ήρθα καλέ, ήρθα, δεν έχω σύνδεση ωρε εκεί που μένω, το πουσουκού έχω σύνδεση συνηθως.... και τώρα που έρχεται πάσχα
γενικαί πληροφορίαι:
πήρα το σκυλί και εξαφανιστίκαμε στο χωρίο, να έχω το χρόνο να το παρατηρήσω, να του δώσω το χρόνο να με παρατηρήσει. Αυτό βοήθησε πολύ γιατί χωρίς αντιπερισπασμούς "διαβάζω" πιο εύκολα το σκύλο και μπορώ σχετικά εύκολα να προβλέπω τις βόμβες κοπριάς και πού θα τις ξαμολίσει, πράγμα που σημαίνει αυτόματα οτι
όχι, δεν μας έχει καταχέσει και κατα-κατουρήσει, είναι πολύ αντιληπτικός (σαν κουτάβι) και έχει καταλάβει περι πάνας και τις λέξεις τσίσα κακά. Είχαμε βέβαια δυο τρία ατυχήματα και αυτό διότι ξέχασα οτι με εντονο ενθουσιασμό κατουράνε τα κουτάβια. Το βασικό είναι οτι ακολουθώ κατα γράμμα τις οδηγίες του εκτροφέα μου και σαν αποτέλεσμα έχω το κεφάλι μου (και τα χαλία μου) ήσυχο(α).
τις μέρες της απομόνωσης έχει μάθει βεβαίως βεβαίως το όνομά του (βασικά έχει μάθει ενα σωρό πραματα)(που έλεος δηλαδη, με κάνει και νιώθω ηλίθια....) και ευτυχώς. Διότι το έτερον ήμιση θέλει λέει να τον φωνάζει Πέδρο, ο αδερφός του Χρήστο και ένας φίλος μας Έκτορα
έχουμε ήδη αρχίσει τις επαναφορές. Αν θεωρήσουμε οτι είναι επαναφορά να πετάς ενα μπαλάκι 3 φορές στους 50 πόντους. Είναι και μωρό ακόμα (αλλά το μπαλάκι το φέρνει)(γύφτικο σκεπάρνι εγώ)
φωτογραφίες σας τάζω απο τώρα οτι θα βάλω, αλλα θέλω λιγο χρόνο. σε πρώτη φάση εκανε κατι μαγικά η αλέξια εκει πέρα και πρεπει να μάθω το τρικ. σε δεύτερη, μπορεί να μην μου χεζοκατουράει παντού αλλα και πάλι τρέχω ολη μέρα χαχαχαχα.
Είναι απιστευτο αλλα αμα κοιτάξω λίγο προς τα δεξιά μου και προς τα κάτω, εχει ένα σοκολατι λαμπραντόρ!!!!
ΥΓ. 1) Ρε ζουπι δεν ειναι γαλανομάτικο το αγόρι, η φώτο βγήκε έτσι
2) Το βίντεο ξεχάστε το καλέ. Δεν εχω κάν
3)Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια, θα τα λέμε απο δώ.
4)....εεεεμμ.... κάτι θα έλεγα αλλα το ξέχασα.....