Παρ' όλο που τα πιτ δεν φημίζονται για την ομορφιά τους, ναι ο Γκουν είναι πολύ ωραίος. Ζεν πρεμιέ λέμε ! Στη βόλτα το κεφαλογυριστρόμετρο γράφει συνεχώς !!
Πέρα από αυτό, είναι τρομερά ισορροπημένος και καλός χαρακτήρας. Έχει πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση, αλλά δεν είναι καθόλου προκλητικός, ούτε επιθετικός. Το αντίθετο. Πολύ χαλαρός και άνετος. Από τον Ματ ανέχεται τα πάντα (πολύ κ@λόπαιδο αυτό το γουέστι Κούλα), έξω κύριος αν δεν τον προκαλέσει κάποιος (κι εκεί αντιδρά όσο πρέπει). Με τα φιλικά σκυλιά - ανεξαρτήτως φύλου - είναι σαν μαλτεζ. Με τα επιθετικά - πάλι ανεξαρτήτως φύλου - γίνεται πιτ. Με τους ανθρώπους άψογος, με τα παιδάκια αλοιφή. Στο σπίτι μετά τα 2 1/2 χρόνια παραδόξως αντιδρά σαν φύλακας. Ακόμα κι όταν κοιμάται, αν ακουστεί κάποιος ασυνήθιστος θόρυβος πετάγεται, πάει στην πόρτα που ακούστηκε και βγάζει ένα υπόκωφο γρύλισμα που σου παγώνει το αίμα. Αν χρειαστεί, νομίζω θα δαγκώσει και θα δαγκώσει πολύ.
Όπως κι ο προηγούμενος, σε εμένα έξω σωματοφυλακή δεν βγάζει με τπτ. Αν τον βγάλει η γυναίκα ή η κόρη, δεν αφήνει κανέναν να τις πλησιάσει. Στήνεται και κυτάει αυτόν που τις πλησιάζει στα μάτια. Αυτό συνήθως είναι υπεραρκετό. Αν τις πλησιάσει περισσότερο, αγριεύει. Αν είμαι κι εγώ μαζί, πάλι γίνεται μαλτέζ. Πλησιάζουν οι πάντες. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν κάποιος έκανε κάποια απειλητική κίνηση. Υπ' όψιν, χωρίς καθόλου εκπαίδευση φύλαξης.Λίγη βασική υπακοή μόνο. Απλά μένει μέσα μαζί μας 24/7 και συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες της οικογένειας.
Ένας εκπαιδευτής που πήγαμε και κάναμε μερικά δαγκώματα, μου είπε οτι έχει απίστευτα δυνατό δάγκωμα. Έχωνε το μανίκι μέχρι τις αμυγδαλές και τίναζε σαν να μην υπάρχει αύριο. Επειδή του άρεσε πολύ, το κάναμε μία φορά και σταματήσαμε ! Είναι "ζουμερός" στα 27-28 κιλά και "στεγνό"
τον κόβω στα 23-24. Αν και αγύμναστος, είναι πολύ δυνατός και με άριστο μυικό σύστημα.
Με δύο απλές βόλτες (20' το πρωί και 40' το βράδυ) είναι άψογος. Ούτε την παραμικρή ζημιά (εκτός αν βρει κάλτσες). Ούτε εκτόνωση, ούτε τρέξιμο, ούτε τίποτε. Πού και πώς κρύβει την ενέργεια που έχει, δεν ξέρω. Τον τελευταίο χρόνο, μόνο μία φορά τον άφησα κι έτρεξε σε ελεγχόμενο χώρο με μια θηλυκιά πιτμπουλίτσα και δύο ώρες έτρεχε σαν τον Σπίντυ Γκονζάλες. Ασταμάτητα.
Δεν έχει ζευγαρώσει, αλλά δεν κάνει και καμία σχετική κίνηση σε μαξιλάρια κλπ. Κύριος. Φοβερά ανθρωποκεντρικός, συνέχεια είναι κοντά μας, δίπλα μας. Δεν μας χάνει ποτέ από τα μάτια του - σε αντίθεση με το Ματ που μας θεωρεί κάτι σαν σκλάβους : έρχεται όποτε θέλει κάτι, αλλιώς είναι στον κόσμο του και στο χώρο του. Σε εμάς δεν έχει κάνει ποτέ καμία επιθετική κίνηση, ούτε στην εφηβεία. Δεν αμφισβήτησε ποτέ τη θέση του στην ιεραρχία και δεν είχαμε ούτε ένα γρύλισμα ή αγρίεμα. Ποτέ.
(Η σχέση του με τον Ματ είναι μια άλλη ιστορία. Για δύο ενήλικα αρσενικά, συμβιώνουν πολύ καλά. Ο Ματ δεν τον έχει αποδεχτεί ως φίλο, απλά τον ανέχεται. Τον πρώτο ενάμισυ χρόνο του έκανε μπούλιγκ κι ο Γκουν το έπαιρνε για παιχνίδι. Στον ενάμισυ χρόνο, ο Ματ τον δάγκωσε στο αυτί κι ο Γκουν τον πάτησε με το πόδι στην πλάτη. Έκτοτε ο Ματ τον αγνοεί επιδεικτικά αλλά ο Γκουν τον έχει κάπως σαν μπαμπά και τον ψάχνει για παρέα....).
Αυτά τα ολίγα για τον χαρακτήρα του, μιας και μέχρι τώρα - πλην του φωτορομάντζου που έλεγε και μια ψυχή - δεν είχα πει και πολλά πράγματα γι' αυτόν.Νομίζω οτι άξιζε μια πιο αναλυτική παρουσίαση κι ευχαριστώ για την πάσα ! Κάθε ερώτηση/απορία/παρατήρηση καλοδεχούμενη.
