Πού πηγαίνουν οι μικροί μας φίλοι μετά θάνατον ;

[mortezes]

Με αφορμη την αναρτηση καποιου χρηστη, για τον προσφατο χαμο του αγαπημενου του σκυλου και ενος αλλου, που υπογραφει λεγοντας πως δεν ξερει αν υπαρχει παραδεισος για σκυλους, αλλα θα ηθελε να παει και αυτος σε εκεινο το μερος οταν πεθανει, πηρα το θαρρος να ανοιξω αυτο το θεμα.
Μαλλον η απορια - ευχη του τελευταιου, δεν πρεπει να απεχει και πολυ απο την πραγματικοτητα οπως θα δειτε και στη συνεχεια.
Ετσι πηρα το θαρρος να ανοιξω αυτο το θεμα.
Αληθεια το εχετε σκεφτει ποτε ;
Σιγουρα θα παραξενεψει πολλους απο εσας, αλλοι παλι θα γελασετε με την ψυχη σας και καποιοι αλλοι ισως το σκεφτειτε βαθυτερα, η ισως ακομη και να εχετε βιωσει καποια μεταφυσικη εμπειρια, μετα το χαμο του φιλαρακου σας και να θελετε να το μοιραστουμε απο αυτο εδω το βημα.
Μη βιαστειτε παντως να βγαλετε συμπερασματα, γιατι το πιο πιθανον ειναι οτι οι φιλοι μας που φευγουνε απο αυτον τον κοσμο, ειναι διπλα μας, μας ακολουθουνε σε καθε μας βημα και συνεχιζουνε να μας αγαπανε με το δικο τους ξεχωριστο τροπο απο εκει ψηλα, οπως το εκαναν οταν ζουσαν και ητανε κοντα μας !

 

[Alexia]

Για μένα πουθενά. Με το θάνατο σταματάει η ζωή

 

[Louna mou]

To εχω σκεφτει και εγω
Τα ζωακια εχουν ψυχη οποτε μετα το θανατο τουσ δεν χανονται!!μονο το σωμα πεθαίνει . Εχω μελετήσει τις Γραφες .Ο Θεος ενδιαφέρεται για τους ζωα οσο και για τους ανθρωπους
Ειμαι σίγουρη οτι τα ζωα πανε σε ενα ¨καλο" μερος γιατι το μονο που κανουν στη ζωη τουσ ειναι να αγαπάνε

 

[Krina]

δεν πιστευω στην μετα θανατο ζωη ,για μενα δεν υπαρχει τιποτα μετα οπως δεν υπηρχε τιποτα και πριν

 

[harryf3]

Μαλλον η απορια - ευχη του τελευταιου, δεν πρεπει να απεχει και πολυ απο την πραγματικοτητα οπως θα δειτε και στη συνεχεια.

Περιμενω αυτη τη συνεχεια Ιακωβε!

 

[kokoni]

Η ενέργεια στο σύμπαν δεν χάνεται
μόνο αλλάζει μορφές
η ψυχή είναι ενέργεια

αλλά σε τι μετατρέπεται δεν μπορώ να ξέρω,ακόμα
και όταν ξέρω δεν θα έχω δάχτυλα να σας το πληκτρολογήσω....ούτε και μυαλό βέβαια για να σας θυμάμαι
αλλά και να είχα κάτι απο τα πάραπάνω.....δεν θα σας έλεγα,έτσι...για να σκάσετε :lol:

 

[mortezes]

Περιμενω αυτη τη συνεχεια Ιακωβε!

Μη βιαζεσαι harryf3.
Ασε να αναπτυχθουνε και αλλες αποψεις. Προς το παρον εχει ψωμι παντως.
kokoni και στον αλλο κοσμο, ιδιος και απαραλλακτος θα εισαι....

 

[harryf3]

kokoni και στον αλλο κοσμο, ιδιος και απαραλλακτος θα εισαι....

Οχι, μη λες τετοια! Ελεος, δεν θα το αντεξω! :shock:aja1:

 

[ROTTIE]

Ακόμα και μετά θάνατον οι σκύλοι εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά χρήσιμοι!

Πηγαίνουν στο χώμα και μετατρέπονται σε οργανικό υλικό, το οποίο προκαλεί εδαφολογική τροποποίηση διότι εμπλουτίζει το χώμα με θρεπτικά συστατικά και το κάνει γόνιμο έτσι ώστε να μεγαλώσουν γερά και δυνατά φυτά.

Εν ολιγοις τα σκυλιά μετά θάνατον πάνε για λίπασμα, όπως βεβαίως και οι άνθρωποι.

Τα περί ψυχής, ενέργειας (ενεργεια υπάρχει όσο υπάρχει εγκεφαλική λειτουργια), παράδεισου, κόλασης, ουρί, βουνών πιλαφιού και ποταμιών από μέλι ανήκουν στην σφαίρα της (καλπαζουσας) φαντασίας.

 

[superman]

δυσκολη ερωτηση δεν ξερω αν τα τιναζουμε,τελειωνει η μετατρεπομαστε σε ασκαριδες και εμεις και οι σκυλοι σιγουρα οταν φευγουνε ομως ειναι μακρια μας.

 

[kokoni]

ας κρατηθούμε στο θέμα...ας βάλει ο θεός :lol: το χέρι του να κρατηθούμε εντός θέματος....

 

[superman]

εγω ειμαι εντος παντως

 

[harryf3]

Αμην! :cura:

 

[Berna]

Υπάρχει ένα μέρος στον Παράδεισο που λέγεται Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου.

Οταν ένα ζώο, το οποίο έχει αγαπηθεί πολύ, πεθαίνει, αυτό το ζώο πάει στη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου.

Εκεί υπάρχουν πεδιάδες και λόφοι όπου οι αγαπημένοι μας φίλοι μπορούν να τρέξουν και να παίξουν μαζί.

Εκεί υπάρχει άφθονο νερό, φαΐ και λιακάδα, και οι φίλοι μας νιώθουν ζεστασιά και άνεση.

Οσα ζώα ήταν γέρικα και άρρωστα, γίνονται ξανά νέα και υγιή. Οσα ήταν χτυπημένα ή ακρωτηριασμένα, γίνονται αρτημελή και δυνατά ξανά, ακριβώς όπως τα θυμόμαστε στα όνειρά μας από εκείνες τις περασμένες μέρες και εποχές.

Τα ζώα είναι ευτυχισμένα και ευχαριστημένα, μόνο ένα τους λείπει: το άτομο που ήταν σημαντικό για αυτά, και το οποίο έπρεπε να αφήσουν πίσω στη Γη.

Ολα τρέχουν και παίζουν μαζί, αλλά έρχεται και η μέρα που ένα από αυτά ξαφνικά σταματάει και κοιτάει τον ορίζοντα. Τα λαμπερά του μάτια κοιτούν επίμονα. Το σώμα του τρέμει. Αίφνης απομακρύνεται τρέχοντας από την παρέα, πετώντας πάνω από το γρασίδι, τα πόδια του τον παίρνουν πιο γρήγορα και πιο γρήγορα...

Σε έχει προσέξει, και όταν εσύ και ο αγαπημένος σου φίλος συναντηθείτε, τον αγκαλιάζεις χαρούμενος, δεν θα χωριστείτε ξανά. Τα ευτυχισμένα φιλιά γίνονται βροχή στο πρόσωπό σου, τα χέρια σου χαϊδεύουν το κεφάλι του, και ξανακοιτάζεις τα πιστά μάτια του φίλου σου, που τόσα χρόνια έχουν φύγει απ' τη ζωή σου αλλά ποτέ απ' την καρδιά σου.

Τότε περνάτε τη Γέφυρα μαζί.

Αγνωστος συγγραφέας

 

[kokoni]

AMHN = I m in :lol:

Σίγουρα δεν μπορούμε να ξέρουμε -με την κυριολεξία της λέξης
και αυτό ίσως να είναι το γοητευτικότερο κομμάτι της ζωής μας-δεν ξέρω.....

αλλά,κάτι έχουμε στο μυαλό μας ,ο κάθε ένας απο εμάς
και αυτό το κάτι ίσως να δείχνει και τι έχουμε στην καρδιά μας ε?

τα σκυλιά πάντως,κατα το χριστιανικό πρωτόκολλο πάνε παράδεισο με το ιντερσίτι -καθότι αθώα και αναμάρτητα 100%

 

[superman]

σορι αλλα δεν ειμαι και πολυ της θρησκειας στο παραδεισο οι ανθρωποι δεν πανε μονο?τι ιντερσιτι με κτελ θα παει το κοπροσκυλο

 

[Berna]

σορι αλλα δεν ειμαι και πολυ της θρησκειας στο παραδεισο οι ανθρωποι δεν πανε μονο?τι ιντερσιτι με κτελ θα παει το κοπροσκυλο

Ναι, οι άνθρωποι πάνε μόνο, γιατί τα ζώα δήθεν δεν έχουν ψυχή, πολύ εγωιστικό

 

[harryf3]

Γιατι, εσυ σουπερμαν εχεις την εντυπωση οτι θα σε στειλουνε αεροπορικως?

 

[minpinkiller]

Υπάρχει ένα μέρος στον Παράδεισο που λέγεται Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου.

Οταν ένα ζώο, το οποίο έχει αγαπηθεί πολύ, πεθαίνει, αυτό το ζώο πάει στη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου.

Εκεί υπάρχουν πεδιάδες και λόφοι όπου οι αγαπημένοι μας φίλοι μπορούν να τρέξουν και να παίξουν μαζί.

Εκεί υπάρχει άφθονο νερό, φαΐ και λιακάδα, και οι φίλοι μας νιώθουν ζεστασιά και άνεση.

Οσα ζώα ήταν γέρικα και άρρωστα, γίνονται ξανά νέα και υγιή. Οσα ήταν χτυπημένα ή ακρωτηριασμένα, γίνονται αρτημελή και δυνατά ξανά, ακριβώς όπως τα θυμόμαστε στα όνειρά μας από εκείνες τις περασμένες μέρες και εποχές.

Τα ζώα είναι ευτυχισμένα και ευχαριστημένα, μόνο ένα τους λείπει: το άτομο που ήταν σημαντικό για αυτά, και το οποίο έπρεπε να αφήσουν πίσω στη Γη.

Ολα τρέχουν και παίζουν μαζί, αλλά έρχεται και η μέρα που ένα από αυτά ξαφνικά σταματάει και κοιτάει τον ορίζοντα. Τα λαμπερά του μάτια κοιτούν επίμονα. Το σώμα του τρέμει. Αίφνης απομακρύνεται τρέχοντας από την παρέα, πετώντας πάνω από το γρασίδι, τα πόδια του τον παίρνουν πιο γρήγορα και πιο γρήγορα...

Σε έχει προσέξει, και όταν εσύ και ο αγαπημένος σου φίλος συναντηθείτε, τον αγκαλιάζεις χαρούμενος, δεν θα χωριστείτε ξανά. Τα ευτυχισμένα φιλιά γίνονται βροχή στο πρόσωπό σου, τα χέρια σου χαϊδεύουν το κεφάλι του, και ξανακοιτάζεις τα πιστά μάτια του φίλου σου, που τόσα χρόνια έχουν φύγει απ' τη ζωή σου αλλά ποτέ απ' την καρδιά σου.

Τότε περνάτε τη Γέφυρα μαζί.

Αγνωστος συγγραφέας

Πραγματικα το εχω σκεφτει απειρες φορες αλλα δεν εχω καταληξει προσωπικα αν πιστευω ή οχι στην μεταθανατον ζωη. Ξερω ομως οτι αυτη την εικονα που δινεις με αυτο το κειμενο, ηταν ακριβως η εικονα που ειχα στο μυαλο μου οταν εχασα τον Κιλλερ μου και αυτο που ευχομουν και ευχομαι ακομα.

 

[kokoni]

σιγά μην πάνε άνθρωποι στον παράδεισο!!!!!!!!!Πλάκα με κάνετε!!!!!! απο πού κι ως πού?????????????

Τα ζώα δεν έχουν ψυχή? το είπε ο Χριστός? κανένας δεν το έχει πεί αυτό, κι απο καμία θρησκεία...........κάτι οικουμενικές συνόδοι αιώνες μετά τον Χριστό βγάλανε τις "ερμηνευτικές εγκύκλιους"
κι εγώ δεν είμαι τις θρησκείας -αλλά απ την άλλη πάλι όλες τους έχουν κάποια ιδεώδη που καλά θα ήταν να τα σκεφτόμασταν έστω που και πού