Μεσαίου μεγέθους & μεγάλης καρδιας
- Thread starter Lilitsoni
- Ημερομηνία δημιουργίας
Εντάξει... το κατάλαβα με την πρώτη φορά!
Δεν χρειαζόταν να μου το γράψεις δύο φορές!Το κακό είναι ότι ορισμένες φορές ξεφεύγω και παλιμπαιδίζω...
Αλλά, ξέρεις κάτι?
Μόλις προ διμήνου... είχαμε φιλοξενήσει, για αρκετό καιρό, ένα (ταλαιπωρημένο, κακοποιημένο, δειλό - αλλά αφάνταστα ισορροπημένο) σκυλάκι, για να βελτιωθεί η κοινωνικότητά του και να μάθει 5 πράγματα... ώστε να μπορέσει να υιοθετηθεί... το είχε αναλάβει "επ' ώμου" η αδελφή μου και θέλαμε να τη βοηθήσουμε...
Και, ξέρεις τι έγινε, που μου έδωσε το έναυσμα να παλιμπαιδίσω εδώ?
Υιοθετήθηκε, ώ του θαύματος (μιάς και δεν ήταν άσπρο, μικρόσωμο κλπ. - άσε που μαδάει αρκετά η καημενούλα!)... ένα απόγευμα... και επεστράφη την αμέσως επόμενη μέρα το πρωί... η αιτιολογία? "Δεν με αγαπάει όσο εσάς... δεν θα δέσουμε"...
Το μόνο που έχω να σου πω, είναι ότι "εδώ μέσα" υπάρχουν και πιο πνευματώδη και (σίγουρα) πιο καλλιεργημένα μέλη... που έχουν στοιχειώδεις "εγκεφαλικές" ικανότητες να ανταποκριθούν...
Και, αν θέλεις, "μείνε", έστω και σιωπηλή... δεν έχεις να χάσεις και πάρα πολλά... αντίθετα, ίσως μπορέσεις να αποκομίσεις κάποιες θετικές πληροφορίες...
ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σε ενδιαφέρει ο "σκύλος"...Και, που ξέρεις, κάποια μέρα μπορεί να φτάσεις στο σημείο να πειράζεις (στην καλύτερη περίπτωση), ή να "βάζεις χέρι" (στη χειρότερη περίπτωση - αλλά, φεύ, πιο αναγκαία, πολλές φορές) στους άλλους... και να τους αρέσει κιόλας!
Εντάξει... το κατάλαβα με την πρώτη φορά!
Το κακό είναι ότι ορισμένες φορές ξεφεύγω και παλιμπαιδίζω...
Αλλά, ξέρεις κάτι?
Μόλις προ διμήνου... είχαμε φιλοξενήσει, για αρκετό καιρό, ένα (ταλαιπωρημένο, κακοποιημένο, δειλό - αλλά αφάνταστα ισορροπημένο) σκυλάκι, για να βελτιωθεί η κοινωνικότητά του και να μάθει 5 πράγματα... ώστε να μπορέσει να υιοθετηθεί... το είχε αναλάβει "επ' ώμου" η αδελφή μου και θέλαμε να τη βοηθήσουμε...
Και, ξέρεις τι έγινε, που μου έδωσε το έναυσμα να παλιμπαιδίσω εδώ?
Υιοθετήθηκε, ώ του θαύματος (μιάς και δεν ήταν άσπρο, μικρόσωμο κλπ. - άσε που μαδάει αρκετά η καημενούλα!)... ένα απόγευμα... και επεστράφη την αμέσως επόμενη μέρα το πρωί... η αιτιολογία? "Δεν με αγαπάει όσο εσάς... δεν θα δέσουμε"...
Το μόνο που έχω να σου πω, είναι ότι "εδώ μέσα" υπάρχουν και πιο πνευματώδη και (σίγουρα) πιο καλλιεργημένα μέλη... που έχουν στοιχειώδεις "εγκεφαλικές" ικανότητες να ανταποκριθούν...
Και, αν θέλεις, "μείνε", έστω και σιωπηλή... δεν έχεις να χάσεις και πάρα πολλά... αντίθετα, ίσως μπορέσεις να αποκομίσεις κάποιες θετικές πληροφορίες...
Και, που ξέρεις, κάποια μέρα μπορεί να φτάσεις στο σημείο να πειράζεις (στην καλύτερη περίπτωση), ή να "βάζεις χέρι" (στη χειρότερη περίπτωση - αλλά, φεύ, πιο αναγκαία, πολλές φορές) στους άλλους... και να τους αρέσει κιόλας!
Θα ηταν πολυ ευκολο να απαντησω με το τι εχω κανει εγω. Παρολα αυτα θεωρω οτι γενικα στη ζωη και οχι μονο σε ετουτο το φορουμ οφειλουμε να σεβομαστε τις σκεψεις των διπλανων ακομη και αν ιδεολογικα ξεφευγουν της δικης μας κουλτουρας. Το οτι ειπα μεσα σε καποιες γραμμες τι μου αρεσει δεν σημαινει οτι δςν μου αρεσει κατι αλλο. Το οτι πασχιζω για σκυλο που δεμ μαδαει ακομη και αδεσποτο δεν σημαινει οτι ειμαι αδαης σημαινει οτι ξερω τι θελω τι δεν θελω και οταν καποιος με ρωταει το αναφερω. Αλλωστε οπως μεγαλωσα με λυκοσκυλο το οποιο κοιμοταν στο κρεβατι και καναμε κουβαρι τριχες. Ομως συγκατοικω και ο διοος μπυ πολιτισμος επιτασσει να σεβομαι και τα θελω του αλλου. Ειναι πολυ ευκολο να κανουμε σχολια αγενη. Απλα με σοκαρε η επιθεση χωρις λογο κυριως γοατι οι ζωοφιλοι εχουν κατακτγσει τον σςβασμο προς τους αδυναμους. Τελος παντων εχω ηδη βοηθηθει με τον εναν ή τον αλλο τροπο. Και παλι ευχαριστω. Οταν με το καλο εχω αποριες θα τις διατυπωσω ξανα.
