Δεν έχεις μόνο ρέντα σήμερα, νομίζω ότι μοιράζεσαι μαζί μας γνώση, που κάποια στιγμή πριν από λίγο καιρό την είχες χαρακτηρίσει "επί πληρωμή"....
Είναι πολύ απλό, Τάκη... και είναι η προσωπική μου στάση:
Εχω "ρέντα", όταν οι άλλοι έχουν την ευχαρίστηση (ή δείχνουν την ανοχή!
) να με ακούσουν και να μοιραστούν τον ενθουσιασμό μου... ο οποίος κάποτε είναι σωστός και κάποτε εμπεριέχει λάθη...
Σημείωση: Και πάλι, όμως, όση ρέντα και να έχω, δεν τα γράφω όλα... για τρεις λόγους:
α) Είτε γιατί είναι (πάρα πολύ) βαθιά νερά και είναι λίγο "ιεροσυλία" να μπαίνεις πολύ στα εδάφη των πραγματικών επαγγελματιών...
β) Είτε γιατί τις βαθιές αλήθειες δεν τις αντέχουν όλοι... (βλέπε: "Αφού δεν έχεις νέα καλύτερα να πεις, καλύτερα να μη μας πεις τα νέα")...
γ) Είτε γιατί το θέμα είναι "ακουστικό" (και όχι γραπτό) και μόνο οι γείτονες θα μπορούσαν να το μεταφέρουν, νομίζοντας ότι κακοποιώ τη γυναίκα μου ή τα παιδιά μου... (βλέπε: "θα σου φάω το λαρύγγι", ή "θα σου σπάσω το κεφάλι")...
Το "επί πληρωμή" (όπως και στη δουλειά μου), το συζητάω, όταν οι άλλοι μου επιβάλλουν (με τον άλφα ή βήτα τρόπο) να προβαίνω σε λεπτομέρειες, για να δικαιολογήσω τα σωστά ή τα λάθη μου... μου επιβάλλουν, δηλαδή, να γράψω χωρίς τον ενθουσιασμό μου... όπως γίνεται σε κάθε δουλειά... δεν πηγαίνεις κάθε μέρα με "έμπνευση"...
Υ.Γ. Και να σου το θέσω και αλλιώς, Τάκη:
Δηλαδή, αν με αναγκάσεις (χάριν του παραδείγματος) να σου γράψω χίλιες δυό λεπτομέρειες, για να σου αποδείξω ότι ο σκύλος μου "δεν είναι φονιάς"... θα πρέπει να το κάνω δωρεάν?
αν, έστω, πρέπει να το κάνω καθόλου...
Υ.Γ.2. Μυρτώ, χίλια συγγνώμη που εκμεταλλεύομαι το φιλόξενο θέμα σου, για τα off-topic μου... αλλά και ο Τάκης δεν έχει το Θεό του!!!
