Μία ακόμα ενημέρωση, για τα μέλη που θα ήθελαν να μάθουν πως μεγαλώνει ο Casper...
Στις 16,5 εβδομάδες, ζυγίστηκε και το βάρος του ήταν περίπου 22 κιλά.
Θα ζυγιστεί και την επόμενη εβδομάδα (κλείνοντας τους 4 μήνες)...
Ακρώμιο ακόμα δεν έχουμε μετρήσει, για προφανείς λόγους, αλλά η γενική αίσθηση είναι "ψηλόλιγνο" στυλ, δηλαδή, σε σχέση με ένα αρσενικό bullmastiff των 4 μηνών (που οι περισσότεροι έχουμε στο μυαλό μας), είναι πιο "κομψός"...
Σε σχέση με τον χαρακτήρα - συμπεριφορά του Casper:
Από την προηγούμενη ενημέρωση, μέχρι σήμερα, θα έλεγα ότι έχει "ηρεμήσει" στοιχειωδώς η"λυσσασμένη" κουταβίσια συμπεριφορά...
Για να γίνω πιο σαφής και να δώσω στη λέξη "ηρεμήσει" τη σωστή της διάσταση: Μετά το πρωινό γεύμα (που περιμένουμε να περάσει η ώρα για να πάμε την πρωινή μας βόλτα - και να πιεί και ο μπαμπάς ένα καφέ, βρε αδελφέ!), μπορεί να μείνει μέχρι 10-15 λεπτά ήρεμος, πριν αρχίσει να ενοχλεί τη Μόκα και να παίζει σκληρά μαζί της, όταν η Μόκα είναι στον ίδιο χώρο...
Μπορεί, επίσης, να μείνει μέχρι 5 λεπτά ήρεμος, χωρίς να έχει κάποιο παιχνίδι ή κόκαλο, μέχρι να αρχίσει να μασουλάει πράγματα που δεν πρέπει, όταν η Μόκα δεν είναι στον ίδιο χώρο...
Αυτά, όμως, για τον Casper, είναι ρεκόρ!
Μετά την πρωινή βόλτα, είναι σαφώς πιο ήρεμος (για τα δικά του στάνταρ) και παίζει πιο σωστά...
Κάθε μεσημέρι, μένει στο crate για 3-3,5 ώρες, χωρίς κανένα πρόβλημα, είτε είναι κάποιος άνθρωπος στο σπίτι, είτε όχι...
Η μεγάλη πρόοδος είναι ότι, την ώρα του απογευματινού ύπνου (μετά το ενδιάμεσο γεύμα του) δεν χρειάζεται πλέον να είναι στο crate! Κοιμάται, μαζί με τη Μόκα, στη δική μας κρεβατοκάμαρα, ελεύθερος κι ωραίος...
Το βράδυ, κοιμάται ακόμα μέσα στο crate, ενώ η Μόκα ...φρουρεί το σπίτι...
Δεν είναι "ομιλητικός" (γαυγιστερός)... Ακούει πάρα πολύ καλά και είναι συνέχεια "alert", η προσοχή του στρέφεται όπου πρέπει, αλλά δεν γαυγίζει...
Οταν χρειάζεται να γαυγίσει κάποιος σε κάτι περίεργο που ακούστηκε, το κάνει (και για τους δυό τους) η Μόκα, με το παραπάνω...
Γενικά, είναι πάρα πολύ ήρεμος στη διάρκεια των εξόδων - βόλτας...
Επικεντρώνεται με συγκρατημένο τρόπο (αλλά σκανάρει πλήρως) σε μεμονωμένα πρόσωπα - σκυλιά - πουλιά, αλλά αδιαφορεί πλήρως για στο πλήθος και τον "πανικό"...
Με τις γάτες είναι απονήρευτος και τις πλησιάζει ήρεμα και με αργό βήμα, έως τρυφερά...
Οι θόρυβοι, όσο δυνατοί και ξαφνικοί και να είναι, δεν τον ενδιαφέρουν, δεν τον αφορούν...
Γενικά, δεν φαίνεται να παρουσιάζει διάφορα "θέματα"... Ισορροπημένος, σύμφωνα με το πρότυπο της φυλής του...
Με σκυλιά...
Ισως, εκεί είναι το "θεματάκι" που θα πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο απ' όλα...
Με μικρά σκυλιά (κουτάβια και ενήλικα) δεν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα... τα πλησιάζει με διακριτικότητα και, θάλεγα, τα προστατεύει από το βάρος του.
Με μεγάλα σκυλιά, υπό συνθήκες, έχει θέμα... Ισως, στον τρόπο που τον προσεγγίζουν - διορθώνουν... ίσως, στις συνθήκες προσέγγισης... ίσως, στο χαρακτήρα τους... ή σε ένα συνδυασμό...
Παραδείγματα:
Με τον (γνωστό από το φόρουμ) Negro (aka Eammon), γνωρίστηκαν με θυελλώδη τρόπο και χρειάστηκε ένα 5λεπτο σωστών συστάσεων (συγχαρητήρια στους 2 χειριστές τους!), για να βρεθούν, τελικά, ξαπλωμένοι, με τα ...στόματά τους στα 10 εκατοστά, επί πολλή ώρα και πολύ χαλαροί! Να παρατηρήσω ότι ο Negro είναι ένας ιδιαίτερα μεγαλόσωμος κούταβος (11 μηνών), με πάρα πολύ σταθερό και γλυκό χαρακτήρα, ο οποίος δεν σηκώνει "μύγα στο σπαθί" του με οποιονδήποτε άλλο σκύλο... Οποτε έχουν συναντηθεί, από εκεί και πέρα, συμπεριφέρονται (μέχρι νεωτέρας, θα μου πείτε) σαν παλιοί φίλοι... Και, μάλιστα, έχουν συναντηθεί με τον Casper λυτό... εκεί να δείτε παιχνίδια!
Αντίθετα, με τη (γνωστή από το φόρουμ) Λώρα (aka Natassa), έχουν κάτι "φλογερό" μεταξύ τους, που δεν τους αφήνει να ηρεμήσουν... Συμπεριφέρονται, γενικά, μιά χαρά και όταν πιάσουν τους χειριστές τους ...στον ύπνο, "πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες"!
Παράλληλα, στη γνωριμία με δύο ενήλικα (πολύ κυριαρχικά και δυνατά και ...μεγαλόσωμα) σκυλιά - φυλή, έγιναν τα εξής:
Με τον αρσενικό (ελεύθεροι και οι δύο - σε κήπο, ενώπιος ενωπίω) άψογη γνωριμία, παρουσία των ιδιοκτητών! Ο Casper, κάποια στιγμή, τόλμησε να βάλει πόδι στην πλάτη του άλλου και εκείνος τον διόρθωσε μόνο με ένα βλέμμα και λίγο σήκωμα τρίχας στο μισό σβέρκο... από εκεί και πέρα, όλα τέλεια...
Αντίθετα, με τη θηλυκιά, η οποία ήρθε σχετικά ελεγχόμενη και λίγο τσαμπουκαλεμένη (ενώ ο Casper βρισκόταν σε ένα σημείο, μαζί με τη Μόκα και με αρκετούς ανθρώπους), ο Casper (δεμένος) έκανε "ντου"... ίσως γιατί η θηλυκιά βρέθηκε πολύ κοντά στη Μόκα (??? - δεν το πολυπιστεύω)... ίσως, γιατί η θηλυκιά ήταν λιγάκι φουρτουνιασμένη (??? - θα το ψάξουμε αυτό)... ίσως γιaτί ο Casper βρισκόταν "από δω", προστατευμένος από όλους τους ανθρώπους και τη ...Μόκα, οπότε έδειξε περισσό "θράσος" (??? - πιθανό, θα το ψάξουμε)...
Με τα αδέσποτα (μεγαλόσωμα και σχετικά κυριαρχικά) αρσενικά της περιοχής μας, κανένα πρόβλημα, έστω και αν μας πλησιάζουν τρέχοντας...
Με ένα από τα αδέσποτα θηλυκά της ίδιας αγέλης (τα πιο καλότροπο, γλυκό, τρυφερό απ' όλα) πήγε να γίνει μιά μανούρα (όπως παραπάνω) μία μόνο φορά...
Με τις δύο γριούλες σκυλίτσες της γειτονιάς μος, μυρίστηκαν υπό έλεγχο και αυτές του έκαναν, άμεσα και με διακριτικό αλλά σαφή τρόπο, την "παρατήρηση" ότι είναι αρκετά μεγάλες πλέον για κουταβίστικα παιχνίδια... ότι τον ανέχονται να τις μυρίζει (αρκεί να μην κοιμούνται εκείνη την ώρα), αλλά μέχρι εκεί... Νομίζω ότι λειτουργούν έτσι, για χάρη μου και μόνο...
Ο εκτροφέας, κάποιες "αξιόπιστες πηγές που δεν κατονομάζονται" και εμείς, είμαστε στη διαδικασία να ξεκαθαρίσουμε εάν τα παραπάνω περιστατικά οφείλονται (κατά ένα 10%) σε κάποιες "ανασφάλειες" (υπό συνθήκες - που αφορούν στο συγκεκριμένο σκύλο), ή (κατά ένα 90%) σε "κυριαρχικότητα" (που αφορά στη φυλή)... Οποιο και να είναι, θα δουλευτεί με προσοχή...
Με ανθρώπους...
Κανένα πρόβλημα, που να οφείλεται στην "προσωπικότητα" ή στην "ψυχοσύνθεση" του συγκεκριμένου σκύλου...
Ακολουθεί πιστά το πρότυπο της φυλής...
Οποιοσδήποτε άνθρωπος, ενήλικος ή παιδάκι (κυρίως τα παιδάκια), κάθε φύλου, μορφής, εμφάνισης και επιπέδου δραστηριότητας, όταν είναι μαζί (ή, απλά, κοντά - στον ευρύτερο χώρο) οι "γονείς" του Casper, μπορεί να τον πλησιάσει και να τον χαϊδέψει, όσο τρυφερά επιθυμεί... ακόμα και να τον αγκαλιάσει για λίγο... ειδικά τα παιδάκια, έχουν το bonus της αγκαλιάς και του συνεπαγόμενου γλυψίματος στο πρόσωπο!
Φαντάζομαι, προσέξατε τις μαγικές λέξεις "τρυφερά" και "αγκαλιά"... Τις επαναλαμβάνω, για την ιστορία...
Εάν, όμως, κάποιος άνθρωπος, φίλος, συγγενής, ή άγνωστος (δυστυχώς - κατά τη γνώμη μου - αυτό συμβαίνει με τους "advanced σκυλάδες") προσπαθήσει να "εξελίξει" το τρυφερό χάδι και την σύντομη θερμή αγκαλιά σε "κάτι περισσότερο", δηλαδή, να πειραματιστεί, κάνοντας (έστω και στοιχειωδώς) "restrain" (δεσμεύοντάς τον - ψιλοϋποτάσσοντάς τον) τον σκύλο... θα εισπράξει! Σήμερα, ένα έντονο (κουταβίσιο) γρύλισμα ή ένα μικρό σημαδάκι στο χέρι του...
Ο Casper (ανταποκρινόμενος 100% στις "γραφές" της φυλής του) αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα και άμεσα τις προθέσεις... φίλων και αγνώστων...
Με την οικογένεια...
Χαλί να τον πατήσεις! Ειδικά, αν πάρει χαμπάρι ότι έχεις χαρούμενη διάθεση, ξετρελαίνεται, μέχρι που σε κουράζει...
Δεν του αρέσει (καθόλου) να τον σηκώνουν αγκαλιά... Παρόλα αυτά, έχει κάνει ένα συμβιβασμό με τον μπαμπά του (που έχει τις "ψυχώσεις" με τις δυσπλασίες και τα σχετικά), ότι, μέχρι να φτάσει τα 35-40 κιλά θα σηκώνεται στην αγκαλιά, για να μπει και να βγει από το αυτοκίνητο... και μέχρι να φτάσει τον 1,5 χρόνο, θα ακουμπάει τα δυό του πόδια στο κάθισμα και ο μπαμπάς θα τον σηκώνει από πίσω για να μπει μέσα... Εστω κι αν χρειάζεται λίγο τυράκι για να γίνει αυτό... Τελεία!
Με τα παιδιά μας είναι ξετρελαμένος! Παίζει, δίνει άφθονα φιλάκια... και καμιά ψιλή, άμα βρει την ευκαιρία...
Με μας είναι τύπος και υπογραμμός (ειδικά με τη μαμά του), αν και μας δίνει μερικές ψιλές, όταν προλαβαίνει... ειδικά, όταν έχω φορέσει τα "καλά μου" για το γραφείο...
Ο καιρός της "αμφισβήτησης" δεν έχει φτάσει ακόμα... ελπίζω (και εργάζομαι πάνω σ' αυτό) να είμαι έτοιμος όταν φτάσει...
Υ.Γ. Αισθάνομαι την ανάγκη να επαναλάβω ότι οι λεπτομερείς ενημερώσεις που κάνω, κατά καιρούς, οφείλονται στην επιθυμία μου να ενημερώνω με "υγεία" για την εξέλιξη ενός κουταβιού που προέρχεται από μία λίγο πιο σπάνια φυλή, ώστε να καταρρίπτονται (ή να επιβεβαιώνονται) ορισμένοι "αστικοί και αγροτικοί μύθοι"...
Και δεν οφείλονται σε οποιαδήποτε "κουτσομπολίστικη" διάθεση, ή σε καλύψη του κενού μου χρόνου...
