Ένα update τώρα που υπάρχει χρόνος . Ο σκύλος έχει ηρεμήσει αρκετά , βέβαια όταν βλέπει γάτα τσιτώνει αλλά μένει κόκαλο και δεν τραβάει σαν τρελό . Με τους άλλους σκύλους μετά από βοήθεια εκπαιδευτή μυρίζεται έστω και για λίγο , όχι με πολλούς βέβαια και πρέπει οι συνθήκες να είναι τέλειες .
Όταν τον είχα λυμένο σε ένα δασάκι εμφανίστηκαν 3 σκυλιά μεσαίου μεγέθους και εκεί βέβαια χέστηκα πάνω μου μην κάνει καμιά βλακεία αλλά ήταν κύριος με τα 2 , το τρίτο που πρέπει να ήταν ο νταής της παρέας γάβγιζε για κάμποση ώρα αλλά μόλις ήρθε κοντά έφαγε μιας ψιλοκλωτσιά από τον σκύλο μου και ηρέμησαν όλοι συνεχίζοντας την βόλτα .
Γενικά απ'ότι έχω καταλάβει δεν δίνει πολύ σημασία σε άλλα σκυλιά όσο αναφορά το παιχνίδι . Εφ'όσον τους κυριαρχηθεί δεν υπάρχει πρόβλημα , γι'αυτό ακόμα αποφεύγουμε τις συναντήσεις με ίδιου και μεγαλύτερου μεγέθους σκύλους .
Τέλος έχω μια ερώτηση , η μάνα του σκυλιού μου και η αδερφή του αν ακόμα ζουν σε εκείνο τον ημι-περιφραγμένο χώρο είναι πολύ επιθετικές και σε σκύλους και σε ανθρώπους , υπάρχει περίπτωση να έχει κληρονομήσει αυτά τα ''χαρίσματα'' ο δικός μου ;
Να αναφέρω ότι αυτός που μας έδωσε τον σκύλο μας είπε ότι ήταν το μόνο από τα 7 που έζησε από την γέννα μιας και είχε χιόνια εκείνο τον καιρό και ο ιδιοκτήτης αγρόν ηγόραζε για την σκύλα που περίμενε κουτάβια .