Ξένη πλέον..


vagelis_ras

Well-Known Member
5 Αυγούστου 2011
2.405
458
52
Κάποιοι , άγνωστοι μεταξύ μας , ίσως κάποιοι άλλοι με μια απλή γνωριμία , άλλοι με δεσμούς φιλίας , κάποιοι άλλοι ίσως να μη γνωριστούμε ποτέ μεταξύ μας , όλοι μας όμως μοιραζόμαστε τη θλίψη κάποιου φίλου-ης και προσπαθούμε να πούμε ότι μπορούμε στη προσπάθεια να απαλύνουμε το πόνο του και όλα αυτά γιατί ?
Γιατί αγαπάμε τα σκυλιά μας , γιατί βρεθήκαμε εδώ μέσα με λίγο πολύ τις ίδιες ανησυχίες Τα σκυλιά μας ενώνουν και μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους , τελικά μας προσφέρουν πολλά περισσότερα από όσα μπορούμε να φανταστούμε .
Ευχαριστώ chanell μου , ευχαριστώ σκυλάκια μου
 








galazio

Well-Known Member
15 Ιανουαρίου 2008
3.733
7
. "Αν είναι να αποκτήσουμε ποτέ κουτάβι, ας το κάνουμε τώρα, που είναι μικρούλης ο γάτος μας"!!!
εχω κι εγω γατα στο σπιτι,εδω και ενα χρονο,την βρηκα ενος μηνα στο δρομο...
την πηρα γιατι ηξερα πως δεν θα την προλαβαινουν πλεον,εαν ηταν νεωτερα θα την εκαναν φυλλο και φτερο..
επρεπε να δεις το βλεμμα τους τις τελευταιες μερες οταν η γατα αλωνιζε με στυλ "σας εχω γραμμενους στο υπεροχο μ@@νι μου" ,
τριγυρω τους...
 


johnk

Well-Known Member
15 Ιανουαρίου 2010
10.176
5.601
ΑΘΗΝΑ
εχω κι εγω γατα στο σπιτι,εδω και ενα χρονο,την βρηκα ενος μηνα στο δρομο...
την πηρα γιατι ηξερα πως δεν θα την προλαβαινουν πλεον...
Οπότε εσύ θα έχεις την άλλη, απίθανη, δικαιολογία: "Να πάρουμε τώρα ένα κουτάβι, που η γάτα έχει μεγαλώσει"!
 


Lara_kouklara

Well-Known Member
11 Ιανουαρίου 2011
4.722
457
galazio, λυπάμαι ειλικρινά :(
Όχι για τα σκυλάκια σου, γιατί (χωρίς να τα ξέρω) είμαι σίγουρη ότι πέρασαν μια υπέροχη ζωή κοντά σου και έφυγαν ευτυχισμένα. Εσύ είσαι αυτή που στεναχωριέται και νιώθει άσχημα και νιώθει μόνη και και και....
...και δε μπορώ να φανταστώ πως νιώθεις, δεν έχω χάσει ποτέ ΔΙΚΟ ΜΟΥ σκύλο, το τσιουάουα που πέθανε ήταν "οικογενειακό" σκυλί, δεν ήμουν καν εδώ όταν πέθανε, στεναχωρήθηκα ΠΟΛΥ όμως όταν το έμαθα...και δε θέλω ούτε να φανταστώ πως θα νιώσω όταν (δυστυχώς δεν μπορώ να πω αν) φύγει η Λάρα μου....
σε καταλαβαίνω που δε θες άλλο σκυλί ακόμα....αν δεν έχω δεύτερο σκύλο μέχρι τότε, δε νομίζω να αποκτήσω για πολύ καιρό μετά.

Ζήσε τη θλίψη σου...έχει κι αυτό μια περίεργη "γλύκα".....οι αναμνήσεις σου με τα σκυλάκια σου δεν θα φύγουν ΠΟΤΕ :)
 


kokoni

Well-Known Member
6 Αυγούστου 2008
10.349
97
16
earth
μόνο γλυκιές αναμνήσεις έχω από όλα τα σκυλιά που φύγαν.και ξέρω πως το επόμενο γεύεται γλυκούς καρπούς που τράφηκαν απο αυτές τις αναμνήσεις.
όταν χάνεις μιά ψυχή που σε συντρόφευε σίγουρα πονάει πολύ,αλλά είναι η παραδοχή που πρέπει να κάνεις όταν αγαπάς για πάντα..."Το πάντα έχει διάρκεια"

και δυστυχώς ειδικά με τους τετράποδους σύντροφούς μας αυτό το πάντα έχει ιδιαιτέρως μικρή διάρκεια ακόμα κι αν φύγουν πλήρης ημερών.......
όταν τα θυμάσαι κουτάβια και τα ζείς που ασπρίζουν οι μουσούδες και πέφτουν οι δυνάμεις και ξέρεις ότι έρχεται η ώρα να θυμηθείς ότι είναι η αγάπη ένα ταξίδι απο πληγή σε πληγή

...αλλά και απο γιορτή σε γιορτή γαλάζιο μας (χρώμα των ονείρων)

Συλλυπητήρια.
 


johnk

Well-Known Member
15 Ιανουαρίου 2010
10.176
5.601
ΑΘΗΝΑ
...όταν τα θυμάσαι κουτάβια και τα ζείς που ασπρίζουν οι μουσούδες και πέφτουν οι δυνάμεις και ξέρεις ότι έρχεται η ώρα να θυμηθείς ότι είναι η αγάπη ένα ταξίδι απο πληγή σε πληγή

...αλλά και απο γιορτή σε γιορτή γαλάζιο μας (χρώμα των ονείρων) ...
Αυτή είναι η "ευλογία", που έλεγα...
Για όλους εσάς (και για την galazio) που, μέχρι τώρα, ζήσατε αυτό το υπέροχο ταξίδι...
 




greedy

Well-Known Member
23 Απριλίου 2008
2.314
3
51
Πατρα
όταν τα θυμάσαι κουτάβια και τα ζείς που ασπρίζουν οι μουσούδες και πέφτουν
οι δυνάμεις και ξέρεις ότι έρχεται η ώρα να θυμηθείς ότι είναι η αγάπη ένα
ταξίδι απο πληγή σε πληγή

...αλλά και απο γιορτή σε γιορτή γαλάζιο μας
(χρώμα των ονείρων)
ποσες φορες το εχουμε βιωσει αυτο με τα ζωα μας ...
Μου φαινονται απειρες.....
Galazio χωρις να σε γνωριζω προσωπικα αλλα μεσα απο τα γραφομενα σου,ειμαι σιγουρος πως θα κανεις το πιο σοφο για σενα ,οτι και αν επιλεξεις.
Και αν τωρα ειναι μαυρα ολα γυρω σου ειμαι παλι σιγουρος πως το ζεις φουλ, για να περασεις στα χαρουμενα και παλι!
Δεν σε φοβαμαι εσενα.
Με ολο το θαρρος....
 


TARA

Well-Known Member
30 Ιανουαρίου 2009
6.168
2.985
ΑΤΤΙΚΗ
παω στο βουνο να μαζεψω ξυλα η ελιες και μου λειπει το αγορι μου..ολα μαζι τα καναμε.
του ελεγα,αντε μαζεψε ξυλα και μαζευε και τα πηγαινε και στο αυτοκινητο και τα εβαζε μεσα στο πορτ παγκαζ..
και δεν το λεω σαν να ηταν το "σκλαβακι "μου..
μαζευαμε μαζι,οπως με τα παιδια μου,παρεα και γουσταραμε.
και ολα οσα καναμε μαζι

αυτή η εικόνα που περιγράφεις μου θυμίζει τον πρώτο μου σκύλο.....

πόσες φορές μαζέψαμε μαζί ξύλα…ούτε πια θυμάμαι….
πόσες φορές ένιωσα το βλέμμα του να μου μιλάει; …Άπειρες….

και όμως ‘’έφυγε’’και αυτός….και μάλιστα με οδυνηρό γι΄αυτόν αλλά και για εμάς τρόπο …..:(


την ημέρα που πέθανε, συμπτωματικά γεννήθηκε το μαυρόσκυλο…..:)
(προσωπικά δεν πιστεύω σε οτιδήποτε μεταφυσικό…..)

Ήταν η τύχη που μας χαμογέλασε φαρδιά -πλατιά για άλλη μια φορά….
Και τολμήσαμε να ζήσουμε την θλίψη παράλληλα με την χαρά ….

και ευτυχώς….γιατί δεν μπορώ πια να ζήσω χωρίς την ανάσα του σκύλου δίπλα μου…..
 


Elli

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2009
3.885
193
49
Αθήνα
Θέλω να σου πω ένα RESPECT, ούτε λυπάμαι ούτε κουράγιο.... Γιατί? γιατί θέλεις τον χρόνο σου να βιώσεις τις απώλειες σου, το πένθος την έλλειψη..... χωρίς <αντικατάσταση> αυτή τη στιγμή! είσαι μεγάλος μάγκας! Να σαι καλά και το επόμενο θα έρθει...... εσύ το ξέρεις!

Να σαι πάντα καλά!
 


vasgial

Well-Known Member
6 Φεβρουαρίου 2011
3.531
1.729
49
Μαραθώνας-Κάτω Σούλι
Παντα λεω ποτε ξανα δε θα νιωσω την ψυχικη φθορα απο τον χαμο. Ποτε μεχρι τα επομενα. Ισως ακουστει μακαβριο αλλα εχω ηδη σκεφτει τα επομενα. Ζουν μαζι μας και μοιραζομαστε στιγμες. Τους προσφερουμε οτι περναει απο το χερι μας για να εχουν μια καλη ζωη οσο ειναι διπλα μας. Δενομαστε και ποναμε οταν φευγουν. Ομως το μικροβιο που ακουει στο ονομα σκυλος παραμενει και καποια στιγμη οταν ο πονος απαλυνει τοτε ο φορεας θα νοσησει ξανα και θα κανει το βημα για την αποκτηση του νεου η των νεων συντροφων.
 


kango1

Well-Known Member
27 Σεπτεμβρίου 2007
11.313
16
ATHENS
Ήταν η τύχη που μας χαμογέλασε φαρδιά -πλατιά για άλλη μια φορά….
Και τολμήσαμε να ζήσουμε την θλίψη παράλληλα με την χαρά ….

και ευτυχώς….γιατί δεν μπορώ πια να ζήσω χωρίς την ανάσα του σκύλου δίπλα μου…..

Ένα χρόνο πριν φύγει το σκυλάκι που είχα από τα δέκα μου χρόνια και με μεγάλωσε βρήκα τον Blanco..ήμουν τυχερή..


[video=youtube;Z0Nvf8kA9iM]http://www.youtube.com/watch?v=Z0Nvf8kA9iM[/video]

Πως να μην καταλάβουμε εμείς ο ένας τον άλλον..
Πως να ζήσουμε χωρίς μία κουνιστή ουρά και χωρίς τα ανιδιοτελή γεμάτα αγάπη μάτια..
Αξίζει τον κόπο αυτός ο πόνος θα μου πεις..?
Πιστεύω πως μόνο το ταξίδι που μας προσφέρουν είναι τόσο υπέροχο που δεν θα μπορούσε να μην άξιζε..
Πολλές φορές σκέφτομαι πόσα σκυλιά μπορεί να γνωρίσει ένας άνθρωπος στην ζωή του.., λίγα..για να τα γνωρίσει και τα ζήσει αληθινά.., είναι κάτι σαν τον πλούτο όμως πιο αληθινό και πιο μοναδικό, ένα πλάσμα που σε γεμίζει αγάπη, πληρότητα και χαρά, ότι αγαπάς θα σε πονέσει..είναι όμως πάντα η άλλη μεριά του ίδιου νομίσματος..

Άρα..αξίζει τον κόπο..?
Νομίζω πως η απάντηση είναι...

..όσο ζεις.. αξίζει..
 


Loukia

Well-Known Member
19 Ιουνίου 2008
1.462
14
49
Θεσσαλονίκη
marthathesharpei.blogspot.com
Είχα χάσει κι άλλα ζώα στα κοντά, αλλά όταν έθαψα τη Λουκία μου έθαψα μαζί της κι ένα κομμάτι από τον εαυτό μου. Μην κάνεις το ίδιο..

Έμεινα 3 χρόνια σχεδόν χωρίς σκύλο γιατί απλά μου ήτανε αδύνατο.. πάλι..

Όταν 4 χρόνια πριν πήγα να πάρω το ζοχαδιασμένο μου Μαρθόνι από το αεροδρόμιο, κάτι μέσα μου φώναζε ας το πάρει κάποιος γρήγορα από κοντά μου.
Τον πρώτο καιρό το έβλεπα να περιφέρεται στο σπίτι και σκεφτόμουνα τί κάνω;
Λίγο καιρό αργότερα, εγώ που δε μετανιώνω ποτέ και για τίποτα έβλεπα τώρα πόσο λάθος ήτανε που δε είχα πάρει σκύλο την ίδια κιόλας μέρα που έχασα την φιλενάδα μου. Μην κάνεις το ίδιο λάθος..

Κυρά γαλάζια, αφού θα το κάνεις στο τέλος. Κάντο τώρα. Once σκυλάς always σκυλάς.
Μην αφήσεις τη θλίψη να σε φάει. Κι ας μην είσαι έτοιμη. Θα σε ετοιμάσει το κουτάβι. Γιατί κουτάβι πρέπει να πάρεις, να τρέχεις και να μη φτάνεις, να μπινελικώνεις, να γελάς, να ξεχαστείς. Όχι να ξεχάσεις. Όχι να μην πονάς. Αυτό απλά δε γίνεται να γίνει. Και δε θέλουμε να γίνει.;)
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.660
19.891
Εγώ της είπα...έτοιμο το έχω.
Ακριβώς ότι πρέπει για την περίσταση.
Το δανείζω πολύ ευχαρίστως ;)