Η JOY της ζωής μας
- Thread starter KosmasJOY
- Ημερομηνία δημιουργίας
Καλωσήρθες στο φόρουμ και στο special group των υιοθετημένων, να τη χαίρεσαι - είναι κούκλα! Μπράβο σας για την επιλογή υιοθεσίας από καταφύγιο.
Χρήσιμες όλες οι συμβουλές που σου έδωσαν, μιας και χρειάζεται επιμονή, επαναλήψεις και σταδιακή αύξηση της ώρας παραμονής της στο αυτοκίνητο ώστε να εξοικειωθεί. Θέλω να πιστεύω ότι θα το συνηθίσει, ειδικά δεδομένου ότι κάνετε συγκροτημένη προσπάθεια από τώρα που είναι μικρούλα.
Θα σου πρότεινα crate/box να πάρεις έτσι και αλλιώς, για πολλούς και διάφορους λόγους (πιθανόν να το έχεις ψάξει και εσύ το θέμα ήδη!) Επίσης, λογικό να πηγαίνει για την ανάγκη της λίγο πριν μπει στο αμάξι και, φυσικά, πάντα με άδειο στομάχι.
Τέλος, αν και όντως καλό είναι να μη βγει βόλτα έξω πριν την ολοκλήρωση των εμβολιασμών, καλό θα ήταν να την πηγαίνετε για λίγο έξω αγκαλιά, για να αρχίσει να συνηθίζει τον κόσμο, τους θορύβους, κτλ -- βασικό στοιχείο για την κοινωνικοποίησή της. Επίσης, αν και όπως λες είστε σχεδόν όλη μέρα σπίτι, καλό είναι να αρχίσετε να την αφήνετε και λίγο-λίγο μόνη της, ώστε να το συνηθίσει και αυτό και να μη σας βγάλει αργότερα θεματάκια άγχους αποχωρισμού, κτλ (εδώ το crate είναι εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο).
Περιμένουμε και άλλες φωτογραφίες, είναι τρομερή φάτσα
Χρήσιμες όλες οι συμβουλές που σου έδωσαν, μιας και χρειάζεται επιμονή, επαναλήψεις και σταδιακή αύξηση της ώρας παραμονής της στο αυτοκίνητο ώστε να εξοικειωθεί. Θέλω να πιστεύω ότι θα το συνηθίσει, ειδικά δεδομένου ότι κάνετε συγκροτημένη προσπάθεια από τώρα που είναι μικρούλα.
Θα σου πρότεινα crate/box να πάρεις έτσι και αλλιώς, για πολλούς και διάφορους λόγους (πιθανόν να το έχεις ψάξει και εσύ το θέμα ήδη!) Επίσης, λογικό να πηγαίνει για την ανάγκη της λίγο πριν μπει στο αμάξι και, φυσικά, πάντα με άδειο στομάχι.
Τέλος, αν και όντως καλό είναι να μη βγει βόλτα έξω πριν την ολοκλήρωση των εμβολιασμών, καλό θα ήταν να την πηγαίνετε για λίγο έξω αγκαλιά, για να αρχίσει να συνηθίζει τον κόσμο, τους θορύβους, κτλ -- βασικό στοιχείο για την κοινωνικοποίησή της. Επίσης, αν και όπως λες είστε σχεδόν όλη μέρα σπίτι, καλό είναι να αρχίσετε να την αφήνετε και λίγο-λίγο μόνη της, ώστε να το συνηθίσει και αυτό και να μη σας βγάλει αργότερα θεματάκια άγχους αποχωρισμού, κτλ (εδώ το crate είναι εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο).
Περιμένουμε και άλλες φωτογραφίες, είναι τρομερή φάτσα
Επειδή είμαι άνθρωπος των γρήγορων αποφάσεων βρήκα box σε καλή τιμή οπότε ξεκινάμε εκπαίδευση σε αυτό. Όταν έχουμε καλύτερα αποτελέσματα θα περάσω τα σχόλια μου στον οδηγό. Σε ευχαριστώ πολύ.Οπότε, όταν ολοκληρωθεί το πείραμα, συμπληρώνεις και το άνω topic, με τα συμπεράσματά σου
Πλακάκια έχει όλο το σπίτι και ένα μέρος της αυλής. Τι μπορεί να πάθουν τα ποδαράκια της? Γιατί τρέχει και μέσα στο σπίτι. Εγώ ξέρω ότι δεν κάνει να τρέχει στην άσφαλτο ή σε άγριες επιφάνειες.Καλώς ήρθατε, να την χαίρεστε την ''χαρά σας", επείδη είδα παιχνίδι στα πλακάκια καλό είναι να προσέχετε τα πλακάκια γιατί γλυστράνε πολύ και καλό είναι να μην επιβαρύνονται τα ποδαράκια της.
Το θέμα άγχους αποχωρισμού το δουλεύουμε από τις πρώτες μέρες. Όταν εγώ χρειαστεί να φύγω για κάνα δυο ώρες δεν της δίνω σημασία 15 λεπτά πρίν και 15 λεπτά όταν επιστρέψω. Κάθετε με την γυναίκα μου μιά χαρά. Επίσης είναι αρκετές οι ώρες που ξαπλώνει ή κάθετε στο σαλόνι μόνη της και εγώ είμαι στο άλλο δωμάτιο. Για να μείνει μόνης της στο σπίτι δεν το βλέπω ακόμα.
Αλλο το τρέχει απλά και αλλό το κάνει κατσικιές που φεύγουν τα ποδια δεξιά αριστερά,με αυτό είναι πολύ ευκολο να ερθει καποιος τραυματισμός(φτου μακρια απο εσας) ή να επιβαρυνεί τις αθρώσεις της. Είναι μωρό ακόμα και όλα με μέτρο θα έλεγα.Γενικά συστήνετε να μην κάνει άγαρμπές κινήσεις σε γλυστερά πατώματα και να ανεβοκατεβαινει χωρίς λόγο όλη μέρα σκαλιά!
Μπα, οι ζώνες δεν είναι του γούστου του... Βέβαια του δίνω και κανένα μασητικό να του φύγει ο πόνος...Αν δεν μασουλήσει την ζώνη ασφαλείας [όπως κάνει ο άλλος δικός μου, που έχει φάει και του αυτοκινήτου τις ζώνες, μέσα από crate
Καλησπέρα σας μετά από αρκετούς μήνες.
Σε δυο εβδομάδες το κορίτσι μας γίνεται ενός χρόνου και πραγματικά δεν μπορούμε να φανταστούμε την ζωή μας χωρίς αυτήν.
Στην φωτογραφία την βλέπετε στην αγαπημένη απογευματινή της θέση μιας και όλη μέρα ξαπλώνει στο άλλο κρεβατάκι της ενώ το βράδυ κοιμάται στο crate.
Περάσαμε τον πρώτο οίστρο και πάμε για τον δεύτερο και μετά για στείρωση.
Σε δυο εβδομάδες το κορίτσι μας γίνεται ενός χρόνου και πραγματικά δεν μπορούμε να φανταστούμε την ζωή μας χωρίς αυτήν.
Στην φωτογραφία την βλέπετε στην αγαπημένη απογευματινή της θέση μιας και όλη μέρα ξαπλώνει στο άλλο κρεβατάκι της ενώ το βράδυ κοιμάται στο crate.
Περάσαμε τον πρώτο οίστρο και πάμε για τον δεύτερο και μετά για στείρωση.
Attachments
Μεγάλωσε το κορίτσι, να την χαίρεστε και να γιορτάσετε πολλά γενέθλια μαζί!!
Φυσικά και θα ξαπλώνει, και θα καλοπερνάει, αυτή είναι η δουλειά της!!
Πείτε μας τίποτα για την συμβίωση, πως τα πάτε;;
Φυσικά και θα ξαπλώνει, και θα καλοπερνάει, αυτή είναι η δουλειά της!!
Πείτε μας τίποτα για την συμβίωση, πως τα πάτε;;
Σας ευχαριστώ για τις ευχές σας και τα καλά σας λόγια.
Κάθετε για λίγο στα πόδια της γυναίκας μια και μετά κουλουριάζεται δίπλα της και αρκετές φορές ξαπλώνει ανάσκελα για χαδάκια. Εκεί είναι που τρελαίνεται η γυναίκα μου.
Όπως έχω αναφέρει και στην αρχή μένουμε σε σπίτι με δική μας απομονωμένη αυλή οπότε εκείνη την περίοδο δεν είχαμε κανένα πρόβλημα με άλλα σκυλιά.
Μετά τον οίστρο πάντως έχουμε παρατηρήσει ότι το κορίτσι μας γίνεται όλο και πιο υπάκουη και κατασταλαγμένη.
Παρά το γεγονός ότι την έχουμε αφήσει μόνο για κάποιες φορές μόνη της στο σπίτι για 5-10 λεπτά σήμερα την αφήσαμε για πρώτη φορά "Home Alone: για δύο ώρες. Είχα βάλει κάμερα για να δούμε και να ακούσουμε τις αντιδράσεις της. Την είχαμε στο σαλόνι με κλειστά τα υπόλοιπα δωμάτια. Οπότε τριγυρνούσε εκεί και ξάπλωνε στο ανοιχτό κρεβατάκι της. Βέβαια όπως ήταν λογικό ψιλοκλαψούριζε κάθε λίγο αλλά αυτό με τον καιρό θα το σταματήσει. Δεν κατέστρεψε τίποτα, ούτε έκανε τσίσα μέσα στο σπίτι.
Φυσικά όταν επιστρέψαμε έκανε σαν την τρελή από την χαρά της αλλά αφού την αφήσαμε να ηρεμήσει τότε την χαϊδέψαμε και της είπαμε μπράβο που ήταν καλό κορίτσι.
Γενικά πάντως, το βασικότερο για εμάς που ήμασταν άσχετοι με το θέμα ανατροφής σκύλου μετά από τόσο καιρό που την έχουμε κοντά μας την έχουμε πλέον μάθει και αναγνωρίζουμε τι ακριβώς θέλει όταν το ζητάει. Βέβαια έχουμε ακόμα πολλά να μάθουμε.
Πήραμε πάντως την καλύτερη απόφαση που υιοθετήσαμε σκυλάκι.
Μόλις βλέπει στα χέρια της γυναίκας μου το μπλέ σεντόνι (που βάζουμε για τις τρίχες) κάνει σαν ταύρος που βλέπει κόκκινο πανί!!Το κορίτσι περιμένει μπισκοτάκια κ καφέ
Χρόνια της πολλά, να τα χιλιάσει!
Κάθετε για λίγο στα πόδια της γυναίκας μια και μετά κουλουριάζεται δίπλα της και αρκετές φορές ξαπλώνει ανάσκελα για χαδάκια. Εκεί είναι που τρελαίνεται η γυναίκα μου.
Όπως προανέφερα περάσαμε τον πρώτο οίστρο τον Γενάρη και το φόρουμ ήταν μεγάλο βοήθημα για εμάς γιατί βρήκα αρκετές συμβουλές. Ευτυχώς τον περάσαμε χωρίς την χρήση πάνας και με μεγάλη υπομονή.Μεγάλωσε το κορίτσι, να την χαίρεστε και να γιορτάσετε πολλά γενέθλια μαζί!!
Φυσικά και θα ξαπλώνει, και θα καλοπερνάει, αυτή είναι η δουλειά της!!
Πείτε μας τίποτα για την συμβίωση, πως τα πάτε;;
Όπως έχω αναφέρει και στην αρχή μένουμε σε σπίτι με δική μας απομονωμένη αυλή οπότε εκείνη την περίοδο δεν είχαμε κανένα πρόβλημα με άλλα σκυλιά.
Μετά τον οίστρο πάντως έχουμε παρατηρήσει ότι το κορίτσι μας γίνεται όλο και πιο υπάκουη και κατασταλαγμένη.
Παρά το γεγονός ότι την έχουμε αφήσει μόνο για κάποιες φορές μόνη της στο σπίτι για 5-10 λεπτά σήμερα την αφήσαμε για πρώτη φορά "Home Alone: για δύο ώρες. Είχα βάλει κάμερα για να δούμε και να ακούσουμε τις αντιδράσεις της. Την είχαμε στο σαλόνι με κλειστά τα υπόλοιπα δωμάτια. Οπότε τριγυρνούσε εκεί και ξάπλωνε στο ανοιχτό κρεβατάκι της. Βέβαια όπως ήταν λογικό ψιλοκλαψούριζε κάθε λίγο αλλά αυτό με τον καιρό θα το σταματήσει. Δεν κατέστρεψε τίποτα, ούτε έκανε τσίσα μέσα στο σπίτι.
Φυσικά όταν επιστρέψαμε έκανε σαν την τρελή από την χαρά της αλλά αφού την αφήσαμε να ηρεμήσει τότε την χαϊδέψαμε και της είπαμε μπράβο που ήταν καλό κορίτσι.
Γενικά πάντως, το βασικότερο για εμάς που ήμασταν άσχετοι με το θέμα ανατροφής σκύλου μετά από τόσο καιρό που την έχουμε κοντά μας την έχουμε πλέον μάθει και αναγνωρίζουμε τι ακριβώς θέλει όταν το ζητάει. Βέβαια έχουμε ακόμα πολλά να μάθουμε.
Πήραμε πάντως την καλύτερη απόφαση που υιοθετήσαμε σκυλάκι.
Μια καρτούλα που έφτιαξα για την σημερινή ημέρα.
Χρόνια Πολλά σε ΟΛΕΣ της Μητέρες, γιατί Μητέρα δεν είναι μόνο αυτή που γεννάει ή υιοθετεί ένα μωράκι αλλά και αυτή που δίνει την αγάπη της και την στοργή της και στην "τετράποδη" ψυχούλα που έχει υιοθετήσει στο σπίτι της.
Χρόνια Πολλά σε ΟΛΕΣ της Μητέρες, γιατί Μητέρα δεν είναι μόνο αυτή που γεννάει ή υιοθετεί ένα μωράκι αλλά και αυτή που δίνει την αγάπη της και την στοργή της και στην "τετράποδη" ψυχούλα που έχει υιοθετήσει στο σπίτι της.
Σήμερα το ..."κατσικάκι" μας κουτσαίνει στο μπροστινό δεξί του ποδαράκι του και δεν μπορεί να το πατήσει και πολύ.
Η κτηνίατρος μου είπε ότι μάλλον είναι διάστρεμμα και θα το παρακολουθήσουμε για δύο μέρες αφού δεν έχει πρηστεί και ούτε έχει εμφανή σημεία χτυπήματος.
Δεν ήμασταν μπροστά όταν έγινε οπότε δεν ξέρουμε πώς το έπαθε. Ξαφνικά την είδαμε να κουτσαίνει. Το πρωί μόνο παίξαμε για λίγο (όπως κάθε πρωί) αλλά δεν την είδα να κάνει καμιά άγαρμπη κίνηση που να την πόνεσε.
Έψαξα εδώ στο forum για διάστρεμμα σε σκύλους και δεν βρήκα τίποτα.
Εσείς τι έχετε να μου προτείνεται?
Η κτηνίατρος μου είπε ότι μάλλον είναι διάστρεμμα και θα το παρακολουθήσουμε για δύο μέρες αφού δεν έχει πρηστεί και ούτε έχει εμφανή σημεία χτυπήματος.
Δεν ήμασταν μπροστά όταν έγινε οπότε δεν ξέρουμε πώς το έπαθε. Ξαφνικά την είδαμε να κουτσαίνει. Το πρωί μόνο παίξαμε για λίγο (όπως κάθε πρωί) αλλά δεν την είδα να κάνει καμιά άγαρμπη κίνηση που να την πόνεσε.
Έψαξα εδώ στο forum για διάστρεμμα σε σκύλους και δεν βρήκα τίποτα.
Εσείς τι έχετε να μου προτείνεται?
Φοράει κολλάρο και κάνουμε και την αμπούλα Ventra κάθε μήνα.
Αλλά τι σχέση έχει αυτό με το "κουτσό"?
Εχει την σχέση οτι δεν την είδατε να χτυπάει.Η ερλίχεια έχει ψιλομουρλαθεί και δεν ξέρει ούτε η ίδια τί συμπτώματα να βγάλει.
Αν στους πρώτους δύο μήνες της ζωής της την τσιμπησε καποιο τσιμπουράκι τώρα μπορείς να το δείς με εξετάσεις.
Αυτό δεν το γνωρίζουμε αφού την υιοθετήσαμε τριάμιση μηνών περίπου.
Η JOY είναι τώρα ενός χρονού. Και τώρα δείχνει συμπτώματα μετά από τόσο καιρό?
Aν καταλαβαίνω καλά από την απάντησή σου, δεν έχετε κάνει εξετάσεις για ερλιχείωση και λεϊσμανίωση (καλααζάρ) ποτέ - ; Αν όντως αυτό ισχύει, και ανεξάρτητα από το θέμα με το ποδαράκι της μικρής, θα σας παρότρυνα να τις εντάξετε οπωσδήποτε στο πρόγραμμά σας, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο -- πραγματικά σώζουν ζωές! Ειδικά στην περίπτωσή σας που πρόκειται για πρώην αδεσποτάκι και είναι πολύ πιθανό να το είχαν τσιμπήσει τσιμπούρια πριν το πάρετε, κρίνετε απαραίτητο. [έχει πολλά σχετικά θέματα στο φόρουμ αν ψάξεις]
Τώρα για το ποδαράκι, αν και δε νομίζω ότι ο πιο προφανής λόγος είναι σύμπτωμα ερλίχειας (αν και δεν αποκλείεται), μπορεί όντως να είναι χτύπημα που προκάλεσε τραύμα. Επίσης, ίσως είναι κάποιο ξένο σώμα που πιθανώς έχει μπει στο πατουσάκι - ; αγκαθάκι, πετρούλα, άγανο, κτλ και 'προχώρησε', δημιουργώντας πόνο. Η/ο κτηνίατρος έκανε εξονυχιστικό έλεγχο και ψηλάφιση φαντάζομαι - ;
Τώρα για το ποδαράκι, αν και δε νομίζω ότι ο πιο προφανής λόγος είναι σύμπτωμα ερλίχειας (αν και δεν αποκλείεται), μπορεί όντως να είναι χτύπημα που προκάλεσε τραύμα. Επίσης, ίσως είναι κάποιο ξένο σώμα που πιθανώς έχει μπει στο πατουσάκι - ; αγκαθάκι, πετρούλα, άγανο, κτλ και 'προχώρησε', δημιουργώντας πόνο. Η/ο κτηνίατρος έκανε εξονυχιστικό έλεγχο και ψηλάφιση φαντάζομαι - ;
