώτη γυναίκα κριτής σκύλων στην Αγγλία το 1889, όπως επίσης και για την συμβολή της στην ανάδειξη των Yorkshire Terrier), έδειχνε σκυλιά της σε 2 κατηγορίες.

Ο 6χρονος τότε Huddersfield Ben (KC no. 3612) συμμετείχε στην κατηγορία των Broken Haired Terriers μαζί με 2 γιους του. Τον Bruce (KC no. 3595) και τον Emperor (KC no. 3609). 1[SUP]η[/SUP] θέση ο Bruce, 2[SUP]η[/SUP] ο Ben και 3[SUP]η[/SUP] ο Emperor.


Στην κατηγορία Broken Haired Toy Terriers κάτω των 2.2 κιλών, μετείχε η Little Kate (KC no. 4001), επίσης κόρη του Huddersfield Ben, η οποία πήρε την 1[SUP]η[/SUP] θέση.
Στην ίδια κατηγορία μετείχε κι ένας άλλος γιος του Huddersfield Ben, ο Sandy (KC no. 4016), ο οποίος πήρε την 3[SUP]η[/SUP] θέση. (Kennel Club Stud Book Vol I – σελίδα 69)

Την 23η Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς ο Ben σκοτώθηκε.
 


ntoulis

Well-Known Member
19 Ιουλίου 2013
3.217
2.435
Λαχανάκια Βρυξελλών
με τα τεχνικα προβληματα σημερα δεν μπορεσα να απαντησω..

ειδα μια διαφημιση μεσα τα μπισκοτα κλαρκ μπαφαλο :)
2 την ημερα το γιατρο τον κανουν περα.. :^o
καθαρη αναπνοη λει ( η halls δεν ειχε ανακαλυφθει ακομα) :-\"
καθαριζει το αιμα λει ! :hitler:
γυαλιζει ο σκυλος λει ! :cool:

μετα λει για τα δερματινα παπουτσια του κυνηγου-ψαρα ! (αδιαβροχα λει,μεχρι και εγω θα επαιρνα) :mrgreen:

τρομεροι φιλοζωοι και τοτε βλεπω ! :eye:

και μετα στο καπακι
η εφημεριδα λει των τζελντλεμαν ! :don:

ενω στην ρωμιοσυνη της εποχης θα ειχε την εφημεριδα του μερακλη με δωρο ενα μπεγλερι-κομπολογακι σε 3 χρωματα,η μινι αργιλε :paletas: