μερικοί ήταν, μιλάμε, τελείως ψυχοπαθείς! Μόλις πήρα συμβόλαιο να γράψω την κοινωνική ιστορία της Κλασσικής Ελλάδας και επειδή η δεύτερη ειδικότητά μου ήταν forensic anthropology, κάθομαι και διαβάζω οστεολογικές μελέτες περί της υγείας και δίαιτας των αρχαίων και δη των μωρών αυτών καθ' όλη την αρχαιότητα. Είπα κι εγώ ότι θα διαβάζω χημικές αναλύσεις, αλλά πού!
Διαβάζω λοιπόν σήμερα για αρχαία νεκροταφεία μωρών και ακούτε ανωμαλία στην αρχαία Αθήνα!! Τουλάχιστον στην Αστυπάλαια φερόντουσαν στα μωρά τους, ζωντανά και πεθαμένα, καλύτερα και τα πεθαμένα τα θάβανε με προσοχή. Το ίδιο και στην Κόρινθο. Οι αρχαίοι ημών Αθηναίοι λοιπόν είχαν το συνήθειο να πετάνε τα πτώματα μωρών (450 έχουν βρει ως τώρα) που είχαν γεννηθεί νεκρά ή πέθαιναν ως βρέφη, εικάζεται επίσης και όσα δεν θέλανε (αφού επιτρεπόταν να πετάξεις ζωντανό μωρό) σ' ένα ξεροπήγαδο στον Κολωνό!! Και άντε κάνανε κι αυτό, αλλά από πάνω ρίχνανε και ό,τι σκύλους και κουτάβια δεν θέλανε!! 150 πτώματα σκύλων έχουν βρει μέχρι τώρα και μη μου πείτε ότι κι αυτοί γεννήθηκαν τέζα διότι δεν είναι όλοι κουτάβια. Και μη μου πείτε ούτε ότι το είχανε νεκροταφείο να σαπίζουνε όλοι ομού στο ξεροπήγαδο (φανταστείτε βρώμα!) και όχι, δεν ήταν ούτε σκυλοθυσία διότι δεν υπάρχουν ενδείξεις θρησκευτικής λατρείας. Σημειωτέον, αποφασίσανε να σφραγίσουν το πηγάδι και να χρησιμοποιήσουν το υπόλοιπο ως σκουπιδότοπο κατά την ελληνιστική εποχή.
Απόγονοί τους δεν είμαστε; Τα ίδια σκ@τ@ είμαστε!
Α, πα να γράψω τώρα στην αρχαιολόγο και ανθρωπολόγο που γράψανε το βιβλίο να ρωτήσω πότε θα βγει το επόμενο επεισόδιο και να βγάλω και τ' απωθημένα μου!
Η τελική δημοσίευση βγήκε τον 21ο αιώνα διότι κανείς δεν είχε το στομάχι να την κάνει μέχρι τώρα και είχαν γράψει μόνον μικρά άρθρα και ανασκαφικές εκθέσεις.
Σας υπόσχομαι να ασχοληθώ στο βιβλίο ιδιαιτέρως με τους σκύλους.
Διαβάζω λοιπόν σήμερα για αρχαία νεκροταφεία μωρών και ακούτε ανωμαλία στην αρχαία Αθήνα!! Τουλάχιστον στην Αστυπάλαια φερόντουσαν στα μωρά τους, ζωντανά και πεθαμένα, καλύτερα και τα πεθαμένα τα θάβανε με προσοχή. Το ίδιο και στην Κόρινθο. Οι αρχαίοι ημών Αθηναίοι λοιπόν είχαν το συνήθειο να πετάνε τα πτώματα μωρών (450 έχουν βρει ως τώρα) που είχαν γεννηθεί νεκρά ή πέθαιναν ως βρέφη, εικάζεται επίσης και όσα δεν θέλανε (αφού επιτρεπόταν να πετάξεις ζωντανό μωρό) σ' ένα ξεροπήγαδο στον Κολωνό!! Και άντε κάνανε κι αυτό, αλλά από πάνω ρίχνανε και ό,τι σκύλους και κουτάβια δεν θέλανε!! 150 πτώματα σκύλων έχουν βρει μέχρι τώρα και μη μου πείτε ότι κι αυτοί γεννήθηκαν τέζα διότι δεν είναι όλοι κουτάβια. Και μη μου πείτε ούτε ότι το είχανε νεκροταφείο να σαπίζουνε όλοι ομού στο ξεροπήγαδο (φανταστείτε βρώμα!) και όχι, δεν ήταν ούτε σκυλοθυσία διότι δεν υπάρχουν ενδείξεις θρησκευτικής λατρείας. Σημειωτέον, αποφασίσανε να σφραγίσουν το πηγάδι και να χρησιμοποιήσουν το υπόλοιπο ως σκουπιδότοπο κατά την ελληνιστική εποχή.
Απόγονοί τους δεν είμαστε; Τα ίδια σκ@τ@ είμαστε!
Α, πα να γράψω τώρα στην αρχαιολόγο και ανθρωπολόγο που γράψανε το βιβλίο να ρωτήσω πότε θα βγει το επόμενο επεισόδιο και να βγάλω και τ' απωθημένα μου!
Σας υπόσχομαι να ασχοληθώ στο βιβλίο ιδιαιτέρως με τους σκύλους.
Last edited: