Νομιζω οτι ηρθε η ωρα να παρουσιασω σωστα την μπεμπαρα σε ενα ολοδικο της θεμα... Εμ πως, τετοιο κοριτσι και να το αφησω παραπονεμενο δεν γινεται...
Λοιπον, την μπεμπα την βρηκα πριν δυο καλοκαιρια στο χωριο μου στην Φλωρινα, οπου ειχα παει για διακοπες.Ενα χωριο με 30 μονιμους κατοικους και παρα πολλα αδεσποτα οπου ερχονται και τα παρατανε καποιοι εξυπνοι απο αλλα κυριως χωρια
Εγω ειχα παθει καταθλιψη, κυκλοφορουσα ολη την ημερα με κονσερβες στο χερι και ταιζα τα σκυλια. ..Ολα φυσικα ηταν αξιαγαπητα, την χοντρη απο την αρχη την ειχα ξεχωρισει ομως... Με το που με εβλεπε γυρναγε την κοιλαρα της αναποδα για χαδια, εδινε χερακι κτλπ... Σουλατσαρε σε ολο το χωριο, επαιζε με τα παιδακια και γενικα ηταν πολυ φιλικη με ολους... Ως που μια μερα ειχαμε αφησει ανοιχτη την πορτα της αυλης του σπιτιου και μπηκε μεσα... Και δεν ξαναβγηκε, γιατι απο τοτε εγινε απλα δικη μας... Στην αρχη ειχα καποια θεματα με τη μανα μου και την γιαγια μου (αν και λατρευουν τα σκυλια εβλεπαν κατα που παει η δουλεια και μου ελεγαν να την ταιζω εξω απο την αυλη γιατι αλλιως δεν προκειται να φυγει, αλλα φυσικα δεν το εκανα!) Δυο ημερες κρατησε η γκρινια, μετα την συνηθισαν και φυσικα την αγαπησαν (η μανα μου την εχει κανει χοντρελα)
.. Την πηγα και στον γιατρο υστερα απο 3 ημερες για εμβολια κτλπ και η κακομοιρα ηταν εγκυος ουτε και ξερω απο ποιο απο ολα τα αδεσποτακια... Της εκανε στειρωση η γιατρος, κατσαμε και καμια εβδομαδα ακομα Φλωρινα και μετα ηρθαμε στας Αθηνας
Εδω προσαρμοστηκε αμεσως μεσα στο σπιτι, συνηθισε κατευθειαν στο λουρι, τα πηγε πολυ καλα με τον Ροκυ και εντος σπιτιου (στην Φλωρινα εμενε στην αυλη δυστυχως) και γενικα ηταν και παραμενει ενα αξιολατρευτο ζωο...
Της αρεσει να κανει παρεα με ολα τα σκυλια (στα γατια εχουμε ενα θεμα), και ειναι πολυ φιλικη με ολους...
Επισης τρελαινεται για μεγαλες βολτες και για τα σκυλοπαρκα, οπου βρισκει και τα αγαπημενα της ξυλαρακια και τα μασουλαει... Αμ πως...
Το μονο σπαστικο της ειναι το γαυγισμα (γαυγιζει με το παραμικρο, απο την πορτα που ακουει να ανοιγει μεχρι και τον ηχο που ανοιγει το ψυγειο γιατι χαιρεται μηπως και φαει
).
Ωστοσο, την λατρευω ειναι φοβερα αξιαγαπητη, χαδιαρα, εξυπνη, υπακουη (οχι παντα!) και πολυ καλοβολη...
Και ειναι ενα καθαροαιμο μπασταρδακι, ουτε ξερω απο κραταει η σκουφια της (οχι οτι με νοιαζει να μαθω κιολας)!
Τωρα προσπαθω να της κανω λιγο διαιτα γιατι εχει παραπαχυνει η αληθεια ειναι αλλα εχω τα κλασικα της μανας μου "κριμα ειναι το σκυλι πειναει, εσυ θα ετρωγες ολο τα ιδια και τα ιδια κτλπ" και με ποιανουν τα νευρα μου... Ωστοσο ελπιζω να τα καταφερουμε!
Αυτη ηταν η ιστορια της χοντρης... Σε εναν μηνα κλεινουμε 2 χρονια μαζι!



Λοιπον, την μπεμπα την βρηκα πριν δυο καλοκαιρια στο χωριο μου στην Φλωρινα, οπου ειχα παει για διακοπες.Ενα χωριο με 30 μονιμους κατοικους και παρα πολλα αδεσποτα οπου ερχονται και τα παρατανε καποιοι εξυπνοι απο αλλα κυριως χωρια
Εγω ειχα παθει καταθλιψη, κυκλοφορουσα ολη την ημερα με κονσερβες στο χερι και ταιζα τα σκυλια. ..Ολα φυσικα ηταν αξιαγαπητα, την χοντρη απο την αρχη την ειχα ξεχωρισει ομως... Με το που με εβλεπε γυρναγε την κοιλαρα της αναποδα για χαδια, εδινε χερακι κτλπ... Σουλατσαρε σε ολο το χωριο, επαιζε με τα παιδακια και γενικα ηταν πολυ φιλικη με ολους... Ως που μια μερα ειχαμε αφησει ανοιχτη την πορτα της αυλης του σπιτιου και μπηκε μεσα... Και δεν ξαναβγηκε, γιατι απο τοτε εγινε απλα δικη μας... Στην αρχη ειχα καποια θεματα με τη μανα μου και την γιαγια μου (αν και λατρευουν τα σκυλια εβλεπαν κατα που παει η δουλεια και μου ελεγαν να την ταιζω εξω απο την αυλη γιατι αλλιως δεν προκειται να φυγει, αλλα φυσικα δεν το εκανα!) Δυο ημερες κρατησε η γκρινια, μετα την συνηθισαν και φυσικα την αγαπησαν (η μανα μου την εχει κανει χοντρελα)
Εδω προσαρμοστηκε αμεσως μεσα στο σπιτι, συνηθισε κατευθειαν στο λουρι, τα πηγε πολυ καλα με τον Ροκυ και εντος σπιτιου (στην Φλωρινα εμενε στην αυλη δυστυχως) και γενικα ηταν και παραμενει ενα αξιολατρευτο ζωο...
Της αρεσει να κανει παρεα με ολα τα σκυλια (στα γατια εχουμε ενα θεμα), και ειναι πολυ φιλικη με ολους...
Επισης τρελαινεται για μεγαλες βολτες και για τα σκυλοπαρκα, οπου βρισκει και τα αγαπημενα της ξυλαρακια και τα μασουλαει... Αμ πως...
Το μονο σπαστικο της ειναι το γαυγισμα (γαυγιζει με το παραμικρο, απο την πορτα που ακουει να ανοιγει μεχρι και τον ηχο που ανοιγει το ψυγειο γιατι χαιρεται μηπως και φαει
Ωστοσο, την λατρευω ειναι φοβερα αξιαγαπητη, χαδιαρα, εξυπνη, υπακουη (οχι παντα!) και πολυ καλοβολη...
Και ειναι ενα καθαροαιμο μπασταρδακι, ουτε ξερω απο κραταει η σκουφια της (οχι οτι με νοιαζει να μαθω κιολας)!
Τωρα προσπαθω να της κανω λιγο διαιτα γιατι εχει παραπαχυνει η αληθεια ειναι αλλα εχω τα κλασικα της μανας μου "κριμα ειναι το σκυλι πειναει, εσυ θα ετρωγες ολο τα ιδια και τα ιδια κτλπ" και με ποιανουν τα νευρα μου... Ωστοσο ελπιζω να τα καταφερουμε!
Αυτη ηταν η ιστορια της χοντρης... Σε εναν μηνα κλεινουμε 2 χρονια μαζι!



Attachments
-
713,1 KB Προβολές: 5