τωρα διαβασα και το αλλο τοπικ!
ρανια, το αγχος που περιεγραψες το περασα κι εγω. και επειδη ειχα και εχω πολυ αγχος ξεχωρα απο αυτο που προσθεσε ο ρωμαιος με την αφιξη του σπιτι η γιατρια ηταν μια!
τον ειχαμε φερει τεταρτη βραδυ το ρωμαιο σπιτι και σαββατο απόγευμα απο το αγχος την αυπνια κλπ (ημουνα μονος μου σπιτι) ξαπλωνω στον καναπε σε υπερενταση για να σκεφτω τι θα κανω. τοτε ηρθε διπλα μου κατω απο τον καναπε ο ρωμαιος, ξαπλωσε κι αυτος και εκανα ισως τον πιο γλυκο υπνο που εχω κανει ποτε. Μολις ξυπνησα μετα απο τρεις ωρες και τον ειδα διπλα να κοιμαται ηξερα οτι δε θα μου ξαναεμπαιναν δευτερες σκεψεις ποτε!
δε θα το ξεχασω αυτο οσο ζω.
ακομα δεν εχουμε κλεισει χρονο με το ρωμαιο αλλα η χαρα και το γελιο που μου δινει ειναι το καλυτερο αγχολυτικο!
ρανια, το αγχος που περιεγραψες το περασα κι εγω. και επειδη ειχα και εχω πολυ αγχος ξεχωρα απο αυτο που προσθεσε ο ρωμαιος με την αφιξη του σπιτι η γιατρια ηταν μια!
τον ειχαμε φερει τεταρτη βραδυ το ρωμαιο σπιτι και σαββατο απόγευμα απο το αγχος την αυπνια κλπ (ημουνα μονος μου σπιτι) ξαπλωνω στον καναπε σε υπερενταση για να σκεφτω τι θα κανω. τοτε ηρθε διπλα μου κατω απο τον καναπε ο ρωμαιος, ξαπλωσε κι αυτος και εκανα ισως τον πιο γλυκο υπνο που εχω κανει ποτε. Μολις ξυπνησα μετα απο τρεις ωρες και τον ειδα διπλα να κοιμαται ηξερα οτι δε θα μου ξαναεμπαιναν δευτερες σκεψεις ποτε!
δε θα το ξεχασω αυτο οσο ζω.
ακομα δεν εχουμε κλεισει χρονο με το ρωμαιο αλλα η χαρα και το γελιο που μου δινει ειναι το καλυτερο αγχολυτικο!