Καλησπέρα σε όλ@
Έχω έναν σκυλάκο 1 έτους, ημίαιμο 26 κιλά (στειρωμένος πλέον). Είναι ένα εξαιρετικό πλάσμα, του έχω κάνει εκπαίδευση βασικής υπακοής και αγαπιόμαστε αθεράπευτα.
Αντιμετωπίζω μόνο ένα ζήτημα: μόλις δει άλλο σκυλί, γαυγίζει με μανία για να το προσεγγίσει, τόσο που ακούγεται επιθετικός (να σημειώσω εδώ πως μέχρι τώρα έχει 1 φίλη σκυλίτσα που συναντιούνται τακτικά και τα πάνε μέλι γάλα). Αν εν τέλει έρθει σε επαφή με το σκυλί, παίζουν και φαίνεται τρις ευτυχισμένος.
Έχω συζητήσει με τον εκπαιδευτή, ο οποίος είναι κάθετος στην μη επαφή του σκυλιού μου με άλλα σκυλιά. Μπορώ να καταλάβω γιατί, αλλά δεν είμαι και απόλυτα σύμφωνη.
Συνήθως φεύγω απο καφετέριες ή όπου βρίσκομαι και καθόμαστε, γιατί μόλις δει σκυλί, σεληνιάζεται.. Στην βόλτα, είναι καλύτερος κι εγώ προσπαθώ να μην μυρίζει και προσεγγίζει ανεξέλεγτα άλλα σκυλιά αλλά με μέτρο και όχι συνεχώς ( φυσικά με την συγκατάθεση και του άλλου ιδιοκτήτη).
Ό,τι και να κάνω όμως όταν καθόμαστε σε καφετέρια - πλατείες (οπουδήποτε), δεν μπορώ να τον ηρεμίσω με τίποτα στην θέα άλλου σκυλιού - η μόνη λύση είναι να απομακρυνθούμε.
Επειδή θα περάσουμε μια ζωή η μαζί, η σκέψη πως δεν θα μπορώ να τον έχω μαζί μου πουθενά, με στρεσάρει και με απογοητεύει πάρα πολύ (γνωρίζω πως είναι ακόμα μικρός..)
Θα χαρώ να ακούσω οποιαδήποτε άποψη, γνώμη και συμβουλή σχετικά
.
Έχω έναν σκυλάκο 1 έτους, ημίαιμο 26 κιλά (στειρωμένος πλέον). Είναι ένα εξαιρετικό πλάσμα, του έχω κάνει εκπαίδευση βασικής υπακοής και αγαπιόμαστε αθεράπευτα.
Αντιμετωπίζω μόνο ένα ζήτημα: μόλις δει άλλο σκυλί, γαυγίζει με μανία για να το προσεγγίσει, τόσο που ακούγεται επιθετικός (να σημειώσω εδώ πως μέχρι τώρα έχει 1 φίλη σκυλίτσα που συναντιούνται τακτικά και τα πάνε μέλι γάλα). Αν εν τέλει έρθει σε επαφή με το σκυλί, παίζουν και φαίνεται τρις ευτυχισμένος.
Έχω συζητήσει με τον εκπαιδευτή, ο οποίος είναι κάθετος στην μη επαφή του σκυλιού μου με άλλα σκυλιά. Μπορώ να καταλάβω γιατί, αλλά δεν είμαι και απόλυτα σύμφωνη.
Συνήθως φεύγω απο καφετέριες ή όπου βρίσκομαι και καθόμαστε, γιατί μόλις δει σκυλί, σεληνιάζεται.. Στην βόλτα, είναι καλύτερος κι εγώ προσπαθώ να μην μυρίζει και προσεγγίζει ανεξέλεγτα άλλα σκυλιά αλλά με μέτρο και όχι συνεχώς ( φυσικά με την συγκατάθεση και του άλλου ιδιοκτήτη).
Ό,τι και να κάνω όμως όταν καθόμαστε σε καφετέρια - πλατείες (οπουδήποτε), δεν μπορώ να τον ηρεμίσω με τίποτα στην θέα άλλου σκυλιού - η μόνη λύση είναι να απομακρυνθούμε.
Επειδή θα περάσουμε μια ζωή η μαζί, η σκέψη πως δεν θα μπορώ να τον έχω μαζί μου πουθενά, με στρεσάρει και με απογοητεύει πάρα πολύ (γνωρίζω πως είναι ακόμα μικρός..)
Θα χαρώ να ακούσω οποιαδήποτε άποψη, γνώμη και συμβουλή σχετικά